0111-KDSB1-1.4019.161.2021.2.MF - Przesłanki opłaty od napojów alkoholowych

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 27 maja 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 12 lipca 2021 r. (data wpływu 20 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml będących na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. i sprzedawanych od 1 stycznia 2021 r.:

* klientom w bezpośredniej sprzedaży detalicznej, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest prawidłowe,

* podmiotom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi - jest prawidłowe,

* podmiotom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

* podmiotom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe.

4 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od napojów alkoholowych będących na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. i sprzedawanych od 1 stycznia 2021 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 6 lipca 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.161.2021.1.MF wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 12 lipca 2021 r. (data wpływu 20 lipca 2021 r.).

We wniosku przedstawili Państwo następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W ramach tejże działalności prowadzi sprzedaż artykułów spożywczych. Prowadzona przez Spółkę sprzedaż jest sprzedażą zarówno hurtową jak i detaliczną.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.) (zwana także: "ustawą o CIT").

Zgodnie z informacją ujawnioną w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, ujawnionym przedmiotem działalności spółki są m.in.:

(...)

Wnioskodawca nabywa od swoich dostawców towary. Wśród nabywanych przez Wnioskodawcę produktów znajdują się napoje, które można zakwalifikować jako napoje alkoholowe w rozumieniu art. 9² ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, tj. napoje alkoholowe pakowane w opakowania jednostkowe o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (zwane tutaj również: "napojami alkoholowymi w małych butelkach"). Wnioskodawca posiada zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, w tym napojami alkoholowymi w małych butelkach. Wnioskodawca posiada również jednocześnie zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych, w tym napojów alkoholowych w małych butelkach przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Zatem Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym dwa rodzaje zezwoleń, jest bowiem podmiotem, który posiada zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, ale także jednocześnie posiada on zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Charakter sprzedaży (czy jest to sprzedaż hurtowa czy detaliczna) wynika każdorazowo z sytuacji rynkowej i popytu i nie jest przez Wnioskodawcę przewidywalny. Mając na względzie powyższe, dostawcy (sprzedawcy) napojów alkoholowych, w tym napojów alkoholowych w małych butelkach do Wnioskodawcy, sprzedając Wnioskodawcy napoje alkoholowe sprzedają je podmiotowi, który następnie może odsprzedać te produkty zarówno w formie sprzedaży hurtowej, jak i sprzedaży detalicznej, nie posiadając jednocześnie wiedzy ani przewidywań, które konkretnie produkty i w jakiej ilości zostaną sprzedane przez Wnioskodawcę w sprzedaży hurtowej, a które w sprzedaży detalicznej.

Możliwe zatem jest, że Wnioskodawca sprzedając (zaopatrując w) napoje alkoholowe, w tym napoje alkoholowe w małych butelkach:

Ponadto, co istotne z perspektywy niniejszego wniosku, jeszcze w roku 2020, Wnioskodawca nabył od dostawców napoje alkoholowe, w tym napoje alkoholowe w małych butelkach, w których przedmiocie nie dokonał sprzedaży przed 1 stycznia 2021 r. W związku z czym, na koniec 2020 r., Wnioskodawca posiadał napoje alkoholowe, w tym napoje alkoholowe w małych butelkach, które nabył jeszcze w 2020 r., w swoich magazynach.

Obecnie, w 2021 r., Wnioskodawca zamierza sprzedawać napoje alkoholowe, w tym napoje alkoholowe w małych butelkach, nabyte od swoich dostawców jeszcze w 2020 r.

W związku z tak przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży napojów alkoholowych, w tym napojów alkoholowych w małych butelkach, również tych nabytych od swoich dostawców jeszcze w 2020 r., na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w charakterze bezpośrednio sprzedaży detalicznej, lub zaopatrywać podmioty posiadające zezwolenie na obrót hurtowy, lub zaopatrywać podmioty posiadające zezwolenie na sprzedaż detaliczną, lub zaopatrywać podmioty posiadające jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy jak i sprzedaż detaliczną, napojów alkoholowych, w tym napojów alkoholowych w małych butelkach.

Wniosek doprecyzowali Państwo o następujące informacje:

Wszystkie zadane pytania dotyczą obowiązku zapłaty opłaty za napoje w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml będących na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., których sprzedaż nastąpi w 2021 r.

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania.

1. Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na sprzedaży w 2021 r. napojów alkoholowych w małych butelkach nabytych przez Wnioskodawcę od swoich dostawców jeszcze w 2020 r., w bezpośredniej sprzedaży detalicznej, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązek dodatkowej opłaty pojemnościowej i konieczność jej zapłaty?

2. Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na zaopatrywaniu w 2021 r. w napoje alkoholowe w małych butelkach nabyte przez Wnioskodawcę od swoich dostawców jeszcze w 2020 r., podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązek dodatkowej opłaty pojemnościowej i konieczność jej zapłaty?

3. Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na zaopatrywaniu w 2021 r. w napoje alkoholowe w małych butelkach nabyte przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r., podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązek dodatkowej opłaty pojemnościowej i konieczność jej zapłaty?

4. Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na zaopatrywaniu w 2021 r. w napoje alkoholowe w małych butelkach nabyte przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r., podmiotów posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązek dodatkowej opłaty pojemnościowej i konieczność jej zapłaty?

Państwa zdaniem.

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku prowadzonej przez niego sprzedaży detalicznej w 2021 r. napojów alkoholowych w małych butelkach, nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r., przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, nie powstaje obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zaopatrywania przez niego w 2021 r., podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, w napoje alkoholowe w małych butelkach, nabyte przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r., nie powstaje obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zaopatrywania przez niego w 2021 r. w napoje alkoholowe w małych butelkach, nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r., podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zaopatrywania przez niego w 2021 r. w napoje alkoholowe w małych butelkach, nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r., podmiotów posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Państwa stanowiska.

Ad 1

Zgodnie z art. 9 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki oraz obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

Jak stanowi natomiast art. 9¹ ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, zezwolenia, o których mowa powyżej, wydaje się oddzielnie na obrót hurtowy następującymi rodzajami napojów alkoholowych:

Wnioskodawca jest podmiotem, który posiada jednocześnie dwa rodzaje zezwoleń, tj. zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, ale także jednocześnie posiada on zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Następnie, zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach. Opłatę tę wnosi się również w przypadku dokonywania czynności, o których mowa w ust. 8-10, w stosunku do napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Ponadto, jak stanowi art. 9² ust. 12 w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Wskazać też należy, że obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (art. 9² ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości).

Istotne jest także wskazanie na normę z art. 9² ust. 13, która stanowi, że przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Odnosząc powyższe na realia stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy wskazać, że według Wnioskodawcy, w żadnym wypadku ustawa o wychowaniu w trzeźwości nie wskazuje na powstanie obowiązku zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej, w przypadku dokonywania sprzedaży detalicznej przez podmiot o statusie Wnioskodawcy, tj. przez podmiot, który "odsprzedaje" nabyte wcześniej napoje alkoholowe, w ramach obrotu hurtowego lub sprzedaży detalicznej.

Na marginesie warto wskazać, że art. 9² ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości wskazuje, że opłatę tę wnosi się również w przypadku dokonywania czynności, o których mowa w ust. 8-10, w stosunku do napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Natomiast w ocenie Wnioskodawcy, żadna ze wskazanych w ust. 8-10 (art. 9² ustawy o wychowaniu w trzeźwości) sytuacji, w stosunku do Wnioskodawcy nie zachodzi, co wynika ze wskazanego stanu faktycznego.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, skoro ustawa nie wskazuje na powstanie obowiązku zapłaty opłaty pojemnościowej w przypadku sprzedaży detalicznej napojów alkoholowych w małych butelkach, obowiązek taki po stronie Wnioskodawcy nie powstaje i nie musi on płacić opłaty pojemnościowej w zakresie tych produktów w przypadku sprzedaży detalicznej.

W przedmiotowym zakresie, bez znaczenia pozostaje fakt, że Wnioskodawca nabył napoje alkoholowe w małych butelkach jeszcze w 2020 r., a dokonuje ich sprzedaży w 2021 r.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że dokonując bezpośredniej sprzedaży detalicznej w 2021 r. napojów alkoholowych w małych butelkach, nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r., nie będzie on obowiązany w żadnym wypadku do zapłaty opłaty pojemnościowej i dlatego nie powstanie konieczność jej zapłaty, ponieważ ustawa o wychowaniu w trzeźwości nie łączy w ogóle sprzedaży detalicznej napojów alkoholowych w małych butelkach z obowiązkiem zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Ad 2

Zgodnie z art. 9 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki; a także obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa, przy czym wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

Jak stanowi natomiast art. 9¹ ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, zezwolenia, o których mowa powyżej, wydaje się oddzielnie na obrót hurtowy następującymi rodzajami napojów alkoholowych:

Wnioskodawca jest podmiotem, który posiada jednocześnie zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi ale także, jednocześnie posiada on zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Następnie, zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach. Opłatę tę wnosi się również w przypadku dokonywania czynności, o których mowa w ust. 8-10, w stosunku do napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Ponadto, jak stanowi art. 9² ust. 12 w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Wskazać też należy, że obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (art. 9v ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości).

Istotne jest także wskazanie na normę z art. 9² ust. 13, która stanowi, że przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zaopatrywania przez niego w 2021 r., podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, w napoje alkoholowe w małych butelkach, które Wnioskodawca nabył jeszcze w 2020 r., nie powstaje obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Jak wynika z wyżej przytoczonych regulacji, ustawa łączy obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej w przypadku, gdy przedsiębiorca zaopatruje:

W żadnym wypadku, zaopatrzenie przez przedsiębiorcę napojów alkoholowych w małych butelkach podmiotu, który posiada zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi nie jest powiązane przez ustawę z obowiązkiem zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

W zakresie niniejszego pytania, bez znaczenia pozostaje zatem fakt, że Wnioskodawca będzie zaopatrywał w 2021 r. w napoje alkoholowe w małych butelkach, które nabył jeszcze w 2020 r.

W ocenie wnioskodawcy, sprzedaż napojów alkoholowych w małych butelkach na rzecz podmiotu, który posiada zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi nie będzie wiązało się z powstaniem po jego stronie obowiązku zapłaty opłaty pojemnościowej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca dokonując zaopatrywania w 2021 r., w napoje alkoholowe w małych butelkach, które Wnioskodawca nabył jeszcze w 2020 r., podmiotów, które posiadają zezwolenie na obrót hurtowy w żadnym wypadku, zgodnie z ustawą o wychowaniu w trzeźwości, nie będzie on zobowiązany do zapłaty opłaty pojemnościowej i w związku z tym, nie będzie on miał konieczności jej zapłaty.

Ad 3

Zgodnie z art. 9 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki; a także obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa, przy czym wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

Jak stanowi natomiast art. 9¹ ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, zezwolenia, o których mowa powyżej, wydaje się oddzielnie na obrót hurtowy następującymi rodzajami napojów alkoholowych:

Wnioskodawca jest podmiotem, który posiada jednocześnie zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, ale także jednocześnie posiada on zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Następnie, zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach. Opłatę tę wnosi się również w przypadku dokonywania czynności, o których mowa w ust. 8-10, w stosunku do napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Ponadto, jak stanowi art. 9² ust. 12 w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Wskazać też należy, że obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (art. 9² ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości).

Istotne jest także wskazanie na normę z art. 9² ust. 13, która stanowi, że przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Jak wynika z wyżej przytoczonych regulacji, ustawa łączy obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej w przypadku, gdy przedsiębiorca zaopatruje:

W zakresie niniejszego zapytania, Wnioskodawca uważa, że w przypadku zaopatrzenia przez niego w 2021 r. w napoje alkoholowe w małych butelkach, które Wnioskodawca nabył jeszcze w 2020 r., przedsiębiorców, którzy posiadają zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Jak stanowi art. 9² ust. 13 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty pojemnościowej. Ponadto, zgodnie z art. 9² ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

W tym miejscu należy przypomnieć, że Wnioskodawca jest podmiotem, który posiada zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi oraz jednocześnie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. W związku z czym, w przypadku, gdy Wnioskodawca nabył w 2020 r. napoje alkoholowe w małych butelkach od swojego dostawcy, czyli w czasie, kiedy jeszcze regulacje prawne dotyczące opłaty pojemnościowej nie obowiązywały, zdaniem Wnioskodawcy już wtedy doszło do zapatrzenia w napoje alkoholowe w małych butelkach, względem czego Wnioskodawca - zaopatrując w 2021 r. podmioty posiadające zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w małych butelkach, w które sam został zaopatrzony przez swojego dostawcę w 2020 r. - nie będzie miał obowiązku uiszczania opłaty pojemnościowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku napojów alkoholowych w małych butelkach, które nabył on jeszcze w 2020 r., w przypadku zaopatrzenia w nie podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, zgodnie z art. 9² ust. 11 i ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Schemat transakcji w zakresie przedmiotowego pytania wygląda następująco:

Wnioskodawca zauważa tym samym, że ze względu na to, że jest on podmiotem, który posiada jednocześnie zezwolenia na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w przypadku, gdy nabędzie on napoje alkoholowe w małych butelkach od innego podmiotu już w 2021 r., to właśnie na tym innym podmiocie będzie ciążył obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej, a sam Wnioskodawca, zaopatrując na dalszym etapie łańcucha transakcji inne podmioty, które posiadają zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży nie będzie musiał de facto dokonywać dodatkowej opłaty pojemnościowej, ze względu na przysługujące zwolnienie zawarte w art. 9² ust. 13 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. W zakresie natomiast napojów nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r., ze względu na to, że Wnioskodawca sam jest podmiotem posiadającym jednocześnie zezwolenia na obrót hurtowy i na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, to właśnie w 2020 r. doszło już do zaopatrzenia w napoje alkoholowe w małych butelkach. Jak wskazano, zgodnie z art. 9² ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Ze względu na powyższe do zaopatrzenia w napoje alkoholowe doszło już w 2020 r., względem czego Wnioskodawca, następnie dokonując zaopatrzenia podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży już w 2021 r. nie będzie obowiązany do zapłaty opłaty pojemnościowej.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca zaopatrując - w 2021 r. w napoje alkoholowe w małych butelkach nabyte przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r. - podmioty, które posiadają zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, nie będzie miał obowiązku zapłaty dodatkowej opłaty. Brak obowiązku zapłaty opłaty pojemnościowej w zakresie napojów alkoholowych w małych butelkach wynika z faktu, iż Wnioskodawca nabył napoje alkoholowe jeszcze w 2020 r., kiedy regulacje dotyczące dodatkowej opłaty pojemnościowej nie obowiązywały, a to właśnie wtedy doszło już do zaopatrzenia w napoje alkoholowe w małych butelkach, ponieważ Wnioskodawca sam jest podmiotem posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Ad 4

Zgodnie z art. 9 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki; a także obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa, przy czym wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

Jak stanowi natomiast art. 9¹ ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, zezwolenia, o których mowa powyżej, wydaje się oddzielnie na obrót hurtowy następującymi rodzajami napojów alkoholowych:

Wnioskodawca jest podmiotem, który posiada jednocześnie zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, ale także jednocześnie posiada on zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach. Opłatę tę wnosi się również w przypadku dokonywania czynności, o których mowa w ust. 8-10, w stosunku do napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Ponadto, jak stanowi art. 9² ust. 12 w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Wskazać też należy, że obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (art. 9² ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości).

Istotne jest także wskazanie na normę z art. 9² ust. 13, która stanowi, że przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Jak wynika z wyżej przytoczonych regulacji, ustawa łączy obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej w przypadku, gdy przedsiębiorca zaopatruje:

Zatem, w zakresie niniejszego zapytania, Wnioskodawca uważa, że w przypadku zaopatrzenia przez niego w napoje alkoholowe w małych butelkach przedsiębiorców, którzy posiadają jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że powstanie obowiązku zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej, nie jest tożsame z koniecznością jej zapłaty, ze względu na przewidziane w ustawie o wychowaniu w trzeźwości swoiste zwolnienie, zawarte konkretnie w art. 9² ust. 13 wskazanej ustawy.

Jak stanowi art. 9² ust. 13 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty pojemnościowej.

W tym miejscu należy przypomnieć, że Wnioskodawca jest podmiotem, który posiada zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi oraz jednocześnie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Ponadto, zgodnie z art. 9² ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Schemat transakcji w zakresie przedmiotowego pytania wygląda następująco:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku napojów alkoholowych w małych butelkach, które nabył on jeszcze w 2020 r., w przypadku zaopatrzenia w nie podmiotów posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, zgodnie z art. 9² ust. 12 w związku z ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej ze względu na to, że Wnioskodawca nabył te produkty jeszcze w 2020 r. oraz ze względu na fakt, że sam jest on podmiotem, który posiada jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, wtedy właśnie doszło do zaopatrzenia w napoje alkoholowe w małych butelkach.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca zaopatrując w 2021 r. podmioty - które posiadają jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi oraz sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - w napoje alkoholowe w małych butelkach nabyte przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 r. - nie będzie miał obowiązku zapłaty dodatkowej opłaty pojemnościowej zgodnie z art. 9² ust. 12 w zw. z ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. Brak obowiązku zapłaty opłaty pojemnościowej w zakresie napojów alkoholowych w małych butelkach wynika z faktu, iż Wnioskodawca nabył napoje alkoholowe jeszcze w 2020 r. (doszło zatem wtedy do zaopatrzenia), kiedy regulacje dotyczące dodatkowej opłaty pojemnościowej nie obowiązywały, a zgodnie z art. 9² ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w małych butelkach.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml będących na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. i sprzedawanych od 1 stycznia 2021 r.:

* klientom w bezpośredniej sprzedaży detalicznej, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest prawidłowe,

* podmiotom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi - jest prawidłowe,

* podmiotom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

* podmiotom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2021 r. poz. 1119), zwanej dalej ustawą, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 2 ustawy obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy obrotem hurtowym jest zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia.

Jak stanowi art. 18 ust. 1 ustawy, sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej "organem zezwalającym".

Z powyższych przepisów wynika, że na podstawie zezwolenia na obrót hurtowy możliwa jest dalsza odsprzedaż napojów alkoholowych na rzecz podmiotów posiadających właściwe zezwolenia, tj. zezwolenie na obrót hurtowy lub zezwolenie na sprzedaż detaliczną.

Zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy - opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, oraz za zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach.

Zgodnie z art. 9² ust. 12 ustawy - w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Natomiast stosownie do art. 9² ust. 13 ustawy przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Z wniosku wynika, że posiadają Państwo zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Na dzień 31 grudnia 2020 r. posiadali Państwo na stanie magazynowym napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Napoje te nie podlegały opłacie, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, ponieważ w momencie zaopatrzenia Państwa przepis ten nie obowiązywał. Obecnie, tj. w 2021 r. w ramach zezwolenia na obrót hurtowy oraz zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, będziecie Państwo zaopatrywali inne podmioty w ww. napoje alkoholowe.

Państwa wątpliwości budzi, czy sprzedaż w 2021 r. napojów zakupionych przed 1 stycznia 2021 r. dokonana na rzecz:

* klientów w bezpośredniej sprzedaży detalicznej, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

* podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi,

* podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

* podmiotów posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

rodzi po Państwa stronie obowiązek zapłaty opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy.

Jak sami Państwo zauważyliście, oraz w świetle cytowanych wyżej przepisów ustawy, sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml po 1 stycznia 2021 r.:

* podmiotom posiadającym wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi,

* klientom w bezpośredniej sprzedaży detalicznej, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

w ogóle nie podlega opłacie, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy.

Sprzedaż napojów alkoholowych na rzecz klientów detalicznych w bezpośredniej sprzedaży detalicznej nie jest bowiem możliwa w ramach zezwolenia na obrót hurtowy.

Natomiast zgodnie z ww. art. 9² ust. 11 ustawy opłacie podlega zaopatrzenie przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Tym samym dokonując sprzedaży na rzecz ww. podmiotów nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy.

Inaczej wygląda natomiast sytuacja w przypadku dokonywania zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml po 1 stycznia 2021 r.:

* podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

* podmiotów posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Kluczowy w tej sytuacji jest art. 9² ust. 13 ustawy, z treści którego wynika, że jedyny wyjątek zwalniający podmiot dokonujący zaopatrzenia dotyczy napojów alkoholowych, od których zapłacono opłatę. W każdej innej sytuacji przedsiębiorca jest zobowiązany do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, jeżeli zaopatruje w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Zatem każde zaopatrzenie przedsiębiorcy, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml podlega opłacie, zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy.

Ponieważ na gruncie ustawy nie zostało zdefiniowane pojęcie "zaopatrzenia", zasadnym jest uznanie (przy zastosowaniu wykładni językowej), że przez zaopatrzenie należy rozumieć realne wejście we władanie nad rzeczą (tu: nad produktami podlegającymi opłacie), co z kolei można utożsamić z wydaniem towaru przez dostawcę na rzecz odbiorcy. Zgodnie bowiem z definicją słownikową, pojęcie "zaopatrzyć" rozumie się następująco: "dostarczyć jakiejś osobie, instytucji lub organizacji potrzebne rzeczy" oraz (w formie zwrotnej) "kupić lub zgromadzić potrzebne rzeczy; też: zabrać ze sobą rzeczy potrzebne na daną okazję" (por. Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/szukaj/zaopatrzenie.html).

Analizując powyższe przepisy w odniesieniu do pytania, czy opłacie podlega sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml, zakupionych w 2020 r., wskazać należy, że jeśli zaopatrzenie przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w te napoje ma miejsce począwszy od 1 stycznia 2021 r., opłata związana z zaopatrzeniem w te napoje powinna zostać przez Państwa odprowadzona.

Jeżeli bowiem opłata nie została dotychczas zapłacona, a przedsiębiorca dokonuje zaopatrzenia, o którym mowa w art. 92 ust. 11 albo ust. 12, opłata powinna zostać zapłacona odpowiednio zgodnie z treścią tych przepisów.

Wobec powyższego, co do zasady przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży nie odprowadza opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, jednak jedynie jeśli opłata została odprowadzona na podstawie ust. 12 ustawy.

W przypadku, gdy po wejściu w życie przepisów wprowadzających opłatę za zaopatrzenie w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml, przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży dokona zaopatrzenia, o którym mowa w art. 9² ust. 11 lub 12 ustawy, zobowiązany jest do zapłaty opłaty.

Nie można zatem zgodzić się z Państwem, że ponieważ nabyli Państwo napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml przed 1 stycznia 2021 r., to ich dalsza odsprzedaż również nie będzie objęta regulacją ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. Zaopatrzenie, którego dokonają Państwo będzie miało miejsce w 2021 r. i zgodnie z art. 9² ust. 11 i ust. 12 ustawy podlega ono opłacie.

Nie ma bowiem znaczenia data nabycia napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml przez Państwa, lecz data zaopatrzenia przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz przedsiębiorcy posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Reasumując, będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, w przypadku zaopatrzenia w 2021 r. podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz podmiotów posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w napoje alkoholowe znajdujące się na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, od których ta opłata nie została zapłacona.

Natomiast nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa powyżej od sprzedanych napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml znajdujących się na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., w przypadku zaopatrzenia w 2021 r. podmiotów posiadających włącznie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi oraz dokonując sprzedaży dla klientów detalicznych.

Tym samym Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml będących na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. i sprzedawanych od 1 stycznia 2021 r.:

* klientom w bezpośredniej sprzedaży detalicznej, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest prawidłowe,

* podmiotom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi - jest prawidłowe,

* podmiotom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

* podmiotom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.