0111-KDSB1-1.4019.154.2021.1.MF - Przesłanki opłaty od napojów alkoholowych

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 sierpnia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDSB1-1.4019.154.2021.1.MF Przesłanki opłaty od napojów alkoholowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 18 maja 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie:

* - braku obowiązku uiszczania opłaty od wydawanych nieodpłatnie próbek napojów alkoholowych w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml na rzecz kontrahentów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych - jest prawidłowe,

* - braku obowiązku uiszczania opłaty od serwowanych nieodpłatnie próbek napojów alkoholowych w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml na rzecz osób fizycznych - jest prawidłowe,

* - braku obowiązku uiszczania opłaty od wydawanych nieodpłatnie napojów alkoholowych w zamkniętych opakowaniach jednostkowych przekraczających 300 ml na rzecz kontrahentów (agencji marketingowych) w celu ich wykorzystania do akcji promocyjno-marketingowych polegających na serwowaniu alkoholi lub drinków zawierających alkohol w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

18 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od napojów alkoholowych wydawanych nieodpłatnie w ramach akcji promocyjno-marketingowych.

We wniosku przedstawili Państwo następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest polską spółką prawa handlowego z siedzibą w (...), której przedmiotem działalności jest dystrybucja na terenie Polski napojów alkoholowych produkowanych przez Spółki z Grupy (...). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje zakupu ww. towarów od dostawcy (ów) mających swoją siedzibę w Unii Europejskiej oraz w (...), a następnie dokonuje ich sprzedaży hurtowej na terenie Polski.

Sprzedaż wyrobów alkoholowych w Polsce jest dokonywana z wykorzystaniem następujących kanałów dystrybucyjnych:

* hurtowa dostawa produktów do partnerskich sieci marketów, które oferują je następnie klientom detalicznym,

* hurtowa dostawa produktów dla hurtowni dokonującej dalszej sprzedaży tych produktów do podmiotów gospodarczych zajmujących się sprzedażą alkoholu na rzecz klientów detalicznych (restauracji, pubów, klubów).

Spółka nie prowadzi zatem sprzedaży detalicznej wyrobów alkoholowych, natomiast między innymi zaopatruje w te wyroby innych przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych.

Wśród oferowanego przez Spółkę asortymentu napojów alkoholowych znajdują się różne grupy produktów, zarówno napoje o zawartości do 18% alkoholu, jak i te o zawartości powyżej 18% alkoholu. W przypadku obu wyżej wymienionych grup produktów Spółka posiada stosowne zezwolenia na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi. W ofercie sprzedaży Spółki znajdują się napoje alkoholowe w opakowaniach o różnych pojemnościach, w tym również alkohole w opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml.

W ramach swojej działalności Spółka prowadzi również wiele akcji promocyjno-marketingowych produktów alkoholowych występujących w jej ofercie handlowej. Przedmiotowe akcje mają na celu wypromowanie nowych produktów i/lub wzmocnienie wizerunku Spółki jako dostawcy wysokiej jakości napojów alkoholowych wśród konsumentów. W ramach realizowanych akcji promocyjno-marketingowych, Spółka dokonuje między innymi nieodpłatnych wydań próbek napojów alkoholowych występujących w jej ofercie handlowej. W przypadku takich nieodpłatnych wydań, Spółka nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia (nie występuje cena sprzedaży). Celem wydawania takich próbek jest umożliwienie konsumentom dokonania degustacji produktów oferowanych przez Spółkę i zachęcenie ich do nabywania napojów alkoholowych Spółki.

Nieodpłatne wydania napojów alkoholowych w ramach akcji promocyjno-marketingowych mogą być realizowane przez Spółkę w następujący sposób:

1. Spółka nieodpłatnie wydaje swoim partnerom handlowym (np. marketom) alkohol w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml jako próbki, które następnie mają być przekazane nieodpłatnie przez tego partnera handlowego klientom detalicznym w ramach akcji promocyjno-marketingowej;

2. Spółka nieodpłatnie serwuje alkohol lub drinki zawierające alkohol na rzecz osób fizycznych w celu przeprowadzenia degustacji określonych produktów. Takie akcje promocyjno-marketingowe mają miejsce w klubach, barach, pubach oraz na wydzielonych stoiskach w sklepach lub podczas imprez okolicznościowych. W takim przypadku alkohol jest rozlewany do otwartych pojemników (szklanki, kubeczki, kieliszki) o drobnej pojemności (20-40 ml) i serwowany przez hostessy lub barmanów w określonym miejscu i czasie, w celu ich spożycia na miejscu wydania przez osoby fizyczne;

3. Spółka nieodpłatnie przekazuje alkohol w opakowaniach jednostkowych przekraczających 300 ml, na rzecz innej firmy (np. agencji marketingowej), która jest odpowiedzialna za organizację akcji promocyjnej polegającej na serwowaniu alkoholu lub drinków zawierających alkohol, w celu ich spożycia na miejscu wydania przez osoby fizyczne. W takim przypadku alkohol jest rozlewany do otwartych pojemników (szklanki, kubeczki, kieliszki) o drobnej pojemności (20-40 ml) i przekazywany w celu degustacji osobom fizycznym. Ilość wydanego alkoholu w pojemnikach przekraczających 300 ml jest szacowana w oparciu o założenia ilości uczestników/osób, które mogą przebywać w miejscu, gdzie organizowana jest akcja marketingowa.

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest zobowiązana do naliczania dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości w odniesieniu do wydawanych nieodpłatnie na rzecz kontrahentów próbek alkoholu w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml, o których mowa w pkt 1 stanu faktycznego?

2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest zobowiązana do naliczania dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości w odniesieniu do serwowanych nieodpłatnie na rzecz osób fizycznych próbek alkoholu w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml, o których mowa w pkt 2 stanu faktycznego?

3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest zobowiązana do naliczania dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości w odniesieniu do wydawanych nieodpłatnie na rzecz kontrahentów (agencji marketingowych) produktów alkoholowych w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości przekraczającej 300 ml w celu ich wykorzystania do akcji promocyjno-marketingowych polegających na serwowaniu alkoholi lub drinków zawierających alkohol w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml, o których mowa w pkt 3 stanu faktycznego?

Zdaniem Państwa.

Ad. 1

Spółka nie jest zobowiązana do naliczania dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości w odniesieniu do wydawanych nieodpłatnie na rzecz kontrahentów próbek alkoholu w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml, o których mowa w pkt 1 stanu faktycznego.

Ad. 2

Spółka nie jest zobowiązana do naliczania dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości w odniesieniu do serwowanych nieodpłatnie na rzecz osób fizycznych próbek alkoholu w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml, o których mowa w pkt 2 stanu faktycznego.

Ad. 3

Spółka nie jest zobowiązana do naliczania dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości w odniesieniu do wydawanych nieodpłatnie na rzecz kontrahentów (np. agencji marketingowych) produktów alkoholowych w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości przekraczającej 300 ml w celu ich wykorzystania do akcji promocyjno-marketingowych polegających na serwowaniu alkoholi lub drinków zawierających alkohol w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml, o których mowa w pkt 3 stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Uwagi ogólne

Na podstawie art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1492), wprowadzono w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277 z późn. zm., dalej: "ustawa o wychowaniu w trzeźwości"), opłatę za zezwolenie dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w wysokości 25 zł za litr 100% alkoholu w opakowaniu o objętości do 300 ml.

Treść przepisów wprowadzających obowiązek naliczania dodatkowej opłaty nie przewiduje obowiązku naliczania tej opłaty w przypadku nieodpłatnych wydań alkoholu (w tym próbek alkoholu). Z uwagi na to, że przepisy nie wyłączają wprost z zakresie objętym opłatą od małych pojemności nieodpłatnych wydań, Spółka pragnie potwierdzić, że takie wydania nie są objęte dyspozycją nowych przepisów. W ocenie Spółki na taki sposób interpretacji wskazuje treść przepisów regulujących opłatę od małych pojemności.

Przepisy w zakresie opłaty od małych pojemności

Zgodnie z brzmieniem art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach (dalej: opłata od małych pojemności). Opłatę tę wnosi się również w przypadku dokonywania czynności, o których mowa w ust. 8-10, w stosunku do napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

W świetle powyższego należy zwrócić uwagę, że opłata od małych pojemności nie jest żadną odrębną opłatą czy też podatkiem, a stanowi dodatkowy element opłaty za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. Jak bowiem wprost wskazuje przytoczony art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, "opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 (...) wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach". Przepisy wprowadziły tym samym, podwyższenie opłaty za zezwolenie w przypadku napojów alkoholowych o małej pojemności. W konsekwencji, dla oceny, czy dodatkowa opłata od małych pojemności powinna być kalkulowana również w oparciu o nieodpłatne wydania napojów alkoholowych, należy się odwołać do przepisów regulujących obowiązek ponoszenia opłaty za uzyskanie zezwolenia zawartych w art. 9 ust. 1 oraz 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości.

Regulacje w zakresie obowiązku uzyskania zezwolenia

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Natomiast w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Jak wynika z przytoczonych przepisów zezwolenia, o których mowa w art. 9 ust. 1 oraz 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości są wymagane na prowadzenie obrotu hurtowego w kraju napojami alkoholowymi. Tym samym dodatkowa opłata od małych pojemności jest płacona za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi.

Obrót hurtowy został zdefiniowany w art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. Zgodnie z tym przepisem obrót hurtowy napojami alkoholowymi to zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia. Tym samym, należy uznać, iż opłata za zezwolenie o którym mowa w art. 9 ust. 1 oraz 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, jest dokonywana w celu uzyskania zezwolenia na nabywanie napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży. W świetle więc definicji pojęcia obrotu hurtowego napojami alkoholowymi, omawiana opłata od małych pojemności powinna być kalkulowana wyłącznie w oparciu o transakcje stanowiące sprzedaż napojów alkoholowych.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w pozostałych regulacjach ustawy o wychowaniu w trzeźwości, w tym w szczególności w przepisach dotyczących obliczania wysokości opłaty za uzyskanie zezwolenia. Zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości za zezwolenia, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 2, wydawanie decyzji wprowadzających w zezwoleniach zmiany oraz wydawanie duplikatów pobiera się opłaty. Zasady wydawania zezwoleń, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości zostały doprecyzowane w art. 91 tej ustawy. Zgodnie z art. 92 ust. 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, opłaty za zezwolenia, o których mowa w art. 91 ust. 1 pkt 1 i 2, ustala się w wysokości 4000 zł dla przedsiębiorców występujących o zezwolenie po raz pierwszy oraz dla tych, których wartość sprzedaży w roku poprzedzającym wygaśnięcie zezwolenia nie przekroczyła 1 000 000 zł. Opłaty te są wnoszone na rachunek organu wydającego zezwolenie po złożeniu pisemnego oświadczenia o wartości sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych w ostatnim roku kalendarzowym. Zgodnie z ust. 3 omawianego art. 92 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, wartość sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych należy obliczać oddzielnie dla każdego rodzaju tych napojów. Zgodnie natomiast z ust. 5 art. 92 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, w przypadku przedsiębiorców, których wartość sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych w roku poprzedzającym wygaśnięcie zezwolenia przekroczyła 1 000 000 zł, opłatę za zezwolenia, o których mowa w art. 91 ust. 1 pkt 1 i 2, ustala się w wysokości równej 0,4% wartości sprzedaży w roku poprzednim, z zaokrągleniem do 100 zł.

Jak wynika z powyższego, opłaty za zezwolenia o których mowa w art. 91 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości są kalkulowane w oparciu o wysokość dokonywanej przez przedsiębiorcę sprzedaży. W celu rozstrzygnięcia więc, czy nieodpłatne wydanie napojów alkoholowych podlega omawianej opłacie niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy takie wydanie stanowi sprzedaż.

Pojęcie sprzedaży napojów alkoholowych

Przepisy ustawy o wychowaniu w trzeźwości nie zawierają definicji pojęcia sprzedaży napojów alkoholowych. Tym samym, w celu określenia znaczenia tego pojęcia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 t.j.; dalej: Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego "przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę". Umowa sprzedaży jest więc przykładem tzw. umowy odpłatnej, tj. umowy w której nabywca rzeczy jest zobowiązany do zapłaty ceny (wynagrodzenia) w zamian za nabywaną rzecz. W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, iż umowa sprzedaży nie obejmuje czynności nieodpłatnego wydania towaru.

Powyższe rozumienie pojęcia sprzedaży znajduje również odzwierciedlenie w języku potocznym, gdzie sprzedaż jest rozumiana w sposób analogiczny do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego przez sprzedaż należy rozumieć "odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę" (https://sjp.pwn.pl/szukaj/sprzeda%C5%BC.html). Tym samym, również w definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego nieodłącznym elementem transakcji sprzedaży jest zapłata przez nabywcę określonej sumy pieniężnej (wynagrodzenia, ceny).

W świetle więc definicji umowy sprzedaży zawartej w Kodeksie cywilnym oraz Słowniku Języka Polskiego należy uznać, iż opłata od małych pojemności powinna być kalkulowana wyłącznie w oparciu o transakcje stanowiące sprzedaż napojów alkoholowych, czyli transakcje, z tytułu których nabywca towarów zapłacił na rzecz Spółki umówioną cenę. W konsekwencji, omawiana opłata nie może być naliczana od transakcji stanowiących nieodpłatne (bez wynagrodzenia) wydanie napojów alkoholowych.

Charakter wydań dokonywanych w ramach akcji promocyjno-marketingowych

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, realizowane przez Spółkę akcje promocyjno-marketingowe mogą występować w trzech opcjach:

1. Spółka nieodpłatnie wydaje swoim partnerom handlowym (np. marketom) alkohol w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml jako próbki, które następnie maja być przekazane nieodpłatnie przez tego partnera handlowego klientom detalicznym w ramach akcji promocyjno-marketingowej;

2. Spółka nieodpłatnie serwuje alkohol lub drinki zawierające alkohol na rzecz osób fizycznych poprzez ich wydawanie w otwartych pojemnikach o objętości nieprzekraczającej 300 ml w celu ich spożycia na miejscu wydania przez osoby fizyczne;

3. Spółka nieodpłatnie przekazuje alkohol w opakowaniach jednostkowych przekraczających 300 ml, na rzecz firmy (np. agencji marketingowej), która jest odpowiedzialna za organizację akcji promocyjnej polegającej na serwowaniu alkoholu lub drinków zawierających alkohol, poprzez ich wydawanie w otwartych pojemnikach o objętości nieprzekraczającej 300 ml w celu ich spożycia na miejscu wydania przez osoby fizyczne.

Należy więc zaznaczyć, że we wszystkich wskazanych powyżej trzech przypadkach akcji promocyjno-marketingowych zawsze dochodzi do nieodpłatnego wydania przez Spółkę napojów alkoholowych (brak jest obowiązku po stronie podmiotu lub osoby otrzymującej ten alkohol zapłaty ceny lub wynagrodzenia). Tym samym, w żadnym z omawianych przypadków nie dochodzi do sprzedaży tych napojów. Dodatkowo, należy wskazać, iż w przypadku wydań opisanych w pkt 3 Spółka dokonuje wydania napojów alkoholowych, które dopiero następnie są rozlewane przez kontrahenta do otwartych pojemników o pojemności nieprzekraczającej 300 ml w celu ich wydania w na rzecz konsumentów.

Podsumowanie

W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, iż we wszystkich trzech przypadkach akcji promocyjno-marketingowych przedstawionych w stanie faktycznym Spółka nie jest zobowiązana do naliczania dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości w odniesieniu do wydawanych nieodpłatnie na rzecz kontrahentów próbek napojów alkoholowych. W konsekwencji, Stanowisko przedstawione przez Spółkę w pkt III niniejszego wniosku jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych w zakresie:

* - braku obowiązku uiszczania opłaty od wydawanych nieodpłatnie próbek napojów alkoholowych w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml na rzecz kontrahentów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych - jest prawidłowe,

* - braku obowiązku uiszczania opłaty od serwowanych nieodpłatnie próbek napojów alkoholowych w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml na rzecz osób fizycznych - jest prawidłowe,

* - braku obowiązku uiszczania opłaty od wydawanych nieodpłatnie napojów alkoholowych w zamkniętych opakowaniach jednostkowych przekraczających 300 ml na rzecz kontrahentów (agencji marketingowych) w celu ich wykorzystania do akcji promocyjno-marketingowych polegających na serwowaniu alkoholi lub drinków zawierających alkohol w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml - jest prawidłowe.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 2 ustawy - obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy obrotem hurtowym jest zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia.

Natomiast sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej "organem zezwalającym" (art. 18 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 18 ust. 7 pkt 3 ustawy - warunkiem prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży jest zaopatrywanie się w napoje alkoholowe u producentów i przedsiębiorców posiadających odpowiednie zezwolenie na sprzedaż hurtową napojów alkoholowych.

Z powyższych przepisów wynika, że na podstawie zezwolenia na obrót hurtowy możliwa jest dalsza odsprzedaż napojów alkoholowych na rzecz podmiotów posiadających właściwe zezwolenia, tj. zezwolenie na obrót hurtowy lub zezwolenie na sprzedaż detaliczną.

Zgodnie z art. 92 ust. 11 ustawy - opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, oraz za zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 95 ust. 4, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach.

Z wniosku wynika, że przedmiotem Państwa działalności jest dystrybucja na terenie Polski napojów alkoholowych. Posiadacie Państwo zezwolenia na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi. W Państwa ofercie sprzedaży znajdują się napoje alkoholowe w opakowaniach o różnych pojemnościach, w tym również alkohole w opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml. Napoje alkoholowe nabywacie Państwo od podmiotów mających siedzibę w Unii Europejskiej oraz w (...) w celu ich dalszej hurtowej sprzedaży na terenie Polski.

W ramach swojej działalności prowadzicie Państwo również wiele akcji promocyjno-marketingowych, w ramach których dokonujecie miedzy innymi nieodpłatnych wydań próbek napojów alkoholowych występujących w Państwa ofercie handlowej. Celem takich akcji jest umożliwienie konsumentom dokonania degustacji produktów oferowanych przez Państwa.

Państwa wątpliwość w pierwszej kolejności budzi, czy nieodpłatnie wydanie próbek napojów alkoholowych na rzecz kontrahentów w zamkniętych pojemnikach o objętości nieprzekraczającej 300 ml podlega opłacie, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy.

Jak wynika z wyżej powołanego przepisu art. 92 ust. 11 ustawy, podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty, o której mowa w niniejszym przepisie jest przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi, który dokona zaopatrzenia przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy obrotem hurtowym jest zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynności polegające na bezpłatnym przekazywaniu próbek napojów alkoholowych nie odpowiadają definicji obrotu hurtowego.

Próbki, jako produkt przekazywany bezpłatnie w ramach akcji promocyjno-marketingowych, nie są wliczane do wartości sprzedaży dokonywanej na podstawie zezwolenia na obrót hurtowy.

W konsekwencji skoro czynności polegające na bezpłatnym przekazaniu próbek napojów alkoholowych nie odpowiadają definicji obrotu hurtowego, to nie będzie na Państwu ciążyć obowiązek, o którym mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, w przypadku bezpłatnego przekazania próbek napojów alkoholowych w małych formatach przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, tj. braku obowiązku uiszczania opłaty od wydawanych nieodpłatnie próbek napojów alkoholowych w zamkniętych opakowaniach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml na rzecz kontrahentów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych uznano za prawidłowe.

W dalszej kolejności pytają Państwo, czy opłatę należy uiszczać od próbek napojów alkoholowych serwowanych bezpłatnie osobom fizycznym w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml.

W tym miejscu jeszcze raz należy wskazać, że zgodnie z art. 92 ust. 11 ustawy podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty jest podmiot, który dokona zaopatrzenia przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

Ustawa nie nakłada obowiązku uiszczania opłaty od napojów serwowanych w miejscu sprzedaży podmiotom nieposiadającym stosownych zezwoleń.

Jednocześnie Państwa wątpliwość budzi, czy nieodpłatne przekazanie napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o objętości przekraczającej 300 ml kontrahentom (agencjom marketingowym) podlega obowiązkowi uiszczenia opłaty.

W tym zakresie ustawa również nie nakłada takiego obowiązku, ponieważ wydawane w tym przypadku przez Państwa napoje alkoholowe przekraczają nominalną wielkość opakowania wskazaną w art. 92 ust. 11 ustawy.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 i nr 3 dotyczącego braku obowiązku uiszczania opłaty od serwowanych nieodpłatnie próbek napojów alkoholowych w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml na rzecz osób fizycznych oraz od wydawanych nieodpłatnie napojów alkoholowych w zamkniętych opakowaniach jednostkowych przekraczających 300 ml na rzecz kontrahentów (agencji marketingowych) w celu ich wykorzystania do akcji promocyjno-marketingowych polegających na serwowaniu alkoholi lub drinków zawierających alkohol w otwartych pojemnikach jednostkowych o objętości nieprzekraczającej 300 ml - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl