0111-KDSB1-1.4019.15.2023.2.WK - Przesłanki opłaty od środków spożywczych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

- czy nabycie zamówionego u producenta napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej z producentem a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego, w zakresie w jakim jego nabycie realizowane było w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napoju na terytorium RP,

- czy sprzedaż napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej z producentem a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego, na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napoju na terytorium RP,

podlega obowiązkowi naliczenia i odprowadzenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 listopada 2023 r. (data wpływu 22 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1 oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), (...) prosi o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie: Obowiązku naliczenia i zapłaty opłaty cukrowej, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2365 z późn. zm.), od nabycia przez Spółkę napojów bez opłaty od środków spożywczych w związku z ich zamówieniem u producenta, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego, jeżeli zamawiający odsprzedał całą zamówioną partię napojów na rzecz nabywcy mającego siedzibę i prowadzącego działalność poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a następnie wywiózł ww. napoje poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż hurtowa (...). (...) sprzedaży hurtowej i detalicznej wyrobów spożywczych (...), w tym napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2365 z późn. zm.), z dodatkiem:

- cukrów (monosacharydów, disacharydów) oraz środków spożywczych zawierających te substancje,

- substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008,

- kofeiny lub tauryny.

(...) zamówił u producenta wyprodukowanie napoju objętego opłatą, a skład napoju podlegającego opłacie stanowi element umowy z producentem, przy czym ich zamówienie i nabycie realizowane było wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę i prowadzących działalność detaliczną poza terytorium Rzeczpospolitej Polski. Ww. napoje zostały sprzedane i wywiezione poza terytorium RP. Napoje będące przedmiotem wniosku są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i/lub 10.89 albo w dziale 11.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy nabycie zamówionego u producenta, przez (...), napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej miedzy (...) a producentem, w zakresie, w jakim ich nabycie realizowane było w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napojów na terytorium RP - podlegało obowiązkowi naliczenia i odprowadzenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym?

2. Czy sprzedaż napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej miedzy (...) a producentem, na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napojów na terytorium RP, podlegała obowiązkowi naliczenia i odprowadzenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad 1.

Uważamy, że w sytuacji, której dotyczy nasz wniosek (pytanie nr 1) - zamówienia u producenta, przez (...), napojów o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej miedzy (...) a producentem, w zakresie, w jakim ich nabycie realizowane było w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napojów na terytorium RP - w momencie nabycia nie powstaje obowiązek naliczenia i wniesienia opłaty od środków spożywczych.

UZASADNIENIE stanowiska spółki: Zasady pobierania opłaty od wprowadzonych na rynek krajowy napojów z dodatkiem substancji o właściwościach słodzących określa Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym. Zgodnie z ww. powołaną ustawą: Opłacie cukrowej podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

- cukrów lub środków spożywczych oraz substancji słodzących wymienionych w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym,

- kofeiny lub tauryny.

Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

- podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

- zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ustawie, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1 ww. ustawy, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Przez sprzedaż detaliczną, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

- w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287 oraz z 2021 r. poz. 2105),

- poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta,

- także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Naszym zdaniem, w przypadku dostawy napojów poza obszar Rzeczpospolitej Polskiej co do zasady nie powstaje obowiązek naliczenia i zapłaty opłaty, albowiem opłata cukrowa obejmuje napoje wprowadzone do obrotu na rynek krajowy. Napoje wyeksportowane nie trafiają do sprzedaży detalicznej prowadzonej na rzecz konsumentów w rozumieniu art. 12a ust. 3 ustawy. Jeżeli zatem (...) nabywa u producenta zamówione napoje a ich nabycie realizowane jest wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę i prowadzących działalność detaliczną poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej - w takim przypadku co do zasady nie powstaje obowiązek naliczenia i zapłaty opłaty cukrowej, na żadnym z etapów obrotu, gdyż przedmiotowa opłata dotyczy wyłącznie wprowadzonych napojów na rynek krajowy. Zamiarem wprowadzenia opłaty było dążenie ustawodawcy do poprawy zdrowia i kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych polskiego społeczeństwa, a nie ogólnie rozumianej grupy odbiorców napojów w szczególności dokonujących zakupu i konsumpcji napojów poza obszarem Rzeczpospolitej Polskiej.

Podkreślamy, że: Ustawa określa, że opłacie podlega wprowadzenie napojów na rynek krajowy. Dokonując eksportu towarów nie wprowadzamy napojów na rynek krajowy a realizujemy dostawę na rynek zagraniczny. W sytuacji gdy sprzedaż dokonywana jest na rzecz podmiotu zagranicznego i towar wywożony jest poza teren RP to kłóci się to z pojęciem "wprowadzenia na rynek krajowy" - zgodnie z ogólnymi zasadami miejscem sprzedaży jest miejsce, w którym następuje dostarczenie towaru nabywcy (czyli ich wydanie nabywcy). Jeżeli sprzedajemy towar podmiotowi zagranicznemu dostarczając go do miejsca przeznaczenia i tam wydając towar nabywcy to nie mamy do czynienia ze sprzedażą na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

Ponadto za naszym stanowiskiem przemawia fakt, że w proponowanej zmianie ustawy, której projekt znajduje się pod adresem https://www.gov.pl/web/premier/projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-wychowaniu-w-trzezwosci-i-przeciwdzialaniu-alkoholizmowi-ustawy-o-zdrowiu-publicznym-oraz-niektorych-innych-ustaw, przewidziano także możliwość zwrotu opłaty "cukrowej" w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu od napojów, od których opłata została zapłacona na terytorium kraju. Ustawodawca potwierdza tym samym, że od napojów wywiezionych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie powinna być pobierana opłata od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym.

Ad 2.

Uważamy, że w sytuacji, której dotyczy nasz wniosek (pytanie nr 2) - sprzedaży przez (...), napojów o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym, zamówionych u producenta, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej między (...) a producentem, na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzają/nie będą wprowadzać ww. napojów na terytorium RP - w momencie sprzedaży nie powstaje obowiązek naliczenia i wniesienia opłaty od środków spożywczych.

UZASADNIENIE stanowiska spółki (identyczne jak do pytania nr 1): Zasady pobierania opłaty od wprowadzonych na rynek krajowy napojów z dodatkiem substancji o właściwościach słodzących określa Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym. Zgodnie z ww. powołaną ustawą: Opłacie cukrowej podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

- cukrów lub środków spożywczych oraz substancji słodzących wymienionych w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym,

- kofeiny lub tauryny.

Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

- podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

- zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ustawie, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1 ww. ustawy, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Przez sprzedaż detaliczną, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

- w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287 oraz z 2021 r. poz. 2105),

- poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta,

- także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Naszym zdaniem, w przypadku dostawy napojów poza obszar Rzeczpospolitej Polskiej co do zasady nie powstaje obowiązek naliczenia i zapłaty opłaty, albowiem opłata cukrowa obejmuje napoje wprowadzone do obrotu na rynek krajowy. Napoje wyeksportowane nie trafiają do sprzedaży detalicznej prowadzonej na rzecz konsumentów w rozumieniu art. 12a ust. 3 ustawy. Jeżeli zatem (...) nabywa u producenta zamówione napoje a ich nabycie realizowane jest wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę i prowadzących działalność detaliczną poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej - w takim przypadku co do zasady nie powstaje obowiązek naliczenia i zapłaty opłaty cukrowej, na żadnym z etapów obrotu, gdyż przedmiotowa opłata dotyczy wyłącznie wprowadzonych napojów na rynek krajowy. Zamiarem wprowadzenia opłaty było dążenie ustawodawcy do poprawy zdrowia i kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych polskiego społeczeństwa, a nie ogólnie rozumianej grupy odbiorców napojów w szczególności dokonujących zakupu i konsumpcji napojów poza obszarem Rzeczpospolitej Polskiej.

Podkreślamy, że: Ustawa określa, że opłacie podlega wprowadzenie napojów na rynek krajowy. Dokonując eksportu towarów nie wprowadzamy napojów na rynek krajowy a realizujemy dostawę na rynek zagraniczny. W sytuacji gdy sprzedaż dokonywana jest na rzecz podmiotu zagranicznego i towar wywożony jest poza teren RP to kłóci się to z pojęciem "wprowadzenia na rynek krajowy" - zgodnie z ogólnymi zasadami miejscem sprzedaży jest miejsce, w którym następuje dostarczenie towaru nabywcy (czyli ich wydanie nabywcy). Jeżeli sprzedajemy towar podmiotowi zagranicznemu dostarczając go do miejsca przeznaczenia i tam wydając towar nabywcy to nie mamy do czynienia ze sprzedażą na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

Ponadto za naszym stanowiskiem przemawia fakt, że w proponowanej zmianie ustawy, której projekt znajduje się pod adresem https://www.gov.pl/web/premier/projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-wychowaniu-w-trzezwosci-i-przeciwdzialaniu-alkoholizmowi-ustawy-o zdrowiu-publicznym-oraz-niektorych-innych-ustaw przewidziano także możliwość zwrotu opłaty "cukrowej" w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu od napojów, od których opłata została zapłacona na terytorium kraju. Ustawodawca potwierdza tym samym że od napojów wywiezionych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie powinna być pobierana opłata od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym.

Oświadczam, że sprawa, którą opisujemy, nie jest w trakcie postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub celno-skarbowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia:

- czy nabycie zamówionego u producenta napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej z producentem a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego, w zakresie w jakim jego nabycie realizowane było w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napoju na terytorium RP,

- czy sprzedaż napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej z producentem a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego, na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napoju na terytorium RP,

podlega obowiązkowi naliczenia i odprowadzenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), zwanej dalej ustawą,

wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

- podlega opłacie.

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Jak stanowi art. 12a ust. 3 ustawy:

przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

- także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

Stosownie do art. 12d ust. 2 ustawy,

w przypadku powstania obowiązku zapłaty opłaty na podstawie ust. 1 pkt 2 obowiązek ten spoczywa wyłącznie na zamawiającym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Jak stanowi art. 12e ustawy:

1. Obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

(...)

3. Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie m.in: sprzedaży hurtowej i detalicznej wyrobów spożywczych (...), w tym napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, zawierających w składzie dodatek: cukrów (monosacharydów, disacharydów), środków spożywczych zawierających wskazane cukry, substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008, a także kofeiny lub tauryny. Napoje te są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i/lub 10.89 albo w dziale 11.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamówili Państwo u producenta wyprodukowanie napoju objętego opłatą. Skład napoju stanowi element umowy zawartej z producentem a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Zamówienie i nabycie ww. napojów realizowane było wyłącznie w celu ich sprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę i prowadzących działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotowe napoje zostały przez Państwa sprzedane na rzecz ww. nabywców.

Państwa wątpliwość budzi, czy są Państwo obowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych z tytułu nabycia zamówionych u producenta napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy skład napojów objętych opłatą stanowi element umowy zawartej miedzy Państwem a producentem, w zakresie, w jakim ich nabycie realizowane było w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę i prowadzących działalność gospodarczą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili/ nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napojów na terytorium RP. Państwa wątpliwość dotyczy również obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych z tytułu sprzedaży przedmiotowych napojów na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą ich wprowadzać na terytorium RP.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy należy rozumieć, sprzedaż napojów przez podmioty zobowiązane do zapłaty opłaty o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy, tj. sprzedaż napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

Natomiast przez sprzedaż detaliczną w myśl powołanego wyżej art. 12a ust. 3 ustawy rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa.

Obowiązek zapłaty opłaty, w myśl art. 12d ust. 1 ustawy, ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej m.in. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego. W takim przypadku obowiązek zapłaty opłaty od środków spożywczych spoczywa wyłącznie na zamawiającym.

Zgodnie z art. 12e ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Jak wskazano powyżej Państwa wątpliwość budzi obowiązek zapłaty opłaty od środków spożywczych z tytułu nabycia zamówionych u producenta napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy skład napojów objętych opłatą stanowi element umowy zawartej miedzy Państwem a producentem, w zakresie, w jakim ich nabycie realizowane było w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę i prowadzących działalność gospodarczą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili/ nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napojów na terytorium RP.

W związku z faktem, że nabycie przez Państwa napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy nie stanowi czynności, z którą ustawa wiąże obowiązek zapłaty opłaty od środków spożywczych, nie są Państwo zobowiązani do jej zapłaty.

Przy czym należy zauważyć, że podane przez Państwa okoliczności: w zakresie, w jakim ich nabycie realizowane było w celu dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców mających siedzibę i prowadzących działalność gospodarczą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili/ nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. napojów na terytorium RP, nie mają wpływu na brak obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych w przypadku nabycia napojów. Jak bowiem wskazano powyżej ustawa nie wiąże powstania obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych z czynnością nabycia napojów podlegających tej opłacie.

Państwa wątpliwość dotyczy również obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych z tytułu sprzedaży przedmiotowych napojów na rzecz nabywców mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili, nie wprowadzają i nie będą ich wprowadzać na terytorium RP.

W przypadku sprzedaży przez Państwa napojów podlegających opacie od środków spożywczych istotne jest ustalenie, czy doszło, w rozumieniu ustawy o zdrowiu publicznym, do wprowadzenia napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy na rynek krajowy.

Sprzedaż przez Państwa napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy na rzecz podmiotów mających siedzibę i prowadzących działalność gospodarczą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie wprowadzili/nie wprowadzają i nie będą wprowadzać ww. produktów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w myśl zacytowanych powyżej przepisów nie stanowi ich wprowadzenia na rynek krajowy. W konsekwencji nie są Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 oraz nr 2 należało uznać w całości za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383), zwanej dalej Ordynacją podatkową. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).