0111-KDSB1-1.4019.147.2021.2.MF - Przesłanki opłaty od napojów alkoholowych

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 sierpnia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDSB1-1.4019.147.2021.2.MF Przesłanki opłaty od napojów alkoholowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 11 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.) uzupełnionym 6 lipca 2021 r. (data wpływu 9 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml nabytych przed 1 stycznia 2021 r. i sprzedawanych od 1 stycznia 2021 r.:

* przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

* przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi - jest prawidłowe,

* przedsiębiorcom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

* klientom detalicznym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

14 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r. i sprzedawanych od 1 stycznia 2021 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 30 czerwca 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.147.2021.1.MF wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 6 lipca 2021 r. (data wpływu 9 lipca 2021 r.) wnosząc jednocześnie brakującą opłatę do wniosku.

We wniosku przedstawili Państwo następujące stany faktyczne.

Spółka jest przedsiębiorstwem handlowym typu (...) z siedzibą w Polsce. Przedmiotem działalności Spółki jest handel artykułami spożywczymi i konsumpcyjnymi wszelkiego rodzaju, w tym napojami alkoholowymi oraz prowadzenie placówek handlowych o dużej powierzchni na terenie Polski. Spółka prowadzi swoją działalność poprzez sieć hal sprzedaży, które oferują m.in. pełne zaopatrzenie dla (...).

Spółka posiada zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, o których mowa w art. 9 ust. 1 (obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu) oraz ust. 2 (obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu), jak również zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Na podstawie ww. zezwoleń Spółka dokonuje sprzedaży m.in. napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (dalej: "Napoje alkoholowe").

Na dzień 1 stycznia 2021 r., tj. dzień wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1492, dalej: "Ustawa nowelizująca"), wprowadzającej m.in. opłatę za zezwolenie dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (dalej: Opłata) oraz opłatę od środków spożywczych (tj. napojów słodzonych), Spółka posiadała na stanie magazynowym Napoje alkoholowe zakupione do dnia 31 grudnia 2020 r., tj. przed wejściem w życie przepisów dotyczących ww. Opłaty.

W związku z profilem działalności Spółki, Napoje alkoholowe zakupione przez Spółkę przed 1 stycznia 2021 r. są sprzedawane od 1 stycznia 2021 r. czterem grupom nabywców, tj.:

1.

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

2.

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi,

3.

przedsiębiorcom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

4.

klientom detalicznym - konsumentom.

W konsekwencji, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku ze sprzedażą Napojów alkoholowych nabytych przez 1 stycznia 2021 r. obecnie ciążą na nim obowiązki wynikające z art. 92 ust. 17 Ustawy:

1. złożenia w postaci elektronicznej informacji, opatrzonej podpisem kwalifikowanym, według wzoru, o którym mowa w ust. 30, organowi, o którym mowa w ust. 16, za pośrednictwem systemu informatycznego ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

2. obliczenia i wniesienia na rachunek właściwego urzędu skarbowego opłaty w wysokości, o której mowa w ust. 11 - do końca miesiąca następującego po zakończeniu półrocza, tj. czy powinien wykazać dokonaną w 2021 r. sprzedaż Napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r. oraz obliczyć i wnieść ww. opłatę do końca lipca 2021 r.

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania.

Czy dokonana w 2021 r. sprzedaż Napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r.:

1.

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

2.

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi,

3.

przedsiębiorcom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

4.

klientom detalicznym

podlega opłacie wskazanej w art. 92 ust. 11 Ustawy, a w konsekwencji na Wnioskodawcy ciążą obowiązki wynikające z art. 92 ust. 17 Ustawy?

Państwa zdaniem.

Zdaniem Wnioskodawcy dokonana w 2021 r. sprzedaż Napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r.:

1.

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

2.

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi,

3.

przedsiębiorcom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

4.

klientom detalicznym nie podlega opłacie wskazanej w art. 92 ust. 11 Ustawy, a w konsekwencji nie należy uwzględniać tej sprzedaży wykonując obowiązki wynikające z art. 92 ust. 17 Ustawy.

UZASADNIENIE

Zgodnie z treścią art. 92 ust. 11 Ustawy, opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, oraz za zezwolenie na wyprzedaż, o której mowa w art. 95 ust. 4, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach.

Z powyższego przepisu wynika ogólna zasada określenia przedmiotu oraz wysokości Opłaty, zgodnie z którą opłacie podlega zaopatrywanie w Napoje alkoholowe przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Opłata jest więc co do zasady naliczana na przedostatnim etapie łańcucha dostawy Napojów alkoholowych do konsumentów.

Niemniej, uwzględniając specyfikę rynku, na którym funkcjonują przedsiębiorcy posiadający jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w toku prac legislacyjnych nad Ustawą nowelizującą dodano art. 92 ust. 12, zgodnie z którym w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, albo zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 95 ust. 4, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Przepisy art. 92 ust. 11 i 12 Ustawy całościowo definiują mechanizm naliczania i odprowadzania Opłaty i należy je interpretować łącznie. Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższego wynika, iż zamysłem Ustawodawcy było takie skonstruowanie systemu naliczania i poboru Opłaty, w którym przedsiębiorcy tacy jak Wnioskodawca posiadający jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży co do zasady nie są obowiązani do odprowadzania Opłaty. Znajduje to uzasadnienie praktyczne, ponieważ w przypadku takich podmiotów określenie przeznaczenia nabywanych Napojów alkoholowych do sprzedaży detalicznej albo do sprzedaży hurtowej na moment ich zakupu jest niemożliwe.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dokonana w 2021 r. sprzedaż Napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r.:

1.

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

2.

przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi,

3.

przedsiębiorcom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

4.

klientom detalicznym nie podlega opłacie wskazanej w art. 92 ust. 11 Ustawy, a w konsekwencji nie należy uwzględniać tej sprzedaży wykonując obowiązki wynikające z art. 92 ust. 17 Ustawy.

Przyjęcie odmiennego stanowiska stałoby w sprzeczności z mechanizmem naliczania i odprowadzania Opłaty ustalonym przez Ustawodawcę oraz skutkowałoby nałożeniem obowiązku naliczania i odprowadzania Opłaty przez podmiot zwolniony wolą Ustawodawcy z takiego obowiązku.

Powyższe stanowisko jest spójne z wydanymi w dniu 23 lutego 2021 r. objaśnieniami prawnymi Ministra Zdrowia odnośnie opłaty od środków spożywczych (tj. napojów słodzonych).

Opłata od środków spożywczych nie jest przedmiotem niniejszego wniosku, niemniej należy podkreślić, iż została ona również wprowadzona przez Ustawę nowelizującą oraz opiera się na analogicznym wprowadzonym przez Ustawodawcę mechanizmie naliczania i odprowadzania opłaty, tj. obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje (słodzone) podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

W objaśnieniach prawnych z dnia 23 lutego 2021 r. (syg. ZPN.611.55.2021 - w załączeniu) ujęto m.in. odpowiedź na pytanie Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorstw:

Czy w świetle art. 12a ust. 1 UOZ opłacie podlegają towary nabyte przez przedsiębiorcę przed końcem 2020 r., a zbywane dopiero w 2021 r. ?

na które Minister Zdrowia odpowiedział, iż:

W przypadku napojów znajdujących się na stanie magazynowym na koniec 2020 r. podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną, należy zwrócić uwagę na art. 12e ust. 3 ustawy, który mówi, że obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą. W związku z powyższym, ani podmiot sprzedający napoje do podmiotu prowadzącego sprzedaż detaliczną i hurtową ani podmiot prowadzący sprzedaż detaliczną i hurtową nie są zobowiązani do zapłaty opłaty od produktów sprzedanych i nabytych w 2020 r.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe stanowisko należy stosować analogicznie w odniesieniu do Opłaty, ponieważ przyjęcie odmiennego podejścia do dwóch analogicznych opłat opartych na tym samym mechanizmie naliczania i odprowadzania, wprowadzanych tą samą Ustawą nowelizującą nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach i podważałoby zasadę zaufania do organów Państwa.

Wnioskodawca uważa ponadto, iż wskazane stanowisko Ministra Zdrowia powinno zostać wzięte pod uwagę przy rozstrzyganiu niniejszego wniosku w świetle obowiązku wynikającego z art. 92 ust. 23a Ustawy, zgodnie z którym organ właściwy w sprawie interpretacji ogólnych, objaśnień i interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłat, o których mowa w ust. 11 i 21, może wystąpić do ministra właściwego do spraw zdrowia z wnioskiem o zajęcie stanowiska w sprawie. W przypadku interpretacji ogólnych wydawanych na wniosek i interpretacji indywidualnych minister właściwy do spraw zdrowia zajmuje stanowisko w terminie 21 dni od dnia doręczenia wniosku o zajęcie stanowiska, przy czym do terminu do wydania interpretacji ogólnej i interpretacji indywidualnej nie wlicza się okresu od dnia doręczenia tego wniosku do dnia otrzymania stanowiska.

Niezależnie od powyższych rozważań Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż z treści art. 92 ust. 11 Ustawy nie wynika obowiązek naliczenia oraz odprowadzenia opłaty w przypadku sprzedaży Napojów alkoholowych do przedsiębiorców posiadających wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi lub do klientów detalicznych, w związku z czym w żadnym przypadku obowiązkowi temu nie będzie podlegała sprzedaż przedsiębiorcom posiadającym wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi lub klientom detalicznym (konsumentom) Napojów alkoholowych nabytych przez Spółkę przed 1 stycznia 2021 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml nabytych przed 1 stycznia 2021 r. i sprzedawanych od 1 stycznia 2021 r.:

* przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

* przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi - jest prawidłowe,

* przedsiębiorcom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży - jest nieprawidłowe,

* klientom detalicznym - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 2 ustawy obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy obrotem hurtowym jest zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy, sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej "organem zezwalającym".

Z powyższych przepisów wynika, że na podstawie zezwolenia na obrót hurtowy możliwa jest dalsza odsprzedaż napojów alkoholowych na rzecz podmiotów posiadających właściwe zezwolenia, tj. zezwolenie na obrót hurtowy lub zezwolenie na sprzedaż detaliczną.

Zgodnie z art. 92 ust. 11 ustawy - opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, oraz za zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 95 ust. 4, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach.

Zgodnie z art. 92 ust. 12 ustawy - w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Natomiast stosownie do art. 92 ust. 13 ustawy przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Z wniosku wynika, że posiadają Państwo zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Nabyli Państwo przed 1 stycznia 2021 r. napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Napoje te nie podlegały opłacie, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, ponieważ w momencie zaopatrzenia przepis ten nie obowiązywał. Obecnie, tj. w 2021 r. w ramach zezwolenia na obrót hurtowy oraz zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, będziecie Państwo zaopatrywali inne podmioty w ww. napoje alkoholowe.

Państwa wątpliwości budzi, czy sprzedaż w 2021 r. napojów zakupionych przed 1 stycznia 2021 r. dokonana na rzecz:

* przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

* przedsiębiorców posiadających zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi,

* przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

* klientów detalicznych-konsumentów,

podlega opłacie, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy i czy będą na Państwu ciążyły obowiązki wynikające z art. 92 ust. 17 ustawy.

Jak sami Państwo zauważyliście, oraz w świetle cytowanych wyżej przepisów ustawy sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml po 1 stycznia 2021 r.:

* podmiotom posiadającym wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi,

* klientom detalicznym

w ogóle nie podlega opłacie, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy.

Tym samym dokonując sprzedaży na rzecz ww. podmiotów nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy.

Natomiast w przypadku dokonywania przez Państwa zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml po 1 stycznia 2021 r.:

* przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz

* przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

jesteście Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, z wyjątkiem sytuacji, gdy zaopatrzenie dotyczy napojów alkoholowych, od których zapłacono opłatę na podstawie art. 92 ust. 12 ustawy.

Kluczowy w tej sytuacji jest art. 92 ust. 13 ustawy, z treści którego wynika, że jedyny wyjątek zwalniający podmiot dokonujący zaopatrzenia dotyczy napojów alkoholowych, od których zapłacono opłatę. W każdej innej sytuacji przedsiębiorca jest zobowiązany do zapłaty opłaty jeżeli zaopatruje w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Zatem każde zaopatrzenie przedsiębiorcy, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml podlega opłacie, zgodnie z art. 92 ust. 11 ustawy.

Ponieważ na gruncie ustawy nie zostało zdefiniowane pojęcie "zaopatrzenia", zasadnym jest uznanie (przy zastosowaniu wykładni językowej), że przez zaopatrzenie należy rozumieć realne wejście we władanie nad rzeczą (tu: nad produktami podlegającymi opłacie), co z kolei można utożsamić z wydaniem towaru przez dostawcę na rzecz odbiorcy. Zgodnie bowiem z definicją słownikową, pojęcie "zaopatrzyć" rozumie się następująco: "dostarczyć jakiejś osobie, instytucji lub organizacji potrzebne rzeczy" oraz (w formie zwrotnej) "kupić lub zgromadzić potrzebne rzeczy; też: zabrać ze sobą rzeczy potrzebne na daną okazję" (por. Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/szukaj/zaopatrzenie.html).

Analizując powyższe przepisy w odniesieniu do pytania, czy opłacie podlega sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml, zakupionych w 2020 r., wskazać należy, że jeśli zaopatrzenie przedsiębiorcy detalicznego w te napoje ma miejsce począwszy od 1 stycznia 2021 r., opłata związana z zaopatrzeniem w te napoje powinna zostać przez Państwa odprowadzona.

Jeżeli bowiem opłata nie została dotychczas zapłacona, a przedsiębiorca dokonuje zaopatrzenia, o którym mowa w art. 92 ust. 11 albo ust. 12, opłata powinna zostać zapłacona odpowiednio zgodnie z treścią tych przepisów.

Wobec powyższego, co do zasady przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży nie odprowadza opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, jednak jedynie jeśli opłata została odprowadzona na podstawie ust. 12.

W przypadku, gdy po wejściu w życie przepisów wprowadzających opłatę za zaopatrzenie w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml, przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży dokona zaopatrzenia, o którym mowa w art. 92 ust. 11 lub 12 ustawy, zobowiązany jest do zapłaty opłaty.

Nie można zatem zgodzić się z Państwem, że ponieważ nabyli napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml przed 1 stycznia 2021 r., to ich dalsza odsprzedaż również nie będzie objęta regulacją ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. Zaopatrzenie, którego dokonają Państwo będzie miało miejsce w 2021 r. i zgodnie z art. 92 ust. 11 ustawy podlega ono opłacie.

Nie ma bowiem znaczenia data nabycia napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml przez Państwa, lecz data zaopatrzenia przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Reasumując, będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, w przypadku zaopatrzenia w 2021 r. przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz przedsiębiorców posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w napoje alkoholowe nabyte przed 1 stycznia 2021 r. w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, od których ta opłata nie została zapłacona.

Natomiast nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa powyżej od sprzedanych napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml nabytych przed 1 stycznia 2021 r., w przypadku zaopatrzenia w 2021 r. przedsiębiorców posiadających włącznie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi oraz dokonując sprzedaży dla klientów detalicznych.

Zgodnie z art. 92 ust. 17 ustawy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, lub zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 95 ust. 4. dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, jest obowiązany, odrębnie w odniesieniu do każdego zezwolenia, do:

1. złożenia w postaci elektronicznej informacji, opatrzonej podpisem kwalifikowanym, według wzoru, o którym mowa w ust. 30, organowi, o którym mowa w ust. 16, za pośrednictwem systemu informatycznego ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

2. obliczenia i wniesienia na rachunek właściwego urzędu skarbowego opłaty w wysokości, o której mowa w ust. 11 - do końca miesiąca następującego po zakończeniu półrocza.

Tym samym w przypadku sprzedaży napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml od 1 stycznia 2021 r.

* przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

* przedsiębiorcom posiadającym jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

to na Państwu ciążą obowiązki wynikające z art. 92 ust. 17 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl