0111-KDIB4.4015.41.2017.2.BB - Uznanie za darowiznę kwoty otrzymanej za zaspokojenie roszczenia majątkowego.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 29 marca 2017 r. (data wpływu - 4 kwietnia 2017 r.), uzupełnionego 5 maja 2017 r. oraz 31 maja 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia pieniężnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2017 r. wpłynęło do Organu uzupełnienie pisemne wniosku dokonane przez Wnioskodawczynię. Uzupełnienie to stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z 17 marca 2017 r. znak: 2461-IBPB-2-2.4511.37.2017.1.MK Wniosek pierwotnie dotyczył jedynie zagadnienia z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W ww. uzupełnieniu Wnioskodawczyni rozszerzyła zakres wniosku poprzez wskazanie, że w sprawie znajdują zastosowanie przepisy o podatku od spadków i darowizn.

Nadto w dniu 5 maja 2017 r. od wniosku uiszczono opłatę.

W związku z powyższym za dzień wpływu wniosku w zakresie podatku od spadków i darowizn uznaje się dzień wpływu wniosku do Organu uzupełnienia rozszerzającego zakres wniosku o podatek od spadków i darowizn, tj. 4 kwietnia 2017 r.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 9 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB4.4015.41.2017.1.BB wezwano Wnioskodawczynię o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 31 maja 2017 r. (wpływ pisma).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego Wnioskodawczyni pozyskała w 2016 r. kwotę 80.838,04 zł (słownie: osiemdziesiąt tysięcy osiemset trzydzieści osiem złotych i cztery grosze) w wyniku ugodowego zakończenia sprawy cywilnej dotyczącej zwrotu części nieruchomości położonej w K.

Prawo do części ww. nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła na podstawie spadku po zmarłej babci na mocy postępowania spadkowego z 1979 r., przeprowadzonego przez Sąd Rejonowy.

Babcia Wnioskodawczyni posiadała część nieruchomości w K. na mocy darowizny od swojego ojca. Z tytułu nabytego spadku Wnioskodawczyni przysługuje roszczenie o zwrot znacjonalizowanego majątku jej pradziadka.

Od roku 2006 toczyło się postępowanie przed Sądem w K, w wyniku którego roszczenie o zwrot jednej nieruchomości wchodzącej w skład spadku zostało zaspokojone na rzecz Wnioskodawczyni poprzez zapłatę na podstawie ugody.

W piśmie z 29 maja 2017 r. (wpływ do Biura - 31 maja 2017 r.), będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawczyni wyjaśniła, że:

* postępowanie spadkowe z 1979 r. zakończyło się prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku;

* postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku ze swej istoty nie wskazuje, co wchodzi w skład spadku, a jedynie wskazuje krąg spadkobierców. A zatem z ww. postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku nie wynika, co weszło w skład spadku po babci Wnioskodawczyni, a wynika jedynie krąg spadkobierców. Na początku lat 50-tych XX wieku w ramach procesu nacjonalizacji Skarb Państwa został wpisany do księgi wieczystej jako właściciel nieruchomości. Wobec tego do spadku nie wchodziła nieruchomość, a jedynie roszczenie o zwrot majątku i w miejsce tego roszczenia wypłacona została kwota z tytułu zaspokojenia tego roszczenia;

* w chwili wszczęcia postępowania (w 2006 r.) spadkodawczyni już nie żyła, a Wnioskodawczyni była uczestnikiem tego postępowania;

* wypłacona kwota 80.838.04 zł stanowi świadczenie pieniężne przysługujące Wnioskodawczyni z tytułu spadku po babce; 

* Wnioskodawczyni otrzymała ww. kwotę jako następczyni prawna po spadkodawczyni - swojej babci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota uzyskana z tytułu zaspokojenia roszczenia z tytułu zwrotu odziedziczonego majątku, choćby tylko z tytułu upływu okresu przedawnienia, wolna jest od podatku od spadku odziedziczonego w 1979 r. ?

Zdaniem Wnioskodawczyni źródłem świadczeń opisanych we wniosku jest otrzymany spadek. Ponieważ dziedziczenie nastąpiło w roku 1979, to aktualnie podatek od spadku nie powinien być pobierany z uwagi na jego przedawnienie.

Ponieważ od stwierdzenia nabycia spadku minęło 38 lat to zastosowanie znajdą przepisy o przedawnieniu zarówno z ustawy o podatku od spadku (art. 6 ust. 1 i 4) jak również z Ordynacji podatkowej (art. 68).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy).

Przy czym stosownie do art. 1a cytowanej ustawy przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego:

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 i art. 1a ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Wobec tego nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy. Zgodnie bowiem z treścią art. 1015 § 1 i § 2 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczne z prostym przyjęciem spadku.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawczyni pozyskała w 2016 r. kwotę 80.838,04 zł w wyniku ugodowego zakończenia sprawy cywilnej dotyczącej zwrotu części nieruchomości położonej w K.

Prawo do części ww. nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła na podstawie spadku po zmarłej babci na mocy prawomocnego postanowienia o nabyciu spadku z 1979 r., przeprowadzonego przez Sąd Rejonowy. Z ww. postanowienia nie wynika, co weszło w skład spadku po babci Wnioskodawczyni, a wynika jedynie krąg spadkobierców. Jednak - jak opisuje Wnioskodawczyni - w związku z faktem, iż na początku lat 50-tych XX wieku w ramach procesu nacjonalizacji Skarb Państwa został wpisany do księgi wieczystej jako właściciel opisanej we wniosku nieruchomości, nie mogła ona wejść w skład spadku. W jego skład weszło jedynie roszczenie o zwrot majątku. Roszczenie to zostało zaspokojone poprzez wypłatę kwoty pieniężnej w 2016 r.

W chwili wszczęcia postępowania o zwrot części nieruchomości (w 2006 r.) spadkodawczyni już nie żyła, w związku z tym uczestnikiem ww. postępowania była Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że źródłem świadczeń opisanych we wniosku jest otrzymany spadek. Ponieważ dziedziczenie nastąpiło w 1979 r., to aktualnie podatek od spadku nie powinien być pobierany z uwagi na jego przedawnienie.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, że świadczenie pieniężne, które Wnioskodawczyni otrzymała-w wyniku ugodowego zakończenia sprawy cywilnej nie zostało nabyte w drodze spadku, ponieważ w dacie nabycia tytułem spadku (nabycie to następuje z datą śmierci spadkodawcy) świadczenie to nie istniało. Jak wynika z treści wniosku, w skład masy spadkowej wchodziły jedynie roszczenia o zwrot znacjonalizowania majątku, a nie świadczenie pieniężne, które Wnioskodawczyni otrzymała w 2016 r.

W związku z powyższym analizowanie wniosku pod kątem przedawnienia zobowiązania podatkowego - na którą to regulację Wnioskodawczyni powołuje się w treści stanowiska - jest bezzasadne. Sformułowane pytanie i zajęte stanowisko wyraźnie wskazują, że Wnioskodawczyni oczekuje interpretacji w zakresie opodatkowania świadczenia pieniężnego, które wypłacone zostało w 2016 r. Nie mają zatem do niego zastosowania przepisy dotyczące przedawnienia.

W rezultacie wskazać należy, iż wypłacone świadczenie pieniężne, jako że nie zostało nabyte w drodze spadku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i w związku z jego otrzymaniem Wnioskodawczyni nie podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od spadków i darowizn.

Zatem to nie z uwagi na upływ terminu przedawnienia Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn lecz z uwagi na fakt, iż otrzymane przez nią świadczenie w ogóle nie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Nie zostało bowiem nabyte w drodze spadku, jak również w drodze żadnego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż zgodnie ze złożonym wnioskiem przedmiot interpretacji dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymanego świadczenia pieniężnego. W niniejszej interpretacji Organ nie rozstrzyga zatem o ewentualnych skutkach podatkowych jakie w związku z otrzymanym świadczeniem mogą wystąpić na gruncie innych ustaw podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.