0111-KDIB4.4015.11.2019.3.MCZ - Podatek od spadków i darowizn - otrzymanie spłaty wynikającej z umowy dożywocia.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 stycznia 2019 r. (data wpływu - 9 stycznia 2019 r.), uzupełnionego 30 stycznia 2019 r. i 14 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty wynikającej z umowy dożywocia - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty wynikającej z umowy dożywocia.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 18 stycznia 2019 r. i 5 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB4.4015.11.2019.2.MCZ wezwano Wnioskodawczynię o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 30 stycznia 2019 r. i 14 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 15 stycznia 1993 r. został sporządzony akt notarialny - umowa dożywocia, w którym rodzice Wnioskodawczyni przekazali gospodarstwo rolne na rzecz jej braci (Z. i B.), zobowiązując ich jednocześnie do spłaty na rzecz Wnioskodawczyni równowartości 1 ha ziemi na jej żądanie. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w 2013 r.

Zmarł również jeden z braci Wnioskodawczyni (brat Z.), który miał jednego syna.

W 2018 r. jedyny syn zmarłego brata Z. (jego spadkobierca) dokonał spłaty zobowiązania swojego ojca (brata Wnioskodawczyni), o której była mowa w umowie dożywocia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu spłaty dokonanej na rzecz Wnioskodawczyni w 2018 r. przez syna nieżyjącego brata, jako jego jedynego spadkobiercę, wynikającej z obowiązku zawartego w umowie o dożywocie zawartej pomiędzy rodzicami Wnioskodawczyni a jej braćmi w 1993 r. wynika obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma obowiązku zapłaty podatku. Spłata na jej rzecz jest jednym z elementów umowy o dożywocie i stanowi jego integralną część. Podatek od czynność cywilnoprawnych został pobrany przez notariusz podczas sporządzania umowy dożywocia. Umowę dożywocia regulują przepisy Kodeksu cywilnego. Jednocześnie nie znalazła się ona w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od spadków i darowizn.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną dotyczącą poruszonego we wniosku zagadnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r. poz. 644, z późn. zm.) - podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy).

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2018 r. Wnioskodawczyni otrzymała od jedynego syn zmarłego brata Z. (jego spadkobiercy) spłatę zobowiązania jego ojca (brata Wnioskodawczyni), o której była mowa w umowie dożywocia sporządzonej 15 stycznia 1993 r. W umowie tej rodzice Wnioskodawczyni przekazali gospodarstwo rolne na rzecz jej braci (w tym brata Z.), zobowiązując ich jednocześnie do spłaty na rzecz Wnioskodawczyni równowartości 1 ha ziemi na jej żądanie.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że spłata na jej rzecz jest jednym z elementów umowy dożywocia i stanowi jego integralną część. Umowę dożywocia regulują przepisy Kodeksu cywilnego. Umowa dożywocia nie znalazła się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od spadków i darowizn. Wnioskodawczyni uważa, że nie ma obowiązku zapłaty podatku.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni. Istotnie wskazana we wniosku spłata nie znalazła się w katalogu tytułów, na podstawie, których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem do spłaty dokonanej na podstawie umowy dożywocia nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatków i darowizn. Wobec tego Wnioskodawczyni z ww. tytułu nie ma obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Końcowo Organ interpretacyjny pragnie wskazać, że działając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest uprawniony wyłącznie do wydania, na wniosek zainteresowanego, interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe wyjaśnia treść przepisów prawa podatkowego na tle sformułowanego przez wnioskodawcę pytania i zajętego przez wnioskodawcę stanowiska. Celem interpretacji indywidualnej jest bowiem odpowiedź na konkretne pytanie zadane przez podatnika dotyczące skutków podatkowych płynących dla niego z tytuły planowania lub dokonania wskazanej we wniosku czynności prawnej i wyjaśnienie wątpliwości dotyczących stosowania i wykładni przepisów prawa podatkowego.

Wobec tego Organ, nie badał konstrukcji prawnej otrzymanej przez Wnioskodawczynię spłaty; przyjął zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawczyni, że otrzymana spłata została wypłacona na podstawie umowy dożywocia.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.