0111-KDIB3-3.4013.80.2022.1.JS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.80.2022.1.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczącego opodatkowania i zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej:

- jest prawidłowe, w zakresie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w związku ze sprzedażą energii elektrycznej najemcom na podstawie wskazań liczników oraz na podstawie zryczałtowanych kosztów energii elektrycznej (pytania nr 1 i 2);

- jest nieprawidłowe, w zakresie braku obowiązku zapłaty akcyzy w związku ze świadczeniem usługi najmu, w ramach której Spółka dostarcza najemcom energię elektryczną (pytanie nr 3);

- jest nieprawidłowe w zakresie możliwości zwolnienia od akcyzy (pytanie nr 4).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący opodatkowania i zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (PKD 68.20.Z). Wnioskodawca Spółka posiada budynek usługowy, który znajduje się w (...) i osiąga przychody z najmu powierzchni użytkowych, wykorzystywanych przez najemców do prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Do budynku, które wynajmuje Wnioskodawca Spółka zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna przeznaczoną do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 50 kWp. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną wynajmowanych lokali użytkowych, których właścicielem jest Spółka. W związku z zawartymi umowami najmu, Wnioskodawca Spółka obciąża najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej. Rozliczenie z najemcami dokonywane jest w okresach miesięcznych na dwa sposoby:

1. Lokale użytkowe posiadają swój podlicznik, zatem Wnioskodawca Spółka obciąża najemców kosztami faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej;

2. Lokale użytkowe nie posiadają swojego licznika, zatem Wnioskodawca Spółka obciąża najemców zryczałtowanymi (hipotetycznymi) kosztami zużycia energii elektrycznej.

Pytania

1. Czy obciążając najemców kosztem faktycznie zużytej energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu, Wnioskodawca Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?

2. Czy obciążając najemców zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nie wynikającym ze wskazań podlicznika danego lokalu, Wnioskodawca Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?

3. Czy świadcząc kompleksową usługę najmu, w skład której wejdzie, m.in. koszt wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, Wnioskodawca Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?

4. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, nr 2 i nr 3, to czy Wnioskodawcy Spółce przysługuje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy Spółki, obciążając najemców kosztem faktycznie zużytej energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu, Wnioskodawca Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy Spółki, obciążając najemców zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nie wynikającym ze wskazań podlicznika danego lokalu, Wnioskodawca Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Ad. 3. Zdaniem Wnioskodawcy Spółki, świadcząc kompleksową usługę najmu, w skład której wejdzie, m.in. koszt wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, Wnioskodawca Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Ad. 4. Zdaniem Wnioskodawcy Spółki, w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, nr 2 i nr 3, to Wnioskodawcy Spółce przysługuje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

UZASADNIENIE

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem (...).

Stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje: z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju.

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną - art. 11 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym, obciążając najemców kosztem faktycznie zużytej energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu, Wnioskodawca Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Obciążając natomiast najemców zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nie wynikającym ze wskazań podlicznika danego lokalu, Wnioskodawca Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Wnioskodawca Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego w przypadku świadczenia kompleksowej usługi najmu. Przedmiotem umowy będzie bowiem usługa najmu, a nie dostawa energii elektrycznej.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy Spółce przysługuje zwolnienie z podatku akcyzowego w przypadku Ad. 1. i Ad.2.

Ocena stanowiska:

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku:

- jest prawidłowe, w zakresie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w związku ze sprzedażą energii elektrycznej najemcom na podstawie wskazań liczników oraz na podstawie zryczałtowanych kosztów energii elektrycznej (pytania nr 1 i 2);

- jest nieprawidłowe, w zakresie braku obowiązku zapłaty akcyzy w związku ze świadczeniem usługi najmu, w ramach której Spółka dostarcza najemcom energię elektryczną (pytanie nr 3);

- jest nieprawidłowe w zakresie możliwości zwolnienia od akcyzy (pytanie nr 4).

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 z późn. zm., dalej jako "ustawa"):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 2 lipca 2021 r.,:

Nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a)

spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b)

towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

c)

giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d)

spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Jak bowiem wynika z art. 9 ust. 1-3 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3)

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4)

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5)

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6)

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1)

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)

z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3)

z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4)

z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1)

upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)

upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3)

nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Jak stanowi art. 30 ust. 1 i 2 ustawy:

1. Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii, na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego lub przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376).

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się nie wcześniej niż z chwilą otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, poprzez obniżenie akcyzy należnej od energii elektrycznej za najbliższe okresy rozliczeniowe.

Na podstawie § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 z późn. zm.):

1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 z późn. zm.; zwana dalej "ustawą o OZE"):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą.

Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Jedną z tych czynności jest m.in. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.

Natomiast nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, jest każdy podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (z wyłączeniami wskazanymi w tym przepisie).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, na budynku należącym do Spółki - z którego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka osiąga przychody z tytułu najmu lokali użytkowych - zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 50 kWp. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną wynajmowanych przez inne podmioty lokali użytkowych. W związku z zawartymi umowami najmu, Wnioskodawca będzie obciążać najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej w okresach miesięcznych na dwa sposoby - w przypadku lokali, które posiadają podlicznik, Wnioskodawca będzie obciążać najemców kosztami faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej, natomiast w przypadku lokali, które nie posiadają licznika, Spółka będzie obciążać najemców zryczałtowanymi (hipotetycznymi) kosztami zużycia energii elektrycznej.

Tym samym, należy zauważyć, że w opisanej sytuacji Spółka jest podmiotem, który będzie wytwarzać energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii (z energii słonecznej) oraz który będzie dokonywać sprzedaży tej energii elektrycznej najemcom budynku. Jak wskazano we wniosku, Spółka obciąży najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej. Przy czym, z opisu nie wynika, że nabywcy energii elektrycznej (najemcy) posiadają koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Nabywcami końcowymi energii elektrycznej, którzy będą nabywać oraz zużywać energię elektryczną wyprodukowaną przez Spółkę z instalacji fotowoltaicznej, będą zatem inne podmioty niż Wnioskodawca - najemcy lokali.

Innymi słowy, Spółka będzie dokonywać sprzedaży energii elektrycznej nabywcom końcowym na terytorium kraju - co stanowi czynność opodatkowaną na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Należy wyraźnie zaznaczyć, że nabywcami i podmiotami zużywającymi energię elektryczną wytworzoną przez Wnioskodawcę z przedmiotowej instalacji będą poszczególni najemcy. Oznacza to, że niezależnie od tego, jaki sposób rozliczenia za sprzedaż energii elektrycznej dostarczanej do lokali przyjmie Wnioskodawca (tj. czy będzie to rozliczenie według podliczników faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej, rozliczenie zryczałtowanych kosztów zużycia energii elektrycznej, czy też Wnioskodawca będzie wliczał najemcom koszt dostarczanej energii elektrycznej do kosztów najmu) - będzie mieć miejsce sprzedaż tej energii elektrycznej, wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, na rzecz nabywców końcowych (najemców).

Dokonując czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, Spółka staje się zatem podatnikiem podatku akcyzowego, co wynika z treści art. 13 ust. 1 ustawy. Obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy powstanie zatem z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju na mocy art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy. Na Spółce będzie zatem ciążył m.in. obowiązek obliczenia i zapłaty akcyzy, wynikający z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawodawca na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień przewidział zwolnienie od akcyzy zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, przez podmiot, który zużywa tę energię.

Jak jednak wskazano powyżej, w przedmiotowej sprawie podmiotami, które będą zużywać energię elektryczną wyprodukowaną przez Spółkę z instalacji fotowoltaicznej, w lokalach użytkowych wynajmowanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, będą inne podmioty niż Wnioskodawca który wytworzył tą energię. Tym samym, przedmiotowe zwolnienie nie znajdzie w tej sprawie zastosowania.

Jednocześnie, z wniosku nie wynika, że Spółka posiada dokument potwierdzający umorzenie świadectwa pochodzenia energii wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego lub przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376). W konsekwencji, zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy, również nie znajdzie w sprawie zastosowania.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Organu w przedstawionych we wniosku okolicznościach zdarzenia przyszłego, Spółka dokonująca sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na budynku na rzecz najemców lokali, obciążając najemców kosztem faktycznie zużytej przez nich energii elektrycznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu - będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Podobnie, w sytuacji, w której Spółka będzie dokonywać sprzedaży energii elektrycznej najemcom obciążając ich zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nie wynikającym ze wskazań podlicznika danego lokalu - będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Stanowisko Spółki w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2 należało zatem uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, w przypadku świadczenia kompleksowej usługę najmu, w skład której wejdzie m.in. koszt wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, Wnioskodawca także będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego. Na gruncie podatku akcyzowego bez znaczenia jest bowiem, że przedmiotem umowy będzie usługa najmu, a nie dostawa energii elektrycznej. W tej sytuacji również dochodzi bowiem do sprzedaży przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej przez nią z odnawialnych źródeł energii, na rzecz innych podmiotów, które zużywać będą tą energię na potrzeby wynajmowanych lokali.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Jak natomiast wskazano, w żadnym z opisanych w sprawie przypadków nie zostają spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię (§ 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień), ani do zastosowania zwolnienia na mocy art. 30 ust. 1 ustawy. Spółka nie jest bowiem podmiotem, który produkuje i zużywa energię elektryczną z instalacji fotowoltaicznej, lecz dokonuje jej sprzedaży (czynności opodatkowanej) na rzecz najemców, którzy będą zużywać energię elektryczną w lokalach użytkowych. Z wniosku nie wynika również, aby został spełniony warunek, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 2 ustawy, tj. aby Spółka posiadała dokument potwierdzający umorzenie świadectwa pochodzenia energii w rozumieniu przepisów prawa energetycznego lub przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od akcyzy w opisanym zdarzeniu przyszłym należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

1.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl