0111-KDIB3-3.4013.63.2021.2.MK - Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 czerwca 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.63.2021.2.MK Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 marca 2021 r. (data wpływu 22 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 15 kwietnia 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.63.2021.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca jest (...). W fabryce Spółki produkuje się (...). Wnioskodawca posiada wytapialnie oraz odlewnie, w których prowadzi działalność w zakresie wytapiania metali oraz odlewnictwa ciśnieniowego i grawitacyjnego stopów metali nieżelaznych. Głównymi produktami wytwarzanymi przez Spółkę są głowice cylindrowe, obudowy przekładni kierowniczej, wsporniki zawieszenia, pokrywy zaworów oraz obudowy napędów elektrycznych.

Przy realizacji działalności w zakresie wytapiania i odlewnictwa stopów metali nieżelaznych Wnioskodawca zużywa energię elektryczną.

Przykładowy proces wytapialni (zachodzący w Spółce), w ramach którego realizowane są procesy metalurgiczne przebiega w następujący sposób:

1. Przygotowanie próbki - cięcie gąski (z udziałem materiału wsadowego, ciekłego metalu, spektometru oraz piły i frezarki).

2. Składowanie materiału - gąski i złom.

3. Przygotowanie wsadu - ważenie złomu obiegowego (z udziałem wagi).

4. Topienie aluminium.

5. Pomiar temperatury (z udziałem urządzeń do kontroli temperatury).

6. Kontrola metalu w piecach gazowych - analiza chemiczna.

7. Napełnianie metalu do kadzi.

8. Rafinacja (z udziałem urządzenia rafinującego).

9. Analiza składu chemicznego metalu w kadzi.

10. Kontrola (...) (z udziałem (...)).

11. Pomiar temperatury (z udziałem mierników temperatury).

12. Dostawa ciekłego metalu na odlewnie.

W procesie rafinacji gazowej (etap nr 8) wykorzystywana jest instalacja sprężonego azotu. Celem instalacji jest uzyskanie wymaganych właściwości płynnego stopu aluminium poprzez jego odgazowanie (redukcja tlenków). W etapach nr 6, 7, 8, 10, 11 energia elektryczna wykorzystywana jest do zasilania urządzeń pomiarowych (spektrometr) i aparatury pomocniczej (komora próżniowa) służących do kontroli składu chemicznego oraz parametrów stopu.

Po powyższym procesie wytapialni zachodzi proces odlewania.

Proces technologiczny odlewania realizowany przez Wnioskodawcę przedstawia się następująco:

1. Zakup stopów odlewniczych w formie sztabek i w formie ciekłej od producenta;

2. Topienie stopów odlewniczych w piecach topialnych lub podgrzewanie dostarczonego w formie ciekłej metalu na stanowiskach przeładunkowych;

3. W trakcie topienia do stopów odlewniczych dodawane są dodatki wspomagające proces rafinacji i wytrącanie się zgarów;

4. Przelewanie ciekłego metalu do kadzi transportowych, które wcześniej za pomocą urządzeń zasilanych gazem ziemnym wygrzane zostały do odpowiedniej temperatury;

5. Transport ciekłego metalu do elektrycznych pieców podgrzewczych zlokalizowanych obok każdej z cel odlewniczych;

6. Przy użyciu maszyn ciśnieniowych i grawitacyjnych powstają odlewy;

7. Przed rozpoczęciem produkcji na maszynach do odlewania grawitacyjnego formy wygrzewane są przy użyciu palników gazowych;

8. Powstaje odlew, który w zależności od rodzaju zostaje poddany dalszej obróbce mechanicznej tj.m.in. usuwanie zalewek, oczyszczanie, piaskowanie, szlifowanie;

9. W trakcie powyższych procesów powstaje złom stopów odlewniczych, który w części przetapiany jest ponownie w piecach topialnych, a w części sprzedawany jest do huty oraz odpad w postaci zgarów stopowych, który również trafia do huty.

Powyższy proces odlewania zachodzi w dwóch odrębnych halach Wnioskodawcy.

Hala 1 - proces odlewania grawitacyjnego

Na hali nr 1 znajdują się 4 piece do topienia aluminium oraz piece podgrzewcze elektryczne. W trakcie procesu odlewania zachodzącego na hali nr 1 materiał (metal) przewożony jest przez wózek widłowy (docelowo elektryczny) z pieca podgrzewczego. Następnie do pieca doprowadzane jest urządzenie do rafinacji gazowej. Energia elektryczna wykorzystywana jest do napędzania ww. urządzenia do rafinacji gazowej. Rafinacja gazowa jest konieczna aby nadać odpowiednie właściwości fizykochemiczne metalowi. Podczas rafinacji gazowej z materiału wydziela się żużel (odpad), co służy oczyszczeniu materiału. Następnie robot napędzany energią elektryczną przenosi materiał z pieca podgrzewczego do formy. Forma musi być na bieżąco chłodzona. Chłodzenie to następuje z wykorzystaniem wody chłodzącej. Podczas tłoczenia wody chłodzącej wykorzystywana jest energia elektryczna.

Na hali 1 znajdują się dwa typy maszyn odlewniczych - stoły obrotowe oraz linie odlewnicze. Wokół stołów obrotowych znajduje się sześć kokilarek, a na liniach odlewniczych po trzy kokilarki podwójne. Robot napędzany energią elektryczną zalewa kokilarki materiałem (metalem). Kiedy materiał (metal) wystygnie następuje otwarcie formy i element jest wyciągany w całości i przenoszony do tunelu chłodzącego. Chłodzenie następuje poprzez przedmuchiwanie powietrzem za pomocą wentylatorów napędzanych energią elektryczną. Takie chłodzenie wentylatorem jest potrzebne aby materiał szybciej schłodził się i możliwe było utrzymanie cyklu pracy maszyny odlewniczej. Następnie dochodzi do obróbki mechanicznej elementu.

Hala 2 - odlewanie ciśnieniowe

Na hali nr 2 znajdują się 2 piece gazowe, w których energia elektryczna jest wykorzystywana do mechanizmu napędu oraz sterowania piecem a także 18 pieców podgrzewczych. Materiał (metal) na tej hali jest przenoszony za pomocą wózków widłowych. Metal wylewany jest z pieca i następnie przelewany do kadzi znajdujących się na wózkach widłowych. W Hali numer 2 proces rafinacji gazowej w przypadku materiału trafiającego do 16 z 18 pieców podgrzewczych ma miejsce jeszcze przy stanowisku rozlewniczym (przed trafieniem do pieca podgrzewczego). W przypadku pozostałych dwóch pieców, proces ten ma z kolei miejsce w samych piecach podgrzewczych (jak w przypadku Hali 1).

Następnie metal trafia do tłoka, który pod ciśnieniem wstrzykuje go do formy ciśnieniowej. Ze względu na uwarunkowania procesu technologicznego, forma ciśnieniowa musi cały czas utrzymywać stałą temperaturę. W związku z tym przy formie znajdują się piece elektryczne, które podgrzewają materiał służący do utrzymywania stałej temperatury form. Po otwarciu formy robot wyjmuje odlew i wkłada go do wanny z wodą w celu ochłodzenia elementu. Następnie robot przekazuje schłodzony odlew do prasy i kolejno do stanowiska do kontroli jakości. Energia elektryczna wykorzystywana jest do sterowania i napędzania robotów, maszyny odlewniczej i prasy.

Energia elektryczna w ramach procesów metalurgicznych zachodzących w Spółce służy w szczególności do:

1. Wytapiania wsadu w postaci stałej do ciekłego stopu:

* piece gazowe wytapialni (...): PG1, PG2, PG5, PG6 - energia elektryczna użyta do zasilania sterowania i napędu mechanizmu przechylania pieców,

* piece gazowe wytapialni (...): PG3, PG4 - energia elektryczna użyta do zasilania sterowania i napędu mechanizmu przechylania pieców.

2. Rafinacji stopu w celu oczyszczenia z żużlu i tlenków:

* stacjonarne urządzenia do rafinacji stopu (...) - energia elektryczna użyta do napędzenia wału wirnika rafinatora i zasilania sterowania urządzenia.

3. Podgrzewania przetopionego stopu w celu podtrzymania wymaganych parametrów: * piece tyglowe przy urządzeniach odlewniczych - energia elektryczny służy do zasilania pieca.

Mając na uwadze cały opis procesu wytapiania i odlewania (ciśnieniowego i grawitacyjnego) urządzeniami biorącymi bezpośredni udział w procesach metalurgicznych - wytapiania i odlewania (główne odbiorniki energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych), są:

* piece gazowe wytapialni (...): PG1, PG2, PG5, PG6 wykorzystywane podczas wytapiania wsadu w postaci stałej do postaci ciekłej - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania sterowania i napędu mechanizmu przechylania pieców,

* elektryczne piece podgrzewcze przy stołach odlewniczych (...) 1-6,

* elektryczne piece podgrzewcze Linii Odlewniczych 1, 3, 4, 5,

* stacjonarne urządzenia do rafinacji stopu (...) wykorzystywane w celu oczyszczania żużli i tlenków - energia elektryczna wykorzystywana do napędzaniu wału wirnika rafinatora, podgrzania stopu i zasilania sterowania urządzenia,

* piece gazowe (...): PG3, PG4 służące do wytopu wsadu do stanu płynnego - energia elektryczna wykorzystywana do napędzaniu wału wirnika rafinatora, podgrzania stopu i zasilania sterowania urządzenia,

* elektryczne piece podgrzewcze przy ciśnieniowych maszynach odlewniczych, tj.: piece podgrzewcze (...) (8 szt.) oraz (...) (8 szt.), które służą do podtrzymywania parametrów temperaturowych ciekłego stopu do czasu przetworzenia ich w ciśnieniowych maszynach odlewniczych,

* elektryczne piece podgrzewcze linii odlewniczej (...),

* urządzenia do przeładunku ciekłego metalu,

* linia odlewania grawitacyjnego, na której energia elektryczna wykorzystywana jest do wygrzewania kokil przed produkcją bezpośrednio na maszynie odlewniczej.

Zużywana podczas opisanych procesów energia elektryczna służy do:

* podtrzymywania temperatury metalu w piecach podgrzewczych (utrzymanie stopu w stanie ciekłym),

* zasilania rdzeniarek,

* zasilania maszyn odlewniczych,

* podgrzewania oleju termalnego używanego do podgrzewania rdzennic,

* zasilania maszyn obróbczych,

* zasilania pieców do wytopu metalu,

* podgrzewania form do produkcji rdzeni piaskowych w technologiach (...),

Część energii elektrycznej wykorzystywana jest również:

* w procesie wytwarzania sprężonego powietrza wykorzystywanego w procesie chłodzenia wytworzonych komponentów,

* w procesie rafinacji gazowej, którego celem jest uzyskanie właściwości płynnego stopu aluminium poprzez jego odgazowanie (redukcja tlenków), przygotowania wody chłodzącej,

* do zasilania urządzeń wentylacyjnych,

* do zasilania urządzeń przeładunkowych,

* w urządzenia pomiarowych używanych w procesie produkcyjnym takich jak spektrometr i aparaturze pomocniczej (komora próżniowa), służących do stałej kontroli składu chemicznego oraz parametrów stopu,

* do oświetlenia hal (hala 1 i 2 odlewni), w której zachodzi proces metalurgiczny,

* do zasilania budynku biurowego,

* do ładowania elektrycznych wózków widłowych.

Energia elektryczna wykorzystywana w ww. procesach i urządzeniach jest bezpośrednio związana z procesem metalurgicznym. Bez zaistnienia powyższych procesów i bez zastosowania wskazanych urządzeń przeprowadzenie prawidłowo i w pełni zgodnie ze specyfikacją techniczną procesu metalurgicznego jest niemożliwe.

Energia elektryczna zakupywana jest na podstawie umowy z dostawcą i wykorzystywana jest zarówno do produkcji metalurgicznej jak i na cele grzewcze pomieszczeń socjalnych.

Większość z wymienionych powyżej urządzeń zużywających energię na potrzeby procesów metalurgicznych będzie wyposażone w indywidualne podliczniki zużycia energii elektrycznej.

Jedynie urządzenia do wygrzewania kadzi transportowych oraz stanowisko do wygrzewania kokil poza maszynami odlewniczymi nie są aktualnie opomiarowane, lecz opomiarowanie ich jest planowane.

Wnioskodawca ma zamiar ubiegać się o rejestrację jako podatnik podatku akcyzowego. Spółka ubiega się również o koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w tym z odnawialnych źródeł energii w związku z planowaną inwestycją w postaci farmy fotowoltaicznej lub w postaci jednostek kogeneracji wytwarzających energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji.

Pismem z 15 kwietnia 2021 r. Organ wezwał Wnioskodawcę do uszczegółowienia opisu zdarzenia przyszłego w zakresie wykorzystania energii elektrycznej przez urządzenia, które w ocenie Wnioskodawcy mogą być objęte zwolnieniem z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.), ze szczególnym uwzględnieniem sposobu wykorzystania energii elektrycznej przez te urządzenia oraz zajęcie własnego stanowiska w sposób adekwatny do treści przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał:

Tak jak to zostało wskazane we wniosku o interpretację, Wnioskodawca posiada wytapialnie oraz odlewnie, w których prowadzi działalność w zakresie wytapiania i odlewania ciśnieniowego i grawitacyjnego stopów metali nieżelaznych - głównymi produktami wytwarzanymi przez Spółkę są głowice cylindrowe, obudowy przekładni kierowniczej, wsporniki zawieszenia, pokrywy' zaworów oraz obudowy napędów elektrycznych. Wymienione produkty są następnie wykorzystywane przez Wnioskodawcę, jako komponenty do produkcji pojazdów samochodowych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca dokonuje topienia i odlewania metali nieżelaznych (w szczególności aluminium) w komponenty do produkcji pojazdów samochodowych, co stanowi proces metalurgiczny, o którym mowa w treści art. 30 ust. 7a pkt 3 Ustawy akcyzowej.

W przypadku Wnioskodawcy wspomniany proces metalurgiczny polegający na produkcji komponentów metalowych wykorzystywanych następnie do produkcji pojazdów samochodowych odbywa się w dwóch halach:

1. Hala 1 - gdzie ma miejsce proces topienia i tzw. odlewania grawitacyjnego,

2. Hala 2 - gdzie ma miejsce proces topienia i tzw. odlewania ciśnieniowego.

Podczas procesów metalurgicznych mających miejsce w Hali 1 i Hali 2 wykorzystywana jest energia elektryczna. Poniżej Wnioskodawca przedstawia listę urządzeń wykorzystywanych w trakcie zachodzących u niego procesów metalurgicznych, w których wykorzystywana jest energia elektryczna.

Hala 1 - proces odlewania grawitacyjnego.

Podczas procesu metalurgicznego, polegającego na produkcji komponentów do pojazdów samochodowych metodą odlewania grawitacyjnego mającego miejsce w Hali 1 energia elektryczna jest (lub będzie) wykorzystywana w następujących urządzeniach:

1.

piece (gazowe) do topienia metalu (obecnie 4) - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów (np. przechylania) i sterowania piecem;

2.

urządzenia do rafinacji gazowej (rafinacja gazowa jest konieczna, aby nadać odpowiednie właściwości fizykochemiczne metalowi), w Hali 1 proces rafinacji gazowej ma miejsce w samych piecach podgrzewczych - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów wału wirnika rafinatora i sterowania urządzeniem;

3.

piece podgrzewcze elektryczne (obecnie 10) - energia elektryczna jest wykorzystywana do utrzymania pożądanej temperatury metalu i utrzymania go w stanie płynnym (podgrzewania płynnego metalu), zasilania napędu mechanizmów i sterowania piecem;

4.

wózki widłowe (docelowo elektryczne), które przewożą płynny metal do pieca podgrzewczego - energia elektryczna będzie wykorzystywana do napędu wózków;

5.

roboty, które przenoszą płynny metal z pieca podgrzewczego do tzw. kokilarek (maszyn służących do dokonywania odlewów w kokilach - stałych formach odlewniczych) - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów i sterowania robotów;

6.

kokilarki (na Hali numer 1 znajdują się dwa typy maszyn odlewniczych - stoły obrotowe oraz linie odlewnicze, wokół stołów obrotowych znajduje się sześć kokilarek, a na liniach odlewniczych po trzy kokilarki podwójne) - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów i sterowania kokilarek;

7.

stoły obrotowe - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów i sterowania stołami;

8.

linie odlewnicze - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów i sterowania liniami;

9.

urządzenie służące do tłoczenia wody chłodzącej na formy odlewnicze (formy muszą być na bieżąco chłodzone, zaś chłodzenie to następuje z wykorzystaniem wody, która jest tłoczona przy pomocy urządzenia) - energia elektryczna jest wykorzystywana do napędu mechanizmów urządzenia;

10.

roboty, które wyciągają odlewy z form odlewniczych i przenoszą je do tunelu chłodzącego a następie rdzeniarki - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów i sterowania robotów;

11.

wentylatory które chłodzą wykonany metalowy komponent w tunelu chłodzącym (kiedy wykonany z metalu komponent wystygnie wstępnie następuje otwarcie formy i element jest wyciągany w całości i przenoszony do tunelu chłodzącego, chłodzenie następuje poprzez przedmuchiwanie powietrzem za pomocą wentylatorów) - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu wentylatorów;

12.

maszyny służące do wykonywania rdzeni odlewniczych (piaskowych) (rdzenie piaskowe wkładane są do form odlewniczych przed napełnieniem formy odlewniczej metalem aby nadać odlewom pożądany kształt) - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów i sterowania maszyn;

13.

urządzenia do podgrzewania oleju termalnego używanego do podgrzewania form do produkcji rdzeni piaskowych - energia elektryczna jest do podgrzewania oleju termalnego;

14.

rdzeniarki, które usuwają z gotowych odlewów rdzenie piaskowe - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów i sterowania rdzeniarek;

Hala 2 - odlewanie ciśnieniowe.

Podczas procesu metalurgicznego polegającego na produkcji komponentów metalowych do pojazdów samochodowych metodą odlewania ciśnieniowego mającego miejsce w Hali 2 energia elektryczna jest (lub będzie) wykorzystywana w następujących urządzeniach:

1.

piece (gazowe) do topienia metalu (obecnie 2) - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów (np. przechylania) i sterowania piecem;

2.

urządzenia do rafinacji gazowej (rafinacja gazowa jest konieczna, aby nadać odpowiednie właściwości fizykochemiczne metalowi), w Hali numer 2 proces rafinacji gazowej w przypadku metalu trafiającego do 16 z 18 pieców podgrzewczych ma miejsce jeszcze przy stanowisku rozlewniczym (przed trafieniem do pieca podgrzewczego), natomiast w przypadku pozostałych dwóch pieców, proces ten ma z kolei miejsce w samych piecach podgrzewczych (jak w przypadku Hali numer 1) - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu mechanizmów wału wirnika rafinatora i sterowania urządzeniem;

3.

piece podgrzewcze elektryczne (obecnie 18) - energia elektryczna jest wykorzystywana do utrzymania pożądanej temperatury metalu i utrzymania go w stanie płynnym (podgrzewania płynnego metalu), zasilania napędu mechanizmów i sterowania piecem;

4.

wózki widłowe (docelowo elektryczne), które przewożą metal do pieca podgrzewczego - energia elektryczna będzie wykorzystywana do napędu wózków;

5.

piece elektryczne, które podgrzewają materiał służący do utrzymywania stałej wymaganej temperatury form (metal trafia do tłoka, który pod ciśnieniem wstrzykuje go do formy ciśnieniowej, ze względu na uwarunkowania procesu technologicznego, forma ciśnieniowa musi cały czas utrzymywać stalą temperaturę - piece elektryczne podgrzewają materiał wykorzystywany do utrzymywania wymaganej temperatury form);

6.

ciśnieniowe maszyny odlewnicze - energia elektryczna wykorzystywana jest do zasilania napędu mechanizmów i sterowania maszyny;

7.

roboty wyjmujące odlewy z form, wkładające odlewy do wanny z wodą w celu ochłodzenia, przekazujące schłodzony odlew do prasy i kolejno do stanowiska do kontroli jakości - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu i sterowania robotów;

8.

prasa - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania napędu i sterowania prasy.

Dodatkowo, na terenie obu hal energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania:

* oświetlenia Hali 1 i Hali 2;

* urządzeń pomiarowych takich jak spektrometry oraz termometry i aparatury pomocniczej (komora próżniowa), służących do stałej kontroli składu chemicznego oraz parametrów (np. temperatury) stopu w trakcie procesu metalurgicznego;

* urządzeń wentylacyjnych Hali 1 i Hali 2.

Energia elektryczna wykorzystywana we wszystkich wymienionych powyżej urządzeniach procesach i czynnościach jest bezpośrednio związana z procesem metalurgicznym polegającym na produkcji komponentów metalowych do pojazdów samochodowych. Bez zaistnienia powyższych procesów i bez zastosowania wskazanych urządzeń przeprowadzenie prawidłowo i w pełni zgodnie ze specyfikacją techniczną procesu metalurgicznego polegającego na wyprodukowaniu komponentów służących następnie do produkcji pojazdów samochodowych jest niemożliwe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisany w stanie faktycznym proces technologiczny polegający na wytapianiu i odlewnictwie stopów metali nieżelaznych wraz z ich wszystkimi etapami stanowi proces metalurgiczny i tym samym zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym procesie korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym w związku z jej wykorzystaniem w procesach metalurgicznych na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej w przypadku spełnienia przez nią warunków formalnych zwolnienia określonych w art. 30 ust. 7b ustawy akcyzowej.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym po uzupełnieniu wniosku): opisany w stanie faktycznym proces technologiczny polegający na wytapianiu i odlewnictwie stopów metali nieżelaznych wraz z ich wszystkimi etapami stanowi proces metalurgiczny i tym samym zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym procesie korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym w związku z jej wykorzystaniem w procesach metalurgicznych na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej w przypadku spełnienia przez nią warunków formalnych zwolnienia określonych w art. 30 ust. 7b ustawy akcyzowej.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

a) Definicja procesów metalurgicznych

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych. Przy czym aby móc korzystać z tego zwolnienia, podmiot wykorzystujący tą energię musi być podatnikiem podatku akcyzowego od tej energii, zgodnie z art. 30 ust. 7b ustawy akcyzowej.

Zwolnienie od podatku akcyzowego energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych ma swoje źródło w przepisach Dyrektywy Rady 2003/96/WE, z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. L 283 z 31 października 2003 r.) (dalej: "Dyrektywa Energetyczna"). Art. 2 ust. 4 lit. b tiret trzeci Dyrektywy Energetycznej zastrzega bowiem, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Na gruncie polskich regulacji o podatku akcyzowym, wyłączenie z opodatkowania energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo w procesach metalurgicznych w rozumieniu Dyrektywy Energetycznej, znalazło swoje odzwierciedlenie w formie zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej.

Dyrektywa Energetyczna, ustawa akcyzowa oraz akty wykonawcze wydanej do tej ustawy nie definiują nigdzie pojęcia procesów metalurgicznych ani też nie odwołują się w tym zakresie wprost do innych aktów prawnych. W ocenie Wnioskodawcy odwołać się zatem należy do słownikowego rozumienia pojęcia procesu metalurgicznego oraz do specjalistycznych naukowych objaśnień tego procesu.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego metalurgia to: "1. nauka o otrzymywaniu metali i nadawaniu im pożądanych własności; 2. dział przemysłu zajmujący się produkcją metali i wyrobów metalowych; przemysł metalowy (zgodnie z definicją wskazaną w Internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, http://sip.pl/metalurgia, (data dostępu: 17 marca 2021 r.)]". W encyklopedii Wydawnictwa PWN metalurgia zdefiniowana została następująco: "dział nauki i techniki zajmujący się procesami otrzymywania metali z rud, ich rafinacji (rafinacja metali), wytwarzania stopów oraz obróbki mającej na celu nadanie im odpowiednich kształtów i właściwości. Metalurgia dzieli się na metalurgię żelaza (otrzymywanie surówki, przerabianej następnie na stal) i metalurgię metali nieżelaznych (...)" (zgodnie z Internetową Encyklopedią PWN, http://encyklopedia.pwn.p1/haslo/metalurgia;3940023.html, (data dostępu: 17 marca 2021 r.)).

Z kolei w literaturze przedmiotu, metalurgią nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali (Chudzikiewicz R. Briks W., "Podstawy metalurgii i odlewnictwa", Warszawa, Wydawnictwo PWN 1977 r.).

W uznanej literaturze technologicznej - procesy metalurgiczne - są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu, rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów ("Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych", pod red. Aleksandra Góreckiego, WSIP 2014 r.).

Powyższe definicje wskazują, że pod pojęciem "proces metalurgiczny" należy rozumieć całość czynności niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji wydanej w dniu 26 lutego 2014 r. (sygn. IBPP4/443-572/13/BP). W tej samej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że: do określenia pojęcia «procesy metalurgiczne» należy się także posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze".

Do specjalistycznych opracowań opisujących istotę procesu metalurgicznego oraz do wyjaśnień na gruncie literatury specjalistycznej odwołał się również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 19 września 2016 r. (sygn. IBPP4/4513-225/16-1/LG) oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 2 grudnia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4013.232.2019.1.MK).

b) rozwiązania wprowadzone przez inne kraje członkowskie - Niemcy i Francja

Mając na uwadze fakt, że przepisy Dyrektywy Energetycznej obowiązują wszystkie Państwa Członkowskie UE, w celu doprecyzowania pojęcia procesów metalurgicznych uzasadnione jest posłużenie się wykładnią porównawczą.

O ile w polskim porządku prawnym nie pojawia się legalna definicja procesów metalurgicznych, o tyle Francja i Niemcy zdecydowały się na jej wprowadzenie w ustawodawstwie krajowym.

Niemcy implementowały art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej poprzez wprowadzenie sekcji 51 (1) nr 1 lit. b) Podatkowego Kodeksu Energetycznego (Energiesteuergesetz z 15 lipca 2006 r. (BGB1. I S. 1534; 2008 I S. 660. 1007 z późn. zm.)). Przepisy te przewidują własną definicję "procesów metalurgicznych". W świetle regulacji niemieckich, procesy metalurgiczne oznaczają:

* wytwarzanie i przetwórstwo metali (np. żeliwa),

* kucie, prasowanie, tłoczenie, walcowanie metalu w ramach procesu jego produkcji,

* obróbkę i powlekanie metalu.

Powyższa definicja obejmuje zatem pełen proces produkcji metali.

Natomiast, zgodnie z francuskimi regulacjami, procesy metalurgiczne oznaczają procesy produkcyjne lub przeróbki w wysokich temperaturach metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów w procesach:

* brykietowania węgla, węgla drzewnego, rudy żelaza, produkcji syntetycznego grafitu,

* prażenia lub spiekania rudy metalu, łącznie z rudą siarczkową,

* produkcji koksu,

* produkcji stali, żelaza, żeliwa, stopów żelaza,

* obróbki rud metali nieżelaznych, produkcji metali i stopów nieżelaznych,

* produkcji stopów krzemu lub węgliku krzemu w piecu elektrycznym,

* wytapiania ołowiu i stopów zawierających ołów,

* wytapiania metali żelaznych i ich stopów,

* mechanicznej obróbki metali i stopów metali poprzez walcowanie, wyciskanie, rozciąganie a także obróbka cieplna poprzez kucie, punktowanie,

* chłodzenia szybkiego, wyżarzania hartowania metali i stopów metali,

* ogrzewania i procesy przemysłowe przeprowadzone z użyciem stopionej stali w celu walcowania, wyciskania i rozciągania.

Zatem powyższa definicja również obejmuje swoim zakresem pełen zakres czynności niezbędny do produkcji metali.

Tym samym, w celu uniknięcia zaburzeń w konkurencyjności na wspólnym rynku polskie rozumienie procesów metalurgicznych powinno być spójne z rozumieniem analogicznych procesów w innych Państwach Członkowskich.

c) Klasyfikacja statystyczna NACE

Na poziomie unijnym znaczenie pojęcia procesów metalurgicznych można interpretować również na podstawie treści Rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. U.UE.L 1990.293.1 z późn. zm.) (dalej: "NACE rev. 1") lub zastępującego go Rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz. U.UE.L 2006.393.1 z późn. zm.) (dalej: "NACE rev. 2").

Zgodnie z belgijskimi przepisami akcyzowymi, przez procesy metalurgiczne rozumie się procesy prowadzące do uzyskania produktów sklasyfikowanych według następujących kodów DI klasyfikacji NACE lub według kodów Prodcom:

* 23.10 Wytwarzanie produktów koksowania węgla,

* 27.10 Produkcja żeliwa i stali oraz stopów żelaza,

* 27.41 Produkcja metali szlachetnych,

* 27.42 Produkcja aluminium, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie,

* 27.43 Produkcja ołowiu, cynku i cyny, z wyłączeniem kodów - 27.43.23.00, 27.43.26.00 i 27.43.29.00,

* 27.44 Produkcja miedzi, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie,

* 27.45 Produkcja pozostałych metali nieżelaznych, z wyłączeniem kodów 27.45.24.40, 27.45.24.40, 27.45.24.50, 27.45.30.17 (kod 8102 99 00), 27.45.30.23 (kod 8103 90 90), 27.45.30.25 (kod 8104 90 00), 27.45.30.27 (kod 8105 90 00), 27.45.30.33 (kod 8106 0090), 27.45.30.43 (kody 8108 90 19, 8108 90 70, 8108 90 90), 27.45.30.45 (kod 8109 90 00), 27.45.30.37 (kod 8110 90 00), 27.45.30.53 (kod 8111 00 90), 27.45.30.55 (kody 8112 19 00, 8112 19 00, 8112 29 00, 8118 30 90, 8112 40 90, 8112 59 00, 8112 99 10, 8112 99 30 i 8112 9980) oraz 27.45.30.57 (kod 8113 00 90).

Oprócz Belgii, w kwestii zdefiniowania pojęcia procesów metalurgicznych, do NACE odwołała się również Rumunia (odesłanie do kodu 24 NACE rev.2), Bułgaria (odesłanie do kodu DJ 27 NACE rev. 1). Z kolei w prawodawstwie Czech procesy metalurgiczne zostały zdefiniowane w przepisach akcyzowych poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej NACE rev. 1. W szczególności, w zgodzie z czeskimi przepisami akcyzowymi procesy metalurgiczne obejmują obróbkę cieplną rud oraz ich koncentratów, a także produkcję podstawowych metali oraz produktów metalurgicznych objętych kodem DJ 27 według klasyfikacji NACE.

Podsumowując powyższe, różne kraje członkowskie zdecydowały się na wprowadzenie definicji procesów metalurgicznych na różne sposoby. Można je podzielić zasadniczo na dwie grupy:

* pierwsza grupa obejmuje państwa, które zdecydowały się na zdefiniowanie procesów metalurgicznych bezpośrednio w swoich przepisach akcyzowych,

* druga grupa obejmuje państwa, które w celu zdefiniowania procesów metalurgicznych zdecydowały się na odesłanie do klasyfikacji NACE.

Niezależnie od tego, na jakie rozwiązanie zdecydowały się poszczególne Państwa Członkowskie, każde z nich prowadzi do tego, że definicją procesów metalurgicznych objęte jest pełne spektrum procesów produkcyjnych wyrobów metalowych, począwszy na wytworzeniu rudy, kończąc na oddaniu finalnego wyrobu w kształcie gotowym do użycia. Na gruncie każdej z ww. definicji procesy produkcyjne występujące u Spółki zostałby uznane za procesy metalurgiczne.

W opinii Spółki, rozwiązanie zastosowane przez Polskę, pomimo tego, że w żaden sposób ani nie definiuje procesów metalurgicznych, ani także nie odsyła do innych aktów prawnych, również prowadzi do tych samych wniosków, co rozwiązania zastosowane przez inne kraje członkowskie, a więc do możliwe szerokiego zastosowania definicji procesów metalurgicznych na wszelkie procesy zachodzące w metalurgii prowadzące do produkcji metali.

d) Polska Klasyfikacja Działalności (PKD)

Uzupełnieniem rozumienia pojęcia procesów metalurgicznych jest Polska Klasyfikacja działalności, określona w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885.) (dalej: "PKD"). Polska Klasyfikacja Działalności oparta jest na NACE rev.2.

Zgodnie z PKD dział 24 i odpowiednio 24 NACE rev.2 (27 NACE rev. 1) obejmuje m.in. następujące grupowania:

* produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych - podklasa ta obejmuje natomiast m.in. (i) obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektryczne

e NACE ver. 2 może być używana do definiowania pojęcia procesów metalurgicznych.

e) definicja procesów

W tym miejscu należy również odwołać się do pojęcia procesu. Jako, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane w ustawie akcyzowej, oraz żadnych innych aktach prawnych, w myśl językowej reguły interpretacyjnej, proces należy rozumieć zgodnie z jego słownikową definicją. Zgodnie zatem z definicją zaczerpniętą ze Słownika Języka Polskiego PWN, proces to: "przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian" (zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/sjp/proces;25o8456.html, data dostępu: 8 grudnia 2020 r.).

f) Podsumowanie

Podsumowując, Dyrektywa Energetyczna celowo nie ustanowiła definicji procesów metalurgicznych. Celem takiego rozwiązania było zagwarantowanie państwom członkowskim możliwości jak najszerszej interpretacji pojęcia procesów metalurgicznych, co znajduje swoje odzwierciedlenie zarówno w państwach, które zdecydowały się na zdefiniowanie tego pojęcia w prawie krajowym, jak również w państwach, które zawarły w swoim prawie krajowym odesłanie do innych aktów prawnych.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji z dnia 24 grudnia 2013 r. (sygn. IBPP4/443-667/13/BP): "(...) przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) czy też kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług." g) procesy występujące u Spółki

Spółka realizuje procesy w zakresie wytapiania i odlewnictwa (grawitacyjnego i ciśnieniowego) stopów metali nieżelaznych, podczas których wykorzystuje energię elektryczną. Procesy te stanowią ciąg przemian fizykochemicznych metali na skutek termicznej i/lub chemicznej obróbki i składają się na proces metalurgiczny będący szeregiem powiązanych ze sobą procesów technologicznych.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, energia elektryczna w ramach procesów zachodzących u Spółki służy w szczególności do:

1.

wytapiania wsadu w postaci stałej do ciekłego stopu w piecach gazowych wytapialni - energia elektryczna użyta do zasilania sterowania i napędu mechanizmu przechylania pieców,

2.

rafinacji stopu w celu oczyszczenia z żużlu i tlenków w stacjonarnych urządzeniach do rafinacji stopu - energia elektryczna użyta do napędzenia walu wirnika rafinatora i zasilania sterowania urządzenia,

3.

podgrzewania przetopionego stopu w celu podtrzymania wymaganych parametrów w piecach tyglowych przy urządzeniach odlewniczych - energia elektryczna służy do zasilania pieca.

Mając na uwadze przedstawiony w opisie stanu faktycznego proces wytapiania i odlewania (ciśnieniowego i grawitacyjnego) - urządzeniami biorącymi bezpośredni udział w procesach - wytapiania i odlewania (główne odbiorniki energii elektrycznej), są:

* piece gazowe wytapialni (...): PG1, PG2, PG5, PG6 wykorzystywane podczas wytapiania wsadu w postaci stałej do postaci ciekłej - energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania sterowania i napędu mechanizmu przechylania pieców,

* elektryczne piece podgrzewcze przy stołach odlewniczych (...) 1-6,

* elektryczne piece podgrzewcze Linii Odlewniczych 1, 3, 4, 5,

* stacjonarne urządzenia do rafinacji stopu (...) wykorzystywane w celu oczyszczania żużli i tlenków - energia elektryczna jest wykorzystywana do napędzaniu wału wirnika rafinatora, podgrzania stopu i zasilania sterowania urządzenia,

* piece gazowe (...): PG3, PG4 służące do wytopu wsadu do stanu płynnego - energia elektryczna jest wykorzystywana do napędzaniu wału wirnika rafinatora, podgrzania stopu i zasilania sterowania urządzenia,

* elektryczne piece podgrzewcze przy ciśnieniowych maszynach odlewniczych, tj.: piece podgrzewcze (...) (8 szt.) oraz (...) (8 szt.), które służą do podtrzymywania parametrów temperaturowych ciekłego stopu do czasu przetworzenia ich w ciśnieniowych maszynach odlewniczych,

* elektryczne piece podgrzewcze linii odlewniczej (...),

* urządzenia do przeładunku ciekłego metalu,

* linia odlewania grawitacyjnego, na której energia elektryczna wykorzystywana jest do wygrzewania kokil przed produkcją bezpośrednio na maszynie odlewniczej.

Zużywana podczas opisanych procesów energia elektryczna służy natomiast do:

* podtrzymywania temperatury metalu w piecach podgrzewczych (utrzymanie stopu w stanie ciekłym),

* zasilania rdzeniarek,

* zasilania maszyn odlewniczych,

* podgrzewania oleju termalnego używanego do podgrzewania rdzennic,

* zasilania maszyn obróbczych,

* zasilania pieców do wytopu metalu,

* podgrzewania form do produkcji rdzeni piaskowych w technologiach (...),

Część energii elektrycznej wykorzystywana jest również:

* w procesie wytwarzania sprężonego powietrza wykorzystywanego w procesie chłodzenia wytworzonych komponentów,

* w procesie rafinacji gazowej, którego celem jest uzyskanie właściwości płynnego stopu aluminium poprzez jego odgazowanie (redukcja tlenków), przygotowania wody chłodzącej,

* do zasilania urządzeń wentylacyjnych,

* do zasilania urządzeń przeładunkowych,

* w urządzenia pomiarowych używanych w procesie produkcyjnym takich jak spektrometr i aparaturze pomocniczej (komora próżniowa), służących do stałej kontroli składu chemicznego oraz parametrów stopu,

* do oświetlenia hal (hala 1 i 2 odlewni), w której zachodzi proces metalurgiczny,

* do zasilania budynku biurowego,

* do ładowania elektrycznych wózków widłowych.

W ocenie Spółki, zachodzące u Spółki procesy wytapiania i odlewania (grawitacyjnego i ciśnieniowego) spełniają przesłanki do tego, aby mogły zostać w całości uznane za proces metalurgiczny. Zgodnie bowiem z przytoczonymi definicjami procesu metalurgicznego służy on nadawaniu pożądanych właściwości metalom. Podczas procesu metalurgicznego dochodzi do rafinacji (rafinacja metali), wytwarzania stopów oraz obróbki mającej na celu nadanie im odpowiednich kształtów i właściwości. Wszelkie te elementy występujące w procesach wytapiania oraz odlewnictwa (grawitacyjnego i ciśnieniowego), które to jako ciąg następujących po sobie powiązanych zdarzeń technologicznych stanowią zatem łącznie proces metalurgiczny.

W procesie technologicznym stosowanym przez Spółkę, który w ocenie Wnioskodawcy należy uznać za proces metalurgiczny, jest wykorzystywana energia elektryczna. Stanowi to niezbędny element całego procesu technologicznego zachodzącego w Spółce. Bez wykorzystania tej energii elektrycznej na którymkolwiek z etapów procesu, nie mógłby on zostać przeprowadzony w sposób prawidłowy. Stąd należy zatem przyjąć, że cała energia elektryczna wykorzystywana w procesie produkcyjnym Spółki jest elementem niezbędnym do realizacji w pełni procesu metalurgicznego, który u Spółki ma miejsce.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że energia elektryczna wykorzystywana do podtrzymania pracy maszyn i we wszelkich procesach na każdym z poszczególnych etapów procesów zachodzących w Spółce jest wykorzystywana w procesie, który z technologicznego punktu widzenia stanowi proces metalurgiczny.

Mając na uwadze przywołaną powyżej argumentację oraz wskazane stanowiska organów podatkowych, w ocenie Spółki proces wytapiania oraz odlewania (ciśnieniowego i grawitacyjnego) opisany w zdarzeniu przyszłym jest procesem metalurgicznym oraz uprawnia Spółkę do korzystania ze zwolnienia dla energii elektrycznej od podatku akcyzowego w świetle art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej.

Jak wskazano również w stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym), energia elektryczna wykorzystywana w opisanych procesach i urządzeniach jest bezpośrednio związana z procesem metalurgicznym. Bez zaistnienia powyższych procesów i bez zastosowania wskazanych urządzeń przeprowadzenie prawidłowo i w pełni zgodnie ze specyfikacją techniczną procesu metalurgicznego jest niemożliwe. W związku z tym, cała energia elektryczna wykorzystywane przez Spółkę do ww. procesów zdaniem Spółki objęta będzie zwolnieniem od akcyzy, ze względu na jej wykorzystywanie w procesach metalurgicznych.

Reasumując, proces technologiczny zachodzący u Spółki polegający na wytapianiu i odlewnictwie stopów metali nieżelaznych wraz z ich wszystkimi etapami pośrednimi stanowi proces metalurgiczny i tym samym zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym procesie korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym w związku z jej wykorzystaniem w procesach metalurgicznych na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej w przypadku spełnienia przez nią warunków formalnych zwolnienia określonych w art. 30 ust. 7b ustawy akcyzowej (rejestracji jako podatnik akcyzy - o co Spółka ma zamiar się ubiegać).

Nadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał:

W ocenie Spółki, zachodzące u Spółki procesy wytapiania i odlewania (grawitacyjnego i ciśnieniowego) spełniają przesłanki do tego, aby mogły zostać w całości uznane za proces metalurgiczny. Zgodnie bowiem z przytoczonymi we wniosku o interpretację definicjami procesu metalurgicznego służy on nadawaniu pożądanych właściwości metalom. Podczas procesu metalurgicznego dochodzi do rafinacji (rafinacja metali), wytwarzania stopów oraz obróbki mającej na celu nadanie im odpowiednich kształtów i właściwości. Wszelkie te elementy występujące w procesach wytapiania oraz odlewnictwa (grawitacyjnego i ciśnieniowego), które to jako ciąg następujących po sobie powiązanych zdarzeń technologicznych stanowią zatem łącznie proces metalurgiczny.

W procesie technologicznym stosowanym przez Spółkę, który w ocenie Wnioskodawcy należy uznać za proces metalurgiczny, jest wykorzystywana energia elektryczna, która stanowi niezbędny element całego procesu technologicznego zachodzącego w Spółce.

Reasumując, proces technologiczny zachodzący u Spółki polegający na wytapianiu i odlewnictwie stopów metali nieżelaznych wraz z ich wszystkimi etapami pośrednimi stanowi proces metalurgiczny i tym samym zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym procesie korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym w związku z jej wykorzystaniem w procesach metalurgicznych na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej w przypadku spełnienia przez nią warunków formalnych zwolnienia określonych w art. 30 ust. 7b ustawy akcyzowej (rejestracji jako podatnik akcyzy - o co Spółka ma zamiar się ubiegać).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie - art. 9 ust. 2 ustawy.

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 9 ust. 3 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

W myśl art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii.

Powyższe przepisy stanowią implementacje przepisów Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym produktów energetycznych i energii elektrycznej. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Poszczególne państwa Unii Europejskiej, w tym Polska, (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów. Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "produkty energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b cyt. Dyrektywy 2003/96/WE, dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej:

* produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania,

* podwójnego zastosowania produktów energetycznych

* Produkt energetyczny ma podwójne zastosowanie w przypadku gdy jest wykorzystywany zarówno jako paliwo do ogrzewania oraz w celach innych niż jako paliwo silnikowe i paliwo do ogrzewania. Wykorzystywanie produktów energetycznych do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych uważa się za podwójne zastosowanie,

* energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych,

* energii elektrycznej, w przypadku gdy stanowi ona ponad 50% kosztu produktu. "Koszt produktu" oznacza sumę wszystkich nabytych towarów i usług oraz koszty personelu i amortyzację środków trwałych na poziomie zakładu, którego definicję przedstawiono w art. 11. Te koszty są obliczane średnio w odniesieniu do jednostki. "Koszt energii elektrycznej" oznacza rzeczywistą wartość nabycia energii elektrycznej lub koszt wyprodukowania energii elektrycznej, jeśli jest ona pozyskiwana w zakładzie,

* procesów mineralogicznych

* "Procesy mineralogiczne" oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej.

Wyłączenia te nie oznaczają jednak, że ww. produkty energetyczne (wyroby energetyczne określone w art. 86 ustawy o podatku akcyzowym) i energia elektryczna podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania.

Zgodnie bowiem z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe (por. również wyrok: NSA sygn. akt I GSK 1866/14, TSUE C-169/00 oraz C-150/99).

W tym miejscu wskazać należy również, że w dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. akt FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać "podatkowego" rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) - por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Wskazać należy, że zarówno ustawa o podatku akcyzowym jak i przepisy wspólnotowe nie zawierają definicji procesów metalurgicznych. Z tego tez względu zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia w literaturze.

Zgodnie z definicją zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu, rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Właściwy proces metalurgiczny to proces otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków - "Podstawy technologii maszyn" J. Zawora, Warszawa 2001.

Metalurgia to szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali - "Podstawy metalurgii i odlewnictwa" Chudzikiewicz R., Briks W. Warszawa: PWN 1977.

Metalurgia - dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką - encyklopedia PWN. Ta sama encyklopedia definiuje właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym.

Tym samym metalurgia definiowana w literaturze jako dziedzina nauki i techniki, znaczeniowo jest dużo szerszym pojęciem aniżeli proces metalurgiczny, który obejmuje jedynie pewien fragment technologii produkcji metali, zwykle otrzymywanie metali i ich stopów w wyniku wytapiania a następnie odlewania.

Odwołać się również należy w tym miejscu do znaczenia pojęcia produkcja i proces.

Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym Słownikiem języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces to przykładowo" przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, p. fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny.

Zauważyć należy, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Zgodnie zaś z definicjami zaczerpniętymi z Leksykonu Naukowo Technicznego Wydawnictwa Naukowo-Technicznego WNT, Warszawa 1984 "proces produkcji" oznacza zespół czynności przetwarzania surowców, materiałów i półwyrobów w wyroby; proces produkcyjny zawsze dotyczy określonego wyrobu i przebiega w określonych w komórkach produkcyjnych; podstawową częścią procesu produkcji jest proces technologiczny; ponadto w jego skład wchodzą procesy pomocnicze (magazynowanie; transport, kontrola itd.)". Ten sam leksykon podaje również definicję procesu technologicznego, zgodnie z którą jest to podstawowa część procesu produkcyjnego, podczas której następuje zmiana kształtu przedmiotu i jego własności fizycznych, chemicznych i innych.

Również zakres czynności, które zgodnie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) wchodzą przykładowo w skład Produkcji metali (Dział 24) czy Produkcji metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń (Dział 25) - odpowiednik unijnej klasyfikacji NACE DJ27 i DJ28, jest bardzo rozległy i zawiera zarówno czynności stanowiące procesy metalurgiczne jak i szereg innych czynności niestanowiących procesów metalurgicznych.

Jak wynika bowiem z wyjaśnień do rozporządzenia ws. PKD, klasyfikację działalności dokonuje się w pozycji odpowiadającej przeważającej działalności danego podmiotu. Natomiast na przeważającą działalność mogą składać się różne działalności z różnych dziedzin, które gdyby występowały samodzielnie byłyby zaklasyfikowane do odrębnych klasyfikacji zgodnie z ich cechami. Nie można zatem stwierdzić, że w ramach określonej działalności, wszystkie wykonywane w ramach tej statystycznej klasyfikacji czynności stanowić będą procesy metalurgiczne. Jest to również o tyle istotne, że treść art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej jak to ma np. miejsce w zwolnieniu określonym w art. 31d ustawy.

Analizując treść przepisu budzącego wątpliwości Wnioskodawcy podkreślić należy, że wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesach metalurgicznych, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej gdyż celem ustawodawcy było objęcie zwolnieniem ściśle określonych procesów, a nie określonych przedsiębiorstw co wynika wprost z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE.

W kontekście powyższego wskazać należy że wykładni art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej, tj. przepisu odnoszącego się do procesów mineralogicznych/metalurgicznych/

elektrolitycznych i redukcji chemicznej, dokonał 7 września 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-465/15.

Trybunał wskazał w tym orzeczeniu, że art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE powinien być interpretowany w świetle motywu 22 tej dyrektywy, który stanowi, że produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. Z motywu tego wynika również, że zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego związane jest to, że z zakresu zastosowania tych ram wyłączone są w szczególności produkty energetyczne podwójnego zastosowania oraz że energia elektryczna wykorzystywana w ten sam sposób powinna być traktowana w analogiczny sposób.

Z powodu zamienności produktów energetycznych i energii elektrycznej prawodawca unijny opowiedział się za analogicznym traktowaniem tych produktów w celu określenia zakresu zastosowania dyrektywy 2003/96/WE, a tym samym w celu ich opodatkowania zgodnie z tą dyrektywą. Ustalenie w taki sposób jej materialnego zakresu zastosowania pozwala bowiem na ustalenie minimalnych poziomów opodatkowania na skalę Unii Europejskiej w sposób łączny zarówno dla produktów energetycznych, jak i dla energii elektrycznej i ostatecznie ma na celu osiągnięcie podwójnego celu zamierzonego przez wspomnianą dyrektywę w motywach 2-6, 7, 11 i 12, to znaczy z jednej strony zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego w sektorze energii elektrycznej, a z drugiej strony wspierania celów polityki ochrony środowiska.

Z powyższych względów w ocenie Trybunału wykładnia pojęcia energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych/ metalurgicznych/mineralogicznych, przewidzianego w art. 2 ust. 4 lit. b tiret trzecie dyrektywy 2003/96/WE, która to wykładnia byłaby szersza od tej zastrzeżonej dla pojęcia produktów energetycznych wykorzystywanych do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych/metalurgicznych/mineralogicznych w rozumieniu tiret drugie tego przepisu, skutkowałaby zerwaniem zamierzonego przez prawodawcę unijnego analogicznego traktowania produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanych w ten sam sposób w celu określenia zakresu zastosowania tej dyrektywy.

Wykładnia taka skutkowałaby bowiem wyłączeniem energii elektrycznej z opodatkowania ustalonego przez dyrektywę 2003/96 ze szkodą dla produktu energetycznego wykorzystywanego w ten sam sposób, który z kolei podlegałby opodatkowaniu zgodnie z tą dyrektywą. Z uwagi na zamienność produktów energetycznych i energii elektrycznej taka wykładnia skutkowałaby korzystniejszym traktowaniem stosowania energii elektrycznej ze szkodą dla produktów energetycznych, co ostatecznie byłoby sprzeczne z podwójnym celem zamierzonym przez dyrektywę 2003/96/WE.

Wobec powyższych argumentów TSUE (badając zakres zwolnienia (wyłączenia) energii elektrycznej wykorzystywanej do napędu dmuchawy niezbędnej do wtłoczenia powietrza do celów redukcji chemicznej w wielkim piecu) stwierdził: "(...) jeżeliby przyjąć, że dmuchawa działałaby nie dzięki energii elektrycznej, lecz raczej dzięki produktowi energetycznemu, takiemu jak olej napędowy, to jednak olej ten nie należałby do pojęcia produktu energetycznego o "podwójnym zastosowaniu" w rozumieniu art. 2 ust. 4 lit. b tiret drugie zdanie pierwsze dyrektywy 2003/96, umożliwiającego mu korzystanie z wyłączenia z zakresu zastosowania tej dyrektywy, ponieważ wykorzystywanie danego produktu energetycznego służyłoby jedynie wytwarzaniu siły napędowej, co odpowiadałoby zatem wykorzystaniu jako paliwo. W ten sposób z powodów, o których mowa w pkt 26-28 niniejszego wyroku, tiret trzecie tego przepisu nie może być interpretowane w ten sposób, iż wyklucza ono z zakresu zastosowania wspomnianej dyrektywy energię elektryczną wykorzystywaną w tych samych celach co taki produkt energetyczny, bez zerwania z zamierzonym przez prawodawcę Unii analogicznym traktowaniem produktów energetycznych i energii elektrycznej w celu określenia zakresu zastosowania dyrektywy 2003/96."

Wobec powyższego w świetle art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej wyłączeniu z zakresu dyrektywy nie będzie podlegać m.in. energia elektryczna która zostanie wykorzystana do wytwarzania siły napędowej urządzeń wykorzystywanych w procesach o których mowa ww. przepisie tj.m.in. w procesach metalurgicznych. W takim bowiem przypadku energia elektryczna (podobnie jak np. olej, czy wyroby gazowe) są wykorzystywane jako paliwo do napędu, które co do zasady podlega opodatkowaniu.

Warto zaznaczyć w tym miejscu, że z orzeczenia C-465/15 i opinii rzecznika generalnego w tej sprawie wynika także inny ważny wniosek, który dostrzegł m.in. WSA w Warszawie w prawomocnym orzeczeniu z 1 sierpnia 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 79/18 (badającym zakres zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesie produkcji energii elektrycznej) mianowicie konieczność uwzględnienia w wykładni zasady ścisłej interpretacji oraz zasady "bezpośredniości" i "natychmiastowości" wykorzystania produktu energetycznego do określonego procesu podlegającemu zwolnieniu.

W orzeczeniu tym WSA wyraźnie wskazał: "(...) że na podstawie dyrektywy energetycznej 2003/96/WE w zakresie zwolnienia z opodatkowania wyrobów energetycznych (produktów energetycznych) i energii elektrycznej istnieją wskazówki wg których kierować się należy rozstrzygając "granice" stosowania zwolnień. Tymi wskazówkami są: zasada ścisłej interpretacji oraz zasada "bezpośredniości" i "natychmiastowości" wykorzystania produktu energetycznego do określonego procesu podlegającego zwolnieniu. Zwolnieniu podlegać może zatem wyrób, który zużywany jest bezpośrednio i natychmiastowo do określonego procesu (...)

W tym miejscu nie od rzeczy będzie przypomnienie, że orzeczenie TSUE w sprawie C-465/15 wyraźnie podkreśla, że produkty energetyczne (wyroby energetyczne) i energia elektryczna powinny być traktowane w ten sam sposób i tym samym rozstrzygając granice zwolnienia dla poszczególnych nośników energii należy przeanalizować czy poszczególne wyroby są wykorzystywane bezpośrednio do procesu podlegającemu zwolnieniu czy też służą jedynie jako paliwo do napędu poszczególnych urządzeń wykorzystywanych w określonych procesach, które co do zasady podlega opodatkowaniu.

(...) Zdaniem sądu w zakres tego zwolnienia natomiast nie będzie wchodzić zużycie energii elektrycznej do napędu poszczególnych urządzeń wykorzystywanych w trakcie tego procesu ani też zużycie przez urządzenia poprzedzające i podtrzymujące ten proces jak również wykorzystywane po zakończeniu tego procesu."

Powyższe orzeczenie wskazuje także, że wyrok TSUE C-465/15 ma zastosowanie nie tylko do wyłączenia z zakresu dyrektywy energetycznej energii elektrycznej wykorzystywanej do celów redukcji chemicznej ale także innych zastosowań o których mowa w art. 2 ust. 4 lit. b tej dyrektywy. Nie bez znaczenia jest także to, że redukcja chemiczna jest nieodzownym elementem procesu metalurgicznego - wytapiania, odbywającego się w wielkim piecu, a także procesów mineralogicznych - wytapiania szkła w piecu szklarskim oraz procesów elektrolitycznych, w trakcie których także dochodzi do reakcji redukcji i utleniania.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej definicje, dokonując ich syntezy, biorąc pod uwagę zasadę ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających przywileje podatkowe oraz w szczególności orzeczenie TSUE w sprawie C-465/15, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy podlega energia elektryczna (po spełnieniu warunku o którym mowa w art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy), która jest bezpośrednio zużyta w procesie metalurgicznym rozumianym jako ciąg przemian fizykochemicznych metali na skutek termicznej i/lub chemicznej obróbki. Zwolnieniem tym objęte są zatem co do zasady takie rodzaje obróbki metali pod wpływem których zmienia się stan skupienia, wzrasta lub utrzymywana jest określona temperatura lub wskutek wyżarzania usuwane są występujące naprężenia.

W związku z powyższym, co do zasady zwolnieniu podlegać będzie energia elektryczna wykorzystana jedynie w ww. zakresie natomiast zwolnieniu nie będzie podlegać energia elektryczna służąca napędzaniu (wprawianiu w ruch) urządzeń wykorzystywanych w tym procesie, a także innych urządzeń nie uczestniczących bezpośrednio w tym procesie, nawet jeśli zasilanie tych urządzeń jest konieczne aby ten proces mógł się odbyć.

Taką wykładnię potwierdził w prawomocnym orzeczeniu WSA w Opolu 30 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Op 19/19 wskazując m.in.: "(...) w ocenie Sądu, organ prawidłowo przyjął, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 u.p.a. będzie podlegać energia elektryczna wykorzystana do wytapiania (roztapiania wsadu) - w piecach łukowych i indukcyjnych, zasilania elektrod pieca na etapie świeżenia, przegrzewania na etapie wykańczania wytopu i zasilania dwóch pieców elektrycznych do wyżarzania, normalizowania, hartowania, odpuszczania oraz zasilania urządzeń odpowiedzialnych bezpośrednio za sterowanie i kontrolowanie ww. procesów obróbki termicznej (szafki sterownicze, w tym również sterujących pracą pieców gazowych). W tym bowiem zakresie zużycie energii elektrycznej następuje w procesie metalurgicznym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy energetycznej tj. do termicznej obróbki metali. W pozostałym natomiast zakresie opisane we wniosku czynności i procesy zdaniem Sądu nie można zaliczyć do procesów metalurgicznych, o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy energetycznej. Nie budzi wątpliwości Sądu, że powyższe wynika z faktu, że energia elektryczna, która miałaby podlegać zwolnieniu posłuży jako "paliwo napędowe" - do napędu urządzeń i maszyn (m.in. urządzeń transportowych, urządzeń do wybija elementów z form, urządzeń do oczyszczania i obroki mechanicznej, zasilania sprężarek, siłowników hydraulicznych do wylewania ciekłego metalu, suwnicy z podwieszoną kadzią do zalewania form) - co w świetle wskazanego wyżej wyroku C-465/15 wyklucza możliwość zwolnienia z podatku akcyzowego."

Tożsama argumentacja została przedstawiona w prawomocnym orzeczeniu WSA w Krakowie 4 października 2019 r. sygn. akt I SA/Kr 756/19, którego przedmiotem było zwolnienie energii elektrycznej wykorzystanej w procesach mineralogicznych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy iż pod pojęciem procesów metalurgicznych, o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, mieści się pełne spektrum procesów produkcyjnych wyrobów metalowych, począwszy na wytworzeniu rudy, kończąc na oddaniu finalnego wyrobu w kształcie gotowym do użycia.

Ustawodawca nie odwołuje się bowiem ani do "metalurgii" jako szerokiej dziedziny nauki i techniki ani też przykładowo do produkcji metali, o której mowa w dziale 24 PKD.

Analizując zakres zwolnienia w świetle wyroku C-465/15 należy odróżnić wykorzystanie energii elektrycznej stricte do procesu metalurgicznego od wykorzystania energii elektrycznej do napędu urządzeń wykorzystywanych w tym procesie, a także innych czynności w trakcie których następuje również zużycie energii elektrycznej.

Organ nie znajduje uzasadnionych podstaw aby całość opisanych we wniosku czynności zwalniać z opodatkowania w oparciu o art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w sytuacji gdy zwolnienie to jest zwolnieniem przedmiotowym, a proces metalurgiczny sprowadza się do pewnej przemiany fizykochemicznej metali na skutek termicznej i/lub chemicznej obróbki. Takie podejście w ocenie Organu byłoby nieuprawnionym rozszerzaniem zwolnienia.

Jeszcze raz należy podkreślić, że wprowadzając zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesach metalurgicznych ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie nie może jednak prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej. Celem zwolnienia z akcyzy o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest wsparcie dla danego podmiotu w ściśle określonym zakresie. W art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest mowa wyłącznie o pewnym ściśle określonym wycinku produkcji, w którym dochodzi do przemiany fizykochemicznej metali na skutek termicznej i/lub chemicznej obróbki. Energia elektryczna ma przyczyniać się w sposób bezpośredni i natychmiastowy do przeprowadzenia tej konkretnej czynności wyodrębnionej przez ustawodawcę z całego łańcucha produkcyjnego.

W sytuacji gdy na produkcję metali jako działalności kompleksowej o której jest mowa m.in. w rozporządzeniu w sprawie PKD, składają się różne czynności i procesy z różnych dziedzin, które warunkują uzyskanie tego metalu, nie ma dostatecznego uzasadnienia, by językowe znaczenie pojęcia "procesy metalurgiczne" w rozumieniu ustawy podatkowej wprowadzającej przywilej podatkowy, rozszerzać na inne jeszcze pojęcia mające swoje odrębne i czytelne znacznie (jak m.in. oświetlenie, zasilanie urządzeń wentylacyjnych, ładowanie elektrycznych wózków widłowych), podczas gdy proces metalurgiczny sprowadza się do pewnej przemiany fizykochemicznej metalu (por. prawomocny wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 września 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 2477/10).

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, w ramach przedstawionego ostatecznie przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego będzie podlegać energia elektryczna wykorzystana do:

* Hala nr 1 - odlewanie grawitacyjne:

* zasilania pieców gazowych - w zakresie związanym bezpośrednio ze sterowaniem procesu topienia metalu (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do zasilania napędu mechanizmów (przechylania pieców) i sterowania w tym mechanizmami);

* zasilania urządzeń do rafinacji gazowej - w zakresie sterowania procesem rafinacji (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do napędzania mechanizmów wału wirnika rafinatora i zasilania sterowania w tym zakresie);

* zasilania elektrycznych pieców podgrzewczych - w zakresie utrzymania pożądanej temperatury metalu i utrzymania go w stanie płynnym i sterowania w tym zakresie (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do zasilania napędu mechanizmów i sterowania w tym zakresie);

* zasilania urządzeń pomiarowych służących bezpośrednio do stałej kontroli składu chemicznego oraz parametrów (temperatury) stopu w powyższym zakresie stanowiącym proces metalurgiczny;

* Hala nr 2 - odlewanie ciśnieniowe:

* zasilania pieców gazowych - w zakresie związanym bezpośrednio ze sterowaniem procesu topienia metalu (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do zasilania napędu mechanizmów (przechylania pieców) i sterowania w tym mechanizmami);

* zasilania urządzeń do rafinacji gazowej - w zakresie sterowania procesem rafinacji (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do napędzania mechanizmów wału wirnika rafinatora i zasilania sterowania w tym zakresie);

* zasilania elektrycznych pieców podgrzewczych - w zakresie utrzymania pożądanej temperatury metalu i utrzymania go w stanie płynnym i sterowania w tym zakresie (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do zasilania napędu mechanizmów i sterowania w tym zakresie);

* zasilania pieców elektrycznych - w zakresie utrzymywania wymaganej temperatury form (pkt 5 uzupełniania dotyczący odlewania ciśnieniowego w Hali nr 2);

* zasilania urządzeń pomiarowych służących bezpośrednio do stałej kontroli składu chemicznego oraz parametrów (temperatury) stopu w powyższym zakresie stanowiącym proces metalurgiczny;

W tym bowiem zakresie zużycie energii elektrycznej następuje w procesie metalurgicznym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej tj. do termicznej i chemicznej obróbki metali.

W pozostałym natomiast zakresie objętym opisem przedstawionego zdarzenia przyszłego (uszczegółowionym na skutek uzupełnienia), wykorzystanie energii elektrycznej nie będzie mogło korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej.

Wynika to z faktu, że energia elektryczna, która miałaby podlegać zwolnieniu posłuży jako "paliwo napędowe" do napędu przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego maszyn/urządzeń takich jak mechanizmy pieców, mechanizmy wału wirnika rafinatora, wózki widłowe, mechanizmy różnego rodzaju robotów, mechanizmy kokilarek, mechanizmy stołów obrotowych, mechanizmy linii odlewniczych, ciśnieniowe maszyny odlewnicze, mechanizmy urządzenia służącego do tłoczenia wody chłodzącej, wentylatory, maszyny służące do wykonywania rdzeni odlewniczych (piaskowych), urządzenia do podgrzewania oleju termalnego używanego do podgrzewania form do produkcji rdzeni piaskowych, rdzeniarki, które usuwają z gotowych odlewów rdzenie piaskowe, prasa, urządzenia wentylacyjne Hali 1 i Hali 2.

Równocześnie część energii elektrycznej służy zasilaniu elementów odpowiedzialnych za sterowanie tych urządzeń/maszyn. Jeśli zatem zakresem zwolnienia nie może być objęta energia elektryczna wykorzystywana jako energia napędowa to tym samym zwolnieniu nie podlega energia elektryczna odpowiedzialna za sterowanie pracą urządzeń będących poza zakresem zwolnienia.

Nadto zwolnieniu nie podlega energia elektryczna służąca do oświetlania Hali 1 i 2. Energia wykorzystywana do oświetlenia nie służby bowiem bezpośrednio do zaistnienia procesu metalurgicznego. Dodatkowo w ocenie Organu, trudno jest uznać wykorzystanie energii elektrycznej do oświetlana jako proces energochłonny - proces metalurgiczny.

Fakt, że wszystkie przedstawione we własnym stanowisku przez Wnioskodawcę etapy składają się na produkcję metalowych komponentów do produkcji pojazdów samochodowych, tj. istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poszczególnymi etapami, nie może automatycznie oznaczać, że również wszystkie czynności wykonywane w trakcie etapów ich produkcji, winny być uznane za proces metalurgiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej. Nie można bowiem całej tej działalności Wnioskodawcy opisanej we wniosku dla celów zwolnienia traktować kompleksowo. Takie rozszerzenie zwolnienia wynikającego także z dyrektywy, jako wyjątku od powszechności opodatkowania jest sprzeczne ze ścisłą interpretacją przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Celem ustawodawcy unijnego było objęcie zwolnieniem ściśle określonych procesów, a nie określonych przedsiębiorstw, co wynika wprost z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE. Nadto energia elektryczna podlegająca zwolnieniu nie może być wykorzystana jako energia napędowa i przede wszystkim ma przyczyniać się w sposób bezpośredni do przeprowadzenia konkretnej czynności wyodrębnionej przez ustawodawcę z całego łańcucha produkcyjnego - procesu metalurgicznego.

Organ w tym miejscu zaznacza, że brak możliwości zastosowania zwolnienia wobec pozostałych czynności nie jest tożsamy z koniecznością wyłączania tych czynności przez Wnioskodawcę z etapów produkcji. Ustawodawca dopuszcza bowiem szacunkowe metody określania zużycia energii elektrycznej i tym samym objęcie zwolnieniem wykorzystanie energii elektrycznej do czynności mieszczących się w pojęciu procesów metalurgicznych o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Odnosząc się do uregulowań prawnych obowiązujących w innych krajach UE, które według Spółki w sposób możliwie szeroki wprowadziły zwolnienie z akcyzy dla produktów energetycznych wykorzystywanych w procesach metalurgicznych wskazać należy, że każde państwo członkowskie jest uprawnione do samodzielnego określenia zakresu wyłączenia z opodatkowania produktów energetycznych wykorzystywanych w procesach metalurgicznych. Przy czym nieuprawniony jest pogląd, że inne państwa członkowskie korzystają ze zwolnienia w sposób szeroki.

Przykładowo Republika Federalna Niemiec również ściśle definiuje pojęcie "procesu metalurgicznego", a zakres zwolnienia nie obejmuje wszystkich czynności odbywających się w toku produkcji metali i ich obróbki (przy czym przywołany w stanowisku Spółki § 51 ustawy o podatku od energii (Energiesteuergesetz) odnosi się produktów energetycznych wymienionych w § 2 ustawy o podatku od energii i nie obejmuje energii elektrycznej).

Zgodnie natomiast z § 9a ust. 1 ustawy z dnia 24 marca 1999 r. o podatku od energii elektrycznej (Stromsteuergesetz), "zwrot, umorzenie lub rekompensata podatku z tytułu zużycia energii elektrycznej, od której udokumentowano zapłatę podatku od energii elektrycznej przysługuje na wniosek przedsiębiorcy z sektora wytwórczego, jeżeli energia elektryczna została zużyta dla celów:

1.

elektrolizy,

2.

produkcji: szkła i wyrobów szklanych, wyrobów ceramicznych, ceramicznych płyt i kafelek ściennych i podłogowych, cegieł oraz pozostałej ceramiki budowlanej, cementu, wapna i gipsu palonego, wyrobów z betonu, cementu i gipsu, materiałów ściernych połączonych z materiałami ceramicznymi, materiałów izolacyjnych wytworzonych z materiałów mineralnych, asfaltu, wyrobów z grafitu lub innych węgla, produktów z betonu komórkowego, oraz nawozów mineralnych, do suszenia, wypalania, wytapiania, ogrzewania, wygrzewania, odprężania obróbki termicznej lub spiekania wymienionych wyrobów lub do produkcji materiałów (półproduktów, produktów pośrednich) zużytych do ich produkcji

3.

procesów wytwarzania i obróbki metali, jak również w ramach procesów produkcji wyrobów metalowych przeznaczonych do wytworzenia wyrobów kutych, prasowanych, ciągnionych, wytłaczanych, wytwarzania walcówki oraz wyrobów z proszków metali, do procesów uszlachetniania powierzchniowego, obróbki termicznej, do wytapiania, ogrzewania, podgrzewania, odprężania oraz do innych procesów obróbki cieplnej oraz

4.

do procesów redukcji chemicznej."

W latach 2011-2015 niemiecki Federalny Trybunał Finansowy w Monachium (odpowiednik Naczelnego Sądu Administracyjnego), orzekając w sprawach zakresu zwolnień wynikających z postanowień powołanego wyżej przepisu, opowiedział się przeciwko wykładni rozszerzającej, oddalając rewizje (skargi kasacyjne) od wyroków, sądów pierwszej instancji, oddalających skargi na decyzje niemieckich organów celnych odmawiające zwrotu podatku od energii elektrycznej, która nie została zużyta bezpośrednio do jednego z procesów wymienionych w treści przepisu § 9a ust. 1 ustawy o podatku od energii elektrycznej.

Przykładowo w wyroku Federalnego Trybunału Finansowego z dnia 30 czerwca 2015 r. sygn. akt VII R 52/13 Trybunał stwierdził: "(...) Sąd Finansowy słusznie orzekł, iż powódce przysługuje prawo do ulgi, o której mowa w § 9a ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy o podatku od energii elektrycznej, jedynie w takim zakresie, w jakim używa ona energii elektrycznej przy produkcji metali jako energii elektrycznej cieplnej, bezpośrednio do wytapiania, nagrzewania, utrzymywania temperatury, odprężania lub pozostałych rodzajów obróbki cieplnej oraz do celów elektrolizy do wytwarzania napięcia na elektrodach.

(...) Zatem Główny Urząd Celny (HZA) słusznie przyznał ulgę podatkową z tytułu energii elektrycznej, którą powódka użyła w ramach produkcji miedzi do wytapiania, nagrzewania, utrzymywania temperatury, odprężania lub pozostałych rodzajów obróbki cieplnej miedzi. Procesy wymienione w ustawie mają tę wspólną cechę, że w ich trakcie wykorzystuje się energię termiczną, którą wytwarza się przy użyciu energii elektrycznej i która ma oddziaływać na metale w celu osiągnięcia określonego celu. Chodzi przy tym o rodzaje obróbki cieplnej powszechnie używane w przypadku metali, pod wpływem których zmienia się stan skupienia, wzrasta lub utrzymywana jest określona temperatura lub wskutek wyżarzania usuwane są występujące naprężenia.

Wbrew poglądowi powódki zestawienia procesów obróbki cieplnej, które należy traktować jako enumeratywne, nie można interpretować w taki sposób, że chodzi tu jedynie o pobór energii elektrycznej do produkcji metalu, zatem obejmuje ono również wykorzystanie energii elektrycznej do wytwarzania energii mechanicznej. Zgodnie z jednoznacznym pod tym względem brzmieniem przepisu uprzywilejowanie nie obejmuje zastosowania energii elektrycznej do napędu silników oraz pracy komputerów i maszyn."

(...) Celem i intencją § 9a ust. 1 (...) ustawy o podatku od energii elektrycznej nie jest rozszerzona wykładnia przepisu z uwzględnieniem tzw. siłowej energii elektrycznej, ani też nie wymagają tego wytyczne prawa unijnego. (...) sposoby wykorzystania energii elektrycznej, o których mowa w § 9a ust. 1 ustawy o podatku od energii elektrycznej zostały wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy (EnergieStRL) w sprawie podatku energetycznego. Zgodnie z tym postanowieniem dyrektywa w sprawie podatku energetycznego nie ma zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż jako paliwa do ogrzewania lub paliwa napędowe, do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, do procesów mineralogicznych, do energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej, w elektrolizie oraz w procesach metalurgicznych, ani też do energii elektrycznej w przypadku, gdy stanowi ona ponad 50% kosztów produktu. Wymienione sposoby wykorzystania zostały wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy, gdyż ustawodawca unijny pragnął ukształtować podatek energetyczny i podatek od energii elektrycznej jako podatek od usług energetycznych uzależniony od sposobu wykorzystania. Opodatkowaniem ma być objęta w szczególności produkcja ciepła lub wytwarzanie mocy motorycznej.

Dlatego też prawo unijne nie stoi na przeszkodzie wąskiej wykładni § 9a ust. 1 (...) ustawy o podatku od energii elektrycznej (StromStG), ani związanemu z tym wyłączeniu uprzywilejowania podatkowego w odniesieniu do tzw. siłowej energii elektrycznej. Objęcie opodatkowaniem energii elektrycznej wykorzystywanej do napędu pomp, przenośników i wentylatorów oraz wyłączenie jej z zakresu zwolnienia podatkowego (...) jest raczej zgodne z celem i ideą opodatkowania energii elektrycznej. Na koniec należy podkreślić, że państwa członkowskie posiadają daleko idącą swobodę w kształtowaniu zasad opodatkowania energii elektrycznej (...). Wyłączenie energii elektrycznej wykorzystywanej w takich przypadkach z przedmiotowego zakresu stosowania dyrektywy w sprawie podatku energetycznego dotyczy mianowicie obszaru nieobjętego harmonizacją."

Powyższe dobitnie pokazuje, że Niemiecki ustawodawca (co potwierdza także wskazane wyżej orzeczenie TSUE C-465/15) w bardzo ograniczonym zakresie wprowadził ulgę od zużycia energii elektrycznej w procesach metalurgicznych.

Odnosząc się z kolei do powołanych w stanowisku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15). Nadto podkreślić należy, że część ze wskazanych interpretacji zostało wydanych przed wskazanym wyżej orzeczeniem C-465/15, które że punktu widzenia analizowanej sprawy ma kluczowe znaczenie i w świetle którego dokonano przedmiotowej interpretacji w zakresie możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Z kolei interpretacja z 2 grudnia 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.232.2019.1.MK uwzględnia orzeczenie TSUE, potwierdza ww. stanowisko Organu co do zakresu zwolnienia, a jej stan faktyczny odnosi się do zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w nagrzewnicach indukcyjnych - obróbki cieplnej stalowych prętów.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, jak również w przypadku zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl