0111-KDIB3-3.4013.6.2020.1.MK - Obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego od suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 16 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego od suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy, wykorzystujący susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych oraz wyrobów nowatorskich - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego od suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy, wykorzystujący susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych oraz wyrobów nowatorskich.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej zajmuje się produkcją wyrobów tytoniowych oraz wyrobów nowatorskich. Spółka posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego. Spółka na terenie składu podatkowego magazynuje susz tytoniowy, który jest wykorzystywany do celów produkcji wyrobów tytoniowych oraz wyrobów nowatorskich. W związku z posiadaniem zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, Spółka jest zobowiązana do złożenia zabezpieczenia akcyzowego dla składu podatkowego.

Spółka rozważa czy przy obliczaniu niezbędnej kwoty zabezpieczenia akcyzowego powinna uwzględniać w jej wysokości wartość podatku akcyzowego od suszu tytoniowego, który Spółka zamierza przechowywać na terenie składu podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy susz tytoniowy należący do podmiotu prowadzącego skład podatkowy i wprowadzony do składu podatkowego z przeznaczeniem do produkcji wyrobów tytoniowych bądź wyrobów nowatorskich powinien zostać objęty zabezpieczeniem akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Artykuł 2 ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym wskazuje, że skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. W przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 12 ustawy o podatku akcyzowym procedura zawieszenia poboru akcyzy oznacza procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Artykuł 40 ust. 7 wspomnianej ustawy wskazuje, że: "Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się do energii elektrycznej, wyrobów gazowych, wyrobów węglowych oraz suszu tytoniowego".

Z powyższych regulacji wynika więc, że suszu tytoniowego nie można objąć procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie w przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy nie obejmuje się suszu tytoniowego zabezpieczeniem akcyzowym.

Skład podatkowy jest zobowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe.

W przypadku suszu tytoniowego, obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym w przypadku suszu tytoniowego nie powstaje. Wykorzystanie suszu do produkcji wyrobów tytoniowych bądź wyrobów nowatorskich nie wyczerpuje przesłanek zawartych w treści art. 11a ustawy o podatku akcyzowym.

W przypadku więc podmiotu prowadzącego skład podatkowy, suszu tytoniowego nie obejmuje się zabezpieczeniem akcyzowym.

Prawidłowość powyższego stanowiska wynika również z uzasadnienia do projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, wprowadza zmiany do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), który wprowadził opodatkowanie akcyzą suszu tytoniowego.

Zgodnie z uzasadnieniem projektu, proponowane zmiany przewidziane w art. 9b ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 6 mają na celu: "ograniczenie obrotu suszem tytoniowym przez podmioty prowadzące składy podatkowe, które nie zużywają suszu tytoniowego do produkcji wyrobów tytoniowych. Obecnie każdy podmiot, który prowadzi skład podatkowy, może nabyć susz tytoniowy, magazynować go w swoim składzie podatkowym, a następnie dokonać jego sprzedaży i przemieszczenia do innych składów podatkowych lub do pośredniczących podmiotów tytoniowych bez zabezpieczenia akcyzowego i opodatkowania akcyzą. Projekt ustawy przewiduje obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego na pokrycie mogących powstać zobowiązań podatkowych od suszu tytoniowego, ale tylko w stosunku do pośredniczących podmiotów tytoniowych. W związku z tym, w celu uszczelnienia obrotu suszem tytoniowym, uwzględniając w tym zakresie postulaty podmiotów, proponuje się, aby nieopodatkowanego obrotu suszem tytoniowym mogły dokonywać tylko te podmioty prowadzące składy podatkowe, które zgodnie z uzyskanym zezwoleniem zużywają susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych".

Jak wynika więc z powyższego, wprowadzając obowiązek objęcia zabezpieczeniem akcyzowym suszu tytoniowego przez pośredniczące podmioty tytoniowe, ustawodawca wprowadził dodatkowe obostrzenia w obrocie suszem tytoniowym przez podmioty prowadzące składy podatkowego, ze względu na fakt, że podmioty prowadzące składy podatkowe nie są zobowiązane do składania zabezpieczenia akcyzowego od suszu tytoniowego.

Należy również podkreślić, że kwestia obejmowania zabezpieczeniem akcyzowym suszu tytoniowego była już przedmiotem analizy w wydawanych interpretacjach indywidualnych.

W interpretacji indywidualnej sporządzonej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 2 sierpnia 2016 r., o sygn. akt: IBPP4/4513-136/16-1/BP, Dyrektor potwierdził, że susz tytoniowy nie jest obejmowany zabezpieczeniem akcyzowym przez podmiot prowadzący skład podatkowy.

Zgodnie z treścią tej interpretacji: "(...) Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego od suszu tytoniowego wprowadzonego do składu podatkowego przeznaczonego do zużycia do produkcji wyrobów tytoniowych. Wskazać bowiem należy, że na podstawie powołanego powyżej art. 63 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy został zobligowany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe. Jednocześnie zgodnie z art. 9b ustawy sprzedaż suszu tytoniowego do podmiotu prowadzącego skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Zatem Wnioskodawca jako podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych nie będzie zobowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego z tytułu wprowadzenia suszu tytoniowego do składu podatkowego".

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, susz tytoniowy należący do podmiotu prowadzącego skład podatkowy i wprowadzony do składu podatkowego z przeznaczeniem do produkcji wyrobów tytoniowych bądź wyrobów nowatorskich nie powinien zostać objęty zabezpieczeniem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 864 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 45 załącznika nr 1 do ustawy, do wyrobów akcyzowych zaliczono, bez względu na kod CN, susz tytoniowy.

Stosownie do art. 99a ust. 1 ustawy za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Za podmiot prowadzący skład podatkowy uznaje się podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego - art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe - art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy.

W przypadku suszu tytoniowego, zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości - art. 9b ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 11a ustawy w przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Stosownie do treści art. 63 ust. 1 ustawy do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:

W myśl art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie m.in. jeżeli wyroby akcyzowe są w składzie podatkowym.

Stosownie zaś do art. 45 ust. 2 ustawy, w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 40 ust. 7 ustawy procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się do energii elektrycznej, wyrobów gazowych, wyrobów węglowych oraz suszu tytoniowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zajmuje się produkcją wyrobów tytoniowych oraz wyrobów nowatorskich. Spółka na terenie składu podatkowego magazynuje susz tytoniowy, który jest wykorzystywany do celów produkcji wyrobów tytoniowych oraz wyrobów nowatorskich.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy susz tytoniowy należący do podmiotu prowadzącego skład podatkowy i wprowadzony do składu podatkowego z przeznaczeniem do produkcji wyrobów tytoniowych bądź wyrobów nowatorskich powinien zostać objęty zabezpieczeniem akcyzowym.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że susz tytoniowy należący do podmiotu prowadzącego skład podatkowy (Wnioskodawcy) i wprowadzony do jego składu podatkowego z przeznaczeniem do produkcji wyrobów tytoniowych bądź wyrobów nowatorskich nie musi zostać objęty zabezpieczeniem akcyzowym.

Wskazać bowiem należy, że co do zasady podmiot prowadzący skład podatkowy, na podstawie art. 63 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest zobligowany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe. Niemniej ani sprzedaż suszu tytoniowego podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, ani posiadanie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą i w konsekwencji nie prowadzi do powstania zobowiązania podatkowego. Zatem względem suszu tytoniowego należącego do podmiotu prowadzącego skład podatkowy (Wnioskodawcy) i wprowadzonego do składu podatkowego z przeznaczeniem do produkcji wyrobów tytoniowych bądź wyrobów nowatorskich nie jest wymagane objęcie go zabezpieczeniem akcyzowym.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy względem zadanego pytania należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.