0111-KDIB3-3.4013.56.2020.1.PJ - Podatek akcyzowy - wytworzenie i zużycie energii elektrycznej z odnawialnego źródła.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych z wytworzeniem i zużyciem energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych z wytworzeniem i zużyciem energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (...) (dalej jako: Przedsiębiorstwo/Wnioskodawczyni). Przedsiębiorstwo działa przede wszystkim w zakresie obróbki metali i nakładania powłok na metale (PKD 25.61.Z).

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej podjęła decyzję o wytwarzaniu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zamontowała instalację fotowoltaiczną o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, przy użyciu której pozyskuje energię elektryczną. Moc posiadanej instalacji fotowoltaicznej wynosi 49,6 kW.

Wytworzona w ten sposób energia elektryczna zużywana jest przez Wnioskodawczynię wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Energia ta korzysta ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. poz. 2525 z późn. zm.) - dalej jako: Rozporządzenie.

Produkowana energia elektryczna nie podlega przekazaniu do sieci zewnętrznej, nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą w celu przesyłania tej energii. W szczególności Instalacja nie została uruchomiona i przyłączona do sieci energetycznej na podstawie umowy z zakładem energetycznym.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazuje, że nie posiada koncesji na sprzedaż energii elektrycznej, i nie odsprzedaje - wytworzonej przy użyciu instalacji fotowoltaicznej - energii na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawczyni nie posiada również koncesji na wytwarzanie energii.

Wnioskodawczyni nie złożyła do tej pory zgłoszenia rejestracyjnego na cele podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Przedsiębiorstwo wytwarzając energię elektryczną poprzez instalację fotowoltaiczną jest zobowiązane dokonać zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864) - dalej jako: Ustawa?

2. Czy Przedsiębiorstwo, pomimo braku obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, jest zobowiązane składać do właściwego organu podatkowego deklaracje w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 3 Ustawy?

3. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest pozytywna, to w jaki sposób Wnioskodawczyni powinna wykazać kwotę podatku i zwolnienia z podatku w formularzu AKC-4/h będącym załącznikiem do deklaracji AKC-4?

4. Czy Przedsiębiorstwo jest zobowiązane do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej na podstawie art. 138h ust. 1 Ustawy?

Wnioskodawczyni przedstawiła następujące stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

Ad. 1

Zdaniem Przedsiębiorstwa, wytwarzając energię elektryczną poprzez instalację fotowoltaiczną, nie jest zobowiązane do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864) dalej jako: Ustawa.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym (dalej również jako akcyza) wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. Do wyrobów akcyzowych zalicza się natomiast między innymi energię elektryczną (art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy).

Na podstawie art. 9 ust. 1 Ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Jednocześnie w oparciu o art. 9 ust. 2 Ustawy za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, przedmiotem opodatkowania akcyzą są m.in. różne formy zużycia energii elektrycznej. Czynności te z zasady podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Od powyższych zasad ustawodawca przewidział wyjątki wprowadzając zwolnienia z akcyzy. Jednym z takich wyjątków są zwolnienie wskazane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (dalej jako Rozporządzenie).

W § 5 ust. 1 Rozporządzania wskazano, że zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389) - dalej jako: ustawa o OZE, zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w § 5 ust. 1 Rozporządzenia, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona należna akcyza (§ 5 ust. 2 Rozporządzenia)

Aby dany podmiot mógł z ww. zwolnienia skorzystać należy spełnić podstawowe warunki, to znaczy:

* energia musi być wyprodukowana w generatorze nieprzekraczającym 1 MW,

* wyprodukowana energia musi zostać zużyta na własne potrzeby oraz

* do jej wytworzenia muszą zostać wykorzystane odnawialne źródła energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii bądź wyroby energetyczne od których została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Mając na uwadze art. 2 pkt 22 ustawy o OZE, odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Na podstawie powyższego przepisu, energia słoneczna jest zaliczona do odnawialnych źródeł energii. Zatem skoro Wnioskodawczyni zużywa do produkcji energii elektrycznej energię słoneczną, a łączna moc generatorów (ogniw fotowoltaicznych), z których produkowana jest energia nie przekracza 1 MW to zużycie wyprodukowanej w ten sposób energii jest objęte zwolnieniem na podstawie przywołanego § 5 ust. 1 Rozporządzenia. W związku z tym, Wnioskodawczyni zwolniona jest z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od energii elektrycznej wytwarzanej za pomocą paneli fotowoltaicznych.

Co do zasady, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne na potrzeby podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego (...).

Jednakże, na podstawie art. 16 ust. 7a Ustawy, wskazany wyżej przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada zainstalowane panele fotowoltaiczne. Moc zainstalowanej instalacji wynosi 49,6 kW, czyli nie przekracza 1 MW. Wnioskodawczyni nie sprzedaje nadwyżek wytworzonej energii elektrycznej ani nie przekazuje ich do sieci, a zatem spełnia warunek niedostarczania energii elektrycznej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawczyni nie dotyczy jej wskazany w powołanym wyżej przepisie (art. 16 ust. 7a) warunek zapłaty należnej akcyzy od wyrobów energetycznych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy, do wyrobów energetycznych zalicza się wyroby:

W żadnym z powołanych wyżej punktów, jak również w załączniku nr 1 do Ustawy, nie wymieniono paneli fotowoltaicznych czy energii słonecznej, dzięki której pozyskiwana jest energia elektryczna, jako wyrobów energetycznych (wyrobów akcyzowych). Przy tym, jak wyżej wskazano, energia słoneczna stanowi odnawiane źródło energii na podstawie przepisów ustawy o OZE.

Dlatego też, nie będzie zasadne analizowanie czy doszło do spełnienia przez Przedsiębiorstwo warunku zapłacenia należnej akcyzy od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji energii elektrycznej. Wynika to z tego, że w analizowanej sprawie, przy produkcji energii elektrycznej przez panele fotowoltaiczne, nie mamy do czynienia ze zużywaniem wyrobów akcyzowych (wyrobów energetycznych). W związku z powyższym, warunek wskazany w tym przepisie nie dotyczy Wnioskodawczyni.

Jednocześnie ze względu na spełnienie przez Przedsiębiorstwo warunku produkcji energii o mocy nieprzekraczającej 1 MW i nieprzekazywania jej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, Wnioskodawczyni spełnia przesłanki dla skorzystania ze zwolnienia z obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie ona zobowiązana do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy, ponieważ korzysta ze zwolnienia z obowiązku rejestracji na podstawie art. 16 ust. 7a Ustawy.

Ad. 2 i 3

Zdaniem Przedsiębiorstwa, pomimo braku obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, Przedsiębiorstwo jest zobowiązane składać do właściwego organu podatkowego deklaracje w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 3 Ustawy.

Podatnik, co do zasady, na podstawie art. 21 ust. 1 Ustawy, jest zobowiązany bez wezwania organu, składać deklaracje podatkowe właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz obliczać i wpłacać podatek.

Jednocześnie art. 21 ust. 3 pkt 3 Ustawy wskazuje, że zasada ta nie ma zastosowania do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3.

Jeżeli zatem dany podmiot prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, to nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowych.

Ponadto, w art. 21 ust. 3 pkt 2 wskazano, że przepis art. 21 ust. 1 nie ma zastosowania w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji podatkowej, obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których mowa w art. 24 ust. 1.

Ustawodawca w odniesieniu do energii elektrycznej przewidział przepis szczególny, który obliguje podatników do składania deklaracji podatkowych.

Stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 3 Ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 Ustawy.

Przy tym, mając na uwadze art. 24 ust. 2 Ustawy, wskazany wyżej przepis nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Wnioskodawczyni nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Ponadto, zużycie przez Wnioskodawczynię energii elektrycznej, wyprodukowanej przy użyciu paneli fotowoltaicznych o łącznej mocy nie przekraczającej 1 MW, korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzania. Dlatego też, w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 24 ust. 2 Ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy i okoliczności sprawy wskazane we wniosku - w szczególności nieposiadanie przez Wnioskodawczynię koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej - w przypadku Przedsiębiorstwa nie znajdzie zastosowania art. 24 ust. 2 Ustawy.

Zauważyć również należy, że przepis szczególny jakim jest art. 24 Ustawy nie przewiduje możliwości wyłączenia obowiązku składania deklaracji tak jak to czyni przepis ogólny, art. 21 ust. 3 pkt 3 Ustawy,

Z uwagi na powyższe Wnioskodawczyni uważa, że jest zobowiązana do składania deklaracji podatkowych w związku z zużyciem energii elektrycznej wyprodukowanej we własnym zakresie. Deklarację podatkową według ustalonego wzoru Wnioskodawczyni składać będzie się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej.

Z uwagi na korzystanie ze zwolnienia od podatku akcyzowego wynikającego z § 5 ust. 1 Rozporządzania, w deklaracji zdaniem Wnioskodawczyni powinna wykazywać w części B (załącznik AKC-4/H w wersji 8 do deklaracji AKC-4):

* w pozycji 6 - kwotę akcyzy należną od energii elektrycznej wytworzonej z paneli fotowoltaicznych i zużytej przez prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalność gospodarczą.

* w pozycji 7 - wartość podatku akcyzowego jaka korzysta ze ww. zwolnienia.

Podsumowując, zdaniem Przedsiębiorstwa, pomimo braku obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, jest zobowiązane składać do właściwego organu podatkowego deklaracje w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 3 Ustawy.

Ad. 4

Zdaniem Przedsiębiorstwa, nie jest ono zobowiązane do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie art. 138h Ustawy.

Zgodnie z art. 138h ust. 1 Ustawy, ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

Przepis ten ma zatem zastosowanie wobec Wnioskodawczyni ponieważ jest podatnikiem zużywającym energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 Ustawy (zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię).

Co do zasady, podatnik zużywający energię elektryczną jest zatem zobowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej.

Należy jednak zwrócić uwagę na ust. 2 powołanego wyżej przepisu, który wskazuje, że zasady z ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Warunki te są zatem analogiczne jak w przypadku ewentualnego zwolnienia z obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego. Ze względu na fakt, że w uzasadnieniu do pytania nr 1 Wnioskodawczyni omówiła spełnienie przez nią istotnych przesłanek, również w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej spełnione są warunki dla zwolnienia z tego obowiązku.

Wnioskodawczyni jeszcze raz wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada zainstalowane panele fotowoltaiczne. Moc zainstalowanej instalacji wynosi 49,6 kW czyli nie przekracza 1 MW. Wnioskodawczyni nie sprzedaje nadwyżek wytworzonej energii elektrycznej ani nie przekazuje ich do sieci, a zatem spełnia warunek niedostarczania energii elektrycznej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii.

Jednocześnie Wnioskodawczyni nie dotyczy warunek zapłaty od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji energii elektrycznej akcyzy w należnej wysokości, ponieważ w analizowanej sprawie nie mamy do czynienia z wyrobami energetycznymi.

Podsumowując, zdaniem Przedsiębiorstwa, nie jest ono zobowiązane do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej na podstawie art. 138h ust. 1 Ustawy, ponieważ spełnia przesłanki wskazane w art. 138h ust. 2, które uprawniają do zwolnienia z tego obowiązku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku akcyzowego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 722.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie - art. 9 ust. 2 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 9 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną - art. 11 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 2 minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia od akcyzy w przypadku, gdy wynika to z przepisów prawa Unii Europejskiej.

Stosownie do powyższego, na podstawie art. 31 ust. 6, art. 39 ust. 1 pkt 2 i 3 i art. 113 ust. 1 ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2525 dalej: "rozporządzenie w sprawie zwolnień").

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

Z uwagi na odwoływanie się przepisów dotyczących podatku akcyzowego do pojęcia odnawialnych źródeł energii, które nie jest zdefiniowane w ustawie o podatku akcyzowym, należy wskazać, że w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 261 z późn. zm.; dalej: "ustawa o OZE") określenie odnawialne źródło energii oznacza odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, ma zastosowanie również do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - art. 16 ust. 1 ustawy.

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości - art. 16 ust. 7a ustawy.

Zgodnie z art. 24 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

W myśl natomiast art. 138h ustawy:

1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

3. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

4. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.

5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

6. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Nadto wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:

Z kolei za sprzedaż, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy, rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Ponadto zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy - Ordynacja podatkowa, przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej w art. 9 ustawy akcyzowej zawarł katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą.

Czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie zatem m.in. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy) oraz zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). Z kolei obowiązek podatkowy (powodujący w konsekwencji zaistnienie po stronie podatnika obowiązku złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy) powstaje w ww. przypadkach odpowiednio, z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju (art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy) oraz z dniem zużycia energii elektrycznej, przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Organ w tym miejscu zauważa, że co do zasady obowiązek rejestracji wynikający z art. 16 ust. 1 ustawy, ciąży m.in. na każdym podmiocie prowadzącym działalność gospodarczą, jeszcze przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub też pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów zwolnionych od akcyzy. Do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego obowiązany zatem jest podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą (przez którą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo przedsiębiorców, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców) i zamierza wykonać czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą lub zamierza wykonać czynność z wykorzystaniem wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy. Obowiązek ten dotyczy także działalności wykonywanej sporadycznie, gdyż przepisy nie uzależniają obowiązku rejestracji od częstotliwości dokonywania tych czynności.

Co także istotne, przepisy wskazują, że z obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego należy wywiązać się przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej akcyzą. W rezultacie takiego zgłoszenia dokonuje podmiot, który jeszcze nie jest podatnikiem akcyzy. Status bowiem podatnika uzyskuje się w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ustawodawca przewidział wyjątki od konieczności złożenia zgłoszenia rejestracyjnego i w przypadku energii elektrycznej wyjątek ten został zawarty w art. 16 ust. 7a ustawy, zgodnie z którym przepis art. 16 ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Warunek ten nie będzie miał zastosowania do energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii, ponieważ odnawialne, niekopalne źródła energii takie jak energia promieniowania słonecznego nie stanowią wyrobów akcyzowych, od których byłaby należna akcyza, którą podmiot byłby zobowiązany zapłacić.

Oznacza to, że aby podmiot produkujący i zużywający energię elektryczną pochodząca z odnawialnych źródeł energii z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie był zobowiązany do składania zgłoszenia rejestracyjnego, niezbędne jest m.in., aby energia ta była zużywana w całości przez ten podmiot i nie była dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Niezależnie od obowiązku rejestracji wynikającego z art. 16 ust. 1 ustawy, ustawodawca w przypadku energii elektrycznej przewidział szereg obowiązków ciążących m.in. na podmiotach wytwarzających i zużywających energię elektryczną, tj. podmiotach dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą i na których ciążyć będzie obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 24 ust. 2 ustawy, niemniej nie znajdzie on zastosowania w przypadku podmiotu, który nie posiada koncesji i jest podatnikiem w tytułu czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Równocześnie art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy nakłada na podatnika zużywającego energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Ewidencja ta powinna zawierać dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości m.in. energii elektrycznej wyprodukowanej oraz energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 138h ust. 2 ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie zatem z powyższym aby podmiot produkujący i zużywający energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie był zobowiązany do prowadzenia ewidencji, niezbędne jest m.in., aby energia ta była zużywana w całości przez ten podmiot i nie była dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamontowała instalację fotowoltaiczną, przy użyciu której pozyskuje energię elektryczną. Moc posiadanej instalacji fotowoltaicznej wynosi 49,6 kW. Wytworzona w ten sposób energia elektryczna zużywana jest przez Wnioskodawczynię wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Energia ta korzysta ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Produkowana energia elektryczna nie podlega przekazaniu do sieci zewnętrznej, nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą w celu przesyłania tej energii. W szczególności Instalacja nie została uruchomiona i przyłączona do sieci energetycznej na podstawie umowy z zakładem energetycznym. Jednocześnie Wnioskodawczyni nie posiada koncesji na sprzedaż energii elektrycznej, i nie odsprzedaje - wytworzonej przy użyciu instalacji fotowoltaicznej - energii na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawczyni nie posiada również koncesji na wytwarzanie energii. Wnioskodawczyni nie złożyła do tej pory zgłoszenia rejestracyjnego na cele podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy akcyzowej.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą w pierwszej kolejności obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej w instalacji fotowoltaicznej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w analizowanej sprawie mamy do czynienia z czynnością podlegająca opodatkowaniu, którą będzie zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. Tym samym zużyta przez Wnioskodawczynię energia elektryczna, która została wytworzona w instalacji fotowoltaicznej i nie podlega przekazaniu do sieci zewnętrznej, będzie rodziła u Wnioskodawczyni co do zasady obowiązek podatkowy.

Wnioskodawczyni zatem jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obróbki metali i nakładania powłok na metale jest obowiązana, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą (w sprawie - przed zużyciem energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej), złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Jednakże należy zauważyć, że w sprawie znajdzie wyłączenie z tego obowiązku na podstawie art. 16 ust. 7a ustawy.

Zużywana przez Wnioskodawczynię energia elektryczna, której dotyczy wniosek jest pozyskiwana z instalacji fotowoltaicznej o mocy 49,6 kW, a więc nieprzekraczającej 1 MW.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy ta energia elektryczna nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez Wnioskodawczynię.

Ponieważ energia elektryczna, której dotyczy pytanie Wnioskodawczyni jest pozyskiwana z instalacji fotowoltaicznej, a więc jej źródłem jest energia słoneczna zaliczona do odnawialnych źródeł energii nie będzie miał do niej zastosowania warunek, aby od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Energia słoneczna nie jest bowiem wyrobem akcyzowym.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego nr 1, zgodnie z którym nie będzie ona zobowiązana do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni przedstawione w pytaniu oznaczonym nr 2 dotyczą obowiązku składania przez Przedsiębiorstwo deklaracji w zakresie podatku akcyzowego do właściwego organu podatkowego.

Niezależnie od obowiązku rejestracji, Wnioskodawczyni jako podatnik jest obowiązana zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni jako podmiot nie posiadający koncesji jest podatnikiem z tytułu czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, w sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Wzór deklaracji dla podatku akcyzowego od energii elektrycznej (AKC-4/H) został określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia Ministra Finansów z 24 stycznia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy (Dz. U. z 2018 r. poz. 273 z późn. zm.).

Zgodnie z tym wzorem w poz. 6 deklaracji należy wskazać kwotę wyrażającą razem obliczony podatek (wynikający z sumy kwot podatku od poszczególnych wyrobów), natomiast w poz. 7 kwotę oznaczającą zwolnienia i obniżenia, przy czym wykazana kwota nie może przekroczyć kwoty z poz. 6.

Zatem Wnioskodawczyni powinna wykazać w poz. 6 kwotę podatku od zużycia energii elektrycznej przez Przedsiębiorstwo, jako podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię. Jednocześnie w poz. 7 Wnioskodawczyni wykaże wartość podatku, która korzysta u niej ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Wnioskodawczyni produkując energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, przy produkcji której nie są wykorzystywane wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy (lecz energia promieniowania słonecznego) i zużywając tę energię elektryczną na własne potrzeby nie będzie zobowiązana po prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy.

Na podstawie cytowanego powyżej art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy. Jednocześnie w myśl art. 138h ust. 2 ustawy przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Zatem w przypadku zużycia energii elektrycznej przez Wnioskodawczynię na potrzeby związane z prowadzona przez nią działalnością gospodarczą, jak wskazano w niniejszym wniosku, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej bowiem w analizowanym przypadku znajdzie zastosowanie art. 138h ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.