0111-KDIB3-3.4013.52.2017.1.MS - Zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych nabytych przez spółdzielnię mieszkaniową.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.52.2017.1.MS Zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych nabytych przez spółdzielnię mieszkaniową.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2017 r. (data wpływu 12 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych przez Spółdzielnię Mieszkaniową do:

* ogrzewania i podgrzewania cieplej wody do lokali mieszkalnych Wnioskodawcy oraz lokali mieszkalnych odrębnych właścicieli, będących w zasobie Wnioskodawcy - jest prawidłowe;

* ogrzewania lokali użytkowych Wnioskodawcy (biura, sali zebrań, pomieszczenia na zakład fryzjerski) - jest prawidłowe;

* do sprzedaży ciepła Wspólnocie Mieszkaniowej "M." - jest nieprawidłowe;

* do sprzedaży ciepła na ogrzanie pomieszczeń kościoła, przychodni lekarskiej, biura i innych pomieszczeń Spółki z o.o D. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych przez Spółdzielnię Mieszkaniową do celów grzewczych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółdzielnia mieszkaniowa) posiada kotłownię węglową wraz z infrastrukturą zapewniającą dostawę ciepła do lokali mieszkalnych oraz użytkowych takich jak: biuro, sala zebrań, lokal wynajmowany na zakład fryzjerski. Kotłownia nie stanowi organizacyjnie i finansowo odrębnego przedsiębiorstwa ale wchodzi w skład całości majątku Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, kotłownia może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Z tytułu produkcji ciepła Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję księgową dla kotłowni. Daje ona możliwość ustalenia kosztów według rodzajów, to jest zużycia węgla, energii elektrycznej, wynagrodzeń pracowników wraz z narzutami oraz kosztów ogólnych i kosztów finansowo-operacyjnych. Prowadzona ewidencja księgowa zapewnia rozliczenie kosztów ciepła i ustalenia stawki opłat zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy prawo energetyczne.

Wnioskodawca ustala opłaty z tytułu eksploatacji mieszkań oraz ogrzewania lokali, podgrzania ciepłej wody itp. Wnioskodawca zużywa zakupiony węgiel do celów opałowych. Dostarcza ciepło do swoich zasobów dla potrzeb centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej. Oprócz lokali mieszkalnych Wnioskodawca ogrzewa własne lokale użytkowe takie jak: biuro, sala zebrań, pomieszczenie na zakład fryzjerski. Ponadto Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie ogrzewania lokali mieszkalnych należących do Wspólnoty Mieszkaniowej "M." którą Wnioskodawca nie zarządza, sprzedaje ciepło do kościoła Rzymsko-katolickiego w Parafii G., Spółki z o.o. "D." oraz do Przychodni Lekarza Rodzinnego "S.".

Roczna produkcja ciepła za sezon 2015/2016 wyniosła 8.294,4 GJ. Na potrzeby Wnioskodawcy zużyto 7.465,40 GJ, sprzedano 829 GJ.

W obecnym brzmieniu art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca spełnia definicję zakładu energochłonnego i z tego tytułu korzysta ze zwolnienia od akcyzy na wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. W Urzędzie Celnym w L. Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku akcyzowego i w obowiązujących okresach prowadził ewidencję wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych zwolnionych z akcyzy. Zakup węgla oznaczonego kodem CN 2701 potwierdzany jest podpisem Wnioskodawcy na dokumencie dostawy węgla, stosownie do art. 3la ust. 3 pkt 1 i art. 3la ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Od I lipca 2017 r. zmienia się zapis art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym. Od tej daty Wnioskodawca nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od akcyzy na wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 tej ustawy jako zakład energochłonny, gdyż nie posiada udokumentowanego systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy od 1 lipca 2017 r. Wnioskodawca może stosować zwolnienie od akcyzy na węgiel przeznaczony do celów opałowych na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, który będzie wykorzystany do dostarczania ciepła do ogrzewania i podgrzania ciepłej wody użytkowej dla lokali mieszkalnych Wnioskodawcy oraz odrębnych właścicieli lokali w zasobach Wnioskodawcy zarządzanych na podst. art. 27 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych?

2. Czy od 1 lipca 2017 r. Wnioskodawca musi zakupić węgiel do celów opałowych z podatkiem akcyzowym do ogrzania posiadanych lokali użytkowych: biura, sali zebrań, pomieszczenia na zakład fryzjerski?

3. Czy Wnioskodawca może stosować zwolnienie z akcyzy na węgiel do celów opałowych na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym przy dostarczaniu ciepła (sprzedaży) wspólnocie mieszkaniowej "M." którą nie zarządza?

4. Czy sprzedając ciepło do ogrzania pomieszczeń: kościoła, przychodni lekarskiej, biura i innych pomieszczeń Spółki z o.o. D., Spółdzielnia nie może korzystać ze zwolnienia z akcyzy na wyroby węglowe do celów opałowych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1. Od 1 lipca 2017 r. Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustaw o podatku akcyzowym na wyroby węglowe zużywane we własnej kotłowni do celów opałowych poprzez dostarczanie ciepła do ogrzewania i podgrzania ciepłej wody użytkowej do lokali mieszkalnych Wnioskodawcy oraz odrębnych właścicieli lokali w zasobach Wnioskodawcy zarządzanych na podst. art. 27 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Węgiel zostanie zużyty w takim zakresie w jakim zużywany jest na potrzeby gospodarstw domowych.

Ad. 2. Do własnych lokali użytkowych: biuro, sala zebrań, pomieszczenie na zakład fryzjerski Wnioskodawca zakupi węgiel z podatkiem akcyzowym. Wnioskodawca przyjmujemy, że w tym przypadku nic będzie miał zastosowania art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Ilość węgla wykorzystana do ogrzania tych pomieszczeń wyliczona zostanie proporcjonalnie do powierzchni tych pomieszczeń i na podstawie wskazań podzielników kosztów.

Ad.3. Wnioskodawca działa w imieniu właścicieli lokali prowadzących gospodarstwa domowe w danej nieruchomości i na tej podstawie Wnioskodawca może stosować zwolnienie z akcyzy na wyroby węglowe na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym przy dostarczaniu (sprzedaży) ciepła Wspólnocie Mieszkaniowej, którą nie zarządza.

Ad. 4. Wnioskodawca, sprzedając ciepło do ogrzania pomieszczeń: kościoła, przychodni lekarskiej, biura i innych pomieszczeń Spółki z o.o. "D." nie może stosować zwolnienia z akcyzy na wyroby węglowe na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż nie będzie on zużyty na potrzeby gospodarstw domowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do ogrzewania i podgrzewania cieplej wody do lokali mieszkalnych Wnioskodawcy oraz lokali mieszkalnych odrębnych właścicieli, będących w zasobie Wnioskodawcy;

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do ogrzewania lokali użytkowych Wnioskodawcy (biura, sali zebrań, pomieszczenia na zakład fryzjerski);

* za nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do sprzedaży ciepła Wspólnocie Mieszkaniowej "M.";

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do sprzedaży ciepła na ogrzanie pomieszczeń kościoła, przychodni lekarskiej, biura i innych pomieszczeń Spółki z o.o D.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w związku z tym, iż pytania i stanowisko Wnioskodawcy we wniosku odnoszą się tylko do zastosowania zwolnienia z akcyzy w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy udzielona interpretacja dotyczy tylko zastosowania w sprawie tego przepisu.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

a.

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b.

posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4.

użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5.

użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zasadą jest, że obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą, tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

W świetle art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, 1954 i 1985), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r. poz. 157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638 i 1948), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, 1583 i 1948), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. odziałalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948).

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Zgodnie zaś z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1.

na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub

2.

w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem zwolnienia wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, które może być dokonane na dokumencie dostawy, fakturze lub w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Interpretacja językowa przepisów wskazuje, że dla celów zwolnienia z akcyzy wyroby węglowe muszą być zużywane m.in. przez gospodarstwa domowe. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "gospodarstwo domowe". Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że "gospodarstwo" to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast "domowy" (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Stosownie zaś do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) - celem spółdzielni mieszkaniowej (...) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

W sprawie Wnioskodawca - Spółdzielnia Mieszkaniowa - ma wątpliwości czy nabywane przez niego wyroby węglowe o kodzie CN 2701 i wykorzystywane do celów opałowych we własnych kotłowniach mogą korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węgla. Ciepło wytwarzane w związku z zużyciem wyrobów węglowych dostarczane jest do lokali mieszkalnych Wnioskodawcy oraz lokali mieszkalnych odrębnych właścicieli będących w zasobie Wnioskodawcy, do lokali użytkowych Wnioskodawcy (biura, sali zebrań, pomieszczenia na zakład fryzjerski), do sprzedaży ciepła Wspólnocie Mieszkaniowej "M." oraz do sprzedaży ciepła na ogrzanie pomieszczeń kościoła, przychodni lekarskiej, biura i innych pomieszczeń Spółki z o.o. D.

Zauważyć należy, że spółdzielnie mieszkaniowe są celowymi jednostkami organizacyjnymi. Są to podmioty powołane do działania w ww. zakresie na rzecz swoich członków (np. gospodarstw domowych). Fakt ten odróżnia zatem spółdzielnie od podmiotów gospodarczych wytwarzających ciepło w celach gospodarczych.

Jednocześnie - w odróżnieniu od tych podmiotów - pozwala on na zachowanie warunku przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. Istotą każdego z tych zużyć jest bowiem zużycie w podmiocie upoważnionym do działania na rzecz mieszkańców (w kotłowni Spółdzielni). Ów stosunek prawny łączący mieszkańców ze Spółdzielnią pozwala więc na przyjęcie, że przeznaczenie nabywanego wyrobu węglowego zostaje w tym przypadku dochowane. Tym samym Spółdzielnia, jako finalny nabywca węglowy, działający w imieniu członków Spółdzielni, prowadzących gospodarstwa domowe, może nabyć wyroby węglowe zwolnione od akcyzy.

Zatem należy stwierdzić, że zużywane przez Wnioskodawcę (Spółdzielnię Mieszkaniową) wyroby węglowe w celu ogrzania lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) będących w zasobach Wnioskodawcy (lokali mieszkalnych Wnioskodawcy oraz lokali mieszkalnych odrębnych właścicieli będących w zasobie Wnioskodawcy), mogą być objęte zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest nabycie wyrobów węglowych wraz ze spełnieniem warunku o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 z uwzględnieniem art. 31a ust. 4 ustawy.

Jak wskazano wyrób węglowy nabyty przez Wnioskodawcę może korzystać ze zwolnienia w sytuacji gdy jest on zużywany do celów mieszkaniowych w budynkach mieszkalnych będących w zasobie Spółdzielni. Zwolnieniem nie będzie zaś objęty wyrób węglowy zużywany przez Wnioskodawcę w celu dostarczenia ciepła do lokali użytkowych Wnioskodawcy - biura, sali zebrań, pomieszczenia na zakład fryzjerski.

Odnosząc się z kolei do kwestii zwolnienia z akcyzy zużycia węgla kamiennego w celu wytworzenia ciepła dostarczanego do Wspólnoty Mieszkaniowej "M." oraz do ogrzania pomieszczeń kościoła, przychodni lekarskiej, biura i innych pomieszczeń Spółki z o.o D., stwierdzić należy, że zużycie na ten cel nie będzie objęte zwolnieniem. Brak jest bowiem w tej sytuacji podstaw prawnych, aby uznać, że w przypadku spółdzielni ma zastosowanie zwolnienie z podatku akcyzowego określone w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy. Spółdzielnia w tym przypadku nie zużywa węgla kamiennego dla potrzeb lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) znajdujących się w jej zasobach, ale na potrzeby podmiotu trzeciego. Wnioskodawca w takiej sytuacji występuje jako dostawca ciepła, działa w charakterze "ciepłowni", co skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia.

Tym samym Wnioskodawca winien proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień (opodatkowanego akcyzą). Przy czym przepisy prawa akcyzowego nie regulują sposobu określania ilości wyrobów węglowych zużytych do celów zwolnionych oraz opodatkowanych.

Reasumując węgiel kamienny o kodzie CN 2701 przeznaczony przez Wnioskodawcę do ogrzania lokali mieszkalnych będących w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (lokali mieszkalnych Wnioskodawcy oraz lokali mieszkalnych odrębnych właścicieli), Wnioskodawca może zakupić od 1 lipca 2017 r. jako zwolniony od akcyzy po spełnieniu warunku o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 z uwzględnieniem art. 31a ust. 4 ustawy. Użycie przez Wnioskodawcę węgla kamiennego do ww. celów nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym. Natomiast na potrzeby wytwarzania ciepła do lokali użytkowych Wnioskodawcy (biura, sali zebrań, pomieszczenia na zakład fryzjerski), do sprzedaży ciepła Wspólnocie Mieszkaniowej "M." oraz do sprzedaży ciepła na ogrzanie pomieszczeń kościoła, przychodni lekarskiej, biura i innych pomieszczeń Spółki z o.o D. Wnioskodawca powinien nabywać węgiel kamienny przeznaczony do celów opałowych na zasadach ogólnych z akcyzą zapłaconą w cenie tego wyrobu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do ogrzewania i podgrzewania cieplej wody do lokali mieszkalnych Wnioskodawcy oraz lokali mieszkalnych odrębnych właścicieli, będących w zasobie Wnioskodawcy;

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do ogrzewania lokali użytkowych Wnioskodawcy (biura, sali zebrań, pomieszczenia na zakład fryzjerski);

* za nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do sprzedaży ciepła Wspólnocie Mieszkaniowej "M.";

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do sprzedaży ciepła na ogrzanie pomieszczeń kościoła, przychodni lekarskiej, biura i innych pomieszczeń Spółki z o.o D.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl