0111-KDIB3-3.4013.5.2017.1.MK - Zwolnienie od akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnego źródła energii i zużytej na własne potrzeby.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2017 r. (data wpływu 21 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnego źródła energii i zużytej na własne potrzeby - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnego źródła energii i zużytej na własne potrzeby.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka O. z siedzibą w miejscowości S., gmina L. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii. Spółka posiada 1 biogazownię rolniczą wyposażoną w 1 silnik spalinowy (kogenerator) o mocy 0,999 MW produkujący zarówno energią elektryczną jak i energię cieplną. Spółka posiada wpis do rejestru wytwórców biogazu rolniczego prowadzonego przez Prezesa Agencji Rynku Rolnego. Wyprodukowana energia elektryczna jest sprzedawana spółce obrotu energią (niebędącej odbiorcą końcowym).

W biogazowni zużywana jest niewielka ilość energii elektrycznej na potrzeby własne (są to potrzeby związane z produkcja energii, jak i procesem jej podtrzymywania - praca mieszadeł, pomp, sterowanie, produkcja granulatu biomasowego oraz z utrzymywaniem biogazowni i pomieszczeń biurowo - socjalnych). Podczas pracy biogazowni (wytwarzania energii) na potrzeby własne Spółka zużywa energię elektryczną wytworzoną przez silnik. W sytuacji gdy biogazownia nie pracuje (nie wytwarza energii elektrycznej) Spółka dokonuje zakupu energii elektrycznej na potrzeby własne od spółki obrotu energią.

Ponadto Spółka planuje rozszerzenie działalności polegającej na suszeniu owoców i warzyw.

Energia cieplna jest wykorzystywana na potrzeby własne tj. podgrzewanie fermentorów, ogrzewanie budynków, suszenie biomasy do produkcji peletu oraz pasteryzację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z paragrafem 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego Spółka O. z siedzibą w S., gm. L. jest zwolniona z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne, którą wytwarza we własnej biogazowni.

2. Czy na podstawie ww. przepisu Spółka jest zwolniona z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej, wykorzystywanej na potrzeby produkcji granulatu biomasowego, pochodzącego z własnej produkcji energii (kogeneratora).

3. Czy na podstawie ww. przepisu Spółka będzie zwolniona z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej wykorzystywanej na potrzeby planowanej rozszerzonej działalności polegającej na suszeniu owoców i warzyw, jeżeli energia elektryczna jest wytwarzana we własnym zakresie (kogenrertorze).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1, 2. 3 Zgodnie z paragrafem 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień o podatku akcyzowego który brzmi następująco: "Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię". Spółka uważa, że ze względu na fakt, iż moc silnika używanego do produkcji (wytwarzania) energii elektrycznej nie przekracza 1 MW nie ma obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym

(tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Co do zasady, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą - art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh).

W myśl § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2017 r. poz. 430) zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478 i 2365 oraz z 2016 r. poz. 925, 1579 i 2260) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości - § 5 ust. 2 rozporządzenia.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o odnawialnych źródłach energii z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., 478 z późn. zm.), zwaną dalej "ustawą o OZE", odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o OZE biogaz rolniczy to gaz otrzymywany w procesie fermentacji metanowej surowców rolniczych, produktów ubocznych rolnictwa, płynnych lub stałych odchodów zwierzęcych, produktów ubocznych, odpadów lub pozostałości z przetwórstwa produktów pochodzenia rolniczego lub biomasy leśnej, lub biomasy roślinnej zebranej z terenów innych niż zaewidencjonowane jako rolne lub leśne, z wyłączeniem biogazu pozyskanego z surowców pochodzących z oczyszczalni ścieków oraz składowisk odpadów.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę wskazać należy, że na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą są m.in. różne formy zużycia energii elektrycznej, które to czynności z zasady podlegają opodatkowaniu akcyzą. Na podstawie natomiast art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Od powyższych zasad ustawodawca przewidział wyjątki wprowadzając zwolnienia z akcyzy. Jednym z takich wyjątków jest zwolnienie określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Aby dany podmiot mógł z ww. zwolnienia skorzystać należy wypełnić kilka warunków, tj. energia musi być wyprodukowana w generatorze nieprzekraczającym 1 MW, wyprodukowana energia musi zostać zużyta na własne potrzeby oraz do jej wytworzenia muszą zostać wykorzystane odnawialne źródła energii w rozumieniu ustawy o OZE bądź wyroby energetyczne od których została zapłacona należna akcyza.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że spełnia on ww. warunki:

* generator w którym zostanie wytworzona energia elektryczna nie przekracza 1 MW;

* wyprodukowana energia, w zakresie jakim nie zostanie sprzedana do spółki obrotu energią (do podmiotu niebędącego odbiorca końcowym - czynności niepodlegającej opodatkowaniu) zostanie wykorzystana na własne potrzeby (do produkcji energii elektrycznej, podtrzymania tej produkcji, pracy biogazowni, produkcji granulatu biomasowego czy planowanej działalności związanej z suszeniem warzyw i owoców);

* do wytworzenia tej energii zostanie wykorzystane odnawialne źródło energii - biogaz rolniczy.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie zwolniony z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużytej na własne potrzeby energii elektrycznej wytworzonej z generatora nieprzekraczającego 1 MW do którego wykorzystano odnawialne źródło energii - biogaz rolniczy.

Bez znaczenia pozostaje fakt do jakich konkretnie własnych potrzeb zostanie wyprodukowana przez Wnioskodawcę energia elektryczna zużyta. Istotne jest bowiem to, że nie zostanie ona przekazana innemu podmiotowi lecz zużyta w ramach prowadzonej działalności na własne potrzeby - do produkcji energii elektrycznej, podtrzymania tej produkcji, pracy biogazowni, produkcji granulatu biomasowego czy planowanej działalności związanej z suszeniem warzyw i owoców.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego, drugiego i trzeciego uznać należy za prawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy:

* stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.