0111-KDIB3-3.4013.44.2022.1.MK - Akcyza od suszu tytoniowego tymczasowo powierzonego innemu podmiotowi w celu fumigacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący opodatkowania suszu tytoniowego, który będzie tymczasowo powierzony innemu podmiotowi w celu fumigacji. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca,(...) jest podmiotem reprezentującym przedsiębiorcę zagranicznego nieposiadającego oddziału na terytorium kraju - (...), która na terytorium Polski prowadzi działalność gospodarczą w zakresie eksportu, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu, zużycia oraz przetwarzania suszu tytoniowego.

Wnioskodawca i (...) są wpisane do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych, o którym mowa w art. 20a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 - t.j.) ("ustawa akcyzowa"): (...) jako przedsiębiorca zagraniczny - pośredniczący podmiot tytoniowy, (...) jako podmiot reprezentujący ww. przedsiębiorcę zagranicznego. Wnioskodawca oraz (...) są podmiotami zarejestrowanymi w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych. (...) posiada również ważne zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego (...) ("Skład Podatkowy") (Fakty znane tut. organowi z urzędu - przyp. (...)).

Skład Podatkowy jest miejscem wykonywania przez (...) działalności w zakresie suszu tytoniowego oraz miejscem magazynowania tego suszu na terytorium kraju. Susz tytoniowy sprowadzany jest do Składu Podatkowego w ramach dostawy krajowej, importu oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia. Przemieszczenie suszu tytoniowego od sprzedawcy (dostawcy) do Składu Podatkowego realizowane jest zgodnie z wymogami prawnymi, których opis przekracza ramy niniejszego wniosku (odnotować należy jednak, iż każde przemieszczenie suszu podlega rejestracji w Systemie Elektronicznego Nadzoru Transportu - SENT).

Susz tytoniowy, magazynowany w Składzie Podatkowym, używany jest do produkcji wyrobów tytoniowych (papierosów) w imieniu i na rzecz (...).

Kanwa problemu podatkowego jest następująca.

Wnioskodawca odnotowuje przypadki, w których część dostarczanego do Składu Podatkowego suszu tytoniowego zawiera niepożądane lub szkodliwe substancje organiczne oraz organizmy (np. grzyby, drobnoustroje i inne szkodniki) (dla uproszczenia określane dalej "zanieczyszczeniami"). Usunięcie (zwalczenie) zanieczyszczeń warunkuje możliwość użycia suszu w procesie produkcji pełnowartościowego produktu końcowego (wyrobu tytoniowego). W ocenie właściciela suszu tytoniowego (...), skuteczną metodą usuwania zanieczyszczeń suszu tytoniowego jest tzw. fumigacja (zwalczanie szkodników za pomocą substancji chemicznych w formie dymu, pary lub gazu). Wnioskodawca nie dysponuje technicznymi możliwościami przeprowadzenia procesu fumigacji suszu tytoniowego na terenie Składu Podatkowego.

Przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca, działając w imieniu i/lub na rzecz (...), planuje powierzyć zanieczyszczony susz tytoniowy osobie trzeciej (wyspecjalizowanemu przedsiębiorcy) w celu wykonania usługi fumigacji poza terenem Składu Podatkowego.

Proces powierzenia suszu tytoniowego będzie przebiegał w następujący sposób. (...) dostarczy zanieczyszczony susz tytoniowy do zakładu, w którym przeprowadzona zostanie fumigacja, a następnie odbierze od świadczeniodawcy ww. susz pozbawiony zanieczyszczeń. Należy odnotować, iż przemieszczenie zanieczyszczonego suszu tytoniowego ze Składu Podatkowego do zakładu, w którym świadczona będzie usługa fumigacji, oraz z zakładu fumigacyjnego do Składu Podatkowego nastąpi z zachowaniem wymogów formalnych związanych z przemieszczeniem suszu tytoniowego, w szczególności przemieszczenie suszu w obu kierunkach będzie podlegało rejestracji w SENT.

Świadczeniodawca, który przyjmie susz tytoniowy do fumigacji, nie będzie podmiotem prowadzącym skład podatkowy, nie będzie też pośredniczącym podmiotem tytoniowym ani producentem surowca tytoniowego.

Teren zakładu świadczeniodawcy nie będzie posiadał statusu składu podatkowego. Proces fumigacji może zająć od kilku do kilkunastu dni, zaś susz tytoniowy ulegnie zwrotowi w niezmienionej ilości. Usługa fumigacji będzie odpłatna.

W okresie powierzenia partia zanieczyszczonego suszu tytoniowego będzie w faktycznym władaniu przedsiębiorcy świadczącego usługę fumigacji. Zaakcentować przy tym należy, iż faktycznemu władztwu nad rzeczą świadczeniodawcy realizującemu usługę fumigacji nie będzie towarzyszyć zamiar dysponowania ww. surowcem dla siebie, lecz wola zwrotu (oddania) suszu tytoniowego w niezmienionej ilości na każde żądanie świadczeniobiorcy, tj. właściciela (...) lub podmiotu działającego na rzecz właściciela (...).

W związku z powyższym procesem, Wnioskodawca zwraca się o udzielenie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Pytanie

Czy tymczasowe powierzenie przez podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego - pośredniczący podmiot tytoniowy partii zanieczyszczonego suszu tytoniowego świadczeniodawcy, który nie jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym ani producentem surowca tytoniowego, do fumigacji poza terenem składu podatkowego będzie stanowiło przedmiot opodatkowania akcyzą?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, tymczasowe powierzenie przez podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego - pośredniczący podmiotem tytoniowym partii zanieczyszczonego suszu tytoniowego świadczeniodawcy, który nie jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym ani producentem surowca tytoniowego, do fumigacji poza terenem składu podatkowego nie stanowi przedmiotu opodatkowania akcyzą.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zakres opodatkowania suszu tytoniowego obejmuje zamknięty katalog zdarzeń. Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy akcyzowej w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów

tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;

2) sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów

nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot prowadzący skład podatkowy, grupę producentów suszu tytoniowego utworzoną

na podstawie ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1026 oraz z 2021 r. poz.

1603), zwaną dalej "grupą producentów", organizację producentów surowca tytoniowego wpisaną do rejestru organizacji producentów na podstawie ustawy z dnia 11 marca

2004 r. o organizacji niektórych rynków rolnych, zwaną dalej "organizacją producentów", oraz pośredniczący podmiot tytoniowy, którzy jednocześnie z tą sprzedażą dokonują

dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego;

3) import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów

nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;

wyrobów nowatorskich, pośredniczący podmiot tytoniowy lub producenta surowca tytoniowego, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona

akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.

W myśl art. 9b ust. 2 ustawy akcyzowej za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 (tj. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; wydanie w zamian za wierzytelności; wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego; darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności; przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy; przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników; użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej).

Z kolei na podstawie art. 13 ust. 5a ustawy akcyzowej w przypadku prowadzenia działalności w zakresie suszu tytoniowego przez przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c (przedsiębiorcy zagranicznego nieposiadającego oddziału z siedzibą na terytorium kraju - przyp. AB), i powstania zobowiązania podatkowego w stosunku do suszu tytoniowego podatnikiem akcyzy jest podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego.

Przenosząc powyższe rozważanie na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, iż tymczasowe powierzenie partii zanieczyszczonego suszu tytoniowego do fumigacji poza terenem składu podatkowego wyspecjalizowanemu przedsiębiorcy, który nie jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym ani producentem surowca tytoniowego, nie jest zdarzeniem, z którym ustawa akcyzowa wiąże powstanie obowiązku podatkowego ani po stronie pośredniczącego podmiotu tytoniowego, ani też po stronie podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego.

Zaakcentować należy w szczególności, iż władanie przez świadczeniodawcę partią powierzonego suszu tytoniowego w okresie świadczenia usługi fumigacji nie jest i nie może być uznane ani za nabycie, ani za posiadanie suszu tytoniowego (przez tego świadczeniodawcę).

Aspekt nabycia suszu tytoniowego (przez świadczeniodawcę realizującego usługę fumigacji) Wnioskodawca wyklucza a priori. Procesowi powierzenia surowca do fumigacji nie będzie bowiem towarzyszyła jakakolwiek czynność prawna "sprzedaży", o której mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1 - 8 ustawy akcyzowej, ani też jakakolwiek inna czynność, która dawałaby podstawę do tego, iż przedsiębiorca świadczący usługę fumigacji mógłby rozporządzać surowcem.

Jeśli chodzi o kwestię posiadania, to przy interpretacji tego wyrażenia na gruncie ustawy akcyzowej, należałoby raczej odstąpić od definicji przyjętej w słowniku języka polskiego («posiadać - być właścicielem czegoś, zwykle mającego dużą wartość materialną» - za www.rjp.pan.pl), na rzecz znaczenia przyjętego na gruncie prawa prywatnego (cywilnego).

Jeśli zaś chodzi o posiadanie cywilnoprawne, to wymogami stwierdzenia stanu posiadania są: (1) fizyczne władanie rzeczą przez dysponenta (corpus possesionis) oraz (2) manifestowany przez posiadacza zamiar władania rzeczą dla siebie (animus rem sibi habendi) - brak tego zamiaru oznacza dzierżenie (władanie rzeczą za kogoś innego).

W niniejszej sprawie określona partia zanieczyszczonego suszu tytoniowego będzie niewątpliwie w faktycznym władaniu przedsiębiorcy świadczącego usługę fumigacji. Zwrócić należy jednak uwagę, iż faktycznemu władztwu nad powierzoną partią suszu tytoniowego towarzyszyć będzie element woli świadczeniodawcy ukierunkowany bezpośrednio na konieczność zwrotu (oddania) surowca w niezmienionej ilości na każde żądanie świadczeniobiorcy, tj. właściciela (...) lub podmiotu działającego na rzecz właściciela (...).

Innymi słowy, przedsiębiorca świadczący usługę fumigacji władać będzie powierzonym mu suszem tytoniowym nie dla siebie (jak czyni to posiadacz), ale dla (w interesie) innej osoby - (...) lub (...) (animus possidendi pro alieno lub animus detendi). Dodać przy tym należy, iż powierzona partia suszu tytoniowego ostatecznie ulegnie zwrotowi na rzecz świadczeniobiorcy w niezmienionej ilości. Tym samym przedsiębiorca świadczący usługę fumigacji będzie dzierżycielem, a nie posiadaczem powierzonej mu partii surowca.

De lege lata stwierdzić należy, iż tymczasowe powierzenie/dzierżenie suszu tytoniowego nie jest zdarzeniem, z którym ustawa akcyzowa rodzi jakikolwiek obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

Ocena stanowiska

Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą":

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 45, bez wglądu na kod CN, ustawodawca wyszczególnił susz tytoniowy, za który zgodnie z art. 99a ust. 1 ustawy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.

Artykuł 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Sprzedaż to czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Zgodnie z art. 5 ustawy:

Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

W myśl art. 9b ust. 1 ustawy:

Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8, którymi są:

stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników.

Artykuł 9b ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Artykuł 9b ust. 4 ustawy:

W przypadku sprzedaży suszu tytoniowego, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje ten susz podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu.

Artykuł 9b ust. 5 ustawy:

W sytuacji, o której mowa w ust. 4, sprzedawca suszu tytoniowego może zażądać od nabywcy przedstawienia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego albo decyzji o dokonaniu wpisu do rejestru, o której mowa w art. 20a ust. 4, a w razie odmowy ich przedstawienia przez nabywcę może odmówić sprzedaży suszu tytoniowego po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Jak stanowi art. 11a ustawy:

organizacja producentów lub producent surowca tytoniowego, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i

nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego; 5) powstania długu celnego, w przypadku importu suszu tytoniowego.

Artykuł 99a ust. 2 ustawy:

Podstawą opodatkowania suszu tytoniowego jest ilość tego suszu wyrażona w kilogramach.

Artykuł 99a ust. 3 w zw. z art. 164 ust. 4 ustawy:

Stawka akcyzy na susz tytoniowy wynosi 406,26 zł za każdy kilogram.

W latach 2022-2026 stawka akcyzy na susz tytoniowy, o której mowa w art. 99a ust. 3, wynosi w:

W przypadku:

1) nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, lub

2) sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy - bez jego oznaczenia znakami akcyzy, stawka akcyzy wynosi 812,52 zł za każdy kilogram.

W latach 2022-2026 w przypadkach określonych w art. 99a ust. 4 stawka akcyzy na susz tytoniowy nieoznaczony znakami akcyzy wynosi w:

W przypadku nabycia lub posiadania suszu tytoniowego nieoznaczonego znakami akcyzy przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy, grupa producentów, organizacja producentów lub producent surowca tytoniowego, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu, stosuje się stawkę akcyzy, o której mowa w ust. 4.

Artykuł 99a ust. 6 ustawy:

Nie dokonuje się:

1) nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, lub

2) sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy - luzem bez opakowania.

Mając powyższe na uwadze, wskazać na wstępie należy, że w toku postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie dokonuje ustaleń faktycznych, w tym również, w zakresie ustalania statusu akcyzowego i posiadanego zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie podatku akcyzowego podmiotu zainteresowanego. Organ opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który winien być wskazany przez zainteresowanego we wniosku w sposób wyczerpujący.

Zaznaczyć także należy, że postępowanie interpretacyjne przepisów prawa podatkowego, obok obowiązkowych elementów treści wniosku, opiera się na ustanowionych przepisach oraz zasadach i regułach interpretacyjnych, do których należy m.in. zasada autonomii prawa podatkowego, oznaczająca niezależność prawa podatkowego od innych dziedzin prawa, które szczególnie przejawia się autonomią pojęć (terminów) tego prawa. Jak podkreśla bowiem orzecznictwo i doktryna, prawo podatkowe aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Autonomia prawa podatkowego jest swego rodzaju kompromisem pomiędzy zasadami spójności i zupełności systemu prawa, do którego prawo podatkowe przynależy, a jego niezależnością w obrębie tego systemu, przy czym jednocześnie inne dziedziny nie mogą stanowić źródła powstania obowiązku podatkowego czy uprawnienia na gruncie prawa podatkowego, gdyż jest to zastrzeżone wyłącznie dla przepisów prawa podatkowego (por. wyrok WSA w Krakowie z 24 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 380/16, uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 kwietnia 2012 r., sygn. II FPS 3/11, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 czerwca 2015 r., sygn. akt I FSK 223/14). Zatem instytucja autonomii prawa podatkowego oznacza, że na gruncie tego prawa dla realizacji celów tego prawa niektóre pojęcia i instytucje są uregulowane odmiennie od regulacji zawartych w innych dyscyplinach prawa czy nauki, z których pojęcia te i instytucje się wywodzą.

Powyższą zasadę ustawodawca uwzględnił w treści art. 5 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1 i 2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Przepis ten, wraz z pozostałymi przepisami normującymi powstanie obowiązku podatkowego w akcyzie wskazuje, że ocena konkretnych stanów faktycznych jest niezależna od tego, czy czynności powodującej powstanie obowiązku podatkowego dokonano z zachowaniem wymaganych warunków, czy też form. W konsekwencji kluczowe z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego w akcyzie jest samo dokonanie czynności, z którą ustawa wiąże powstanie tego obowiązku.

W dalszej kolejności Organ zauważa, że art. 9b ust. 3 ustawy wprowadza w zakresie suszu tytoniowego zasadę jednokrotności opodatkowania akcyzą, zgodnie z którą jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Co do zasady zatem opodatkowaniu podlega pierwsza z czynności, z którą ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego.

Z uwagi na skalę nadużyć i nieprawidłowości względem suszu tytoniowego, krajowy ustawodawca zdecydował się objąć susz tytoniowy szczególnymi zasadami, procedurami i nadzorem.

Powyższe przejawia się w szczególności tym, że susz tytoniowy nie podlega opodatkowaniu wyłącznie w ściśle określonych przez ustawodawcę okolicznościach, które referują do ograniczonego kręgu podmiotów, które mają prawo do takiego obrotu, bez konieczności zapłaty akcyzy. Nie oznacza to jednak, że posiadanie odpowiedniego statusu akcyzowego, uprawnia do niegraniczonych możliwości obrotu tymi wyrobami. Wręcz przeciwnie, ocena konkretnej czynności dokonywanej przez te uprawnione podmioty w zakresie suszu tytoniowego, wymaga zarówno analizy tej konkretnej czynności (jako rodzącej lub nie obowiązek podatkowy) jak i analizy czy obowiązek podatkowy nie powstał na poprzednim etapie obrotu, zgodnie ze wskazaną wyżej zasadą jednokrotności opodatkowania akcyzą.

Z enumeratywnie określonego katalogu przedmiotu opodatkowania akcyzą suszu tytoniowego wynika, że co do zasady opodatkowaniu akcyzą będzie podlegał obrót suszem tytoniowym odbywający się pomiędzy innymi podmiotami niż pośredniczące podmioty tytoniowe lub podmioty prowadzące składy podatkowe, które zużywają susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich. Co ważne, w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje ten susz podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu. Obrót suszem tytoniowym pomiędzy innymi podmiotami niż te, które zostały określone w przepisie art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy, spowoduje powstanie na podstawie tego przepisu obowiązku podatkowego w akcyzie.

Ustawodawca w celu wyeliminowania wątpliwości co do zakresu czynności podlegających obciążeniu podatkiem akcyzowym w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego, określił jakie czynności uznaje się za sprzedaż. Zgodnie art. 9b ust. 2 ustawy za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 ustawy. Tak szerokie określenie sprzedaży suszu tytoniowego miało na celu objęcie opodatkowaniem akcyzą wszystkich możliwych transakcji i czynności, których przedmiotem może być susz tytoniowy, niezależnie od tego czy czynności te zdefiniowane zostały w przepisach prawa cywilnego, czy też nie. W efekcie, definicje sprzedaży, zamiany, czy też darowizny, w określeniu zakresu sprzedaży dla celów akcyzy zostały wskazane pomocniczo, jako jedne z elementów szerokiej definicji sprzedaży, która zawarta została w art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy, tj. czynności faktycznej lub prawnej, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Tymczasowe powierzenie zatem suszu tytoniowego, w wyniku którego dojedzie do przeniesienia posiadania suszu tytoniowego z Wnioskodawcy na podmiot dokonujący fumigacji, wypełnia ustanowione przez ustawodawcę na gruncie ustawy o podatku akcyzowym przesłanki do uznania tej czynności za sprzedaż.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie zdarzenia przyszłego, w którym dojdzie do tymczasowego powierzenia przez Wnioskodawcę (pośredniczący podmiot tytoniowy) partii zanieczyszczonego suszu tytoniowego świadczeniodawcy, który nie jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym ani producentem surowca tytoniowego, w celu fumigacji, wbrew ocenie Wnioskodawcy, w sprawie powstanie obowiązek podatkowy na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy. Podmiot któremu zostanie powierzony - sprzedany w rozumieniu przepisów akcyzowych susz tytoniowy, nie jest bowiem podmiotem, który jest uprawniony do wejścia w posiadanie suszu tytoniowego bez zapłaconej akcyzy.

Tym samym pośredniczący podmiot tytoniowy - Wnioskodawca winien powierzony susz tytoniowy opodatkować akcyzą. Zgodnie bowiem z zasadą jednokrotności, opodatkowaniu akcyzą podlega pierwsza czynność, tj. sprzedaż (powierzenie) suszu tytoniowego podmiotowi nieuprawnionemu do wejścia w posiadanie suszu tytoniowego bez zapłaconej akcyzy.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnienia objętego treścią sformułowanego przez Państwa pytania została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis sparwy.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).