0111-KDIB3-3.4013.258.2018.1.MK - Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.258.2018.1.MK Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2018 r. (data wpływu 30 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej oraz sposobu wypełniania deklaracji podatkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej oraz sposobu wypełniania deklaracji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca rozpoczął wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii - naziemna instalacja fotowoltaniczna, o mocy 35,36 kW, zlokalizowana w jednym miejscu.

Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie energii (art. 3 ustawy o odnawialnych źródłach energii z dn. 20 lutego 2015 r. z późn. zm.). Wyprodukowana energia jest wykorzystywana na potrzeby Przedsiębiorstwa, a powstałe nadwyżki są sprzedawane do spółki obrotu energią.

Spółka złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku akcyzowego, w którym oświadczyła, że będą składane deklaracje podatkowe. Jednocześnie Przedsiębiorstwo wnioskuje dwa razy w roku do Urzędu Regulacji Energetyki o wydanie świadectw pochodzenia, które obecnie znajdują się na giełdzie towarowej.

Przedsiębiorstwo prowadzi ewidencje energii elektrycznej. Ewidencja została poświadczona przez naczelnika urzędu celno-skarbowego. Wnioskodawca składa raz w miesiącu deklaracje dla podatku akcyzowego - AKC-4/AKC-4zo wraz z załącznikiem AKC-4/H.

Potwierdzenie stanu liczników Wnioskodawca otrzymuje spółki obrotu energią. Jest to potwierdzenie w podziale na energię wyprodukowaną ogółem i odprowadzoną do sieci. Na podstawie tych danych wypełniana jest deklaracja dla podatku akcyzowego. W załączniku AKC-4/H Wnioskodawca wykazuje energię elektryczną z kodem CN 2716 00 00 w ilości energii zużytej w Przedsiębiorstwie.

Średnia kwota obliczonego podatku nie przekracza 30 zł miesięcznie. W Dziale B ww. załącznika Wnioskodawca wypełnia wiersze 6 oraz 7 - zwolnienia i obniżenia bez wskazywania wierszy 7a-7d, gdyż zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dn. 24 lutego 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1748) zwalania się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatora o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. Ww. zwolnienie nie kwalifikuje się do żadnego z wierszy 7a-7d.

W dniu 25 października 2018 r. Wnioskodawca wykonał połącznie do Krajowej Informacji Skarbowej, w której również otrzymał potwierdzenie, że deklaracja wraz z załącznikami jest prawidłowo wypełniana (zostawiając niewypełnione wiersze od 7a do 7d). Podstawy prawne wykazane w tych wierszach nie dotyczą przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dn. 24 lutego 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1748) w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego Spółka jest zwolniona z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii, którą wytwarza w odnawialnych źródłach energii - panele fotowoltaniczne o mocy 35,36 kW?

2. Czy przy ewentualnym zwolnieniu z akcyzy prawidłowo jest wypełniany załącznik AKC-4/H do deklaracji podatku akcyzowego - wykazana jest kwota podatku w Dziale B wiersz 6 i 7, bez wypełniania wierszy od 7a do 7d, gdzie ogółem podatek czyli wiersz 8 jest 0 zł ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dn. 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego: "Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię."

Wnioskodawca posiada jedna instalację fotowoltaiczną o mocy 35,36 kW czyli nie przekracza 1 MW.

Przedsiębiorstwo nie ma obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na potrzeby własne energii, którą wytwarza w mikroisntalacji - panele fotowoltaniczne.

2.

Przy ewentualnym zwolnieniu z akcyzy Wnioskodawca prawidłowo wypełnia załącznik AKC-4/H do deklaracji dla podatku akcyzowego.

Razem obliczony podatek (z Działu C wiersz 63) wpisywany jest do Działu B wiersz 6, następnie ta sama kwota podatku występuje w wierszu 7 - zwolnienia i obniżenia.

Wiersz 8 Działu B wynosi 0 zł. Wnioskodawca nie wypalania wierszy od 7a do 7d gdyż żadna podstawa prawna ustawy o podatku akcyzowym nie dotyczy Wnioskodawcy. Zwolnienia wynika z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dn. 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1114 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1.

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3.

z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4.

z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1.

upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3.

nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy - art. 26 ust. 1 ustawy.

Na podstawie ww. delegacji ustawowej Minister Finansów 24 stycznia 2018 r. wydał rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy (Dz. U. z 2018 r. poz. 273). Zgodnie z tym rozporządzeniem, deklaracje dla podatku akcyzowego składają się z formularza głównego AKC-4/AKC-4zo (którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia) oraz z formularzy szczegółowych, dotyczących poszczególnych grup wyrobów akcyzowych stanowiących załączniki do formularza głównego. Dla energii elektrycznej jest to formularz AKC-4/H, którego wzór określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.

Równocześnie na podstawie delegacji wynikającej z art. 39 ust. 1 ustawy 24 lutego 2017 r. Minister Rozwoju i Finansów wydał rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1748), gdzie na podstawie § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 1269, 1276, 1544, 1629 i 1669) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii z dnia 20 lutego 2015 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1269 z późn. zm.), zwaną dalej "ustawą o OZE", podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie - Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej m.in. w mikroinstalacji.

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy o OZE, mikroinstalacja to instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

Stosownie zaś do art. 2 pkt 22 ustawy o OZE odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Tym samym energia promieniowania słonecznego została na podstawie powyższego przepisu zaliczona do odnawialnych źródeł energii.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę w pierwszej kolejności wskazać należy, że Wnioskodawca zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy dokonuje czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą - zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię.

Równocześnie zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Tym samym podmiot, który zużywa do produkcji energii elektrycznej, m.in. energię promieniowania słonecznego w generatorach, których łączna moc nie przekroczy 1 MW, może zużycie wyprodukowanej w ten sposób energii elektrycznej na własne potrzeby objąć zwolnieniem na podstawie przywołanego § 5 rozporządzenia.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wytwarza energię elektryczną w generatorze fotowoltanicznym o mocy nieprzekraczającej 1 MW (35,36 kW). Część wytworzonej w ten sposób energii zużywa na własne potrzeby, a część odsprzedaje do przedsiębiorstwa obrotu energią.

Zatem część wytworzonej energii elektrycznej, której Wnioskodawca nie sprzeda przedsiębiorstwu energetycznemu i zużyje na własne potrzeby stanowić będzie przedmiot opodatkowania akcyzą, przy czym zużycie tej energii elektrycznej objęte może zostać zwolnieniem z akcyzy na podstawie § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za prawidłowe.

W kwestii sposobu wypełniania deklaracji podatkowej składającej się z formularza głównego i formularza szczegółowego, wskazać w pierwszej kolejności należy, że podatek akcyzowy oparty jest na metodzie samoobliczania. Oznacza, że podatnik zobowiązany jest do samodzielnego wypełnienia deklaracji, w tym obliczenia podatku i zapłaty należnej kwoty akcyzy w związku z dokonaniem czynności podlegającej opodatkowaniu. Tym samym to podatnik ponosi odpowiedzialność za treść zawartych w deklaracji danych, wynikających z określonego stanu faktycznego.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy co do konieczności wypełnienia pozycji 7a-7d części B formularza AKC-4/H wskazać należy, że pozycje te dotyczą zwolnień uregulowanych w ustawie o podatku akcyzowy i dotyczą odpowiednio art. 30 ust. 1, 6, 7 i 7a ustawy. Z kolei przedmiotowe zwolnienie wynika z § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego wydanego na podstawie delegacji wynikającej z art. 39 ust. 1 ustawy, a więc podstawy prawnej niewymienionej w formularzu.

Równocześnie z pozycji 7 części B formularza AKC-4/H wynika, że pozycja ta dotyczy zwolnień i obniżeń tj. całości kwoty zwolnienia wykazywanej w formularzu. W dalszej kolejności w pozycji 7 zawarto sformułowanie "W tym:". Oznacza to, że w pozycji 7a-7d należy wpisać kwoty zwolnień wynikających z poszczególnych, enumeratywnie wymienionych podstaw prawnych o ile występują. Jeśli więc podatnik, korzysta z innych zwolnień niż tych enumeratywnie wymienionych w pozycji 7a-7d, wówczas pozycje te należy pozostawić niewypełnione. W ocenie Organu wypełnienie jednej z tych pozycji stanowić by mogło zaprzeczenie określonego stanu faktycznego. Bowiem podatnik wykazywał by inną podstawę zwolnienia aniżeli z tej, której faktycznie korzysta.

Wobec powyższego w okoliczności analizowanego opisu stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego uznać należy za prawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja została wydana w oparciu o zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl