0111-KDIB3-3.4013.221.2019.2.MK - Nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 września 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z 30 października 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie określenia czy Wnioskodawca jest podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych i w konsekwencji zobowiązanym do dopełnienia obowiązków formalnych związanych z tym nabyciem i do ewentualnej zapłaty podatku akcyzowego z tego tytułu - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 października 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 23 października 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.221.2019.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca należy do (...) działającej w (...). Spółka produkuje oraz sprzedaje m.in. (...). Wnioskodawca obraca również różnego rodzajami produktami chemicznymi (...).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca planuje wprowadzenie nowego modelu biznesowego, który będzie przedstawiał się następująco.

Kontrahenci (dalej: "ostateczni nabywcy") składać będą zamówienia do Wnioskodawcy na różnego rodzaju wyroby akcyzowe m.in. takie które mogą być objęte zerową stawką podatku akcyzowego, preparaty smarowe, wyroby które są wyrobami akcyzowymi w przypadku wykorzystania ich do celów opałowych lub napędowych, wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej i inne (dalej: "Wyroby"). Zamówienia dotyczyć będą m.in. wyrobów akcyzowych o kodach CN 2710 19 29, CN 271019 85, CN 2902 90 00, CN 3403. Niemniej nie można wykluczyć, że ostateczni nabywcy będą zamawiać u Spółki także inne niż wskazane wyżej wyroby akcyzowe.

Następnie by zrealizować zamówienia na Wyroby złożone przez ostatecznych nabywców, Wnioskodawca będzie składał zamówienie w zakresie Wyrobów wskazanych przez ostatecznych nabywców do jednej z zagranicznych spółek (...). W związku z tym w schemacie transakcyjnym będą występować dwa odrębne zamówienia:

1. Złożone przez ostatecznych nabywców do Spółki,

2. Złożone przez Spółkę do jednej z zagranicznych spółek (...).

Zagraniczne spółki (...) odpowiedzialne będą za organizację transportu i dostarczenie zamówionych Wyrobów bezpośrednio do ostatecznych nabywców. W związku z tym zamówione przez ostatecznych nabywców Wyroby przemieszczane będą z terytorium kraju członkowskiego Unii Europejskiej (UE), od spółek (...) bezpośrednio do ostatecznych nabywców na terytorium Polski. Przemieszczenie to odbywać się będzie poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Wyroby nie będą przechowywane przez Wnioskodawcę. Spółka na żadnym etapie obrotu nie będzie mieć fizycznego władztwa nad Wyrobami.

Transport Wyrobów od zagranicznych spółek (...) do ostatecznych nabywców realizowany będzie na warunkach handlowych, zgodnie z którymi to spółki (...) ponoszą ryzyko za transport Wyrobów do momentu dostarczenia ich do ostatecznych nabywców.

W planowanym schemacie transakcji zagraniczne spółki (...) po wysłaniu zamówionych Wyrobów do ostatecznych nabywców wystawiać będą faktury na Wnioskodawcę, który to następnie wystawi we własnym imieniu fakturę na ostatecznego nabywcę. W związku z tym Wnioskodawca pomimo braku fizycznego władztwa nad Wyrobami przez moment posiadać będzie prawo do rozporządzania Wyrobami jak właściciel - do czasu formalnej sprzedaży Wyrobów na rzecz ostatecznych nabywców.

W powyższym schemacie transakcji Wnioskodawca będzie sprzedawać we własnym imieniu i na własny rachunek Wyroby, które będą przemieszczane bezpośrednio z krajów UE przez zagraniczne spółki (...) do ostatecznych nabywców, w konsekwencji złożonego przez ostatecznych nabywców zamówienia.

Ostateczni nabywcy posiadać będą wiedzę, że Wyroby transportowane będą z kraju UE, gdyż Wnioskodawca będzie ich informował o tym fakcie.

Opisany powyżej schemat transakcji przedstawia poniży model graficzny, na przykładzie spółek (...) z siedzibą w Niemczech. Niemniej jednak Wnioskodawca zaznacza, iż transakcje mogę być realizowane również przez spółki (...) ulokowane w innych krajach UE:

(...)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w planowanym schemacie transakcji Wnioskodawca będzie podmiotem dokonującym wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych i w konsekwencji zobowiązanym do dopełnienia obowiązków formalnych związanych z tym nabyciem i do ewentualnej zapłaty podatku akcyzowego z tytułu tego wewnątrzwspólnotowego nabycia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w planowanym schemacie transakcji Wnioskodawca nie będzie podmiotem dokonującym wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych i w konsekwencji nie będzie zobowiązanym do dopełnienia obowiązków formalnych związanych z tym nabyciem i do ewentualnej zapłaty podatku akcyzowego z tytułu tego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

a) Faktyczne otrzymanie wyrobów

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej, przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumieć należy przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Na podstawie natomiast art. 10 ust. 4 ustawy akcyzowej, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego.

Z powyższego można wywieść, że zapłata podatku akcyzowego w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych może być dokonana jedynie przez podmiot, który otrzymał te wyroby. Innymi słowy ustawa akcyzowa łączy definicje podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego z faktem otrzymania wyrobów akcyzowych. W konsekwencji należy uznać, iż nabywcą wewnątrzwspólnotowym jest podmiot, który fizycznie otrzymał wyroby akcyzowe. Trudno bowiem wyobrazić sobie sytuację, w której to podmiotem obowiązanym do zapłaty akcyzy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego byłby podmiot, do którego wyroby akcyzowe nie zostały dostarczone. Nie dysponuje on bowiem szczegółową wiedzą o momencie ich dostarczenia i ilości w jakiej finalnie zostały dostarczone.

Dla rozliczenia podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych przemieszczanych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy niezbędna jest zatem wiedza, kiedy te wyroby zostały otrzymane. Z uwagi na to, że Wyroby dostarczane będą bezpośrednio do ostatecznych nabywców, to oni dysponować będą wiedzą kiedy te wyroby akcyzowe otrzymają i w jakiej ilości. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy to nie Spółka będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych, gdyż może nie posiadać precyzyjnej wiedzy kiedy i w jakiej ilości ostatecznie wyroby akcyzowe zostaną nabyte przez ostatecznych nabywców z UE. Dodatkowo ostateczni nabywcy posiadać będą wiedzę, że Wyroby przemieszczane są do nich bezpośrednio z kraju członkowskiego UE, bowiem Spółka będzie o tym ich informować. W związku z tym, że to ostateczni nabywcy faktycznie otrzymają Wyroby i będą nimi fizycznie dysponować, uznać należy, że to nie Spółka będzie dokonywać ich nabycia wewnątrzwspólnotowego.

b) Wykładnia literalna pojęcia nabycia wewnątrzwspólnotowego

Ponadto już z samej wykładni literalnej pojęcia nabycia wewnątrzwspólnotowego wynika, że aby mówić o nabyciu wewnątrzwspólnotowym musi mieć miejsce owo nabycie. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia nabycia. W sytuacji zatem gdy brak szczegółowej definicji legalnej, dane pojęcie należy rozumieć w sposób potoczny. Zgodnie zatem ze słownikiem języka polskiego, nabyć oznacza tyle co «otrzymać coś na własność, płacąc za to» «zyskać coś lub zdobyć» (Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/szukaj/naby%C4%87.html, data dostępu 11 września 2019 r.).

W związku z powyższym, nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonuje podmiot, do którego wyroby akcyzowe fizycznie zostaną dostarczone i który w istocie je nabywa. Powyższe potwierdza stanowisko wskazane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 lipca 2015 r., sygn. ILPP3/4513-1-17/15-4/TK: "Zatem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego podatnikiem jest ten podmiot, który dokonuje tej czynności. Aspektem decydującym jest tu okoliczność "kto odbiera" wysłane wyroby akcyzowe".

W planowanym schemacie transakcji Wyroby dostarczone zostaną bezpośrednio z krajów członkowskich UE od spółek (...) do ostatecznych nabywców (z pominięciem Wnioskodawcy). To oni w ostateczności fizycznie je otrzymają i oni będą je odbierać. Wnioskodawca, na żadnym etapie transakcji nie nabędzie wyrobów, nie odbierze ich i nie będzie ich fizycznie posiadać. Z tego względu zdaniem Wnioskodawcy nie można twierdzić, iż to Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego, gdyż nie można uznać, iż nabywa wyroby akcyzowe z UE.

c) Fizyczne przemieszczenie

Kluczowym w odniesieniu do nabycia wewnątrzwspólnotowego, na co wskazuje sama definicja jest również fakt przemieszczenia wyrobów akcyzowych z terytorium państwa UE na terytorium kraju. To zatem od tego czy ma miejsce owe przemieszczenie zależeć będzie czy możemy mówić o nabyciu wewnątrzwspólnotowym w rozumieniu ustawy akcyzowej.

Za wewnątrzwspólnotowe nabycie uznaje się fizyczne przemieszczenie wyrobu akcyzowego z terytorium jednego państwa na terytorium drugiego. W konsekwencji czynnością opodatkowaną akcyzą będzie każde przemieszczenie wyrobu akcyzowego z jednego państwa członkowskiego do drugiego, np. przemieszczenie wyrobów akcyzowych z magazynu w jednym państwie do magazynu znajdującego się w innym państwie. W efekcie, pomimo że nie wystąpi transakcja w rozumieniu prawa cywilnego (np. sprzedaż), przemieszczenie przez podatnika wyrobów akcyzowych pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi będzie podlegać opodatkowaniu akcyzą. Tym samym nie jest konieczne spełnienie dodatkowych warunków dla uznania transakcji za nabycie wewnątrzwspólnotowe - wystarczy bowiem samo fizyczne przemieszczenie wyrobów akcyzowych.

Powyższy pogląd znajduje odzwierciedlenie w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2018 r., sygn. akt I GSK 957/16.

Podobnie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w orzeczeniu z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 12/19: "(...) Definicja nabycia wewnątrzwspólnotowego z ustawy o podatku akcyzowym nie ma nic wspólnego z nabyciem i nabywcą definiowanym w kodeksie cywilnym. Bez względu na formę własności towaru, nabywcą wewnątrzwspólnotowym wyrobu akcyzowego staje się każdy, kto dokona przemieszczenia wyrobu akcyzowego z terytorium innego Państwa Członkowskiego na terytorium kraju. Na gruncie art. 13 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 i 2 u.p.a., dla uznania danego podmiotu za podatnika podatku akcyzowego przesądzające jest faktyczne dokonanie przez niego konkretnych czynności, bądź zaistnienie względem niego konkretnych stanów faktycznych określonych w ustawie, niezależnie od tego czyją własnością jest wyrób akcyzowy będący ich przedmiotem".

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP3/443-550/12-2/JK, stwierdził natomiast że: "(...) Z wyżej cytowanej definicji nabycia wewnątrzwspólnotowego wynika, iż wystąpienie czynności opodatkowanej akcyzą jaką jest nabycie wewnątrzwspólnotowe determinuje przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Nie ma przy tym znaczenia, czy przemieszczanym wyrobom akcyzowym pomiędzy Polską a państwem członkowskim towarzyszy przeniesienie prawa własności, czy też nie".

Co prawda fizycznego transportu Wyrobów dokonywać będą spółki (...) mające siedzibę w innych państwach UE, jednak inicjatorem całej transakcji będą ostateczni nabywcy. To oni w pierwszej kolejności wyrażać będą chęć zakupu Wyrobów i to dla ich potrzeb Wyroby te będą przemieszczane. Oni również w ostateczności fizycznie otrzymają Wyroby. Dodatkowo podnieść należy, że fakt fizycznego transportowania Wyrobów przez spółki (...) nie decyduje o tym, że to spółki (...) dokonują nabycia wewnątrzwspólnotowego. Spółki (...) działają bowiem jedynie w charakterze przewoźnika/spedytora, który dostarcza Wyroby do ostatecznych nabywców na ich zlecenie.

Przewoźnik (który jedynie transportuje wyroby akcyzowe) nie może być odpowiedzialny za spełnienie obowiązków akcyzowych związanych z nabyciem wewnątrzwspólnotowym i w efekcie to nie on dokonuje tego nabycia wewnątrzwspólnotowego. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 kwietnia 2017 r., sygn.: 2461-IBPP4.4513.24.2017.1.PK): "(...) Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy - w ramach importu albo wewnątrzwspólnotowego nabycia - Wnioskodawca przywozi do kraju wyroby akcyzowe w ramach świadczonej przez niego usługi transportu (którą świadczy dla dostawców lub nabywców tych wyrobów) i zdaje te wyroby w miejscu docelowym, to należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie dokonuje importu albo wewnątrzwspólnotowego nabycia transportowanych wyrobów. (...) Podsumowując, Wnioskodawca jako podmiot świadczący usługi transportu, w ramach importu i wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych, który przewozi na zlecenie wyroby od punktu nadania znajdującego się poza krajem do miejsca docelowego w kraju oraz miejsca dokonania przez nabywcę zgłoszenia celnego, nie będzie rozpoznawał importu ani też wewnątrzwspólnotowego nabycia z tytułu świadczonych usług transportowych".

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy spółkom (...) należy przypisać dokonywanie dostawy wewnątrzwspólnotowej. Nie jest zatem możliwe przypisanie podmiotom dokonującym wewnątrzwspólnotowej dostawy, dokonywania również nabycia wewnątrzwspólnotowego, gdyż te dwa pojęcie są wzajemnie przeciwstawne.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy powyższe argumenty również wskazują za tym, iż nabycie wewnątrzwspólnotowe nie będzie dokonywane przez Wnioskodawcę.

d) Prawo własności a nabycie wewnątrzwspólnotowe

Definicja nabycia wewnątrzwspólnotowego w swoim zakresie nie odwołuje się do własności przemieszczanych wyrobów akcyzowych oraz do prawa rozporządzania tymi wyrobami jak właściciel. Nieistotne jest zatem czyją własnością (czy nabywcy, czy też sprzedawcy) pozostają wyroby akcyzowe w chwili ich przemieszczania, jak i który podmiot rozporządza nimi jak właściciel.

Pojęcie nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu ustawy akcyzowej nie jest zatem tożsame z nabyciem wewnątrzwspólnotowym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, które wymaga co do zasady dodatkowo nabycia prawa do rozporządzenia jak właściciel towarami (wyrobami akcyzowymi).

Wyroby będące przedmiotem planowanej transakcji przemieszczane będą od spółek (...) mających siedziby w państwach UE do ostatecznych nabywców (z fizycznym pominięciem Spółki - Spółka wystawiać będzie jedynie we własnym imieniu faktury na ostatecznych nabywców) na warunkach, zgodnie z którymi to spółki (...) odpowiedzialne będą za organizację transportu oraz fizyczne przemieszczenie/dostarczenie Wyrobów do ostatecznego nabywcy.

Jak wynika z przytoczonych powyżej stanowisk sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, przypisanie do konkretnego podmiotu prawa własności (oraz prawa do rozporządzania jak właściciel) nie ma znaczenia dla określania, który podmiot dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego. Warunki na jakich dokonuje się nabycia wewnątrzwspólnotowego czy też sposób fakturowania nie mają zatem znaczenia przy ustalaniu, który z podmiotów dokonuje przywozu wyrobów akcyzowych i w efekcie ich nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Ponadto z przemieszczeniem wyrobów akcyzowych może w ogóle nie być związane przeniesienie prawa własności, co jednak nie wyklucza faktu dokonania ich wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu ustawy akcyzowej.

W transakcjach, w których uczestniczy kilka podmiotów, prawo własności towarów będących przedmiotem tych transakcji determinowane jest często przez reguły handlowe Incoterms 2010.

Mając więc na uwadze to, że istnieje wiele reguł handlowych określających moment przejścia prawa własności towarów oraz warunki przemieszczania i transportu towarów, przyjmując, że prawo własności determinuje nabycie wewnątrzwspólnotowe, to w każdym przypadku inny podmiot mógłby być nabywcą wewnątrzwspólnotowym. Wykorzystywanie różnych warunków handlowych do transakcji sprzyjałoby także rozmyciu faktycznej odpowiedzialności za nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych i powodowałoby problem z ustaleniem podmiotu odpowiedzialnego za dopełnienie obowiązków z tym związanych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż uzależnienie definicji nabycia wewnątrzwspólnotowego od warunków handlowych (Incoterms) prowadziłoby do konstatacji, iż ich zmiana bezpośrednio wpływałaby na obowiązki wynikające z regulacji akcyzowych, czego przepisy te nie przewidują. Tym samym to nie one powinny mieć znaczenie przy ustalaniu podmiotu odpowiedzialnego za dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych.

Reasumując, kluczowym w odniesieniu do nabycia wewnątrzwspólnotowego jest fakt przemieszczenia wyrobów akcyzowych (bez względu na to czyją pozostają własnością i bez względu na to, kto rozporządza nimi jak właściciel). Bez znaczenia zatem będzie tutaj przypisywanie prawa własności czy to do sprzedawcy czy też nabywcy oraz to, że Wnioskodawca wystawiać będzie we własnym imieniu faktury na ostatecznych nabywców.

e) Zlecenie przemieszczenia

W kwestii ustalenia, który z podmiotów uczestniczących w transakcji faktycznie dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych i w konsekwencji jest odpowiedzialny za dopełnienie obowiązków akcyzowych, istotne jest to na czyje zlecenie przemieszczanie wyrobów akcyzowych jest dokonywane.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 marca 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-2/12-2/SM, zgodnie z którą: "(...) Kwestia własności produktu nie ma bowiem istotnego znaczenia, co oznacza że bez względu na moment przejścia prawa własności paliwa ciekłego na klienta posiadającego siedzibę na terenie RP, podmiotem dokonującym wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych nie będzie Wnioskodawca, lecz podmiot trzeci na zlecenie którego Wnioskodawca działa i do którego składu podatkowego produkt jest dostarczany w procedurze zawieszenia poboru akcyzy".

Pogląd ten ukształtował się również w doktrynie prawa podatkowego. Jak wskazał bowiem Sz. Parulski, w "Akcyza. Komentarz", LEX:" (...) jednakże biorąc pod uwagę fakt, że przepisy akcyzowe w żaden sposób nie odnoszą się do własności wyrobu akcyzowego czy też do prawa rozporządzania wyrobem jak właściciel, za prawidłowe można uznać rozwiązanie, w którym podatnikiem rozliczającym akcyzę będzie podmiot zlecający przemieszczenie wyrobu akcyzowego niebędący właścicielem wyrobu".

Przemieszczanie Wyrobów w planowanym schemacie transakcji odbywać się będzie z inicjatywy ostatecznych nabywców. Wnioskodawca co prawda dokonywać będzie formalnie odrębnego zamówienia na Wyroby u spółek (...) jednakże, zamówienia te dokonywane będą w konsekwencji zlecenia i z inicjatywy ostatecznych nabywców, którzy to fizycznie nabywają te Wyroby z państw członkowskich UE.

Mając powyższe na uwadze, bez wątpienia wskazać należy, że w planowanym schemacie transakcji zleceń dokonują ostateczni nabywcy. To w wyniku zlecenia ostatecznych nabywców (konsekwencją czego jest zlecenie Spółki) spółki (...) (sprzedawcy) będą organizować transport i przemieszczać wyroby.

Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, czy Wnioskodawca uczestniczy w przepływie faktur oraz to, że dokonuje on odrębnego zamówienia, ponieważ zamówienie to i tak dokonywane jest z inicjatywy ostatecznych nabywców. Nawet jeżeli w pierwszej kolejności spółki (...) wystawią fakturę na Wnioskodawcę, a później Wnioskodawca wystawi ją na ostatecznych nabywców to i tak na zlecenie ostatecznych nabywców dokonywana jest transakcja dokumentowana tymi fakturami.

Dodatkowo sam sposób fakturowania nie może mieć decydującego wpływu na uznanie, który z podmiotów dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego. Istotne jest bowiem, jak już wcześniej zostało wskazane, to jak w rzeczywistości przebiega transakcja, tzn. kto faktycznie odbiera wyroby akcyzowe, na zlecenie kogo wyroby akcyzowe są przemieszczane i któremu z podmiotów można przypisać fakt przemieszczania wyrobów akcyzowych w rozumieniu ustawy akcyzowej. W ocenie Wnioskodawcy czynności tych nie wykonuje Spółka w związku z tym, nie można jej uznać za podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Mając na uwadze przedstawioną powyżej argumentację, uznać należy, że to nie Wnioskodawca dokonywać będzie w planowanym schemacie transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego Wyrobów, w konsekwencji czego nie będzie obowiązany do dopełnienia obowiązków formalnych oraz ewentualnej zapłaty podatku akcyzowego z tytułu tego nabycia wewnątrzwspólnotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 864 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy zawarto wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz.UE.L 1992 Nr 76, str. 1).

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2, 3, 4, 9 i 12 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

* terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

* terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju z zastrzeżeniem lit. a i b art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy;

* terytorium Unii Europejskiej - terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;

* nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;

* procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 10 ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego - art. 10 ust. 4 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika - art. 10 ust. 5 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4, powstaje z dniem nabycia lub wejścia w posiadanie tych wyrobów, z zastrzeżeniem ust. 11 - art. 10 ust. 10 ustawy.

Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym organ podatkowy stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego - art. 12 ustawy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

W myśl art. 78 ustawy:

1. W przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:

2a.wystawić dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju i dołączyć ten dokument do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3. bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3a. złożyć zabezpieczenie akcyzowe, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

4. (uchylony).

2. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, przed dołączeniem do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego, dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, jest obowiązany uzyskać na tym dokumencie potwierdzenie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy.

2a.Przepisy ust. 1 pkt 2a-3a oraz ust. 2 nie mają zastosowania do nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

3. Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 3a stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

4. Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 3a stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez osobę fizyczną wyrobów akcyzowych przeznaczonych na cele handlowe w rozumieniu art. 34.

4a. (uchylony).

7a. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, warunkiem dokonania przez podatnika nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest posiadanie:

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty.

9. (uchylony).

10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji uproszczonej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego złożenia tej deklaracji, informacją o terminie i miejscu jej złożenia, pouczeniem podatnika, że deklaracja ta stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.

W przypadkach, o których mowa w art. 78 ust. 1 i 3, podatnik nie może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego odpowiednio paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz innego podmiotu - art. 78a ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że nabyciem wewnątrzwspólnotowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym jest przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Nie jest przy tym ważne między jakimi podmiotami wystąpi transakcja gospodarcza i kto jest właścicielem wyrobów akcyzowych, istotne jest samo przemieszczenie wyrobów akcyzowych, które będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą.

Niemniej podkreślić należy, że z samego tytułu przemieszczenia wyrobów akcyzowych na terytorium kraju, nie powstaje jeszcze obowiązek podatkowy.

W przypadku m.in. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 10 ust. 4 ustawy, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego.

Natomiast w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika.

Ponadto zauważyć należy, że co do zasady to na podatniku ciążą obowiązki o których mowa w art. 78, dotyczące m.in. konieczności zgłoszenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego planowanego nabycia wewnątrzwspólnotowego, potwierdzenia odbioru nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych, czy wreszcie złożenia deklaracji i zapłaty podatku.

Tym samym ustawodawca, w przypadkach określonych w art. 10 ust. 4 i 5 ustawy, za podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych, wskazał podmiot, który dokonuje czynności rodzącej obowiązek podatkowy, tj. odbiorcę wyrobów akcyzowych, które przemieszczono z terytorium kraju członkowskiego na terytorium kraju. Innymi słowy, co do zasady podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego jest odbiorca wyrobów akcyzowych.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że zgodnie z nowelizacją art. 78a ustawy obowiązującą od 1 września 2019 r. (ustawa z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2019 r. poz. 1520), w przypadkach, o których mowa w art. 78 ust. 1 i 3, podatnik nie może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego odpowiednio paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz innego podmiotu. Tym samym zabronione jest usługowe nabywanie wewnątrzwspólnotowe paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie jedynie pośrednikiem, który nie będzie posiadał fizycznego władztwa nad wyrobami akcyzowymi znajdującymi się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, przemieszczanymi z państwa członkowskiego na terytorium kraju do ostatecznych nabywców, którzy zamówili wyroby akcyzowe. Wnioskodawca nie będzie zatem ani podmiotem, który wyroby akcyzowe będzie przemieszczał ani także podmiotem, który wyroby będzie odbierał.

W świetle zatem powyższego, Organ podziela Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w planowanym schemacie transakcji Wnioskodawca nie będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych (nie będzie podatnikiem) i w konsekwencji nie będzie zobowiązanym do dopełnienia obowiązków formalnych związanych z tym nabyciem i do ewentualnej zapłaty podatku akcyzowego z tytułu tego nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się zatem za prawidłowe.

Końcowo Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego i jego sytuacji prawno-podatkowej w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Odnosząc się kolei do powołanych w stanowisku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia wsprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.