0111-KDIB3-3.4013.182.2019.1.MK - Opodatkowanie akcyzą ekstraktu tytoniowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu - 16 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie uznania:

* czy import ekstraktu tytoniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym (pytania nr 1) - jest prawidłowe;

* czy sprzedaż lub utylizacja pozostałości po procesie destylacji ekstraktu tytoniu powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym (pytania nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie uznania, czy import ekstraktu tytoniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym oraz, czy sprzedaż lub utylizacja pozostałości po procesie destylacji ekstraktu tytoniu powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegająca na sprzedaży czystej nikotyny (alkaloid nikotyny). Sprzedaż realizowana będzie w obrocie krajowym, dostawie wewnątrzwspólnotowej oraz eksporcie.

W celu pozyskania alkaloidu nikotyny, Spółka zamierza importować ekstrakt tytoniu. Ekstrakt tytoniu - pozycja CN 2403 99 90 00, nie jest wyrobem tytoniowym, nie jest także suszem tytoniowym i nie nadaje się do palenia. Ekstrakt tytoniu występuje w formie płynnej i transportowany oraz magazynowany jest w pojemnikach przeznaczonych do transportowania i magazynowania płynów. Z uwagi na toksyczność ekstraktu tytoniu, obrót tym produktem wymaga spełnienia dodatkowych obostrzeń i szczególnej ostrożności.

W celu realizacji przedsięwzięcia, Spółka zamierza dokonywać zakupu ekstraktu tytoniu z krajów z poza Unii Europejskiej, a następnie w procesie destylacji (proces doczyszczania) uzyskiwać czystą nikotynę.

Nikotyna (pozycja CN 2939 79 10, WIT-2018-000220) nie jest wyrobem akcyzowym.

Spółka zamierza więc, uzyskiwać z ekstraktu tytoniu czystą nikotynę.

Pozostałe po procesie alkaloidy (inne niż alkaloid nikotyny) wraz z zanieczyszczeniami organicznymi oraz z zawartością wody, zostaną sprzedane lub utylizowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy import ekstraktu tytoniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym?

2. Czy sprzedaż lub utylizacja pozostałości po procesie destylacji ekstraktu nikotyny (winno być "tytoniu" - przypis Organu) powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania 1.

1. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

2. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

3. Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.

4. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie:

5. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż lub oferowanie na sprzedaż papierosów lub tytoniu do palenia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z odpłatnością powyżej maksymalnej ceny detalicznej, w tym w połączeniu z innym towarem lub usługą lub w połączeniu z przyznaniem nabywcy nieodpłatnej premii w postaci innych towarów lub usług, a w przypadku papierosów lub tytoniu do palenia oznaczonych jednocześnie podatkowymi oraz legalizacyjnymi znakami akcyzy, jeżeli odpłatność przekracza kwotę równą sumie maksymalnej ceny detalicznej i kwoty 1,30 zł, stanowiącej należność za legalizacyjne znaki akcyzy.

6. Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W ocenie Wnioskodawcy, ekstrakt tytoniu nie jest wyrobem akcyzowym.

Dział IV ustawy o podatku akcyzowym, w sposób szczegółowy podaje katalog wyrobów akcyzowych. Ekstrakt tytoniu nie mieści się w żadnej z kategorii wyrobów akcyzowych. Jest to co prawda produkt będący wynikiem ekstrakcji suszu tytoniowego niemniej, nie odpowiada definicji wyrobu tytoniowego, suszu tytoniowego czy płynu do papierosów elektronicznych.

Ekstrakt tytoniu, to mieszanina różnych alkaloidów (w tym alkaloidu tytoniu w ilości ok. 90%) oraz wody i zanieczyszczeń. Produkt nie nadaje się do palenia, a ze względu na procentową zawartość alkaloidu tytoniu jest klasyfikowany do wyrobów toksycznych.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy import ekstraktu tytoniu nie stanowi przedmiotu opodatkowania akcyzą i ekstrakt tytoniu nie jest wyrobem akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania 2.

Doczyszczanie (proces destylacji) ekstraktu tytoniu polega na oddzieleniu alkaloidu nikotyny od pozostałych związków chemicznych i wody oraz zanieczyszczeń organicznych.

Pozostałość, ma postać płynną nie nadającą się do palenia i pozbawioną jest cech typowych dla wyrobu tytoniowego. O ile względy ekonomiczne pozwolą, pozostałość po procesie destylacji będzie przez Wnioskodawcę przeznaczona do dalszego przerobu celem pozyskania pozostałych alkaloidów lub zostanie utylizowana.

Pozostałość po destylacji, nie zostanie oddana do sprzedaży detalicznej.

W opinii Wnioskodawcy, pozostałość po destylacji z uwagi na brak cech pozwalających zaklasyfikować produkt do wyrobu tytoniowego, suszu tytoniowego czy płynu do papierosów elektronicznych - nie stanowi wyrobu akcyzowego w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym, jego sprzedaż inna niż sprzedaż detaliczna lub utylizacja nie powoduje powstania obowiązku zapłaty akcyzy.

Niniejsze stanowisko, zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Nr: 0111-KDIB3-3.4013.132.2019.1.MAZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 864 z późn. zm., dalej jako "ustawa") - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 42 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, zostały wymienione papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki. Z kolei pod pozycją 46 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, został wymieniony płyn do papierosów elektronicznych. Natomiast pod pozycją 47 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, zostały wymienione wyroby nowatorskie.

Płyn do papierosów elektronicznych oznacza roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę - art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 36 ustawy, wyroby nowatorskie to wyroby będące:

1. mieszaniną, w której składzie znajduje się tytoń lub susz tytoniowy,

2. mieszaniną, o której mowa w lit. a, oraz zawierające odrębnie płyn do papierosów elektronicznych - inne niż wyroby, o których mowa w art. 98 ust. 1 i art. 99a ust. 1, które dostarczają aerozol bez spalania mieszaniny.

W myśl art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

W myśl art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:

Za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym - art. 99a ust. 1 ustawy.

Produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew - art. 99b ust. 1 ustawy.

Produkcją wyrobów nowatorskich w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie - art. 99c ust. 1.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów - art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 10 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza importować w formie płynnej ekstrakt tytoniu o kodzie CN 2403 99 90 00, nie będący wyrobem tytoniowym ani suszem tytoniowym i nie nadaje się do palenia. Następnie w procesie destylacji (doczyszczania), Spółka będzie uzyskiwać z tego ekstraktu czystą nikotynę o kodzie CN 2939 79 10, nie będącą wyrobem akcyzowym. Pozostałość po procesie destylacji będzie sprzedawana lub utylizowana.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, w związku z importem ekstraktu tytoniowego, a także sprzedażą lub utylizacją pozostałości po procesie destylacji ekstraktu tytoniu.

Mając na uwadze brzmienie przywołanych przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz załącznika nr 1 do rozporządzenia, a także przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, Organ zauważa, że ekstrakt nikotyny, który zamierza importować Spółka, nie jest wyrobem akcyzowym. Podany kod CN ekstraktu tytoniu wskazuje, że nie został on wymieniony w załączniku nr 1 do ustawy. Ekstrakt tytoniowy będzie znajdował się w formie płynnej, nie nadaje się do palenia, jak również nie będzie spełniał definicji wyrobów tytoniowych, suszu tytoniowego ani wyrobów nowatorskich, zacytowanych powyżej przez Organ.

Ponadto z opisu sprawy będącej przedmiotem interpretacji wynika, że Wnioskodawca zamierza nabywać przedmiotowy ekstrakt tytoniowy spoza terytorium kraju, z przeznaczeniem do wykorzystania w konkretnym procesie produkcyjnym, tj. do procesu destylacji w celu uzyskania czystej nikotyny. Tym samym nabywany wyrób nie spełnia również definicji płynu do papierosów elektronicznych.

W związku z tym, że ekstrakt tytoniu nie będzie wyrobem akcyzowym, jego import nie będzie przedmiotem opodatkowania akcyzą - nie znajdzie w tym wypadku zastosowania art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy. Tym samym nie dojdzie do wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, a w konsekwencji nie powstanie obowiązek podatkowy w związku z importem ekstraktu tytoniowego.

Również ewentualna sprzedaż do dalszego przerobu lub utylizacja pozostałości po destylacji ekstraktu tytoniu - mających postać płynną, nie nadającą się do palenia, która to pozostałość nie zostanie oddana do sprzedaży detalicznej - zgodnie z opisem przedstawionym przez Wnioskodawcę, z uwagi na brak cech pozwalających zaklasyfikować produkt do wyrobu tytoniowego, suszu tytoniowego czy płynu do papierosów elektronicznych, nie stanowi wyrobu akcyzowego w rozumieniu ustawy. Tym samym jego sprzedaż lub utylizacja nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Tym samym, oceniając całościowo, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy i nie rozstrzyga kwestii opodatkowania dalszego użycia przez Spółkę otrzymanej nikotyny. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy, zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Odnosząc się kolei do powołanej w stanowisku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.