0111-KDIB3-3.4013.178.2019.1.PJ - Zerowa stawka akcyzy dla wyrobów energetycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 października 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.178.2019.1.PJ Zerowa stawka akcyzy dla wyrobów energetycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2019 r. (data wpływu 13 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobu akcyzowego, będącego przedmiotem wniosku oraz zastosowania względem niego zerowej stawki akcyzy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobu akcyzowego, będącego przedmiotem wniosku oraz zastosowania względem niego zerowej stawki akcyzy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Głównym przedmiotem jej działalności jest produkcja i dystrybucja detergentów oraz środków myjących i czyszczących. Spółka posiada zezwolenie na prowadzenie działalności jako zarejestrowany odbiorca, które umożliwia jej nabywanie wyrobów akcyzowych klasyfikowanych dla celów akcyzy do kodu CN 2710 19 43 oraz kodu CN 2710 19 35, (dalej: "Zezwolenie").

W ramach prowadzonej działalności Spółka zamierza nabywać na podstawie Zezwolenia, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, od podmiotu prowadzącego działalność na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej (dalej: "Dostawca") wyrób będący mieszaniną alfa-olefin C14 (1-tetradecen) i C16 (1-heksadecen), (dalej jako: "Wyrób" lub "Wyroby"). Nabywany przez Spółkę Wyrób będzie zużywany jako surowiec w procesie produkcji anionowych związków powierzchniowo czynnych niebędących wyrobami akcyzowymi, które następnie będą stanowiły podstawowy składnik detergentów i środków czyszczących wytwarzanych przez klientów Spółki. Spółka nie wyklucza wykorzystania w przyszłości Wyrobu również do produkcji innych wyrobów nieakcyzowych.

Wyrób na żadnym etapie nie będzie wykorzystywany do celów napędowych, opałowych ani jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych lub opałowych. Spółka nie będzie przeładowywać ani dystrybuować Wyrobu, ani też zlecać wykonania tych czynności innym podmiotom, a jego magazynowanie będzie dotyczyło jedynie przechowywania dla własnych potrzeb produkcyjnych. Wnioskodawca będzie właścicielem tego Wyrobu przynajmniej od chwili jego odbioru i nie będzie zlecać czynności związanych z jego zużyciem w procesie produkcyjnym innym podmiotom.

Dostawca klasyfikuje Wyrób dla celów akcyzy do kodu CN 2710 19 43 (oleje napędowe o zawartości siarki nieprzekraczającej 0,001%). Zgodnie z informacjami otrzymanymi od Dostawcy powyższy kod CN będzie również stosowany przez Dostawcę w dokumentach związanych z obrotem oraz przemieszczaniem Wyrobów do Wnioskodawcy, w tym w elektronicznym administracyjnym dokumencie (e-AD), na podstawie którego Wyroby będą przemieszczane do Spółki z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

W celu potwierdzenia prawidłowej klasyfikacji taryfowej Wyrobu dla celów akcyzy. Spółka złożyła wniosek o wydanie wiążącej informacji akcyzowej. W dniu 30 stycznia 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu wydał decyzję o sygnaturze (...) określającą, że omawiane Wyroby należy klasyfikować dla celów akcyzy do kodu CN 2710 19 35 (tj. oleje napędowe do przeprowadzania przemian chemicznych w procesie innym niż właściwy dla kodu CN 2710 19 31), (dalej: "WIA"). Ponadto, Wnioskodawca zlecił wyspecjalizowanemu podmiotowi stosowną analizę oraz badania laboratoryjne, w wyniku których ustalono, że Wyrób nie spełnia wymagań jakościowych, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 6 Ustawy Akcyzowej.

Wyroby każdorazowo będą dostarczane do miejsca odbioru określonego w Zezwoleniu, gdzie znajduje się punkt rozładunkowy, a następnie będą pompowane rurociągiem z tego punktu do zbiornika magazynowego na terenie zakładu produkcyjnego. Z tego zbiornika magazynowego, za pomocą pompy Wyrób będzie następnie pobierany do zbiornika naporowego, z którego będzie pompowany w sposób ciągły do reaktora, w którym zachodzi reakcja chemiczna, w wyniku której powstaną anionowe związki powierzchniowo czynne. Miejsce, w którym Wyrób będzie magazynowany i w którym będzie dochodziło do jego zużycia, znajdują się poza obszarem miejsca odbioru określonym w Zezwoleniu, niemniej pod tym samym adresem, który został wskazany w tym Zezwoleniu jako adres miejsca odbioru.

Spółka uzyskała uprzednio interpretację w podobnej sprawie (sygn. 0111-KDIB3 3.4013.122.2018.2.MPU, z dnia 31 sierpnia 2018 r.). Wówczas, nie posiadając jeszcze WIA oraz bazując wyłącznie na informacjach otrzymanych od Dostawcy Wyrobów, Spółka w opisie zdarzenia przyszłego przedstawiła, że przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia będzie wyrób klasyfikowany dla celów akcyzy do kodu CN 2710 19 43. Z uwagi na zmianę istotnych okoliczności opisanego zdarzenia - otrzymanie WIA wskazującego na inną klasyfikację CN Wyrobu niż stosowana przez Dostawcę - co niewątpliwie może mieć znaczenie dla określenia zasad jego traktowania na gruncie przepisów dotyczących podatku akcyzowego, Spółka postanowiła złożyć nowy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo stosować dla Wyrobów w ewidencji wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowej prowadzonej przez nią zgodnie z art. 138c Ustawy Akcyzowej, kod CN 2710 19 35 określony jej w WIA?

2. Czy Spółka ma prawo stosować dla Wyrobów w komunikatach wysyłanych przez nią do Systemu EMCS, kod CN 2710 19 35 określony jej w WIA?

3. Czy zastosowanie przez Spółkę dla Wyrobu innego kodu CN niż ten stosowany przez jego Dostawcę będzie stanowiło produkcję w rozumieniu przepisów art. 87 Ustawy Akcyzowej?

4. Czy Spółka może zastosować zerową stawkę akcyzy, w sytuacji nabycia oraz zużycia Wyrobów w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego niniejszego Wniosku?

5. Jakie warunki musi spełnić Spółka aby w opisanym we Wniosku zdarzeniu przyszłym móc stosować wobec Wyrobów zerową stawkę akcyzy?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego:

W zakresie pytania 1:

Spółka uważa, że obowiązek stosowania prawidłowej klasyfikacji taryfowej wyrobów m.in. dla celów akcyzy, spoczywa na każdym podmiocie, który nabywa dany wyrób. W konsekwencji oznacza to, że Spółka ma prawo, a w pewnym sensie nawet obowiązek, aby samodzielnie określić do jakiego kodu CN dla celów akcyzy powinien być klasyfikowany Wyrób.

Zastosowanie przez Spółkę odmiennej klasyfikacji taryfowej Wyrobu dla celów akcyzy, wiąże się z tym, że Spółka w dokumentach sporządzanych i prowadzonych przez nią dla celów podatku akcyzowego, w których wskazuje się kod CN Wyrobu, takich jak np. ewidencja wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo o której mowa w art. 138c Ustawy Akcyzowej, powinna wskazać wyłącznie prawidłowy według niej kod CN Wyrobów dla celów akcyzy, tj. określony w WIA kod CN 2710 19 35.

Spółka stoi na stanowisku, że w rezultacie powyższych działań - stosowania dla Wyrobu w ewidencji o której mowa w art. 138c Ustawy Akcyzowej kodu CN określonego w WIA (dopóki WIA obowiązuje) - zgodnie z art. 7d ust. 3 Ustawy Akcyzowej, WIA oraz określony w niej kod CN Wyrobów wiąże organy podatkowe wobec Spółki, więc nie może ona ponieść żadnych negatywnych konsekwencji wskazywania odmiennego od określonego przez Dostawcę kodu CN (czyli CN 2710 19 35 zgodnego z WIA), które wynikałyby z przepisów prawa dotyczących podatku akcyzowego.

W zakresie pytania 2:

Tak jak Wnioskodawca wskazał w zakresie stanowiska wobec pytania 1, Spółka ma prawo, a nawet w pewnym sensie obowiązek samodzielnego określenia klasyfikacji CN dla Wyrobów, wobec czego w komunikatach generowanych przez Wnioskodawcę do Systemu EMCS, powinien on wskazać wyłącznie prawidłowy według Spółki kod CN Wyrobów dla celów akcyzy, tj. określony w WIA kod CN 2710 19 35 oraz właściwy dla niego kod wyrobu wynikający z przepisów Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 684/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE w odniesieniu do skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (Dz. U.UE 2009, Nr L 19/24), tj. E490.

Spółka stoi na stanowisku, że w rezultacie powyższych działań - stosowania dla Wyrobu w komunikatach wysyłanych przez nią do Systemu EMCS kodu CN określonego w WIA (dopóki WIA obowiązuje) - zgodnie z art. 7d ust. 3 Ustawy Akcyzowej, WIA oraz określony w niej kod CN Wyrobów wiąże organy podatkowe wobec Spółki, więc nie może ona ponieść żadnych negatywnych konsekwencji wskazywania odmiennego od określonego przez Dostawcę kodu CN (czyli CN 2710 19 35 zgodnego z WIA), które wynikałyby z przepisów prawa dotyczących podatku akcyzowego.

W zakresie pytania 3:

Przyjęcie w opisanym zdarzeniu przyszłym przez Spółkę wobec Wyrobów odmiennego kodu CN niż ten stosowany przez ich Dostawcę dla celów rozliczeń akcyzy i dokumentacji prowadzonej dla celów akcyzy, nie będzie stanowić produkcji wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 Ustawy Akcyzowej.

W zakresie pytania 4:

Wnioskodawca uważa, iż w związku z nabyciem Wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, które następnie będą zużywane przez Spółkę w procesie produkcji anionowych związków powierzchniowo czynnych, Spółce przysługuje prawo do zastosowania zerowej stawki akcyzy, na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej.

W zakresie pytania 5:

Spółka uważa, iż w przypadku możliwości stosowania dla Wyrobów zerowej stawki akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej, jedynymi warunkami jej zastosowania do których spełnienia Spółka będzie zobowiązana są:

i. dochowanie przez Spółkę warunków stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jako zarejestrowany odbiorca oraz jej prawidłowe zakończenie, które będzie wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego w odniesieniu do Wyrobów,

ii. posiadanie, na moment odbioru oraz zużycia Wyrobów, statusu zużywającego podmiotu gospodarczego na gruncie przepisów Ustawy Akcyzowej, uzyskanego poprzez:

1.

rejestrację Spółki dla celów akcyzy w zakresie wykonywanej przez nią działalności polegającej na zużywaniu wyrobów energetycznych opodatkowanych zerową stawką akcyzy do celów uprawniających do zastosowania tej stawki.

2.

zużycie przez Spółkę Wyrobów na terytorium kraju w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na cele inne niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

UZASADNIENIE stanowiska wnioskodawcy:

UZASADNIENIE stanowiska w zakresie pytań 1, 2, 3:

Jak wynika z art. 3 Ustawy Akcyzowej, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zastosowanie prawidłowej klasyfikacji taryfowej danego wyrobu ma kluczowe znaczenie dla ustalenia, czy mieści się on w kategorii wyrobów akcyzowych, jaką stawką powinien być opodatkowany oraz jakie obowiązki wynikające m.in. z przepisów w zakresie podatku akcyzowego należy spełnić w związku z jego nabyciem. Przepisy akcyzowe nie wskazują natomiast, aby klasyfikacja CN dokonana przez producenta lub dostawcę dla danego wyrobu była wiążąca dla jego nabywcy. W rezultacie każdy podmiot biorący udział w obrocie wyrobami akcyzowymi jest odpowiedzialny za dokonanie ich klasyfikacji taryfowej na potrzeby akcyzy, co oznacza że może on ponosić konsekwencje w związku z przyjęciem np. za dostawcą nieprawidłowej klasyfikacji CN. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu wyroków sądów administracyjnych oraz wydanych interpretacji indywidualnych.

Przykładowo WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 16 marca 2017 r. o sygn. I SA/Wr 738/16, stwierdził, że " (...) skarżąca podejmując się działalności gospodarczej w zakresie obrotu określonymi towarami zobowiązana jest do dochowania należytej staranności, która sprowadza się m.in. do upewnienia się czy nie są to wyroby akcyzowe, jak też znajomości obowiązującego prawa. (...) Obowiązek klasyfikacji wyrobu będącego przedmiotem określonej czynności lub zdarzenia do kodu CN ciąży nie tylko na producencie wyrobów akcyzowych, lecz również na podmiocie dokonującym obrotu wyrobem akcyzowym, a prawidłowa klasyfikacja wymaga uwzględnienia zarówno właściwości materiałowych towaru, procesów jego produkcji, jak również przeznaczenia towaru lub jego funkcji. Akcyza obciąża bowiem wszystkie podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia (...)". Ponadto, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w komunikacie z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) oznajmił, iż " (...) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych". Mimo, iż komunikat ten nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa, tezy w nim zawarte są często powoływane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych (przykładowo interpretacje o sygn. 0115-KDIT1-1.4012.62.2018.2.JP z 15 marca 2018 r., sygn. 2461-IBPP2.4512.26.2017.2.RSZ z 19 kwietnia 2017 r. sygn. IPPP1/4512-1244/15- 2/MK z 5 stycznia 2016 r" IPTPB3/423-250/14-2/k.c. z 14 października 2014 r.).

Aby chronić podatników przed negatywnymi konsekwencjami, które mogą się pojawić w przypadku uznania przez organy podatkowe za prawidłową innej klasyfikacji CN wyrobów niż ta stosowana przez dany podmiot, wprowadzono do systemu prawa podatkowego instytucję wiążącej informacji akcyzowej. Jak wynika z art. 7d ust. 3 Ustawy Akcyzowej, WIA wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, na rzecz którego została wydana, w odniesieniu do wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych, wobec których czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą zostały dokonane po dniu, w którym została wydana. Oznacza to, że jeżeli dany podmiot stosuje kod CN ustalony w wydanej na jego rzecz wiążącej informacji akcyzowej i na tej podstawie określa ciążące na nim obowiązki oraz stawkę podatku akcyzowego, nie może on ponosić negatywnych konsekwencji w związku z ewentualnym uznaniem przez organy podatkowe, że stosowany przez niego dla celów akcyzy kod CN jest nieprawidłowy. Z uwagi na ochronę prawną jaka przysługuje podmiotom, w związku ze stosowaniem kodu CN, który został wskazany w wydanej na ich rzecz przez organy podatkowe wiążącej informacji akcyzowej, Spółka zamierza na potrzeby przepisów akcyzowych stosować kod CN 2710 19 35, który został określony dla Wyrobu w wydanej na jej rzecz WIA.

Przepisy w zakresie podatku akcyzowego nie wskazują natomiast jak należy postąpić w sytuacji, kiedy dany podmiot uważa za właściwą dla potrzeb akcyzy inną klasyfikację danego wyrobu zgodnie z CN, niż ta wskazana przez jego dostawcę. Dlatego też Spółka powzięła wątpliwość czy przyjęcie przez nią odmiennej klasyfikacji CN względem Wyrobu niż ta stosowana przez Dostawcę, nie spowoduje dla Wnioskodawcy negatywnych konsekwencji na gruncie przepisów akcyzowych, a w szczególności czy nie będzie narażało to Spółki na utratę Zezwolenia. Jak wynika z art. 57 ust. 11 pkt 3 w zw. z art. 52 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej, przesłanką cofnięcia zezwolenia na nabywanie wyrobów jako zarejestrowany odbiorca jest m.in. prowadzenie działalności niezgodnie z przepisami prawa podatkowego lub posiadanym zezwoleniem. Jak wynika z kolei z art. 58 ust. 2 Ustawy Akcyzowej, zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca określa w szczególności:

1.

numer akcyzowy zarejestrowanego odbiorcy związany z miejscem odbioru wyrobów akcyzowych;

2.

adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego odbiorcy;

3.

adres miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;

4.

rodzaj nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;

5.

formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego.

Spółka posiada obecnie Zezwolenie, które umożliwia jej dokonywanie wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 43 oraz CN 2710 19 35. Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy Ustawy Akcyzowej nie zabraniają ani nie przewidują dodatkowych obowiązków, które należałoby wykonać aby móc zastosować inny kod CN dla Wyrobu niż ten wskazany przez Dostawcę.

Ponadto, przyjęcie przez Spółkę odmiennego kodu CN niż nadany mu przez producenta, prawidłowego i zgodnego z wydanym WIA, które nie wiąże się ze zmianą jego przeznaczenia przez Spółkę (nie będzie on wykorzystywany do szeroko rozumianych celów napędowych lub opałowych) czy też jego parametrów w wyniku działań Spółki nie może być zdaniem Spółki uznane za produkcję wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 Ustawy Akcyzowej.

W związku z powyższym. Spółka uważa, że zastosowanie przez nią dla celów akcyzy innego kodu CN Wyrobu niż ten wskazany przez Dostawcę (np. w dokumencie e-AD związanym z jego dostawą do Spółki) jest dopuszczalna na gruncie przepisów akcyzowych, zatem samo stosowanie przez Wnioskodawcę kodu CN określonego dla Wyrobów w WIA, nie narazi Spółki na utratę Zezwolenia.

Dodatkowo aby skorzystać z ochrony prawnej jaką daje WIA, Spółka powinna stosować kod CN, który został w niej określony i posługiwać się nim we wszystkich dokumentach, w których zgodnie z przepisami akcyzowymi wymagane jest podanie kodu CN. Taką dokumentacją jest na przykład ewidencja wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, którą Spółka jest zobowiązana prowadzić na podstawie, art. 138c ust. 1 pkt 1 Ustawy Akcyzowej (dalej: "Ewidencja"). Jak wynika z § 34 Rozporządzenia ws. Ewidencji, Ewidencja zawiera m.in. nazwy wyrobów akcyzowych wraz z ich kodami Nomenklatury Scalonej (CN) oraz informacje o naniesionych na te wyroby znakach akcyzy lub ich znakowaniu i barwieniu. Natomiast jak wynika z przepisów Ordynacji podatkowej, księgi podatkowe (w tym Ewidencje) uważa się za rzetelne jeśli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Za rzetelne, zgodnie ze zwyczajnym znaczeniem tego wyrazu, uważane są księgi, jeżeli zawierają wszystkie fakty będące przedmiotem wpisów do ksiąg, i to w całości zgodnie z prawdą. Zatem Spółka uważa iż dla uznania prowadzonych ewidencji za rzetelne niezbędne jest wskazanie w tych ewidencjach prawidłowego kodu CN, dlatego też Spółka powinna w prowadzonej ewidencji wskazać kod CN, który został określony w WIA czyli 2710 19 35 i nie może z tego powodu ponieść negatywnych konsekwencji na gruncie przepisów o podatku akcyzowym.

Dokumentami w których wskazuje się kod CN są również dokumenty e-AD na podstawie, których przemieszcza się wyroby w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Przepisy określające zakres danych, które należy wskazywać w komunikatach generowanych do systemu o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 26 Ustawy Akcyzowej (dalej: "System"), zostały zawarte w Rozporządzeniu Komisji WE Nr 684/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE w odniesieniu do skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (Dz. U.UE 2009, Nr L 197/24, dalej: "Rozporządzenie ws. Systemu Przemieszczania Wyrobów") oraz w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 lutego 2019 r. w sprawie danych umieszczanych w Systemie oraz trybu postępowania w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych przy użyciu Systemu (Dz. U. z 2019 r. poz. 404, dalej: "Rozporządzenie ws. danych umieszczanych w Systemie"). Z uwagi na to, że przepisy Rozporządzenia ws. danych umieszczanych w Systemie odnoszą się wyłącznie do danych, innych niż te których podanie jest obowiązkowe na podstawie Rozporządzenia ws. Systemu Przemieszczania Wyrobów, Spółka uważa, że dla ustalenia zasad dotyczących uzupełniania informacji o kodzie CN w komunikatach wysyłanych do Systemu, wiążące będą przepisy wskazanego wyżej rozporządzenia unijnego. Jak wynika z art. 288 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE 2006, Nr C 202/1), rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich. Cecha bezpośredniości obowiązywania rozporządzeń oznacza, że wiążą one państwa członkowskie i obowiązują w państwach członkowskich od momentu ich wejścia w życie. Nie jest bowiem konieczny dla ich mocy obowiązującej akt inkorporacji zawartych w nich treści do prawa wewnętrznego państw członkowskich. Pogląd ten został utrwalony w orzecznictwie TSUE, przykładowo w sprawie 43/71 Politi v. Ministerstwo Finansów Republiki Włoskiej, Trybunał stwierdził, że po pierwsze - "rozporządzenia mają jednakową moc prawną (obowiązującą) w stosunku do wszystkich obywateli państw członkowskich", po drugie - "rozporządzenia stają się częścią systemu prawa obowiązującego na terytorium państwa członkowskiego", po trzecie - "rozporządzenie musi zapewnić bezpośredni skutek przewidziany w art. 189 w ten sposób, że jednostki mogą się powołać na przepisy rozporządzenia wspólnotowego i nie mogą temu przeszkodzić przepisy i praktyka państwa członkowskiego" (pkt22). Zgodnie z art. 3 Rozporządzenia ws. Systemu Przemieszczania Wyrobów, w myśl wymogów określonych w tabeli 1 załącznika I do tego rozporządzenia, w projekcie elektronicznego dokumentu administracyjnego, a tym samym również w elektronicznym dokumencie administracyjnym (e AD), należy podać kod CN mający zastosowanie w dniu wysyłki oraz tzw. kod wyrobu akcyzowego, których wykaz został określony w pkt 11 załącznika II do przedmiotowego rozporządzenia. W odniesieniu do opisanego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, Dostawca będzie wskazywał w projekcie oraz samym dokumencie e-AD, kod CN Wyrobu - 2710 19 43 oraz wskazywał kod E430 (Olej napędowy nieznakowany objęty kodami CN 2710 19 43, 2710 19 46, 2710 19 47, 2710 19 48, 2710 20 11, 2710 20 15, 2710 20 17 i 2710 20 19 (art. 20 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2003/96/WE). W opisanym zdarzeniu, Spółka co prawda nie będzie generowała dokumentu e-AD, ale posiadając Zezwolenie i występując jako podmiot odbierający będzie zobowiązana do wystawienia raportu odbioru dla danego dokumentu e-AD wygenerowanego przez Dostawcę Wyrobu. Jak wynika bowiem z art. 41e ust. 2 Ustawy Akcyzowej, podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a Ustawy Akcyzowej, przesyła do Systemu projekt raportu odbioru niezwłocznie po:

1. przeprowadzeniu kontroli celno-skarbowej odbieranych wyrobów akcyzowych albo

2. odbiorze wyrobów akcyzowych - w przypadku nieotrzymania do momentu odbioru tych wyrobów informacji, o której mowa w ust. 1 - nie później jednak niż w terminie 5 dni roboczych, licząc od dnia odbioru.

Z uwagi na to, że przepisy krajowe nie regulują w pełni zakresu danych jakie należy wskazać w projekcie raportu odbioru, generowanym dla przemieszczania wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, zdaniem Spółki należy w tym zakresie odwołać się do regulacji unijnych, zawartych w Rozporządzeniu ws. Systemu Przemieszczania Wyrobów. Zgodnie z art. 7 Rozporządzenia ws. Systemu Przemieszczania Wyrobów, w myśl wymogów określonych w tabeli 6 załącznika 1 do przedmiotowego rozporządzenia, w projekcie raportu odbioru należy obowiązkowo podać właściwy kod wyrobu akcyzowego (tab. 6. poz. 7d) oraz w przypadku odbioru z zastrzeżeniami, podać rodzaj zastrzeżeń (tab. 6 poz. 7.1a). w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Spółka uważa iż właściwym kodem dla Wyrobu, który jest klasyfikowany do kodu CN 2710 19 35, jest kod E490 (Produkty objęte kodami CN 2710 12 11, 2710 12 15, 2710 12 70, 2710 12 90, 2710 19 11, 2710 19 15, 2710 19 31, 2710 19 35, 2710 19 51 i 2710 19 55 (art. 20 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2003/96/WE). Zatem w opinii Wnioskodawcy, w projekcie raportu odbioru Spółka powinna wskazać dla Wyrobu kod E490. Natomiast co do kodu CN, Spółka pragnie zauważyć iż przepisy Rozporządzenia Komisji WE Nr 684/2009, nie wymagają podawania kodu CN w raporcie odbioru. Jednak zawarte w powyższym Rozporządzeniu pojęcie "zastrzeżenia" należy interpretować szeroko, jako wszelkie niezgodności bądź różnice występujące pomiędzy danymi wskazanymi w dokumencie e-AD, a rzeczywistym stanem faktycznym stwierdzonym przez odbiorcę wyrobów (mogą one zatem dotyczyć zarówno ilości, jak i właściwości, czy choćby właśnie klasyfikacji CN Wyrobu dla celów akcyzy). Zatem, w przedmiotowej sytuacji gdy Spółka, uznaje iż właściwym kodem CN dla Wyrobu jest kod 27101935, czyli kod inny niż wskazany przez Dostawcę w dokumencie e AD, Spółka uważa, że powinna w projekcie raportu odbioru wykazać zastrzeżenia i w polu informacje uzupełniające podać dodatkowe informacje (np. prawidłowy według niej kod CN Wyrobu).

UZASADNIENIE stanowiska w zakresie pytania 4:

Jak wynika z art. 8 ust. 1 pkt 4 Ustawy Akcyzowej, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Jak stanowi natomiast art. 10 ust. 3 Ustawy Akcyzowej, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę powstaje z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych. Mając na względzie, że Spółka posiadając status zarejestrowanego odbiorcy, nie ma możliwości magazynowania wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z art. 45 Ustawy Akcyzowej zobowiązanie podatkowe w akcyzie powstaje z dniem zakończenia tej procedury i w takim przypadku do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego należy zastosować stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. A zatem Spółka będzie zobowiązana do obliczenia kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty stosując stawkę obowiązującą w momencie odbioru Wyrobów, które będzie wiązało się z zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz powstaniem zobowiązania podatkowego w akcyzie.

Nabywane przez Spółkę Wyroby, klasyfikowane do kodu CN 2710 1935, stanowią wyroby energetyczne i zostały wymienione w poz. 20 załącznika nr 2 do Ustawy Akcyzowej. Przepisy zawarte w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 Ustawy Akcyzowej, nie określają jaką stawkę akcyzy należy stosować dla wyrobów klasyfikowanych do kodu CN 27101935. Jak wynika z art. 89 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej, stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te są w posiadaniu zużywającego podmiotu gospodarczego.

Przepis art. 89 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej należy odczytywać łącznie z przepisem zawartym w art. 2 ust. 1 pkt 22a tej ustawy, który wprowadza definicję legalną pojęcia "zużywający podmiot gospodarczy". Jak wynika z powyższego przepisu, pod pojęciem zużywającego podmiotu gospodarczego należy rozumieć, podmiot mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub przedsiębiorcę zagranicznego posiadającego oddział z siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 649 i 1293), którzy złożyli zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego i zużywają nam terytorium kraju w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, do celów uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, kiedy to Spółka planuje nabywać wewnątrzwspólnotowo Wyroby w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, wyłącznie w celu zużycia ich jako surowiec do produkcji innych wyrobów nieakcyzowych, Wnioskodawca będzie występował w opisanym zdarzeniu, jako zużywający podmiot gospodarczy, ponieważ Spółka (i) ma siedzibę na terytorium kraju, (ii) złożyła zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz (iii) będzie zużywać na terytorium kraju w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wyroby, które są wymienione w załączniku nr 2 do Ustawy Akcyzowej i które są opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, do celów uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy - czyli w procesie produkcji anionowych związków powierzchniowo czynnych.

Przepis art. 89 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej, jako sytuację w której zastosowanie znajduje zerowa stawka akcyzy wskazuje "posiadanie" wyrobów akcyzowych przez zużywający podmiot gospodarczy. Jednakże, przepisy w zakresie podatku akcyzowego nie zawierają definicji legalnej pojęcia "posiadanie", zatem dla ustalenia jego znaczenia należy w pierwszej kolejności posłużyć się wykładnią językową. "Jak wynika bowiem z orzecznictwa wykładnia językowa ma podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa, w tym prawa podatkowego. Jej treścią jest interpretacja tekstów aktów prawnych w celu rekonstrukcji zakodowanych w nich norm prawnych. Wykładnia językowa oparta jest na zasadach semantyki, syntaktyki i pragmatyki języka polskiego, jest powszechnie stosowana w orzecznictwie podatkowym sądów" (wyrok NSA z 25 września 2015 r., sygn. I FSK 563/14). Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, słowo posiadać oznacza: "być właścicielem czegoś, zwykle mającego dużą wartość materialną" lub "mieć jakieś możliwości, dysponować czymś". Z uwagi na to, że Spółka najpóźniej w momencie odbioru Wyrobów - czyli momencie powstania u niej zarówno obowiązku jak i zobowiązania podatkowego w odniesieniu do danych Wyrobów - w miejscu określonym w Zezwoleniu będzie stawać się ich właścicielem prawnym i mieć pełną możliwość dysponowania nimi, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać że Spółka od momentu odbioru Wyrobów, a więc momentu powstania wobec nich zobowiązania w podatku akcyzowym, będzie w ich posiadaniu przez cały czas aż do momentu zużycia w procesie produkcyjnym.

Podsumowując powyższe, Spółka uważa, iż będzie przysługiwało jej prawo zastosowania zerowej stawki akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej.

UZASADNIENIE stanowiska w zakresie pytania 5:

Zgodnie z treścią art. 89 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej, stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do tej ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te są w posiadaniu zużywającego podmiotu gospodarczego. W rezultacie, zastosowanie zerowej stawki akcyzy w oparciu o przepis art. 89 ust. 2 Ustawy Akcyzowej ograniczone jest do wyrobów energetycznych spełniających łącznie następujące przesłanki:

(i) muszą być wymienione w załączniku nr 2 do Ustawy Akcyzowej,

(ii) są wyrobami innymi niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 Ustawy Akcyzowej,

(iii) są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych oraz

(iv) wystąpi jeden ze stanów faktycznych lub jedna z czynności wymienionych w art. 89 ust. 2 pkt 1-8 Ustawy Akcyzowej.

W przypadku o którym mowa w art. 89 ust. 2 pkt 1 Ustawy Akcyzowej aby zastosować zerową stawkę akcyzy dla wyrobów energetycznych, muszą one być w posiadaniu zużywającego podmiotu gospodarczego. Jak przedstawiono już w uzasadnieniu stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2, Wnioskodawca uważa, że w zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym Wniosku będzie występował jako zużywający podmiot gospodarczy, który przez cały czas - od momentu odbioru Wyrobów i zakończenia wobec nich procedury zawieszenia poboru akcyzy aż do momentu ich zużycia - będzie w posiadaniu tych Wyrobów.

Mając na względzie brzmienie powyższych przepisów, Spółka uważa iż warunkami zastosowania przez nią zerowej stawki akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 1 wobec Wyrobów w zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku są:

i. dochowanie przez Spółkę warunków stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jako zarejestrowany odbiorca oraz jej prawidłowe zakończenie, które będzie wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego w odniesieniu do Wyrobów,

ii. posiadanie, na moment odbioru oraz zużycia Wyrobów, statusu zużywającego podmiotu gospodarczego na gruncie przepisów Ustawy Akcyzowej, uzyskanego poprzez:

a.

rejestrację Spółki dla celów akcyzy w zakresie wykonywanej przez nią działalności polegającej na zużywaniu wyrobów energetycznych opodatkowanych zerową stawką akcyzy do celów uprawniających do zastosowania tej stawki.

b.

zużycie przez Spółkę Wyrobów na terytorium kraju w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do produkcji innych wyrobów nieakcyzowych, czyli na cele inne niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, m.in. takie jak możliwość utraty przez Spółkę Zezwolenia nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl