0111-KDIB3-3.4013.164.2022.2.JS - Rozpoznanie nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący określenia, czy Wnioskodawca będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych i w konsekwencji, czy będzie podmiotem zobowiązanym do dopełnienia obowiązków formalnych związanych z tym nabyciem po wejściu w życie nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym w zakresie dokumentu e-SAD, wpłynął 22 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A należy do międzynarodowej grupy (dalej Grupa) działającej w branży (...). Spółka prowadzi w Polsce działalność produkcyjną, handlową i usługową. W ramach działalności handlowej, działając w charakterze dystrybutora Spółka dokonuje nabycia i odsprzedaży różnych produktów (...) oferowanych przez Grupę. Wśród tych produktów są również wyroby akcyzowe. Spółka nie prowadzi działalności w składzie podatkowym.

Model biznesowy jaki funkcjonuje w Spółce wygląda w tej sposób, że Kontrahenci Spółki (dalej: Ostateczni Nabywcy) składają do A zamówienia na różnego rodzaju wyroby akcyzowe, w tym takie które mogą być objęte zerową stawką podatku akcyzowego, preparaty i oleje smarowe, wyroby które są wyrobami akcyzowymi w przypadku wykorzystania ich do celów opałowych lub napędowych, wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej i inne wyroby akcyzowe (dalej: wyroby akcyzowe lub Wyroby). Zamówienia dotyczą m.in. wyrobów akcyzowych o kodach CN 2710 19 29, CN 2710 19 85, CN 2902 90 00, CN 3403 oraz 3811 90 00. Niemniej nie można wykluczyć, że Ostateczni Nabywcy będą zamawiać także inne, niż wskazane wyżej wyroby akcyzowe.

Profil działalności Ostatecznych Nabywców składających zamówienia do A jest bardzo szeroki i obejmuje wiele gałęzi przemysłu. Przede wszystkim jednak, Ostatecznymi Nabywcami wyrobów akcyzowych są przedsiębiorstwa paliwowe, w tym największe w Polsce rafinerie do których dostarczane są dodatki do paliw oraz producenci kosmetyków zużywający wyroby akcyzowe do celów innych niż napędowe lub opałowe.

Aby zrealizować zamówienia na Wyroby złożone przez Ostatecznych Nabywców, A składa zamówienie w zakresie Wyrobów wskazanych przez Ostatecznych Nabywców do jednej z zagranicznych spółek Grupy (dalej: Zagraniczne Spółki). W związku z tym, w schemacie transakcyjnym występują de facto dwa odrębne zamówienia:

- złożone przez Ostatecznych Nabywców do Spółki, oraz

- złożone przez A do jednej z Zagranicznych Spółek

W rozważanym stanie faktycznym zakładamy, że w celu realizacji transakcji zamawiane Wyroby są przedmiotem przemieszczenia z terytorium kraju członkowskiego Unii Europejskiej (UE) na terytorium Polski.

Zagraniczne Spółki odpowiedzialne są za organizację transportu oraz dostarczenie zamówionych Wyrobów bezpośrednio do Ostatecznych Nabywców. W związku z tym zamówione przez Ostatecznych Nabywców Wyroby przemieszczane są z magazynu na terytorium kraju członkowskiego Unii Europejskiej (UE) bezpośrednio do lokalizacji na terytorium Polski wskazanej przez Ostatecznych Nabywców. Przemieszczenie to odbywa się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Wyroby nie są dostarczane Spółce ani nie są przemieszczane przez magazyn A. Na żadnym etapie obrotu Spółka nie ma fizycznego władztwa nad Wyrobami. Inaczej mówiąc mimo, że Spółka jest nabywcą i sprzedawcą, to transport odbywa się bezpośrednio z magazynu Zagranicznej Spółki do magazynu (punktu odbioru) Ostatecznego Nabywcy.

Transport Wyrobów pomiędzy magazynem Zagranicznej Spółki do lokalizacji, w której jest odbierany przez Ostatecznych Nabywców realizowany jest na warunkach stosowanych w obrocie handlowym, uwzględniający koszt transportu i ubezpieczenia (ryzyka za transport) Wyrobów do miejsca i momentu dostarczenia ich do Ostatecznych Nabywców.

W modelu transakcji Zagraniczne Spółki po wysłaniu zamówionych Wyrobów do Ostatecznych Nabywców wystawiają faktury na A, który z kolei wystawia we własnym imieniu faktury na Ostatecznego Nabywcę. W związku z tym Spółka pomimo braku fizycznego władztwa nad wyrobami akcyzowymi nabywa i następnie zbywa prawo do rozporządzania nimi jak właściciel.

W powyższym schemacie transakcji A sprzedaje we własnym imieniu i na własny rachunek Wyroby akcyzowe, które są przemieszczane bezpośrednio z krajów UE przez Zagraniczne Spółki do lokalizacji w Polsce wskazanej przez Ostatecznych Nabywców, w konsekwencji złożonego przez Ostatecznych Nabywców zamówienia. Ostateczni nabywcy posiadają wiedzę, że Wyroby akcyzowe są transportowane z kraju UE, gdyż Spółka informuje ich o tym fakcie.

Spółka jednocześnie informuje, iż w zakresie funkcjonującego modelu uzyskała interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) (...) (dalej: interpretacja indywidualna). W interpretacji indywidualnej Dyrektor KIS wskazał, że w przedstawionym modelu transakcji A nie dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych w rozumieniu ustawy akcyzowej. W konsekwencji nie jest zobowiązana do dopełnienia obowiązków formalnych związanych z tym nabyciem i do ewentualnej zapłaty podatku akcyzowego z tytułu tego nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych.

Jednakże na skutek nowelizacji ustawy akcyzowej, 13 lutego 2023 r. wejdą w życie regulacje ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427, dalej: nowelizacja e-SAD). Nowelizacja wprowadza zmiany w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego niektórych wyrobów akcyzowych. Wprowadza m.in. nowe pojęcia takie jak: uprawniony wysyłający oraz uprawniony odbiorca. Określa również nowe zasady nabywania wewnątrzwspólnotowego poprzez wprowadzenie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego e-SAD r. realizowanego za pośrednictwem systemu EMCS.

Wobec powyższego Spółka pragnie ustalić, czy po wejściu w życie nowelizacji e-SAD, przy zachowaniu dotychczasowego modelu biznesowego, A w dalszym ciągu nie będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych i w konsekwencji nie będzie podatnikiem zobowiązanym do dopełnienia obowiązków akcyzowych związanych z tą formą nabycia także w zakresie e-SAD.

Pytanie

Czy mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, po wejściu w życie nowelizacji e-SAD, A będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych i w konsekwencji zobowiązanym do dopełnienia warunków określonych w przepisach akcyzowych związanych z tym nabyciem?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Spółki:

Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym w stanie faktycznym modelu biznesowym nie będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych. Również nowelizacja e-SAD nie wpływa na ten fakt.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

1. Działalność Spółki potwierdzona przez Dyrektora KIS

Na wstępie Spółka pragnie wskazać, iż przedstawiony w stanie faktycznym model działalności został już potwierdzony przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej (...).

Dyrektor KIS uznał bowiem, że A nie dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych. Wskazał bowiem, że: "Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie jedynie pośrednikiem, który nie będzie posiadał fizycznego władztwa nad wyrobami akcyzowymi znajdującymi się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, przemieszczanymi z państwa członkowskiego na terytorium kraju do Ostatecznych Nabywców, którzy zamówili wyroby akcyzowe. Wnioskodawca nie będzie zatem ani podmiotem, który wyroby akcyzowe będzie przemieszczał ani także podmiotem, który wyroby będzie odbierał".

Konkludując Dyrektor KIS uznał, że: "podziela Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w planowanym schemacie transakcji Wnioskodawca nie będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych (nie będzie podatnikiem) i w konsekwencji nie będzie zobowiązanym do dopełnienia obowiązków formalnych związanych z tym nabyciem i do ewentualnej zapłaty podatku akcyzowego z tytułu tego nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych".

Dyrektor KIS uznał zatem, że A nie dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych w rozumieniu ustawy akcyzowej a tym samym nie jest zobowiązana do wykonywania jakichkolwiek obowiązków akcyzowych związanych z tą formą nabycia.

2. Nowelizacja e-SAD a działalność Spółki

(i)

Niemniej jak Spółka sygnalizowała w opisie stanu faktycznego, 13 lutego 2023 r. wejdą w życie regulacje nowelizacji e-SAD, która modyfikuje dotychczasowe obowiązki związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem i dostawą niektórych wyrobów akcyzowych.

Jednakże w ocenie Spółki, powyższa nowelizacja nie wpływa na opisaną w stanie faktycznym działalność A, a przede wszystkim nie powoduje, iż Spółka staje się podmiotem, który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego.

W tym zakresie należy wskazać, że nowelizacja e-SAD stanowi implementację Dyrektywy Rady (UE) 2020/262 (tzw. Nowa Dyrektywa Horyzontalna). W uzasadnieniu do nowelizacji e-SAD wskazano, że: "Zasadniczą zmianą wprowadzaną przez dyrektywę 2020/262 jest skomputeryzowanie procedur stosowanych do wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, które mają być dostarczone do celów handlowych. Osiągnięcie tego celu jest związane z rozbudową istniejącego systemu komputerowego EMCS, a także z wprowadzeniem w przekształconej dyrektywie dwóch nowych funkcji podmiotów gospodarczych, tj. uprawnionego wysyłającego i uprawnionego odbiorcy, aby umożliwić im identyfikację w systemie komputerowym".

Dalej w uzasadnieniu do nowelizacji e-SAD wskazano, że: "Zastąpiono także w dyrektywie odniesienia do dokumentu papierowego dołączanego dotychczas do wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i przemieszczanych do innego państwa członkowskiego odniesieniem do nowego elektronicznego uproszczonego administracyjnego dokumentu towarzyszącego - e-SAD".

Cytowane powyżej fragmenty uzasadnienia jak również analiza nowelizacji e-SAD oraz Nowej Dyrektywy Horyzontalnej skłania Spółkę do twierdzenia, że celem e-SAD jest zastąpienie dotychczasowych obowiązków realizowanych w postaci papierowego dokumentu (UDT) do elektronicznego systemu EMCS i stosowania w tym zakresie elektronicznego dokumentu e-SAD.

Celem wprowadzenia nowych przepisów nie było zatem ustalenie nowego znaczenia pojęć "wewnątrzwspólnotowe nabycie" oraz "wewnątrzwspólnotowa dostawa", a wyłącznie określenie nowych warunków jakie podmioty dokonujące tych transakcji muszą zrealizować. Co istotne, zarówno Dyrektywa 2020/262 jak również nowelizacja e-SAD nie nowelizują dotychczasowej definicji pojęcia "nabycie wewnątrzwspólnotowe", wskazanej w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej.

Tym samym także po wejściu w życie nowelizacji e-SAD nabycie wewnątrzwspólnotowe oznacza przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Żadna również z nowelizowanych regulacji nie uzupełnia tej definicji ani jej nie wyłącza w konkretnych przypadkach.

Zatem w dalszym ciągu z cytowanej definicji wynika, że kluczowy z punktu widzenia uznania dostawy za wewnątrzwspólnotową jest fakt przemieszczenia wyrobów akcyzowych z terytorium państwa UE na terytorium kraju, a nie kto dysponuje prawem do rozporządzania wyrobami akcyzowymi.

Podatek akcyzowy jest bowiem podatkiem od czynności, a nie od transakcji co wynika także z wyrażonego w art. 8 ustawy akcyzowej katalogu czynności opodatkowanych. Innymi słowy, z punktu widzenia akcyzy nie jest istotny fakt, kto nabywa wyroby akcyzowe z innego państwa UE, lecz do kogo są przemieszczane na terytorium Polski.

Za wewnątrzwspólnotowe nabycie uznaje się zatem fizyczne przemieszczenie wyrobu akcyzowego z terytorium jednego państwa na terytorium drugiego. W konsekwencji czynnością opodatkowaną akcyzą będzie każde przemieszczenie wyrobu akcyzowego z jednego państwa członkowskiego do drugiego, np. przemieszczenie wyrobów akcyzowych z magazynu w jednym państwie do magazynu znajdującego się w innym państwie. W efekcie, pomimo że nie wystąpi transakcja w rozumieniu prawa cywilnego (np. sprzedaż), przemieszczenie przez podatnika wyrobów akcyzowych pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi będzie podlegać opodatkowaniu akcyzą. Tym samym nie jest konieczne spełnienie dodatkowych warunków dla uznania transakcji za nabycie wewnątrzwspólnotowe - wystarczy bowiem samo fizyczne przemieszczenie wyrobów akcyzowych.

Powyższy pogląd znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych m.in.: Naczelnego Sądu Administracyjnego w orzeczeniu z dnia 30 listopada 2018 r., sygn. akt I GSK 957/16, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku w orzeczeniu z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 12/19.

Wprawdzie fizycznego transportu dokonują podmioty transportowe działające na zlecenie Zagranicznych Spółek, jednak inicjatorem całej transakcji są Ostateczni Nabywcy. To oni w pierwszej kolejności wyrażają chęć zakupu wyrobów akcyzowych i to dla ich potrzeb są one przemieszczane. Oni również są pierwszym podmiotem odbierającym wyroby akcyzowe na terytorium kraju od firmy transportowej. Dodatkowo podnieść należy, że fakt zlecenia transportu Wyrobów przez Zagraniczne Spółki nie czyni z nich podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego.

(ii)

W świetle powyższego A stoi na stanowisku, że brak zmian w definicji nabycia wewnątrzwspólnotowego w wyniku nowelizacji e-SAD oznacza, że pozostaje aktualna wykładnia pojęcia "nabycia wewnątrzwspólnotowego" jaka została przedstawiona przez Dyrektora KIS w wydanej Spółce interpretacji indywidualnej o sygnaturze (...).

Tym samym w przedstawionym w stanie faktycznym modelu działalności A nie jest podmiotem, który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych także w stanie prawnym po wejściu w życie nowelizacji e-SAD.

Skoro A nie jest podmiotem, który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego nie istnieje wobec Spółki w tym zakresie także obowiązek uzyskiwania statusu uprawnionego odbiorcy w rozumieniu nadanym nowelizacją e-SAD.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie sformułowanego pytania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą":

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy wskazane zostały m.in.:

- w poz. 27, oznaczone kodem CN 2710 - Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe;

- w poz. 35, oznaczone kodem CN 2902 - Węglowodory cykliczne;

- w poz. 37, oznaczone kodem CN 3403 - Preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych;

- w poz. 38, pod kodem CN 3811 - Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz.UE.L 1992 Nr 76, str. 1), wskazano m.in.:

- w poz. 20, oznaczone kodem CN od ex 2710 12 do ex 2710 19 68 i od ex 2710 20 11 do ex 2710 20 90 - Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów;

- w poz. 24a, oznaczone kodem CN ex 3811 - Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne, wyłącznie:

1) Środki przeciwstukowe, na bazie tetraetyloołowiu - CN 3811 11 10;

2) Pozostałe środki przeciwstukowe, na bazie związków ołowiu - CN 3811 11 90;

3) Pozostałe środki przeciwstukowe - CN 3811 19 00;

4) Pozostałe - CN 3811 90 00.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2, 3, 4, 9, 16 i 21 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają (w brzmieniu obowiązującym do 12 lutego 2023 r.):

- terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

- terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju z zastrzeżeniem art. 2 ust. 1 pkt 3 lit. a i b ustawy;

- terytorium Unii Europejskiej - terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;

- nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;

- uproszczony dokument towarzyszący - dokument, na podstawie którego przemieszcza się, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej lub nabycia wewnątrzwspólnotowego, wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, oraz alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.);

- sprzedaż - czynność faktyczna lub prawna, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie:

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak wynika z art. 10 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 12 lutego 2023 r.):

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 5 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 10 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4, powstaje z dniem nabycia lub wejścia w posiadanie tych wyrobów, z zastrzeżeniem ust. 11.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...)

Należy w tym miejscu zauważyć, że od dnia 13 lutego 2023 r. planowane jest wejście w życie części przepisów zawartych w ustawie z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427). Nowelizacja ta zakłada zmiany związane m.in. z implementacją dyrektywy Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiającej ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (przekształcenie), zwanej dalej "dyrektywą 2020/262" (Dz. U.UE.L.2020.58.4) do polskiego porządku prawnego.

Zauważyć należy, że zasadniczą zmianą wprowadzaną przez dyrektywę 2020/262, implementowaną w ww. nowelizacji ustawy, jest skomputeryzowanie procedur stosowanych do wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, które mają być dostarczone do celów handlowych. Osiągnięcie tego celu jest związane z rozbudową istniejącego systemu komputerowego EMCS, a także z wprowadzeniem w przekształconej dyrektywie dwóch nowych funkcji podmiotów gospodarczych, tj. uprawnionego wysyłającego i uprawnionego odbiorcy, aby umożliwić im identyfikację w systemie komputerowym (art. 3 pkt 12 i 13 dyrektywy 2020/262). Na poziomie regulacji wspólnotowych, zastąpiono także odniesienia do dokumentu papierowego, dołączanego dotychczas do wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i przemieszczanych do innego państwa członkowskiego, odniesieniem do nowego elektronicznego uproszczonego administracyjnego dokumentu towarzyszącego - e-SAD (art. 36 dyrektywy 2020/262). Tym samym niezbędnym stało się wprowadzenie nowych definicji w krajowej ustawie o podatku akcyzowym, a także modyfikacja niektórych aktualnie istniejących.

I tak, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 16a-16d, 20 lit. f, 26 lit. d, 27, 28, 30b, 31, 32 ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. (wprowadzonym ww. nowelizacją ustawy):

16a) e-SAD - elektroniczny uproszczony dokument administracyjny, na podstawie którego przemieszcza się, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy:

16b) dokument zastępujący e-SAD - dokument, na podstawie którego przemieszcza się, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe, o których mowa w pkt 16a, gdy System jest niedostępny, zawierający takie same dane jak e-SAD;

16c) uprawniony wysyłający - podmiot posiadający numer akcyzowy, który wysyła w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-SAD albo dokumentu zastępującego e-SAD, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowanego wysyłającego;

16d) uprawniony odbiorca - podmiot posiadający numer akcyzowy, który odbiera w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-SAD albo dokumentu zastępującego e-SAD, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowanego odbiorcę;

26) System - krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi:

30b) alternatywny dowód dostawy wyrobów akcyzowych przemieszczanych na podstawie e-SAD - wydane przez właściwe organy podatkowe na terytorium kraju lub przez właściwe władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej potwierdzenie, że przemieszczane wyroby akcyzowe zostały odebrane przez odbiorcę, zawierające w szczególności określenie rodzaju, ilości oraz kodów Nomenklatury Scalonej (CN) tych wyrobów, datę ich odbioru, a także dane identyfikacyjne podmiotu, który wyroby te odebrał;

ba) podmiot prowadzący skład podatkowy, do którego jest przemieszczany z użyciem Systemu alkohol etylowy stanowiący odpad, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 5,

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. (wprowadzonym ww. nowelizacją ustawy):

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego przez uprawnionego odbiorcę, powstaje z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do miejsca odbioru wskazanego w e-SAD, na podstawie którego wyroby zostały przemieszczone.

Stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 3a ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący uprawnionym odbiorcą - w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. f ustawy.

Zgodnie z art. 46pa ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r.:

Artykuł 46pa. Wewnątrzwspólnotowe przemieszczanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z użyciem Systemu odbywa się na podstawie e-SAD lub dokumentu zastępującego e-SAD, jeżeli wyroby wymienione w załączniku nr 2 do ustawy są przemieszczane w ramach:

Z kolei zgodnie z art. 46pb ust. 1 ustawy, w brzmieniu wprowadzonym nowelizacją obowiązującym od 13 lutego 2023 r.:

Przemieszczanie wyrobów akcyzowych w przypadkach, o których mowa w art. 46pa, rozpoczyna się z chwilą wyprowadzenia wyrobów akcyzowych z miejsca wysyłki określonego w e-SAD lub w dokumencie zastępującym e-SAD i kończy się z chwilą odbioru wyrobów akcyzowych przez uprawnionego odbiorcę w miejscu odbioru określonym w e-SAD lub w dokumencie zastępującym e-SAD.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 78 ust. 1-3, ustawy, w brzmieniu wprowadzonym nowelizacją obowiązującym od 13 lutego 2023 r.:

1. W przypadku gdy uprawniony odbiorca nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:

2a) (uchylony)

3) bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3a) złożyć zabezpieczenie akcyzowe, przed wyprowadzeniem wyrobów akcyzowych z miejsca wysyłki na terytorium państwa członkowskiego przez uprawnionego wysyłającego na terytorium państwa członkowskiego, w przypadku gdy nabywane wyroby są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3b) bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 10. dnia przypadającego w drugim miesiącu po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, w przypadku gdy nabywane wyroby akcyzowe są opodatkowane na terytorium kraju zerową stawką akcyzy;

4) (uchylony).

1a. Deklaracje uproszczone, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 3b, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

1b. W przypadku ubytków wyrobów akcyzowych przekraczających wysokość określoną w akcie delegowanym Komisji Europejskiej określającym wspólne progi utraty częściowej, a także całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. f, z wyłączeniem ubytków i całkowitego zniszczenia, o których mowa w art. 30 ust. 3, uprawniony odbiorca na terytorium kraju jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, o której mowa w ust. 1 pkt 3, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju w sposób i terminie określonych w tym przepisie, w przypadku gdy nabywane wyroby są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

2. (uchylony);

2a. (uchylony);

3. W przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:

W przedmiotowej sprawie, wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, czy po wejściu w życie ww. nowelizacji e-SAD, Spółka będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych w opisanym modelu działalności, i w konsekwencji, czy będzie podmiotem zobowiązanym do dopełnienia warunków określonych w przepisach, związanych z tym nabyciem.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisy wprowadzone ustawą z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427), które wchodzą w życie od 13 lutego 2023 r., a także przedstawiony opis stanu faktycznego - należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że nabyciem wewnątrzwspólnotowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym jest przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Istotne jest faktyczne przemieszczenie wyrobów akcyzowych, które będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą.

Niemniej, podkreślić należy, że z samego tytułu przemieszczenia wyrobów akcyzowych na terytorium kraju, nie powstaje jeszcze obowiązek podatkowy.

W obecnym stanie prawnym (do 12 lutego 2023 r., tj. do dnia planowanego wejścia w życie przepisów nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym), w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 10 ust. 4 ustawy, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego.

Natomiast w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika.

Podatnikiem, u którego powstaje obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego ww. wyrobów jest zatem podmiot, który będzie te wyroby odbierał na terytorium kraju. Zauważyć przy tym należy, że co do zasady to na podatniku ciążą obowiązki, o których mowa w art. 78 ustawy.

Należy jednocześnie zauważyć, że wskazana wyżej nowelizacja ustawy, w związku z komputeryzacją procedur stosowanych do wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, które mają być dostarczone do celów handlowych, wprowadza z dniem 13 lutego 2023 r.m.in. pojęcie uprawnionego odbiorcy, a także nowy dokument administracyjny, na podstawie którego przemieszcza się, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji Europejskiej.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 16d ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. będzie stanowić, że uprawniony odbiorca jest to podmiot posiadający numer akcyzowy, który odbiera, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-SAD albo dokumentu zastępującego e-SAD, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany odbiorca.

W konsekwencji, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego przez uprawnionego odbiorcę, obowiązek podatkowy powstanie z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do miejsca odbioru wskazanego w e-SAD, na podstawie którego wyroby zostały przemieszczone (art. 10 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r.).

Jednocześnie, w ramach ww. nowelizacji nie ulega zmianie przepis art. 10 ust. 5 ustawy, a zatem w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że ustawodawca, w przypadkach określonych w art. 10 ust. 4 i 5 ustawy, również w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. za podatnika z tytułu dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych wskazał ten podmiot, który dokonuje czynności rodzącej obowiązek podatkowy, tj. odbiorcę wyrobów akcyzowych, które przemieszczono z terytorium kraju członkowskiego na terytorium kraju. Innymi słowy, co do zasady podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego nadal jest odbiorca wyrobów akcyzowych (który fizycznie odbiera te wyroby akcyzowe).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w omawianym modelu działalności będzie jedynie pośrednikiem, który nie będzie posiadał fizycznego władztwa nad wyrobami akcyzowymi znajdującymi się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy - przemieszczanymi z państwa członkowskiego na terytorium kraju do Ostatecznych Nabywców, którzy zamówili te wyroby akcyzowe. Wnioskodawca nie będzie zatem ani podmiotem, który wyroby akcyzowe będzie przemieszczał, ani także podmiotem, który wyroby te będzie odbierał na terytorium kraju.

W świetle powyższego, Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w planowanym schemacie transakcji Spółka nie będzie podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych (nie będzie podatnikiem) i w konsekwencji, nie będzie podmiotem zobowiązanym do dopełnienia obowiązków formalnych związanych z tym nabyciem, po wejściu w życie nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym w zakresie e-SAD od dnia 13 lutego 2023 r.

Tym samym, stanowisko Spółki, ściśle względem postawionego we wniosku pytania, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Na marginesie Organ pragnie zauważyć, że wprowadzany ww. nowelizacją elektroniczny uproszczony dokument administracyjny (e-SAD) nie odnosi się do przemieszczeń wszystkich wyrobów akcyzowych, a odnosi się wyłącznie do przemieszczeń nabywanych wewnątrzwspólnotowo (bądź dostarczanych wewnątrzwspólnotowo) poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy oraz do alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji Europejskiej.

Zaznaczyć ponadto należy, że zgodnie z art. 78a ustawy (którego aktualne brzmienie nie ulega zmianie w zw. z nowelizacją od 13 lutego 2023 r.) - w przypadkach, o których mowa w art. 78 ust. 1 i 3, podatnik nie może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego odpowiednio paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz innego podmiotu. Tym samym, zabronione jest usługowe nabywanie wewnątrzwspólnotowe paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku od towarów i usług.

Zastrzegamy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przedstawionego przez Państwa pytania i Państwa sytuacji prawno-podatkowej, ściśle w przedstawionym opisie sprawy. Inne kwestie nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczamy również, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Jako Zainteresowani ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm..; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).