0111-KDIB3-3.4013.13.2017.1.LG - Akcyza dla recyklingu odpadów zawierających częściowo skażony alkohol etylowy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2017 r. (data wpływu 3 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 1 czerwca 2017 r. 9data wpływu 5 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku dokonywania procesu recyklingu odpadów (zużytych rozpuszczalników) zawierających częściowo skażony alkohol etylowy w składzie podatkowym - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku dokonywania procesu recyklingu odpadów (zużytych rozpuszczalników) zawierających częściowo skażony alkohol etylowy w składzie podatkowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 czerwca 2017 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 23 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-3.4013.13.2017.1.LG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 1 czerwca 2017 r.):

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą, która będzie polegała na recyklingu odpadów w rozumieniu ustawy o odpadach, będących zużytymi i zanieczyszczonymi rozpuszczalnikami wykorzystywanymi w poligrafii. Odpady te będą dostarczane przez drukarnie wyzbywające się tego odpadu. Ze względu na to, że rozpuszczalniki, o których mowa wyżej są produkowane przy wykorzystaniu częściowo skażonego alkoholu etylowego metodami dopuszczonymi do skażania na terytorium Polski, również w nabywanym odpadzie będzie znajdował się częściowo skażony alkohol etylowy.

W procesie recyklingu Wnioskodawca zamierza odzyskiwać z odpadów różne produkty chemiczne, które nie będą wyrobami akcyzowymi. Nie zamierza natomiast odzyskiwać z odpadu częściowo skażonego alkoholu etylowego. Natomiast odpad po dokonanym procesie recyklingu, który będzie zawierał częściowo skażony alkohol etylowy, zostanie przekazany do utylizacji podmiotom, które zajmują się tego rodzaju działalnością gospodarczą.

Tymczasem, w myśl art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w składzie podatkowym odbywa się jedynie produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym. Natomiast w myśl art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Wnioskodawca w procesie recyklingu nie będzie dokonywał żadnej z czynności wskazanych w art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Nie będzie wytwarzał, ani też skażał częściowo alkoholu etylowego, gdyż ten został już wcześniej wytworzony i skażony. Nie będzie go również przetwarzał, odwadniał, czy też rozlewał. Przedmiotem procesu recyklingu będzie bowiem odzyskiwanie innych substancji, niż częściowo skażony alkohol etylowy. Natomiast sam częściowo skażony alkohol etylowy pozostanie w mieszaninie będącej odpadem poprodukcyjnym po procesie recyklingu.

Ponadto w piśmie z 1 czerwca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Odpady w postaci zużytych rozpuszczalników, które będą poddawane recyklingowi są wyrobami, w których składzie znajduje się skażony alkohol etylowy. Ten odpad, który będzie wykorzystywany przez wnioskodawcę powstaje w następujący sposób. Alkohol zawarty w odpadzie na pierwotnym etapie produkcji zostaje skażony, a z tego skażonego wyroby zostaje wyprodukowany produkt gotowy w postaci rozpuszczalnika. Ten rozpuszczalnik, wskutek używania go w procesach gospodarczych (rozpuszczanie farb, czyszczenie maszyn), zostaje zanieczyszczony różnymi związkami chemicznymi, takimi jak choćby farba drukarska, papier czy szmaty do czyszczenia, a także woda i inne związki chemiczne niebędące wyrobami akcyzowymi. Właśnie odpad będzie poddawany recyklingowi przez wnioskodawcę.

2. Odpad, który będzie poddawany recyklingowi, powstaje wskutek zużycia w procesie gospodarczym rozpuszczalnika, który ma kod CN 3814 00 90. Jednakże już sam odpad, który będzie poddawany recyklingowi, nie jest produktem, który ma wyłącznie cechy rozpuszczalnika przed jego zużyciem w procesach technologicznych. Jest on bowiem zanieczyszczony różnego rodzaju zanieczyszczeniami takimi, jak farby drukarskie, szmaty, papier, zużytymi w procesie czyszczenia maszyn i urządzeń itp. Zatem trudno byłoby zakwalifikować tak powstający odpad, o bliżej nieokreślonym i przypadkowym składzie do którejkolwiek z pozycji nomenklatury scalonej. Tym niemniej, punktem wyjścia dla powstania tak opisanego odpadku, który będzie poddany recyklingowi, jest rozpuszczalnik klasyfikowany w podgrupie CN 3814 00 90. Zatem to właśnie produkt o kodzie CN 3814 00 90 zanieczyszczony różnymi innymi wskazanymi wyżej odpadami będzie przedmiotem recyklingu.

3. Jak wskazano wyżej, sam produkt poddawany recyklingowi trudno jest zaklasyfikować do jakiejś pozycji nomenklatury scalonej. Tym niemniej, w mieszaninie poddanej recyklingowi jest zawarty produkt będący rozpuszczalnikiem o kodzie CN 3814 00 90. Sama mieszanina, po poddaniu jej recyklingowi, w procesie którego zostaną odzyskane określone związki chemiczne niewątpliwie nadal będzie zawierała w sobie produkt o kodzie CN 3814 00 90 oraz zanieczyszczenia, o których wspomniano powyżej. Zatem, gdyby nie fakt zanieczyszczenia rozpuszczalnika różnymi związkami, to mieszaninę po recyklingu również należałoby uznawać za rozpuszczalnik o kodzie CN 3814 00 90.

4. W procesie recyklingu nie będą wytrącane żadne związki chemiczne składające się na skażalnik, powodujące że alkohol etylowy jest uznawany za skażony.

5. Ze względu na to, że w procesie recyklingu nie będą wytrącane żadne związki chemiczne składające się na skażalnik, powodujące że alkohol etylowy jest uznawany za skażony, w mieszaninie pozostanie taka ilość skażających związków chemicznych, która pozwalała na etapie skażania uznać alkohol za skażony. Tym samym, alkohol etylowy zawarty w mieszaninie po procesie recyklingu przekazywany do utylizacji nadal będzie alkoholem częściowo skażonym w myśl art. 32 ust. 4 pkt ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy proces recyklingu odpadu w postaci zużytych i zanieczyszczonych rozpuszczalników dla poligrafii, którego efektem będzie odzyskanie z odpadku jedynie związków chemicznych, które nie są wyrobami akcyzowymi, musi być prowadzony w składzie podatkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Proces odzyskiwania związków chemicznych niebędących wyrobami akcyzowymi z mieszaniny zawierającej częściowo skażony alkohol etylowy nie musi odbywać się w składzie podatkowym. Częściowo skażony alkohol etylowy zawarty w odpadzie będącym rozpuszczalnikiem dla poligrafii jest zwolniony od podatku akcyzowego na mocy art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, jako alkohol zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Zwolnienie to następuje w momencie wyprodukowania z alkoholu częściowo skażonego wyrobu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi. W konsekwencji Wnioskodawca będzie nabywał odpad, który będzie zawierał alkohol etylowy już zwolniony od podatku akcyzowego. Tym samym procesowi recyklingu będzie poddawana mieszanina zawierająca już wytworzony i zwolniony od akcyzy alkohol etylowy. Przy tym, w procesie recyklingu nie będzie odzyskiwany sam skażony alkohol etylowy.

Tymczasem, w myśl art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w składzie podatkowym odbywa się jedynie produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Natomiast w myśl art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Wnioskodawca w procesie recyklingu nie będzie dokonywał żadnej z czynności wskazanych w art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Nie będzie wytwarzał, ani też skażał całkowicie alkoholu etylowego, gdyż ten został już wcześniej wytworzony i skażony. Nie będzie go również przetwarzał, odwadniał, czy też rozlewał. Przedmiotem procesu recyklingu będzie bowiem odzyskiwanie innych substancji, niż całkowicie skażony alkohol etylowy. Natomiast sam całkowicie skażony alkohol etylowy pozostanie w mieszaninie będącej odpadem poprodukcyjnym po procesie recyklingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym

(tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 17, 18 i 43 wskazano:

* pod kodem CN 2207 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone;

* pod kodem 2208 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe;

* bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy - alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG w poz. 17 i 18 wymieniono:

* pod kodem CN 2207 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone

* pod kodem CN 2208 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy:

* skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;

* podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. produkcja wyrobów akcyzowych - art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew - art. 93 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 103 i 1893), i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 3.

Stosownie z art. 47 ust. 1 ustawy produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że produkcja wyrób akcyzowych (czynność podlegająca opodatkowaniu zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy), co do zasady, winna odbywać się w składzie podatkowym w myśl art. 47 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć również należy, że art. 93 ust. 2 ustawy zawiera szeroki katalog czynności uznawanych za produkcję alkoholu.

Niemniej mając na względzie opis zdarzenia przyszłego zgodnie z którym Wnioskodawca nie będzie dokonywał żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym (m.in. nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności uznanej za produkcję alkoholu etylowego, jak również częściowo skażony alkohol etylowy zawarty w odpadach po procesie recyklingu będzie nadal prawidłowo częściowo skażonym alkoholem etylowym), należy stwierdzić, że recykling odpadów (zużytych rozpuszczalników) niebędących wyrobami akcyzowymi o kodzie CN 3814 00 90, zawierających w swoim składzie częściowo skażony alkohol etylowy zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, polegający na odzyskiwaniu z odpadów związków chemicznych niebędących wyrobami akcyzowymi nie musi być prowadzony w składzie podatkowym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, Organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów będących przedmiotem wniosku, opierając się na klasyfikacji przedstawionej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.