0111-KDIB3-3.4013.102.2017.1.MS - Podatek akcyzowy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem wyrobów węglowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 sierpnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.102.2017.1.MS Podatek akcyzowy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem wyrobów węglowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* stwierdzenia czy w związku z zużyciem po 1 lipca 2017 r. zapasu wyrobów węglowych powstanie obowiązek podatkowy - jest prawidłowe,

* rozliczenia od 1 lipca 2017 r. wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów węglowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* stwierdzenia czy w związku z zużyciem po 1 lipca 2017 r. zapasu wyrobów węglowych powstanie obowiązek podatkowy,

* rozliczenia od 1 lipca 2017 r. wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako finalny nabywca, zużywa wyroby węglowe (CN 2701) zakupione jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od unijnego dostawcy, stosując zwolnienie z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 spełniając ustawową definicję zakładu energochłonnego. Udział zakupu przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej stanowi ponad 10%. Każda z kotłowni jest organizacyjnie wyodrębnionym zakładem w ramach Wnioskodawcy, która mogłaby stanowić odrębnie funkcjonujące przedsiębiorstwo. Posiada wyodrębnioną ewidencję zdarzeń gospodarczych dotyczącą przyporządkowania przychodów, kosztów i magazynów.

Zakup węgla w całości przeznaczany jest na produkcję energii cieplnej sprzedawanej następnie Wspólnotom Mieszkaniowym.

Z dniem 1 lipca 2017 r. w życie wejdzie zmiana dotycząca zwolnienia na bazie art. 31a ust. 1 pkt 8, którego to Wnioskodawca nie spełni.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca posiada na magazynie zapas wyrobów węglowych zakupionych stosując zwolnienie z akcyzy. Węgiel ten zostanie zużyty w nadchodzącym okresie grzewczym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy posiadany przez Wnioskodawcę zapas wyrobów węglowych zużyty po 1 lipca 2017 r. zrodzi obowiązek podatku akcyzowego?

2. Jak prawidłowo należy rozliczyć przyszłe wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów wyrobów węglowych od unijnego dostawcy od 1 lipca 2017 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Wnioskodawca uważa, iż zgromadzony na magazynie i zużyty od 1 lipca 2017 r. zapas wyrobów węglowych zakupionych do 30 czerwca 2017 r. nie wywoła obowiązku podatkowego. Brak jest ku temu wiążących przepisów z których wynikałoby zobowiązanie podatkowe.

2. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Artykuł ten określa również powstanie obowiązku podatkowego. Jeżeli chodzi o wyroby węglowe o przedmiocie opodatkowania mówi nam art. 9a ust. 1 pkt 2 - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego.

Zakupując jako finalny nabywca wyroby węglowe od unijnego dostawcy od 1 lipca Wnioskodawca powinien wywiązać się z obowiązku art. 21a ust. 1a mianowicie składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowemu deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru (AKC-WW) oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy. W artykule tym jest zapis: "z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3", który to mówi o wyrobach akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Wyroby węglowe w załączniku tym nie zostały ujęte w związku z czym Wnioskodawca uważa, iż przyszłe wewnątrzwspólnotowe nabycie wyrobów węglowych Wnioskodawca powinien rozliczać na deklaracji AKC-WW w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za prawidłowe w zakresie stwierdzenia czy w związku z zużyciem po 1 lipca 2017 r. zapasu wyrobów węglowych powstanie obowiązek podatkowy,

* za nieprawidłowe w zakresie rozliczenia od 1 lipca 2017 r. wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów węglowych.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie ze sobą tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ udzielił odpowiedzi w zakresie objętym pytaniami Wnioskodawcy w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa") - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy - art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy.

I tak w załączniku nr 1 do ustawy umieszczono w pozycji:

* 19 - ex 2701 Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

* 20 - ex 2702 Węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych.

* 21 - ex 2704 00 Koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wynika iż oznaczenie "ex" - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala je zaliczyć do wyrobów akcyzowych.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy za finalnego nabywcę węglowego uznaje się podmiot, który:

a.

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b.

posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4.

użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5.

użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy (w brzmieniu do 30 czerwca 2017 r.) zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1.

w procesie produkcji energii elektrycznej;

2.

w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

3.

przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, 1954 i 1985), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r. poz. 157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638 i 1948), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, 1583 i 1948), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948);

4.

do przewozu towarów i pasażerów koleją;

5.

do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

6.

w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

7.

w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

8.

przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;

9.

przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Jednocześnie zgodnie z nowym brzemieniem art. 31a ust. 1 ustawy, który na podstawie ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 2005) wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2017 r., zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1.

w procesie produkcji energii elektrycznej;

2.

w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

3.

przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, 1954 i 1985), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r. poz. 157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638 i 1948), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, 1583 i 1948), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948);

4.

do przewozu towarów i pasażerów koleją;

5.

do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

6.

w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

7.

w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

8.

przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31a ust. 7 ustawy przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do art. 31c ustawy za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;

2.

system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060);

3.

uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266 i 1250), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;

4.

system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004;

5.

system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001:2011.

Jednocześnie zgodnie z nowym brzemieniem art. 31c ustawy, który na podstawie ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 2005) wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2017 r., za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;

2.

system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060);

3.

uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266 i 1250), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;

4.

system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004;

5.

system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001:2011.

W tym miejscu tut. Organ pragnie zauważyć, że ustawa o efektywności energetycznej z 15 kwietnia 20015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 z późn. zm.) przestała obowiązywać z dniem 30 września 2016 r. Zastąpiła ją ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 831), zwana dalej ustawą o efektywności energetycznej.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jako finalny nabywca, zużywa wyroby węglowe (CN 2701) zakupione jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od unijnego dostawcy, stosując zwolnienie z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 spełniając ustawową definicję zakładu energochłonnego. Udział zakupu przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej stanowi ponad 10%. Każda z kotłowni jest organizacyjnie wyodrębnionym zakładem w ramach Wnioskodawcy, która mogłaby stanowić odrębnie funkcjonujące przedsiębiorstwo. Posiada wyodrębnioną ewidencję zdarzeń gospodarczych dotyczącą przyporządkowania przychodów, kosztów i magazynów.

Zakup węgla w całości przeznaczany jest na produkcję energii cieplnej sprzedawanej następnie Wspólnotom Mieszkaniowym.

Na dzień wejścia w życie zmiany ustawy Wnioskodawca posiada na magazynie zapas wyrobów węglowych zakupionych stosując zwolnienie z akcyzy. Węgiel ten zostanie zużyty w nadchodzącym okresie grzewczym.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy posiadany przez niego zapas wyrobów węglowych zakupiony przed 1 lipca 2017 r. z zastosowaniem zwolnienia określonego art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym a zużyty po 1 lipca 2017 r. gdy Wnioskodawca nie spełni już warunków określonych w nowelizacji tego przepisu, zrodzi u niego obowiązek w podatku akcyzowym.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego. Przy czym nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przeznaczonych na cele opałowe przez finalnego nabywcę węglowego dokonane przez 1 lipca 2017 r. korzysta ze zwolnienia przy spełnieniu warunków określonych w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r. Jednocześnie późniejsze zużycie przez finalnego nabywcę nabytych wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przeznaczonych na cele opałowe, korzystających ze zwolnienia określonego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2012 r.) nie podlega już opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zatem w sytuacji gdy Wnioskodawca będący finalnym nabywcą wyrobów węglowych nabył wewnątrzwspólnotowo wskazane we wniosku wyroby węglowe przeznaczone na cele opałowe (stanowiące u niego zapas) przed 1 lipca 2017 r., przy czym przedmiotowe nabycie korzystało ze zwolnienia od podatku w związku ze spełnieniem przez Wnioskodawcę warunków określonych w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r., późniejsze ich zużycie przez Wnioskodawcę (podmiot o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r.) po 1 lipca 2017 r. do celów opałowych nie będzie skutkowało powstaniem u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego, w tym samym i zobowiązania podatkowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w związku z zużyciem od 1 lipca 2017 r. zapasu wyrobów węglowych zakupionych do 30 czerwca 2017 r. nie powstanie u niego obowiązek podatkowy jest prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca w związku z tym, iż nie spełni warunków określonych w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. ma wątpliwości odnośnie terminu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 21a ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1.

składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2.

obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego;

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 78 ust. 1 pkt 1, 2), 2a), 3) i 3a) ustawy w przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:

1)

przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego naczelnika urzędu skarbowego;

2)

potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na uproszczonym dokumencie towarzyszącym - z wyjątkiem przypadków, w których pomimo obowiązku wynikającego z rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3649/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego w wewnątrzwspólnotowym przemieszczaniu wyrobów akcyzowych, przeznaczonych do konsumpcji w państwie członkowskim wysyłki (Dz. Urz. WE L 369 z 18.12.1992, str. 17; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 216) wyroby opodatkowane zerową stawką akcyzy nie zostały przemieszczone z terytorium państwa członkowskiego na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego;

2a. wystawić dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju i dołączyć ten dokument do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3) bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3a. złożyć zabezpieczenie akcyzowe, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

W myśl z art. 78 ust. 3 ustawy przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 3a stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

Stosownie zatem do powołanych wyżej przepisów, w sprawie objętej zakresem pytania i stanowiska Wnioskodawcy, stwierdzić należy, ze przepis art. 21a ustawy nie będzie miał zastosowania. Stosownie bowiem do jego brzmienia przepis ten ma zastosowanie z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Wnioskodawca słusznie wskazuje, że zgodnie z brzmieniem art. 78 ust. 1, w tym i ust. 1 pkt 3 tego artykułu, przepis ten stosuje się do nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, w którym nie zostały wymienione wyroby węglowe. Jednakże Wnioskodawca przedstawiając swoje stanowisko pominął przepis art. 78 ust. 3, w myśl którego przepisy m.in. art. 78 ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawka akcyzy inna niż zerowa.

Nabywane przez Wnioskodawcę do celów opałowych wyroby węglowe o kodzie CN 2701, w myśl art. 2 ust. 1, ust. 1a ustawy i poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy są wyrobami akcyzowymi opodatkowanym, zgodnie z art. 89 ust. 1 ustawy stawką 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Tym samym w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, mając na uwadze przepis art. 21a oraz art. 78 ust. 3 w zw. z art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy Wnioskodawca dokonując nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych do celów opałowych - jest obowiązany bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi skarbowemu deklaracje uproszczona, wg ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przyszłe wewnątrzwspólnotowe nabycie wyrobów węglowych Wnioskodawca powinien rozliczać na deklaracji AKC-WW w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy jest nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl