0111-KDIB3-3.4012.571.2021.2.MPU - Brak możliwości do odliczenia podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizacje zadania

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 października 2021 r. (data wpływu 29 października 2021 r.), uzupełnionym pismem z 6 grudnia 2021 r. (data wpływu 6 grudnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości do odliczenia podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizacje zadania pn. " (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości do odliczenia podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizacje zadania pn. " (...)".

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 grudnia 2021 r. (data wpływu 6 grudnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 29 listopada 2021 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.571.2021.1.MPU.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (...) (dalej: "Gmina" lub "Wnioskodawca") jednostka samorządu terytorialnego będąca czynnym podatnikiem VAT realizuje w 2021 r. zadanie pn. " (...)".

Przedmiotem operacji jest budowa ciągu pieszego przy kąpielisku nad jeziorem (...) w (...) na odcinku od drogi wewnętrznej i miejsc parkingowych do pomostu. Operacja jest realizowana na działce nr (...). Wykonanie z kostki betonowej utwardzonego ciągu pieszego jest I etapem działań mających na celu m.in. zwiększenie dostępności przestrzeni rekreacyjnej, jaka jest kąpielisko w (...) dla osób niepełnosprawnych, osób starszych czy spacerujących z wózkami. Utwardzenie ciągu pieszego wzdłuż kąpieliska zwiększy również dostępność miejsca obserwacji zrealizowanego w ramach operacji " (...)" objętej umowa o przyznaniu pomocy Nr (...) z dnia (...) (...) 2020 r.

Operacja obejmuje również zakup wyposażenia wiaty zlokalizowanej na działce nr (...) przy ul. (...) w (...), której wykonanie zostało współfinansowane w ramach umowy o przyznaniu pomocy nr (...) z dnia (...) r. Doposażenie wiaty w stoły i ławki oraz stojaki na rowery i kosze ma na celu umożliwienie mieszkańcom oraz osobom odwiedzającym (...) wykorzystanie w pełni stworzonego miejsca rekreacji. Dzięki zakupionemu wyposażeniu możliwe będzie m.in. organizowanie spotkań, wydarzeń integrujących lokalną społeczność. Stworzenie miejsca również dla indywidualnych spotkań stwarza warunki do zacieśniania wzajemnych więzi.

Projekt nie ma charakteru komercyjnego, ma służyć lokalnej społeczności. W wyniku realizacji zostanie rozszerzona oferta umożliwiająca wspólne spędzanie czasu na świeżym powietrzu oraz zwiększająca dostępność terenu rekreacyjnego. Operacja ma zwiększyć aktywność fizyczną mieszkańców oraz spopularyzować idee rekreacji.

Operacja dotyczy czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych tj. zadań własnych określonych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1372) obejmujących zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców. W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym gmina wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Gmina jako realizator projektu planuje zaliczyć podatek VAT z tytułu realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu, a tym samym zamierza otrzymać do nich dofinansowanie.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że nabywane usługi i towary w ramach realizacji zadania pn. Budowa ciągu pieszego przy jeziorze (...) w (...) oraz wyposażenie wiaty w (...) nie są związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powstały ciąg pieszy i wyposażenie wiaty nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizacje zadania pn. (...) realizowanego w ramach zadań własnych Gminy w celu zwiększenia dostępności przestrzeni rekreacyjnej, jaką jest kąpielisko w (...) dla osób niepełnosprawnych, osób starszych czy spacerujących z wózkami oraz stworzenie miejsca organizowania spotkań, wydarzeń integrujących lokalną społeczność.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy w zakresie realizowanego zadania Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacja zadania pn. Budowa ciągu pieszego przy jeziorze (...) w (...) oraz wyposażenie wiaty w (...). Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina realizując przedmiotowe zadanie wykonuje zadania zapisane w ustawie o samorządzie gminnym. Warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, gdyż efekty realizacji zadania nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Nabywane usługi i towary w ramach realizacji zadania pn. (...) nie są związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powstały ciąg pieszy i wyposażenie wiaty nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem

art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, na mocy art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) - tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372; dalej jako: "ustawa o samorządzie gminnym") gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. związane z zakresem kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych kultury, ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT realizuje zadanie pn. " (...)". Przedmiotem operacji jest budowa ciągu pieszego przy kąpielisku nad jeziorem na odcinku od drogi wewnętrznej i miejsc parkingowych do pomostu. Operacja obejmuje również zakup wyposażenia wiaty tj. doposażenie w stoły i ławki oraz stojaki na rowery i kosze ma na celu umożliwienie mieszkańcom oraz osobom odwiedzającym wykorzystanie w pełni stworzonego miejsca rekreacji. Dzięki zakupionemu wyposażeniu możliwe będzie m.in. organizowanie spotkań, wydarzeń integrujących lokalną społeczność. Stworzenie miejsca również dla indywidualnych spotkań stwarza warunki do zacieśniania wzajemnych więzi. Projekt nie ma charakteru komercyjnego, ma służyć lokalnej społeczności. W wyniku realizacji zostanie rozszerzona oferta umożliwiająca wspólne spędzanie czasu na świeżym powietrzu oraz zwiększająca dostępność terenu rekreacyjnego. Operacja ma zwiększyć aktywność fizyczną mieszkańców oraz spopularyzować idee rekreacji. Operacja dotyczy czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych tj. zadań własnych określonych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym obejmujących zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców. Nabywane usługi i towary w ramach realizacji ww. zadania nie są związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powstały ciąg pieszy i wyposażenie wiaty nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację ww. zadania.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, gdyż warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy - nabywane usługi i towary w ramach realizacji ww. zadania nie są związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powstały ciąg pieszy i wyposażenie wiaty nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Operacja dotyczy czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych obejmujących zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców.

W konsekwencji powyższego Gmina nie ma możliwości do odliczenia podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizacje zadania pn. " (...)".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie "koszty kwalifikowalne" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.