0111-KDIB3-3.4012.46.2020.1.MPU - Brak prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego wynikających z faktur dotyczących realizacji operacji.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 stycznia 2020 r. (data wpływu - 29 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego wynikających z faktur dotyczących realizacji operacji pn. " (...)"- jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego wynikających z faktur dotyczących realizacji operacji pn. " (...)".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Parafia jest organizacją, która nie uzyskuje przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W (...) roku Parafia realizowała zadanie pod nazwą " (...)" w ramach poddziałania (...)" (...)" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Zakres prac obejmował demontaż istniejącego poszycia stropu w postaci tynku cementowo-wapiennego na trzcinie z deskowaniem o grubości 3 cm mocowanym do drewnianych belek stropowych. Nowe poszycie stropu w postaci płyt gipsowo-kartonowych podwieszone zostało za pośrednictwem systemowego rusztu do stalowych ram opartych na wieńcach ścian zewnętrznych budynku. Przeprowadzając przedmiotową inwestycję należało bezwzględnie przestrzegać wytycznych konserwatorskich polegających na odtworzeniu sztukaterii zlokalizowanej na suficie oraz zachowaniu istniejącej kolorystyki.

Głównym celem operacji jest wzrost liczby osób korzystających z infrastruktury wykorzystującej dziedzictwo lokalne na rzecz jego kultywowania i edukacji oraz wzrost liczby osób odwiedzających zabytki i obiekty.

Wyżej wymienione wydatki są współfinansowane ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W związku z powyższym Parafia ubiega się o ich refundację po zakończeniu realizacji operacji. W ramach zrealizowanej operacji Parafia nie będzie osiągać przychodów podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Wszystkie faktury dokumentujące powyższe wydatki zostały wystawione na Parafię.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy (...) Parafii (...) w (...) ma możliwość obniżenia kwoty podatku naliczonego wynikających z faktur dotyczących realizacji operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Parafii nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektów.

Parafia nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących realizacji projektu pn. " (...)" dofinansowanego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Parafia nie jest czynnym podatnikiem VAT z uwagi na fakt, iż nie prowadzi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedsięwzięcie jest realizowane przez Parafie (...) która jest kościelną osoba prawną na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1349), nie prowadząca działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 675 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei ust. 6 stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych Parafii nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z realizacją wyżej opisanego projektu, gdyż poniesione wydatki nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - infrastruktura objęta wsparciem w ramach projektu zostanie w całości udostępniona nieodpłatnie osobom najuboższym z terenu Parafii (...). Parafia nie jest ponadto zrejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Parafii nie przysługuje prawo zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki (art. 86, art. 87 ustawy), tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami podatkowymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami VAT. W przypadku Parafii, warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem oraz Parafia nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług Parafia nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowanym zadaniem. Zatem, nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Poniesione wydatki nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych i Parafia nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy stwierdzić należy że nie zostały spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm., zwana dalej: "ustawą") w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy - art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ustawy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, w tym m.in. że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest organizacją, która nie uzyskuje przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W (...) roku Parafia realizowała zadanie pod nazwą " (...)" w ramach poddziałania objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich. Głównym celem operacji jest wzrost liczby osób korzystających z infrastruktury wykorzystującej dziedzictwo lokalne na rzecz jego kultywowania i edukacji oraz wzrost liczby osób odwiedzających zabytki i obiekty. W ramach zrealizowanej operacji Parafia nie będzie osiągać przychodów podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Wszystkie faktury dokumentujące powyższe wydatki zostały wystawione na Parafię.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego wynikających z faktur dotyczących realizacji operacji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a ramach zrealizowanej operacji Parafia nie będzie osiągać przychodów podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację przedmiotowego projektu pn. " (...)". Oznacza to równocześnie, że Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.