0111-KDIB3-3.4012.40.2020.2.JS - Moment powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 23 marca 2020 r. (data wpływu 26 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów-jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 marca 2020 r. (data wpływu 26 marca 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 6 marca 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.40.2020.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy w postaci dwóch (...). Dostawca będący podatnikiem podatku od wartości dodanej podał na potrzeby przedmiotowych dwóch transakcji numer VAT-UE kraju swojej siedziby, tj. Holandii.

Z treści zawartych umów wynika, że Wnioskodawca zobowiązany został do zapłaty całej ustalonej umową ceny sprzedaży przy składanym zamówieniu. Od podpisania umowy, czyli złożenia zamówienia, co miało miejsce 9 września 2019 r. oraz zapłaty ceny sprzedaży, co miało miejsce 18 września 2019 r., zależało podjęcie przez Sprzedawcę dalszych czynności w postaci przygotowania zakupionych (...) do wydania.

Zapłata ceny zgodnie z umową nie stanowi zaliczki na poczet zamówienia, lecz już ostateczną płatność. Dostawca wystawił faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w dniu 30 września 2019 r. Wnioskodawca został poinformowany i otrzymał wystawione faktury w grudniu 2019 r., co spowodowało, iż pierwotnie nie wykazał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w miesiącu wrześniu 2019 r. działając w nieświadomości wystawienia przedmiotowych faktur już 30 września 2019 r. przez sprzedawcę.

Zgodnie z umową pierwsza (...) miała zostać dostarczona do zakładu Wnioskodawcy w terminie do 1 miesiąca a druga w terminie do 2 miesięcy od spełnienia łącznie obu warunków rozpoczęcia przygotowania (...) do wydania, tj. podpisania umowy i zapłaty ceny sprzedaży.

(...) zostały dostarczone do zakładu Wnioskodawcy w dniu 31 października 2019 r., kiedy to nastąpił rozładunek pierwszej (...) oraz w dniu 3 grudnia 2019 r. z chwilą rozładunku drugiej (...). Dostawa odbywała się na warunkach EX-Works Incoterms 2010.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo ustalając obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w miesiącu wrześniu 2019 r., jednocześnie składając korektę informacji podsumowującej za wrzesień 2019 r. oraz korektę deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień 2019 r. wykazując w niej zarówno podatek należny jak i naliczony z tytułu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Z kolei w myśl art. 9 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

- z zastrzeżeniem art. 10; 2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit.a.

Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy - w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę dokumentującą dokonaną dostawę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zatem w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast w przypadku gdy podatnik podatku od wartości dodanej nie wystawił faktury przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z upływem 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W związku z uchyleniem z dniem 1 stycznia 2013 r. w art. 20 ust. 7 ustawy o VAT, w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów (otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie rodzi już obowiązku podatkowego). W przypadku otrzymania zatem faktury zaliczkowej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów u polskiego podatnika nie powstaje obowiązek podatkowy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wystawienie przez dostawcę faktur, nie stanowiących faktur zaliczkowych, na poczet przyszłych wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów powoduje powstanie obowiązku podatkowego w chwili ich wystawienia.

W przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstał zatem 30 września 2019 r., gdyż w tym dniu dostawca wystawił faktury dotyczące dostawy dwóch (...).

Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z warunkami dostawy odbyła się ona na warunkach EX-Works Incoterms 2010.

Jednocześnie zgodnie z art. 86 ustawy o VAT co do zasady, muszą zostać spełnione dwa warunki, aby podatnik mógł zrealizować przysługujące mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z tym artykułem ust. 10 - prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Tak jak w przypadku zakupów krajowych można odliczyć VAT również w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych. Jednak zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, pod warunkiem że podatnik:

* otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, oraz

* uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

W przypadku nieotrzymania w terminie trzech miesięcy faktury dokumentującej dostawę towarów stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest on obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin. Otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w terminie późniejszym niż trzymiesięczny upoważnia go do odpowiedniego powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał tę fakturę.

Wnioskodawca otrzymał faktury VAT w grudniu 2019 i w tym samym miesiącu dokonał korekty za wrzesień 2019 r. informacji podsumowującej oraz korekty deklaracji VAT-7 w zakresie podatku należnego i naliczonego również za wrzesień 2019 r. związanego z przedmiotowymi transakcjami wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy na gruncie podatku VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w opinii Wnioskodawcy powstał w dacie wystawienia przez dostawcę towarów faktur, tj. 30 września 2019 r., a tym samym Wnioskodawca postąpił prawidłowo dokonując korekty za wrzesień 2019 r. informacji podsumowującej i deklaracji VAT-7 wykazując w tym okresie zarówno podatek VAT należny jak i naliczony.

Wnioskodawca otrzymał faktury VAT w grudniu 2019 i w tym samym miesiącu dokonał korekty za wrzesień 2019 r. informacji podsumowującej oraz deklaracji w zakresie podatku należnego i naliczonego związanego z przedmiotowymi transakcjami wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy na gruncie podatku VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w opinii Wnioskodawcy powstał w dacie wystawienia przez dostawcę towarów faktur, tj. 30 września 2019 r., a tym samym Wnioskodawca postąpił prawidłowo dokonując korekty za wrzesień 2019 r. informacji podsumowującej i deklaracji VAT-7 wykazując w tym okresie w deklaracji zarówno podatek VAT należny jak i naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

- z zastrzeżeniem art. 10; 2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit.a.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy od podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Holandii. Z treści zawartych ze sprzedawcą umów wynika, że Wnioskodawca zobowiązany został do zapłaty całej ustalonej umową ceny sprzedaży przy składanym zamówieniu. Od podpisania umowy (złożenia zamówienia), które miało miejsce 9 września 2019 r. oraz od zapłaty ceny sprzedaży, co miało miejsce 18 września 2019 r., zależało podjęcie przez sprzedawcę dalszych czynności w postaci przygotowania zakupionych (...) do wydania. Zapłata ceny zgodnie z umową nie stanowiła zaliczki na poczet zamówienia, lecz już ostateczną płatność. Dostawca wystawił faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotową dostawę towarów 30 września 2019 r., lecz Wnioskodawca został o tym poinformowany oraz otrzymał wystawione faktury w grudniu 2019 r. - co spowodowało, że nie wykazał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów we wrześniu 2019 r. Przedmiotowe (...) zostały dostarczone do zakładu Wnioskodawcy w dniu 31 października 2019 r., kiedy to nastąpił rozładunek pierwszej (...) oraz w dniu 3 grudnia 2019 r., z chwilą rozładunku drugiej (...). Dostawa odbywała się na warunkach EX-Works Incoterms 2010.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz prawidłowości złożenia korekty informacji podsumowującej i korekty deklaracji VAT-7 za wrzesień 2019 r., z wykazaniem w niej zarówno podatku należnego, jak i naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

W związku z koniecznością dostosowania przepisów wprowadzonych dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz.Urz.UE.L 189 z 22 lipca 2010 r., str. 1), ustawodawca krajowy dokonał z dniem 1 stycznia 2013 r. zmian w art. 20 ust. 1-3 oraz 5-7 ustawy.

Wprowadzone zmiany miały na celu zapewnienie jednolitości danych zawartych w informacjach podsumowujących i terminowości wymiany danych dokonywanych przy pomocy tych informacji podsumowujących.

Dla uporządkowania i lepszej czytelności art. 20 ustawy, dokonano jego częściowej przebudowy.

W związku z późn. zm. w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono bowiem od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów (otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie może rodzić już obowiązku podatkowego).

Wskazać należy, że kwestie związane z powstaniem obowiązku podatkowego w przypadku WNT zostały uregulowane w art. 20 ust. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powyższe regulacje wskazują, że obowiązek podatkowy z tytułu WNT winien być rozpoznany 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, a jeżeli przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą towarów nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia, wystawił fakturę dokumentującą dokonaną przez niego dostawę wewnątrzwspólnotową, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Natomiast w przypadku otrzymania faktury zaliczkowej nie powstaje u polskiego podatnika obowiązek podatkowy nawet, gdy otrzyma on od podatnika podatku od wartości dodanej fakturę zaliczkową na 100% wartości towaru.

Jak wskazał Wnioskodawca, sprzedawca z Holandii wystawił faktury w dniu 30 września 2019 r., a Wnioskodawca został o tym poinformowany (i otrzymał te faktury) dopiero w grudniu 2019 r. Jednocześnie, zgodnie z treścią wniosku, przedmiotowe towary zostały dostarczone do zakładu Spółki w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w dniu 31 października 2019 r. - kiedy to nastąpił rozładunek pierwszej (...) oraz w dniu 3 grudnia 2019 r. - z chwilą rozładunku drugiej (...). Ponadto, z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby sprzedawca wystawiał jakiekolwiek inne faktury po dokonaniu dostawy towarów.

Analiza opisanej we wniosku sytuacji, w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi zatem do wniosku, że skoro przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów uiszczono całość należności za towary (18 września 2019 r.), co zostało udokumentowane fakturami (faktury wystawione 30 września 2019 r.), a jednocześnie nie jest wystawiana faktura "końcowa" dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę towarów przed 15. dniem miesiąca następującym po dokonanej dostawie będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia u Wnioskodawcy, to obowiązek podatkowy powstaje - zgodnie z przepisem art. 20 ust. 5 ustawy - 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Spółkę.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wprawdzie wskazał, że zapłata ceny zgodnie z umową nie stanowi zaliczki na poczet zamówienia, lecz jest już ostateczną płatnością, to jednak faktury wystawione przez sprzedawcę we wrześniu 2019 r. nie mogą być uznane za dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, których wystawienie powodowałoby dla Spółki powstanie obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. To, że przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (...) Spółka wpłaciła 100% zależności za zakupione (...) oraz we wrześniu 2019 r. wystawiono faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na całą kwotę umowy, a dostawa miała mieć miejsce do zakładu Wnioskodawcy w terminie do 1 miesiąca, a druga w terminie do 2 miesięcy od spełnienia łącznie obu warunków rozpoczęcia przygotowania (...) do wydania, tj. podpisania umowy i zapłaty ceny sprzedaży, nie powoduje, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie wystawienia przez dostawcę faktur na całą kwotę umowy. Obowiązek podatkowy w tej sytuacji powstaje zgodnie z przepisem art. 20 ust. 5 ustawy, tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym będzie miała miejsce dostawa zakupionych (...) będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Spółkę. Rozpoznanie obowiązku z chwilą wystawienia faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe dokonane przed samą dostawą byłoby niezgodne z art. 20 ust. 5 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT uzależniony jest od wystawienia faktury przez dostawcę, przy czym - ma to być faktura dokumentująca dokonaną dostawę. W przypadku natomiast wystawienia faktury przed faktyczną dostawą, nie powstaje obowiązek podatkowy - gdyż w momencie wystawienia faktury towary nie są wysyłane lub transportowane w wyniku dokonanej dostawy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu.

Obowiązek podatkowy powstanie więc jedynie w stosunku do faktur wystawionych przez sprzedawcę po faktycznej (dokonanej) dostawie towarów. W przypadku, gdy faktura jest wystawiona pomiędzy dostawą towarów, a 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia tej faktury. Natomiast w przypadku faktur wystawionych po 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, obowiązek podatkowy powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru. Co istotne, powyższe odnosi się do daty wystawienia faktury przez sprzedawcę, nie dnia otrzymania jej przez podatnika.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy w przedmiotowym nabyciu wewnątrzwspólnotowym powstał w dacie wystawienia faktur przez dostawcę, tj. 30 września 2019 r. - należy uznać za nieprawidłowe.

W opisanej sprawie, obowiązek podatkowy powstanie bowiem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym faktycznie dokonano każdej z dostaw towaru, a zatem - w stosunku do (...), której dostarczenie i rozładunek nastąpił 31 października 2019 r. dniem powstania obowiązku podatkowego będzie 15 listopada 2019 r., natomiast w odniesieniu do (...), której rozładunek u Wnioskodawcy nastąpił 3 grudnia 2019 r. - obowiązek podatkowy powstaje 15 stycznia 2020 r.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Stosownie do art. 99 ust. 14 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, zwane "informacjami podsumowującymi".

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne za pomocą środków komunikacji elektronicznej w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w art. 100 ust. 1 (art. 100 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 100 ust. 8 ustawy, informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek błędów w złożonej informacji podsumowującej podmiot, który złożył informację podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę tej informacji za pomocą środków komunikacji elektronicznej (art. 101 ustawy).

Należy mieć na uwadze, że podatek VAT jest podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, co oznacza, że wysokość ewentualnego zobowiązania podatkowego deklaruje pierwotnie sam podatnik. Zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstają bowiem na mocy zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, bez potrzeby wydawania decyzji przez organy podatkowe.

Jak wskazano powyżej, obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstał 15 listopada 2019 r. w stosunku do pierwszej (...) (której dostawa miała miejsce 31 października 2019 r.) oraz 15 stycznia 2019 r. w odniesieniu do drugiej (...) (dostarczonej Spółce 3 grudnia 2019 r). Wnioskodawca otrzymał od dostawcy z państwa członkowskiego (z Holandii) faktury w stosunku do przedmiotowych dostaw towarów (...) w grudniu 2019 r.

Zgodnie zatem z regulacjami art. 99 ust. 1 w zw. z art. 99 ust. 7c ustawy, Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT winien wykazać w deklaracji VAT-7 składanej za okresy miesięczne wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zdarzenia te miały miejsce. Spółka winna zatem wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie pierwszej (...) w deklaracji za miesiąc październik 2019 r., składanej do dnia 25 listopada 2019 r. - gdyż wewnątrzwspólnotowe nabycie miało miejsce w październiku 2019 r. oraz w deklaracji za grudzień 2019 r., składanej do dnia 25 stycznia 2020 r., gdyż w grudniu 2019 r. miało miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie drugiej (...). Deklaracje te (VAT-7) winny zawierać dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego.

Z kolei w odniesieniu do informacji podsumowującej, zaznaczyć należy, że informacja ta (VAT-UE) jest składana jest w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji (m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów). W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie Spółka winna wykazać WNT pierwszej (...), dla której obowiązek podatkowy powstał 15 listopada 2019 r. w informacji podsumowującej składanej do 25 grudnia 2019 r., natomiast w stosunku do drugiej (...), dla której obowiązek podatkowy powstał 15 stycznia 2020 r. - w informacji składanej do dnia 25 lutego 2020 r.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że przedstawiony przez Spółkę sposób postępowania, zgodnie z którym złożyła ona korektę deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej za wrzesień 2019 r. wykazując w tym okresie podatek VAT należny oraz podatek naliczony z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia (...) jest nieprawidłowy.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Spółki, należało uznać je za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, w zakresie zadanego przez Wnioskodawczynię pytania i stanowiska przedstawionego w odniesieniu do zadanego pytania. Inne kwestie, nieobjęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone. W szczególności, kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ustawy o VAT nie była przedmiotem rozstrzygnięcia. Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego, tj. momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów a także poprawności dokonania korekty deklaracji oraz informacji podsumowującej za wrzesień 2019 r., wykazując w tym okresie podatek VAT należny i naliczony w związku z WNT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.