0111-KDIB3-3.4012.394.2020.3.JS - Miejsce opodatkowania usług pośrednictwa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 października 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.394.2020.3.JS Miejsce opodatkowania usług pośrednictwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lipca 2020 r. (data wpływu 9 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z 22 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania podatkiem VAT usług pośrednictwa świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania podatkiem VAT usług pośrednictwa świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 16 września 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.394.2020.2.JS, 0115-KDIT1.4011.570.2020.3.k.k.

We wniosku przedstawiono następujący san faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m in. w zakresie pośrednictwa w sprzedaży towarów (PKD: 46.19 Z, PKWIU 74 90 12.0 - usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń). Działalność gospodarcza prowadzona jest przez Wnioskodawcę od dn. 1 czerwca 2019 r.

Wnioskodawca, na podstawie umowy agencyjnej zawartej z przedsiębiorcą mającym siedzibę na terytorium Chińskiej Republiki Ludowej (dalej jako "Dający Zlecenie"), pośredniczy w zawieraniu umów sprzedaży na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pomiędzy Dającym Zlecenie, a klientami, którymi są w większości osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Umowa agencyjna została zawarta w dn. 8 czerwca 2019 r. i wykonywana jest przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i składa deklaracje VAT-R, co ma związek z innym rodzajem prowadzonej przez niego działalności. Ponadto Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, co również ma związek z innym rodzajem działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca świadczy swoje usługi ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, jego stałe miejsce zamieszkania znajduje się również w Polsce. Usługi Wnioskodawcy świadczone są dla miejsca siedziby Dającego Zlecenie, znajdującej się poza terytorium UE.

Dający Zlecenie nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, niemniej w ocenie Wnioskodawcy winien zostać uznany za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.).

Do zobowiązań Wnioskodawcy, jako agenta, należy zgodnie z ww. umową:

(1) Stałe współdziałanie przy zawieraniu umów sprzedaży przez Dającego Zlecenie na terenie Polski;

(2) Aktywne poszukiwanie na terenie Polski klientów dla Dającego Zlecenie, prezentowanie klientom podstawowych informacji na temat Dającego Zlecenie i oferowanych przez niego produktów, bezzwłoczne przekazywanie Dającemu Zlecenie informacji o klientach zainteresowanych oferowanym przez niego sprzętem. Przedmiotem sprzedaży są urządzenia elektroniczne oraz akcesoria do telefonów komórkowych;

(3) Utrzymywanie długofalowych, dobrych relacji z klientami oraz bieżąca obsługa klientów, w tym w szczególności: odbieranie telefonów, odpisywanie na wiadomości e-mail w terminie nie dłuższym niż 24 godziny od ich odebrania, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy;

(4) Przyjmowanie od klientów oświadczeń woli w zakresie zawieranych umów, także w zakresie ewentualnych zwrotów, wad produktów i reklamacji;

(5) Odbiór za Dającego Zlecenie od zamawiającego podmiotu trzeciego zapłaty za sprzedane produkty. Dający Zlecenie upoważnił w umowie Wnioskodawcę do odbioru w jego imieniu ceny sprzedaży od pozyskanych przez Wnioskodawcę klientów;

(6) Prowadzenie i organizowanie działalności marketingowej, reklamowej i promocyjnej na rzecz Dającego Zlecenie, w szczególności w celu budowania pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa Dającego Zlecenie;

(7) Dostarczanie klientom pełnej i niezbędnej dokumentacji do odzyskania ewentualnego odszkodowania od ubezpieczyciela za szkody wynikłe podczas doręczania towaru, próbki lub upominku;

(8) Rozliczanie wykonanych w ramach Umowy czynności.

Przebieg realizowania zamówień, składanych przez klientów, wygląda następująco:

(1) Klient składa zamówienie na towar za pośrednictwem Wnioskodawcy, przy czym złożenie zamówienia odbywa się poprzez serwis internetowy (...) lub sklep internetowy. Informacja o warunkach transakcji znajduje się w ogólnodostępnym regulaminie Klient posiada dostęp do regulaminu przed zawarciem transakcji. W regulaminie znajduje się informacja, iż towar wysyłany jest spoza terytorium UE, tj. z Chińskiej Republiki Ludowej, a opłaty wynikające z wprowadzenia towaru z rynku zagranicznego do Polski, w przypadku konieczności uiszczenia takich opłat, ponosi klient.

(2) Klient wpłaca kwotę określoną w treści aukcji lub regulaminu na rachunek bankowy Wnioskodawcy tytułem zapłaty za zamówiony produkt, przy czym Wnioskodawca prowadzi odrębny rachunek bankowy dla rozliczania tych transakcji; klient dokonuje zapłaty w polskich złotych (PLN). Dający Zlecenie upoważnił w umowie Wnioskodawcę do odbioru w jego imieniu wynagrodzenia od pozyskanych przez Wnioskodawcę klientów;

(3) Wnioskodawca wysyła Dającemu Zlecenie informacje na temat zawartej umowy oraz dane kontaktowe klienta, w szczególności adres, na który należy wysłać produkt oraz przekazuje otrzymaną od klienta kwotę, pomniejszoną o wysokość prowizji Wnioskodawcy; Wnioskodawca przekazuje pieniądze na rzecz Dającego Zlecenie w dolarach amerykańskich (USD). Przesyłanie ww. informacji oraz przekazanie płatności odbywa się za pośrednictwem serwisu internetowego (...). Wnioskodawca i Dający Zlecenie uznali, iż serwis ten jest najlepszym gwarantem zabezpieczenia interesów wszystkich stron transakcji, księguje pieniądze natychmiastowo pobierając przy tym bardzo niskie prowizje w stosunku do zwykłych przelewów bankowych czy innych form płatności. Gwarantuje on również 100% zwrotu środków w przypadku gdyby Dający Zlecenie z jakiegoś powodu nie wywiązał się z wykonywania umowy w sposób rzetelny. Pieniądze księgowane są najpierw na rachunku serwisu (...), a następnie przekazywane Dającemu Zlecenie. Płatności te działają identycznie, jak te realizowane przez polski serwis płatności (...).

(4) Przesyłki wysyłane są przez Dającego Zlecenie bezpośrednio na adres klienta. Dokument sprzedaży wystawiony jest przez Dającego Zlecenie na rzecz klienta i opiewa na kwotę, którą klient zapłacił tytułem ceny towaru, a ponadto zawiera dokładną nazwę zakupionego produktu oraz cenę dostawy.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi prowizja Wnioskodawca, raz w miesiącu, wystawia fakturę za świadczenie usług pośrednictwa na rzecz Dającego Zlecenie - na kwotę wypracowanej w danym miesiącu prowizji. Prowizja uzależniona jest od łącznej wartości złożonych za pośrednictwem Wnioskodawcy zamówień na towar w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu), tj. im wyższa wartość złożonych zamówień, tym wyższa prowizja.

Rozpatrywaniem ewentualnych zwrotów oraz reklamacji zajmuje się Wnioskodawca, działający jako agent Dającego Zlecenie.

Stosunek prawny pomiędzy Dającym Zlecenie, a Wnioskodawcą uregulowany jest w umowie, z której wynika, iż Wnioskodawca nie nabywa towaru na własną rzecz, lecz pośredniczy w transakcjach zawieranych pomiędzy klientami, a Dającym Zlecenie. Wnioskodawca nie jest importerem towaru i nie sprowadza go na własny rachunek. Wnioskodawca nie nabywa prawa do dysponowania importowanym towarem jak właściciel, lecz własność towaru przenoszona jest przez Dającego Zlecenie bezpośrednio na klienta, z pominięciem osoby Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu usług świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługobiorcą świadczonych przez niego usług jest kontrahent zagraniczny, będący podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług. Miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - jest terytorium kraju, w którym usługobiorcy posiadają siedzibę.

W konsekwencji, czynności te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia w kraju podatku od towarów i usług z tytułu świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju - przez które, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z zastrzeżeniem art. 2a ustawy.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się z kolei co do zasady terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (art. 2 pkt 3 ustawy).

Terytorium państwa członkowskiego to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a-2 pkt 4 ustawy.

Z kolei terytorium państwa trzeciego oznacza terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 - art. 2 pkt 5 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego. Zakłada on istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Zatem przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy raz jeszcze podkreślić, że z przepisu art. 5 ust. 1 ustawy regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, że dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (miejsca świadczenia). Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, na mocy umowy agencyjnej zawartej z przedsiębiorcą mającym siedzibę na terytorium państwa trzeciego (Dającym Zlecenie), pośredniczy w zawieraniu umów sprzedaży pomiędzy Dającym Zlecenie a klientami. Stosunek prawny pomiędzy Dającym Zlecenie, a Wnioskodawcą uregulowany jest w umowie, z której wynika, że Wnioskodawca nie nabywa towaru na własną rzecz, lecz pośredniczy w transakcjach zawieranych pomiędzy klientami, a Dającym Zlecenie. Wnioskodawca nie jest importerem towaru i nie sprowadza go na własny rachunek. Wnioskodawca nie nabywa prawa do dysponowania importowanym towarem jak właściciel, lecz własność towaru przenoszona jest przez Dającego Zlecenie bezpośrednio na klienta, z pominięciem osoby Wnioskodawcy. Ponadto, zgodnie z opisem stanu faktycznego, Dający Zlecenie winien zostać uznany za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 2 (w zakresie podatku od towarów i usług), w oparciu o tak przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, mającą zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu - art. 28b ust. 3 ustawy.

Z analizy okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca, jak również Dający Zlecenie spełniają definicję podatnika wskazaną w cytowanym powyżej art. 28a ustawy o VAT. Jednocześnie, w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania zastrzeżenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy w przypadku usług pośrednictwa świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podatnika posiadającego siedzibę działalności na terytorium państwa trzeciego (Dającego Zlecenie), miejscem świadczenia tych usług w świetle ww. art. 28b ust. 1 ustawy jest terytorium tego państwa trzeciego, w którym usługobiorca posiada siedzibę. Tym samym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa na rzecz Dającego Zlecenie nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek rozliczenia w Polsce podatku VAT z tytułu usług świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie opisanych we wniosku.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług (pytania oznaczonego we wniosku nr 2), należało uznać je za prawidłowe.

Jednocześnie Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania oznaczonego we wniosku nr 1) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego w zakresie podatku od towarów i usług. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl