0111-KDIB3-3.4012.352.2019.2.JS - Opodatkowanie podatkiem VAT przemieszczenia olejów smarowych objętych procedurą celną wywozu z terytorium Niemiec na pokład statków morskich.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 września 2019 r. (data wpływu 18 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z 26 listopada 2019 r. (data wpływu 3 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przemieszczenia olejów smarowych objętych procedurą celną wywozu z terytorium Niemiec na pokład statków morskich - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przemieszczenia olejów smarowych objętych procedurą celną wywozu z terytorium Niemiec na pokład statków morskich. Ww. wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony pismem z 26 listopada 2019 r. (data wpływu 3 grudnia 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 19 listopada 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.218.2019.1.JS i 0111-KDIB3-3.4012.352.2019.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności A. z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: A. lub Spółka) jest zaopatrywanie statków morskich w paliwa i oleje smarowe. W związku z prowadzoną działalnością Spółka zamierza nabyć od B. (dalej: B.) oleje smarowe, a następnie dostarczać oleje smarowe na pokład statków morskich korzystając z procedury zgłoszenia wywozowego, zgodnie z art. 269 ust. 3 (dalej: procedura wywozowa) Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (dalej: "kodeks celny"). B. jest podmiotem posiadającym siedzibę w Niemczech, prowadzącym tam działalność gospodarczą oraz posiadającym niemiecką rejestrację na podatek VAT. Spółka A. jest zarejestrowana na podatek VAT w Niemczech i w Polsce. Na potrzeby powyższej transakcji A. poda B. swój niemiecki numer rejestracji na VAT. Sprzedaż olejów smarowych od B. do A. będzie opodatkowana podatkiem VAT w Niemczech. A. zamierza dokonać wyrejestrowania jako polski podatnik podatku VAT.

Miejscem produkcji towaru są Niemcy. Oleje będą przeznaczone na zaopatrzenie statków morskich i mają zostać zużyte wskutek ich eksploatacji. Spółka planuje przemieścić towar z terytorium Niemiec, przez terytorium Polski do polskiego portu morskiego i załadować towar na statki. Transport towarów będzie organizowany przez Spółkę. Spółka zamierza skorzystać z procedury wywozowej, rozpoczynając ją na terytorium Niemiec i kończąc na pokładzie statków morskich. Przewóz będzie realizowany w systemie ECS, a przemieszczeniu będzie towarzyszył zarówno wydruk z systemu ECS potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozowej, jak i dokumenty handlowe. Zakończenie przewozu zostanie potwierdzone dokumentem IE 599 wygenerowanym przez urząd celny wywozu.

Oleje nie będą przemieszczane w celu dalszej odsprzedaży, lecz na pokład statków morskich jako zapas statku. Spółka nie zamierza korzystać z usług pośredników, ani tworzyć w Polsce składu podatkowego. Procedura wywozowa ma być dokonana w sposób bezpośredni, bez magazynowania olejów na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 3):

Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przemieszczenie olejów smarowych z terytorium Niemiec, przez terytorium Polski w celu dostawy na pokład statków morskich jako zaopatrzenie statków, będzie uznawane za którąkolwiek z transakcji opodatkowanych na terytorium Polski zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w szczególności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na gruncie tej ustawy obecnie jak również od 1 stycznia 2020 r.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przemieszczanie olejów smarowych z terytorium Niemiec, przez terytorium Polski w celu dostawy na pokład statków morskich jako zaopatrzenie statków, nie będzie uznawane za transakcję opodatkowaną na terytorium Polski, a w szczególności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez nabycie wewnątrzwspólnotowe należy rozumieć "nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz".

W ocenie Spółki nie można mówić w tej sytuacji o przemieszczeniu towarów na terytorium kraju, ze względu na to, że Polska w żadnym momencie przemieszczania towarów nie będzie ich miejscem docelowym, ani w żadnym momencie ich transportu przez terytorium kraju nie zostaną one dopuszczone do konsumpcji.

Miejscem przeznaczenia towarów będzie statek morski, a nie terytorium Polski. W konsekwencji nie można mówić o zrealizowaniu przesłanek dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na gruncie ustawy o podatku VAT, gdyż towar zostanie wywieziony poza terytorium kraju. Dla celów potwierdzenia dokonania tej dostawy, Spółka będzie dysponowała dokumentem IE 599 wygenerowanym przez urząd celny wywozu. Jak wynika z wyjaśnień opublikowanych przez Komisję Europejską na stronie internetowej, jest on wystarczający dla potwierdzenia, że towar został dostarczony na statek.

Zgodnie natomiast z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT "wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy: dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach".

Artykuł 83 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stanowi, że "stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do (...) dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków: a) używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów (...)".

Powyższe oznacza, że przemieszczenie olejów smarowych przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, będzie korzystało z wyłączenia z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a co za tym idzie nie będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Przedmiotowa transakcja nie stanowi żadnej z pozostałych czynności opodatkowanych wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i jako taka nie jest opodatkowana na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy).

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazać należy, że cyt. art. 5 ust. 1 ustawy określa wykaz czynności podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce. Oznacza to, że przepisy ustawy znajdują zastosowanie jedynie do wymienionych tam czynności i zdarzeń. Definicje tych czynności (zdarzeń) ustawodawca zawarł natomiast w kolejnych przepisach ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez eksport towarów rozumie się, dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a. dostawcę lub na jego rzecz, lub

b. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych (art. 2 pkt 8 ustawy).

W myśl art. 2 ust. 9 ustawy, import towarów to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

c. z zastrzeżeniem art. 10; * dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit.a.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy).

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 13 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, w związku z prowadzoną działalnością Spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii (Wnioskodawca) nabywa od podmiotu z siedzibą w Niemczech (Dostawcy) oleje smarowe, a następnie dostarcza je na pokład statków morskich, korzystając z procedury zgłoszenia wywozowego zgodnie z art. 269 ust. 3 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (dalej: "procedura wywozowa").

Dostawca olejów smarowych prowadzi w Niemczech działalność gospodarczą i jest zarejestrowany do celów podatku VAT w Niemczech. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Niemczech i w Polsce. Na potrzeby transakcji Spółka poda Dostawcy swój niemiecki numer VAT. Sprzedaż olejów smarowych przez Dostawcę na rzecz Spółki będzie opodatkowana podatkiem VAT w Niemczech. Spółka zamierza dokonać wyrejestrowania jako polski podatnik VAT.

Miejscem produkcji towaru są Niemcy. Oleje będą przeznaczone na zaopatrzenie statków morskich i mają zostać zużyte wskutek ich eksploatacji. Spółka planuje przemieścić przedmiotowe oleje z terytorium Niemiec przez terytorium Polski do polskiego portu morskiego i załadować na statki. Transport towarów będzie organizowany przez Spółkę. Wnioskodawca zamierza skorzystać z procedury wywozowej, rozpoczynając ją na terytorium Niemiec i kończąc na pokładzie statków morskich. Przewóz będzie realizowany w systemie ECS, a przemieszczeniu będzie towarzyszył zarówno wydruk z systemu ECS potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozowej, jak i dokumenty handlowe. Zakończenie przewozu zostanie potwierdzone dokumentem IE 599 wygenerowanym przez urząd celny wywozu.

Oleje nie będą przemieszczane w celu dalszej odsprzedaży, lecz na pokład statków morskich jako zapas statku. Spółka nie zamierza korzystać z usług pośredników, ani tworzyć w Polsce składu podatkowego. Procedura wywozowa ma być dokonana w sposób bezpośredni, bez magazynowania olejów na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca ma wątpliwości, czy wskazane przemieszczenie olejów smarowych z terytorium Niemiec przez terytoriom kraju, w celu ich dostawy na pokład statków morskich jako zaopatrzenie tych statków, stanowi którąkolwiek z transakcji opodatkowanych na terytorium Polski zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na gruncie podatku od towarów i usług, zarówno obecnie, jak po 1 stycznia 2020 r.

Wskazać należy, że istotą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest opodatkowanie czynności nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Należy przy tym podkreślić, że o potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydować muszą okoliczności faktyczne, a nie wola i przekonanie kontrahentów.

Przepisy określające konstrukcję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jako czynności opodatkowanej zostały zawarte w art. 9-12a ustawy. Jest to spowodowane przede wszystkim tym, że o ile sam schemat wewnątrzwspólnotowego nabycia jest stosunkowo prosty i przejrzysty, o tyle istnieje wiele wyjątków i szczegółowych uregulowań, w przypadku których dana czynność - aczkolwiek mieści się w ramach ogólnego schematu - nie stanowi nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Wskazany wyżej przepis art. 11 ust. 1 ustawy pozwala na uznanie za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do jego przedsiębiorstwa z jednego do drugiego państwa członkowskiego. Przy czym, towary te mogły zostać przez niego w państwie członkowskim wytworzone, wydobyte, jak również nabyte (także w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) bądź zaimportowane. W tym przypadku w państwie, z którego są wywożone towary, następuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, a w państwie, do którego są przywożone, występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zastosowanie tego mechanizmu pozwala na opodatkowanie towarów w miejscu ich faktycznej konsumpcji.

Jednocześnie, ustawodawca uwzględnił w przepisach wyłączenia z uznania niektórych przemieszczeń towarów własnych, o których mowa w cyt. art. 11 ust. 1 ustawy dokonanych przez podatnika od wartości dodanej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy, przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w przypadku, gdy towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej eksportowi towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju.

Powyższe oznacza, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie ma miejsca m.in. wtedy, gdy towary należące do podatnika przemieszczane są do Polski jedynie w celu dokonania ich wywozu poza terytorium Unii. Do sytuacji takiej może dojść np. gdy podatnicy z krajów Unii Europejskiej niemających bezpośrednio granicy z państwami trzecimi dokonują wywozu swoich towarów poza terytorium UE drogą lądową, bądź też korzystają ze statków morskich innego państwa członkowskiego niż państwo, w którym rozpoczęto wysyłkę (transport).

Podkreślić należy, że w treści cyt. art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawodawca posługuje się określeniem "czynności odpowiadającej eksportowi towarów". Wynika to z faktu, że wedle regulacji art. 2 pkt 8 ustawy eksportem jest dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli wywóz towarów jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Nie można więc mówić o eksporcie w rozumieniu krajowych przepisów ustawy o VAT, gdy towar jest przemieszczany przez terytorium Rzeczpospolitej Polskiej do kraju trzeciego, ale wysyłka/transport towarów rozpoczęte zostały na terytorium innego państwa członkowskiego. Przewóz towarów rozpoczynający się w innym niż Rzeczpospolita Polska kraju członkowskim, przebiegający z miejsca nabycia towarów w tym państwie do urzędu celnego wywozu na terytorium kraju (gdzie wystawiany jest komunikat potwierdzający wywóz tego towaru poza UE), stanowi natomiast "czynność odpowiadającą eksportowi towarów" w państwie członkowskim.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca będący podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby podatku VAT w Niemczech dokonuje nabycia olejów smarowych w tym państwie członkowskim od podmiotu również zarejestrowanego na potrzeby VAT w Niemczech. Przedmiotowa transakcja jest opodatkowana podatkiem VAT na terytorium Niemiec. Następnie, Spółka dokonuje przemieszczenia nabytych towarów w celnej procedurze wywozowej, którą rozpoczyna na terytorium Niemiec, na pokłady statków morskich w celu zaopatrzenia tych statków (jako zapasy statków zużywane do ich eksploatacji). Procedura wywozu kończy się w momencie otrzymania przez Spółkę dowodu potwierdzającego wywóz towarów w postaci komunikatu IE 599, wystawionego przez urząd celny wywozu.

Zauważyć więc należy, że Wnioskodawca będzie dokonywał przemieszczenia towarów, które zostaną przez niego nabyte na terytorium państwa członkowskiego. Będzie to zatem przemieszczenie towarów własnych (należących do Spółki). Tego typu przemieszczenia, określane jako nietransakcyjne (o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy), odróżnić należy od czynności, które wskazane są w art. 9 ust. 1 ustawy - wymagających co do zasady istnienia dwóch tron transakcji: nabywcy towarów, rozpoznającego wewnątrzwspólnotowe nabycie oraz dostawcy towarów, rozpoznającego wewnątrzwspólnotowa dostawę.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotowe przemieszczenie towarów będzie korzystać z wyłączenia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy - który odnosi się wprost do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zdefiniowanego w art. 9 ust. 1 ustawy. W przypadku bowiem nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, zastosowanie mogą mieć jedynie wyłączenia, które ustawodawca zawarł w art. 12 i 12a ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że Wnioskodawca nabywa przedmiotowe towary na terytorium Niemiec, a następnie dokonuje transportu towarów własnych w celu ich wywozu poza terytorium Unii Europejskiej. Jednocześnie, przemieszczenie olejów smarowych w procedurze wywozu rozpoczętej na terytorium państwa członkowskiego, w celu wywiezienia towarów poza terytorium Unii Europejskiej (które potwierdzone zostanie przez urząd celny wywozu komunikatem IE 599), stanowi wyłączenie z uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy i tym samym nie będzie powodować obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju przez Spółkę, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy. Co istotne, przemieszczenie to będzie stanowiło czynność odpowiadającą eksportowi towarów, rozpoczętą przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec - a w konsekwencji, podlegać będzie opodatkowaniu w Niemczech.

Wskazać również należy, że opisane przemieszczenie towarów nie będzie stanowiło żadnej z pozostałych czynności opodatkowanych na terytorium kraju, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca nabywa i transportuje towary własne z terytorium państwa członkowskiego, zatem w przedmiotowej sprawie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (mamy do czynienia z dostawą towarów), jednak ma to miejsce na terytorium państwa członkowskiego, a nie w Polsce. Tym samym, nie będzie to odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dochodzi również do importu, rozumianego jako przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju, gdyż miejscem pochodzenia towarów jest państwo członkowskie (Niemcy), a nie państwo trzecie. Transport towarów przez Spółkę nie stanowi też wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy, z uwagi na fakt, że oleje smarowe o których mowa we wniosku, wywożone są przez Wnioskodawcę poza obszar Unii Europejskiej, nie zaś na terytorium innego państwa członkowskiego.

Stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przemieszczanie olejów smarowych z terytorium Niemiec przez terytorium Polski, w celu dostawy na pokład statków morskich, jako zaopatrzenie tych statków nie będzie uznawane za transakcję opodatkowaną na terytorium kraju, a w szczególności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu ustawy o VAT - należy zatem uznać za prawidłowe.

Przy czym, zaznaczyć należy, że brak uznania przedmiotowej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wynika z innych przyczyn i z innej podstawy prawnej niż wskazana przez Spółkę w uzasadnieniu wniosku. Do opisanego przez Wnioskodawcę przemieszczenia olejów smarowych zastosowanie znajduje bowiem art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy, zgodnie z którym przemieszczenie towarów własnych (należących do Spółki), będących przedmiotem czynności odpowiadającej eksportowi towarów na terytorium Niemiec, nie stanowi ich wewnątrzwspólnotowego nabycia w Polsce. Jednocześnie, jak wskazano wyżej, przemieszczenie to nie stanowi również żadnej z pozostałych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Nadmienić należy, że - jak wskazano wyżej - przedmiotowa transakcja będzie podlegać opodatkowaniu na terytorium państwa członkowskiego, tj. w Niemczech. Tym samym, w opisanych okolicznościach zdarzenia przyszłego, przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania interpretacji, jak również od 1 stycznia 2020 r. - wyłącznie przy założeniu, że przepisy w tym zakresie nie ulegną zmianie.

Organ wskazuje jednocześnie, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 dotyczących podatku akcyzowego zostało wydane osobne rozstrzygnięcie.

Informuje się, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Podkreślenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadmienia się, że przepisy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny nie są przedmiotem niniejszej interpretacji. Elementy wniosku odnoszące się do przepisów celnych, takie jak procedura celna wywozowa czy posiadanie przez Spółkę dokumentu potwierdzającego wywóz towarów (komunikatu IE 599), zostały przyjęte jako część opisu zdarzenia przyszłego i tym samym nie podlegały one ocenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.