0111-KDIB3-3.4012.311.2020.1.JSU - Brak prawa do odzyskania podatku VAT w odniesieniu do realizowanego projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lipca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.311.2020.1.JSU Brak prawa do odzyskania podatku VAT w odniesieniu do realizowanego projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2020 r. (data wpływu12 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w odniesieniu do realizowanego projektu pn.: "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w odniesieniu do realizowanego projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Stacja Pogotowia realizuje projekt pn.: "...". Wniosek o nr...został zatwierdzony przez Zarząd Województwa uchwałą nr... z dnia 3 czerwca 2020 r. Celem projektu jest zakup sprzętu i aparatury medycznej, ambulansów, środków ochrony osobistej oraz środków do dezynfekcji dla Stacji Pogotowia celem poprawy jakości, a także dostępności pomocy i świadczeń medycznych w związku z epidemią koronawirusa SARS-CoV-2. Projekt realizowany będzie w okresie od 1 czerwca do 30 września 2020 r. Wszystkie działania w ramach projektu nakierowane są na zapobieganie, przeciwdziałanie i zwalczanie choroby Covid-19 wywołanej przez koronawirusa SARS-CoV-2. Stacja Pogotowia jest podmiotem leczniczym, której organem założycielskim jest Gmina Miasto C. Podstawowym zadaniem jednostki jest udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu pomocy doraźnej. W szczególności do zadań Stacji należy udzielanie w miejscu zdarzenia świadczeń zdrowotnych w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia powodujących zagrożenie życia, transportowanie chorych, organizowanie i koordynowanie akcji ratowniczych w razie klęsk żywiołowych, katastrof i innych zdarzeń masowych. SP jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, posiada nr identyfikacji podatkowej, co jest wykorzystywane przez SP do czynności opodatkowanych niezwiązanych z opieką medyczną wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 19, 19a, 20 ustawy o VAT. Towary i usługi zakupione na potrzeby realizacji projektu będą służyły wyłącznie do czynności zwolnionych od opodatkowania podatkiem od towarów i usług wymienionych w artykule 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 19, 19a, 20 ustawy o VAT. Zwolnienie przedmiotowe w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu i poprawie zdrowia obejmuje także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanymi, wykonywanymi w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. Instytucja Zarządzająca w ramach oceny kwalifikowalności poniesionych kosztów realizowanego Projektu, zobowiązała SP w C. do przedstawienia dokumentu wystawionego przez uprawniony organ podatkowy w zakresie możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT i przedstawienia aktualnej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do Projektu współfinansowanego ze środków unijnych polegającego na nabyciu sprzętu i aparatury medycznej, ambulansów, środków ochrony osobistej oraz środków do dezynfekcji istnieje możliwość całkowitego odzyskania przez SP w C. podatku VAT naliczonego od dokonanych zakupów w ramach realizacji opisanego projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca, uważa że nie ma możliwości odliczenia podatku VAT przy zakupie towarów i usług w związku z realizacją opisanego Projektu ze środków UE. Stanowisko jest oparte na przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18-20 i art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Naliczony podatek VAT przy zakupie sprzętu i aparatury medycznej, ambulansów, środków ochrony osobistej oraz środków do dezynfekcji, nie może zostać odliczony, gdyż ma bezpośredni związek z czynnościami zwolnionymi (usługami w zakresie opieki zdrowotnej) i nie służy czynnościom opodatkowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Stacja Pogotowia w C. realizuje projekt pn.: "...". Celem projektu jest zakup sprzętu i aparatury medycznej, ambulansów, środków ochrony osobistej oraz środków do dezynfekcji dla Stacji Pogotowia w C. SP jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, posiada nr identyfikacji podatkowej, co jest wykorzystywane przez SP do czynności opodatkowanych niezwiązanych z opieką medyczną wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 19, 19a, 20 ustawy o VAT. Towary i usługi zakupione na potrzeby realizacji projektu będą służyły wyłącznie do czynności zwolnionych od opodatkowania podatkiem od towarów i usług wymienionych w artykule 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 19, 19a, 20 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwość całkowitego odzyskania przez SP podatku VAT naliczonego od dokonanych zakupów w ramach realizacji opisanego projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione. Pomimo bowiem, że zakupów dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, to zakupione w ramach projektu towary i usługi będą służyły wyłącznie do czynności zwolnionych od opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje również zwrot podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowego działania Wnioskodawca nie będzie również mieć możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik powinien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ środki, o których mowa we wniosku nie będą pochodzić z ww. źródeł, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto należy także zauważyć, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl