0111-KDIB3-3.4012.294.2020.1.JS - Rozliczenie nabycie towarów od kontrahenta z Wielkiej Brytanii.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2020 r. (data wpływu do Organu 1 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozliczenia nabycia towarów od Kontrahenta z Wielkiej Brytanii zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozliczenia nabycia towarów od Kontrahenta z Wielkiej Brytanii zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem gospodarczym prowadzącym działalność gospodarczą z siedzibą w Polsce, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT, a także jest zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, jako podatnik VAT-UE. Wnioskodawca jest dystrybutorem sprzętu chłodniczego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza nabywać towary od kontrahenta z Wielkiej Brytanii, który z kolei będzie je nabywał od producentów/dostawców spoza Unii Europejskiej - Chin.

Towary są transportowane bezpośrednio od producenta z Chin do Wnioskodawcy w Polsce. Producent (A) będzie wystawiał fakturę sprzedaży dotyczącą towarów do Kontrahenta z Wielkiej Brytanii (B), z kolei Kontrahent wystawi stosowną fakturę sprzedaży towaru do Wnioskodawcy (C).

W zakresie organizacji transportu, mogą wystąpić trzy schematy według warunków INCOTERMS:

a. FCA - sprzedający ponosi koszty załadunku towaru i transportu oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi wskazanemu przez stronę kupującą w oznaczonym miejscu. Towar zostaje uznany za dostarczony w momencie załadunku i w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka utraty lub uszkodzenia towaru na kupującego. Kupujący ponosi koszty związane z importem towarów oraz transportem towaru od momentu dostarczenia przez sprzedającego kurierowi/ przewoźnikowi.

b. DAP - sprzedający odpowiada za dostarczenie towaru do określonego miejsca. Kupujący ponosi koszty przewozu, rozładunku, odprawy importowej oraz odpowiedzialność za towar oraz jego koszty aż do momentu transportowania go do wyznaczonego miejsca.

c. Ex Works - Wnioskodawca organizuje transport towaru od producenta/dostawcy do Polski oraz ponosi jego koszt; wszelkie ryzyka/odpowiedzialność związana z towarem przechodzi na wnioskodawcę w kraju wysyłki, w którym nabywa prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

W każdym z warunków w kraju wysyłki Wnioskodawca będzie nabywał prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

Odprawa celna towarów odbędzie się w Polsce, gdzie nastąpi dopuszczenie towarów do obrotu na terenie Unii Europejskiej. Towary zostaną zgłoszone przez agencję celną (przedstawiciela pośredniego w rozumieniu przepisów celnych) w imieniu Wnioskodawcy, który będzie importerem towarów w Polsce.

Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty cła oraz podatku VAT z tytułu importu. Jako nadawca/eksporter na dokumentach celnych potwierdzających odprawę w Polsce będzie widniał Kontrahent (B), natomiast Wnioskodawca będzie wykazany jako "odbiorca towarów".

Kontrahent Wnioskodawcy nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Nie jest również zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce. Sprzedaż towarów pomiędzy Kontrahentem (B) a Wnioskodawcą, ma miejsce przed dokonaniem celnej odprawy importowej w Polsce, tj. przed dopuszczeniem towarów do obrotu w Unii Europejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku nabycia towarów od Kontrahenta z Wielkiej Brytanii, w stanie faktycznym opisanym we wniosku, Wnioskodawca będzie wyłącznie zobowiązany do rozliczenia transakcji jako import towarów, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 oraz art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT? W opisanej sytuacji nie wystąpi obowiązek rozliczenia nabycia towarów od Kontrahenta (B) w trybie przewidzianym w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że sprzedaż towarów pomiędzy Kontrahentem a Wnioskodawcą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia towarów od Kontrahenta z Wielkiej Brytanii (B), w stanie faktycznym opisanym we wniosku, Wnioskodawca będzie wyłącznie zobowiązany do rozliczenia transakcji jako import towarów, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 oraz art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie będzie natomiast obowiązany do rozliczenia nabycia towarów od Kontrahenta w trybie przewidzianym w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że sprzedaż towarów pomiędzy Kontrahentem (B) a Wnioskodawcą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez import towarów, w myśl art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną, lub zerową stawkę celną.

Z kolei z art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, iż podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek.

Natomiast, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy o VAT - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Terytorialny charakter podatku od towarów i usług oznacza zatem, że opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

W kontekście danej sprawy, istotny jest przepis art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Na podstawie powyższego przepisu, należy więc uznać, że pomimo, iż towary będą przedmiotem jednej wysyłki od producenta/dostawcy nieunijnego do Wnioskodawcy, transakcje dostawy towarów zostaną rozpoznane pomiędzy producentem/dostawcą nieunijnym (A) a Kontrahentem (B) oraz pomiędzy Kontrahentem a Wnioskodawcą (C).

Z uwagi na to, że towary podlegają przemieszczeniu pomiędzy różnymi państwami, należy przywołać przepisy regulujące zasady określania miejsca dostawy towarów.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest natomiast miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT).

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

W myśl zaś art. 22 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która: 1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów; 2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W przedstawionym stanie faktycznym, dostawy towarów pomiędzy Kontrahentem (B) a Wnioskodawcą nastąpią przed odprawą celną w Polsce. W momencie nabycia towarów od Kontrahenta, tj. przed dokonaniem importu, towar nie będzie jeszcze dopuszczony do obrotu na terytorium Unii Europejskiej.

Z uwagi na fakt, że w danej sprawie towary są transportowane spoza Unii Europejskiej do Polski, kluczowym przepisem jest art. 22 ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku, gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów. W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym będzie on podatnikiem z tytułu importu towarów (na co wskazuje treść przytoczonych powyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 1 oraz art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Kontrahent z Wielkiej Brytanii nie jest podatnikiem VAT z tytułu importu towarów w Polsce, wobec czego przepis art. 22 ust. 4 ustawy o VAT, który ustanawia miejsce świadczenia w Polsce, nie znajdzie w sprawie zastosowania.

W danej sprawie zgłoszenie celne i dopuszczenie towarów do obrotu na terytorium Polski będzie dokonywane przez Wnioskodawcę, który będzie obowiązany do rozpoznania przedmiotowych dostaw na jego rzecz, jako importu towarów. W świetle powyższego, transakcją podlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce będzie import towarów dokonywany przez Wnioskodawcę.

Jak wynika z brzmienia art. 22 ust. 4 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, transakcje dokonane przez Wnioskodawcę z Kontrahentem z Wielkiej Brytanii nie podlegają opodatkowaniu VAT na terytorium Polski. Zatem, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - powinny być uznane za dokonane i podlegające opodatkowaniu w miejscu rozpoczęcia transportu, tj. na terytorium państwa trzeciego Na przyjęcie takiego podejścia wskazuje również treść dokumentów celnych potwierdzających dokonanie odprawy towarów w Polsce, na których jako "nadawca/eksporter" widnieje Kontrahent.

Tym samym, nabycia towarów realizowane przez Wnioskodawcę od Kontrahentów, podlega opodatkowaniu VAT wyłącznie po stronie Wnioskodawcy jako czynność importu towarów, z tytułu której VAT rozliczany jest przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadami właściwymi dla importu towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy), natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Przy czym, mając na uwadze zasadę terytorialności, opodatkowaniu na terytorium kraju podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju. Określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje zatem miejsce opodatkowania, co jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zatem, co do zasady, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych miejscem opodatkowania dostawy towarów jest miejsce (kraj), w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki. Na ustalenie miejsca dostawy nie ma przy tym wpływu siedziba dostawcy (podatnika) - istotne jest jedynie miejsce, gdzie towar jest przechowywany i z którego jest przewożony ostatecznie do nabywcy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 2 ustawy w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Stosownie zaś do art. 22 ust. 4 ustawy w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności - art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną, lub zerową stawkę celną.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:

1. zgłoszeniu celnym albo

2. rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.Urz.UE.L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2446", w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447 - kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w pkt 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Cytowany powyżej art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy przewiduje tzw. instytucję odwrotnego obciążenia, polegającą na przerzuceniu obowiązku opodatkowania transakcji ze sprzedawcy towarów na nabywcę. Dla uznania nabywcy za podatnika z tytułu rozliczenia danej transakcji, zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej oraz innych niż transfer bonów jednego przeznaczenia), jak również nie powinien posiadać siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Nabywca zaś powinien być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, posiadającym siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce lub osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, posiadającą siedzibę na terytorium kraju i winien być zarejestrowany zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy. Ponadto, w przypadku nabycia gazu w systemie w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej oraz w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, zastosowanie mają dodatkowe warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. b tiret pierwsze i drugie. Dostawa towarów objęta odwrotnym obciążeniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy nie może być dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w Polsce, zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT-UE w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary od Kontrahenta z Wielkiej Brytanii, który z kolei kupuje je od producentów/dostawców spoza Unii Europejskiej. Kontrahenci Spółki nie posiadają w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, są podatnikami w innych krajach Unii Europejskiej - z Chin. Towary są transportowane bezpośrednio od producenta z Chin do Wnioskodawcy w Polsce. Producent wystawia fakturę sprzedaży towarów na Kontrahenta z Wielkiej Brytanii, a Kontrahent wystawia fakturę sprzedaży towaru dla Wnioskodawcy. Dostawy odbywają się według warunków Incoterms:

a. FCA - sprzedający ponosi koszty załadunku towaru i transportu oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi wskazanemu przez stronę kupującą w oznaczonym miejscu. Towar zostaje uznany za dostarczony w momencie załadunku i w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka utraty lub uszkodzenia towaru na kupującego. Kupujący ponosi koszty związane z importem towarów oraz transportem towaru od momentu dostarczenia przez sprzedającego kurierowi/ przewoźnikowi.

b. DAP - sprzedający odpowiada za dostarczenie towaru do określonego miejsca. Kupujący ponosi koszty przewozu, rozładunku, odprawy importowej oraz odpowiedzialność za towar oraz jego koszty aż do momentu transportowania go do wyznaczonego miejsca.

c. Ex Works - Wnioskodawca organizuje transport towaru od producenta/dostawcy do Polski oraz ponosi jego koszt; wszelkie ryzyka/odpowiedzialność związana z towarem przechodzi na wnioskodawcę w kraju wysyłki, w którym nabywa prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

W każdym z powyższych przypadków w kraju wysyłki Wnioskodawca będzie nabywał prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Odprawa celna towarów odbywa się w Polsce, gdzie nastąpi dopuszczenie towarów do obrotu na terenie Unii Europejskiej. Towary zostaną zgłoszone przez agencję celną (przedstawiciela pośredniego w rozumieniu przepisów celnych) w imieniu Wnioskodawcy, który będzie importerem towarów w Polsce. Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty cła oraz podatku VAT z tytułu importu. Jako nadawca/eksporter na dokumentach celnych potwierdzających odprawę w Polsce będzie widniał Kontrahent, natomiast Wnioskodawca będzie wykazany jako "odbiorca towarów". Kontrahent Wnioskodawcy nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, nie jest również zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. Sprzedaż towarów pomiędzy Kontrahentem a Wnioskodawcą ma miejsce przed dokonaniem odprawy celnej importowej w Polsce, tj. przed dopuszczeniem towarów do obrotu w Unii Europejskiej.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy nie jest on zobowiązany do rozliczenia nabycia towarów od Kontrahenta z Wielkiej Brytanii w trybie przewidzianym w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, tj. czy jest zobowiązany wyłącznie do rozliczenia transakcji jako importu towarów.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy zauważyć, że w opisanych okolicznościach Kontrahent z Wielkiej Brytanii (traktowany jak kontrahent z kraju członkowskiego UE) nabywa towar od producenta w kraju trzecim, a następnie sprzedaje ten towar Wnioskodawcy (ostatecznemu odbiorcy) z siedzibą w Polsce. Przy czym, towar wysyłany jest bezpośrednio od producenta do Wnioskodawcy na terytorium kraju. Skoro zatem następuje przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (do Polski), to niewątpliwie mamy do czynienia z importem, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy.

Ponadto, przedstawione okoliczności wskazują, że dostawy realizowane są w ramach tzw. transakcji łańcuchowej, w której występują trzy podmioty, a prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi pomiędzy pierwszym i drugim oraz pomiędzy drugim i trzecim w kolejności podmiotem w łańcuchu, natomiast samo wydanie towarów następuje bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu.

Jednocześnie, z treści wniosku wynika, że sprzedaż towarów pomiędzy Kontrahentem z Wielkiej Brytanii a Wnioskodawcą w każdym przypadku ma miejsce przed dokonaniem celnej odprawy importowej w Polsce, tj. przed dopuszczeniem towarów do obrotu w Unii Europejskiej. W każdym z warunków dostawy (FCA, DAP oraz Ex-Works) Wnioskodawca będzie nabywał prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w kraju wysyłki. Towary zostaną zgłoszone przez agencję celną (przedstawiciela pośredniego w rozumieniu przepisów celnych) przez Wnioskodawcę, który będzie importerem towarów w Polsce. Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty cła oraz podatku VAT z tytułu importu.

Zgodnie z cyt. powyżej art. 22 ust. 4 ustawy, dostawę towarów wysyłanych z państwa trzeciego uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (w tym przypadku Polski), gdy dostawa ta jest dokonywana przez podatnika, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów. W świetle tego przepisu, w przypadku importu towarów pierwszą dostawą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa dokonywana przez podmiot, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów, w kraju importu lub zaimportowania tych towarów.

Zauważyć należy, że dostawa, której przedmiotem jest towar niedopuszczony do obrotu na terytorium UE, nie może zostać potraktowana jako transakcja podlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce. Dostawy tej nie dokonuje importer towaru, co prowadzi do wyłączenia tej transakcji z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem, skoro - jak wskazuje opis sprawy - w ramach dokonywanych transakcji podatnikiem zobowiązanym do uiszczenia podatku z tytułu importu towarów dokonanego na terytorium Polski jest ostateczny nabywca, tj. Wnioskodawca, to do transakcji między Kontrahentem z Wielkiej Brytanii a Wnioskodawcą regulacja art. 22 ust. 4 ustawy nie ma zastosowania - ani bowiem Wnioskodawca, ani Kontrahent nie jest w tym przypadku podatnikiem dokonującym dostawy, który jednocześnie jest podatnikiem z tytułu importu towarów.

W takim przypadku, transakcję dostawy towaru dokonaną przez Kontrahenta z Wielkiej Brytanii na rzecz Wnioskodawcy będącego jednocześnie importerem towaru należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną, a tym samym opodatkowaną, w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że transakcja dostawy towarów dokonana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju przez Wnioskodawcę na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

W konsekwencji powyższego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku nabycia towarów od Kontrahenta z Wielkiej Brytanii Wnioskodawca zobowiązany jest wyłącznie do rozliczenia transakcji jako importu towarów na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 oraz art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy, natomiast nie jest obowiązany do rozliczenia nabycia towarów od Kontrahenta w trybie przewidzianym w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, z uwagi na fakt, że sprzedaż towarów pomiędzy Kontrahentem a Wnioskodawcą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za prawidłowe.

Należy podkreślić, że wydana interpretacja wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy, tj. zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Interpretacja nie rozstrzyga kwestii dotyczących sposobu opodatkowania transakcji w kraju trzecim, a także związanych z sytuacją prawnopodatkową podmiotów innych niż Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.