0111-KDIB3-3.4012.277.2020.1.WR - Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2020 r. (data wpływu 22 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "..."- jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (...) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina (...) będzie realizować zadanie inwestycyjne w ramach projektu pn. "...". Dofinansowanie ww. projektu pochodzi ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Gmina (...) jest podstawową jednostką lokalnego samorządu terytorialnego, powołaną dla organizacji życia publicznego na swoim terytorium. Gmina (...) wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 713) zadania własne Gminy polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej Gminy obejmują m.in. sprawy gospodarki nieruchomościami oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (w tym tzw. remiz i świetlic wiejskich zlokalizowanych w różnych miejscowościach położonych na terenie Gminy).

Świetlica wiejska i budynek Ochotniczej Straży Pożarnej, będące budynkami użyteczności publicznej, wykorzystywane są przez: organy gminne i stowarzyszenia do działań statutowych, przez jednostki pomocnicze gminy, w tym sołectwa, do organizacji różnego rodzaju spotkań oraz konsultacji związanych ze sprawami publicznymi o znaczeniu lokalnym (np. w celu organizacji wyborów), jak również służą mieszkańcom Gminy (...) do spędzania wolnego czasu, rekreacji, rozwijania zainteresowań oraz integracji lokalnej społeczności. Realizacja zadania pn. "..." będzie polegać w szczególności na:

* dociepleniu przegród,

* wymianie stolarki okiennej i drzwiowej,

* wymianie instalacji c.o. i c.w.u.,

* wymianie instalacji elektrycznej (oświetlenie energooszczędne),

* wymiana źródeł ciepła z kotłów węglowych na kotły na biomasę.

Ponoszone w tym zakresie wydatki będą dokumentowane wystawionymi na Gminę przez wykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego.

Budynek w miejscowości (...) został udostępniony nieodpłatnie Ochotniczej Straży Pożarnej w (...) w ramach umowy użyczenia na realizację zadań statutowych. W budynku w miejscowości (...) mieszczą się lokale świetlicy wiejskiej. Taki też sposób zagospodarowania przedmiotowego majątku Gmina przewiduje po zakończeniu realizacji inwestycji.

Gmina podkreśla, że przedmiotowe budynki OSP i świetlicy wiejskiej pełnią funkcję centrów kultury lokalnej i wykorzystywane są wyłącznie na cele realizacji zadań własnych w ramach reżimu publicznoprawnego. Stowarzyszenie Ochotniczej Straży Pożarnej w (...) posiada odrębną od Gminy (...) podmiotowość prawną, natomiast realizuje zadania własne gminy, szczegółowo określone w celach statutowych tej jednostki. Ochotnicza Straż Pożarna (...) działa w formie stowarzyszenia posiadającego osobowość prawną i realizuje zadanie własne gminy w zakresie utrzymania porządku publicznego, bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 2009 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. 2020 poz. 713).

Gmina (...) nie dokonała centralizacji rozliczeń VAT Gminy ze stowarzyszeniami Ochotniczych Straży Pożarnych, z uwagi na fakt, iż stowarzyszenia Ochotniczych Straży Pożarnych nie są jednostkami budżetowymi ani zakładami budżetowymi Gminy.

Projekt, o którym mowa we wniosku, obejmuje wyłącznie działanie Gminy (...) niepodlegające opodatkowaniu. Nabywane towary oraz wykonywane usługi w ramach realizacji projektu pn. "..." nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Świetlica i budynek OSP nie są elementem przedsiębiorstwa, lecz stanowią część majątku wspólnoty gminnej i mają służyć mieszkańcom Gminy (...) przede wszystkim jako obiekt użyteczności publicznej.

Efekty wskazanego we wniosku projektu pn. "..." nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Głównym celem wykonywanej inwestycji jest realizacja zadań własnych Gminy (...), przede wszystkim zaspokojenie przez gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej. Przedmiotem ww. projektu są modernizowane budynki: OSP i gminnej świetlicy, a w odniesieniu do zamierzonych sposobów wykorzystywania (w całości) tychże budynków, Gmina (...) nie będzie występowała w roli podatnika podatku VAT, lecz jako organ władzy publicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie (...) będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT w związku z realizacją projektu pn. "..."?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie (...) nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT w związku z realizacją projektu pn. "...".

Zgodnie z treścią art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, możliwość odliczenia podatku VAT przysługuje podatnikom w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych stawkami VAT.

Poprzez wdrożenie projektu Gmina (...) realizuje zadania własne gminy, do których należą m.in. sprawy gospodarki nieruchomościami oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Cele publiczne projektu wynikają z interesu społecznego istnienia Gminy (...) - jako jednostki samorządu terytorialnego.

Zdaniem Gminy (...) przedmiotowy majątek bezpośrednio po oddaniu do użytkowania zostanie przeznaczony do nieodpłatnego korzystania przez lokalną społeczność oraz stowarzyszenie Ochotniczej Straży Pożarnej i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT.

Gmina (...) działa jako czynny podatnik podatku VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Artykuł 15 ust. 6 ww. ustawy stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 506 z późn. zm. dalej jako: "ustawa o samorządzie gminnym"), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zrealizować projekt pn. "..." dofinansowany z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020.

Wydatki ponoszone w ramach realizacji ww. projektu będą dokumentowane wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Budynek w miejscowości (...) został udostępniony nieodpłatnie Ochotniczej Straży Pożarnej w (...) w ramach umowy użyczenia na realizację zadań statutowych. W budynku w miejscowości (...) mieszczą się lokale świetlicy wiejskiej. Taki też sposób zagospodarowania przedmiotowego majątku Gmina przewiduje po zakończeniu realizacji inwestycji.

Projekt przedstawiony we wniosku obejmuje wyłącznie działanie Gminy niepodlegające opodatkowaniu. Nabywane towary oraz wykonywane usługi w ramach realizacji ww. projektu nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Świetlica i budynek OSP nie są elementem przedsiębiorstwa, lecz stanowią część majątku wspólnoty gminnej i mają służyć mieszkańcom Gminy przede wszystkim jako obiekt użyteczności publicznej. Efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - nabywane towary oraz wykonywane, w ramach realizacji projektu, usługi nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Również efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu "...", ponieważ nabywane towary związane z realizacją ww. projektu nie będą związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 1325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.