0111-KDIB3-3.4012.233.2018.4.PK - Opodatkowanie podatkiem VAT transakcji pomiędzy zagraniczną spółką macierzystą a jej polskim oddziałem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 27 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 26 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie opodatkowania i rozliczenia transakcji pomiędzy zagraniczną spółką macierzystą, a jej polskim oddziałem jest:

* prawidłowe w zakresie rozpoznania WNT na terytorium kraju z tytułu przemieszczenie materiałów budowlanych z Czech do Polski,

* nieprawidłowe w zakresie uznania "faktury wewnętrznej" za dokument na podstawie, którego można rozliczyć podatek należny i naliczony z tytułu wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,

* prawidłowe w zakresie uznania, że czynności, mające charakter usług, wykonywane na rzecz Oddziału przez Spółkę macierzystą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* prawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT nabycia paliwa poza terytorium kraju oraz przekazania pracownikom towarów nabytych na terytorium kraju;

* nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT towarów nabytych w Czechach i przetransportowanie ich do jej oddziału w Polsce, a następnie przekazanych pracownikom.

W dniu 27 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia transakcji pomiędzy zagraniczną spółką macierzystą, a jej polskim oddziałem. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 października 2018 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 17 października 2018 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.352.2018.4.PH oraz 0111-KDIB3-3.4012.233.2018.3.PK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej również Oddział), jest polskim oddziałem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prawa czeskiego (dalej: "Spółka macierzysta" lub "Jednostka macierzysta") zlokalizowanym na terytorium Polski, będącym zakładem w rozumieniu art. 5 ust. 1 Umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów, podpisanej w Warszawie dnia 13 września 2011 r. (dalej: "UPO").

Oddział jest jednostką samobilansującą, wyodrębnioną organizacyjnie, pozbawioną odrębnej od Jednostki macierzystej osobowości prawnej. Spółka macierzysta oraz Oddział prowadzą księgi rachunkowe według przepisów właściwych dla miejsca ich siedziby. Oddział prowadzi tym samym księgi rachunkowa w oparciu o przepisy polskiej ustawy o rachunkowości. Jednostka macierzysta poprzez Oddział jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie osiągniętych przychodów na terytorium Polski.

Spółka macierzysta poprzez ten Oddział świadczy na rzecz podmiotów zewnętrznych usługi z zakresu:

* wykonywania pozostałych instalacji budowlanych (PKD 43.29.Z),

* realizacji projektów budowlanych związanych ze w-znoszeniem budynków (PKD 41.10.Z).

* roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 42.99.Z),

* rozbiórki i burzenia obiektów budowlanych (PKD 43.11.Z),

* przygotowania terenu pod budowę (PKD 43.12.Z),

* wykonania instalacji elektrycznych (PKD 43.21.Z).

* wykonania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych (PKD 43.22.Z),

* zakładania stolarki budowlanej (PKD 43.32.Z),

* wykonywania pozostałych robót wykończeniowych (PKD 43.39.Z),

* pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 43.99.Z).

W związku z tym Spółka macierzysta jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Usługi te wykonują pracownicy zatrudnieni przez Jednostkę macierzystą, którzy są oddelegowani do pracy w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności. Jednostka macierzysta ponosi niektóre koszty związane z działalnością tego Oddziału, w szczególności koszty związane z utrzymaniem pracowników oraz samym świadczeniem usług w Polsce. Dotyczy to przede wszystkim wydatków poniesionych na:

Oddział jest obciążany tymi kosztami w kwocie netto. Spółka macierzysta nie dokonuje żadnego dodatkowego podwyższenia poniesionych na rzecz Oddziału kosztów. Obciążenie następuje poprzez wystawienie przez Jednostkę macierzystą faktury wewnętrznej, w której ujmowane są koszty poniesione w danym miesiącu. W fakturze wewnętrznej wskazywana jest kategoria wydatków np. wydatki na płacę, wydatki na podróże, drobny zakup - paliwo, drobny zakup - materiały eksploatacyjne, czyli bez wyszczególnienia pojedynczych elementów składających się na daną grupę kosztów.

Do faktur wewnętrznych załączane są kserokopie dokumentów źródłowych, które zawierają szczegółowe dane odnośnie tego jakie koszty składają się na daną kategorię wydatków. Oryginały tych dokumentów przechowywane są przez Spółkę macierzystą.

Faktura wewnętrzna zawiera poza tym m.in. takie dane jak:

* numer faktury wewnętrznej i datę jej wystawienia.

* datę dokonania operacji gospodarczej,

* nazwę Spółki macierzystej oraz jej adres,

* polski numer identyfikacji podatkowej Spółki macierzystej

* czeski numer identyfikacji podatkowej Spółki macierzystej

Transakcje te są traktowane przez Oddział jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto Spółka macierzysta dokonuje zakupu na terytorium Republiki Czeskiej niektórych materiałów budowlanych, które są wykorzystywane następnie w ramach usług budowlanych świadczonych na terytorium Polski. Obciążenie Oddziału kosztami tych towarów i ich transportu z Czech do Polski następuje poprzez wystawienie przez Jednostkę macierzystą odrębnej faktury wewnętrznej, na których Spółka macierzysta wskazuje m in:

* numer faktury wewnętrznej i datę jej wystawienia,

* datę przemieszczenia towarów,

* nazwę Spółki macierzystej oraz jej adres.

* polski numer rejestracji Spółki macierzystej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako nabywcy towarów w Polsce (właściwy i ważny na dzień przemieszczenia towarów z Czech do Polski).

* czeski numer rejestracji Spółki macierzystej jako podatnika VAT UE jako dostawcy towarów z Czech.

* przedmiot przemieszczenia wskazując ogólnie iż chodzi o materiał dostarczony z Czech i określając firmę od której nabyto te towary w Czechach.

* wartość przemieszczonych towarów - w rozbiciu na materiał zakupiony od poszczególnych czeskich kontrahentów oraz wartość łączną.

Spółka macierzysta posiada faktury potwierdzające zakup materiałów budowlanych od czeskich firm, których nazwy wskazane są na wystawianym dla Oddziału dokumencie. Ich kserokopie są przesyłane wraz z fakturą wewnętrzną do Oddziału, a oryginały są przechowywane przez Spółkę macierzystą zgodnie z wymogami czeskich przepisów prawa podatkowego.

Transakcje te są przez Oddział traktowane jako podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

W uzupełnieniu do Wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Drobne zakupy które wymieniono w pkt m stanu faktycznego obejmują paliwo, odzież roboczą i materiały eksploatacyjne.

Paliwo jest tankowane poza terytorium kraju bezpośrednio do samochodów, które są wykorzystywane do przejazdów przez pracowników z Republiki Czeskiej do Polski i z powrotem.

Natomiast pozostałe towary wykorzystywane przez pracowników w ramach wykonywanych obowiązków, a zaliczane przez Spółkę do tzw. drobnych zakupów są:

* częściowo kupowane na terytorium Republiki Czeskiej i transportowane przez Spółkę do jej Oddziału w Polsce, a następnie przekazywane pracownikom,

* a częściowo zakup tych towarów jest dokonywany już na terytorium Polski, przy czym zapłata następuje za pośrednictwem firmowej karty płatniczej powiązanej z rachunkiem bankowym Spółki prowadzonym w czeskim banku. Towary takie są wydawane pracownikom w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w wyniku przemieszczenia materiałów budowlanych z terytorium Czech na terytorium kraju w celu świadczenia usług budowlanych na rzecz polskiego podatnika podatku VAT powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów?

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, to czy dokument wystawiany przez Spółkę macierzystą określany jako "faktura wewnętrzna" dokumentujący przesunięcie materiałów budowlanych z terytorium Czech na terytorium kraju do Oddziału może stanowić podstawę do rozliczenia przez Wnioskodawcę podatku należnego i naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów?

3. Czy prawidłowym jest potraktowanie kosztów o których mowa w pkt a-I stanu faktycznego jako niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce?

4. Czy prawidłowym jest potraktowanie drobnych zakupów, o których mowa w pkt m stanu faktycznego, jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Brzmienie art. 2 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Ustawa o VAT w art. 2 ust. 6 zawiera definicję towaru, zgodnie z którą są to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii Według treści art. 7 ust. 1 tej ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższego przepisu wynika, iż aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie musi być odpłatne.

* miejscem świadczenia musi być terytorium kraju,

* świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

* świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W świetle przywołanego przepisu za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem (czyli jedną z czynności opodatkowanych VAT) rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika Przepis ten rozszerza zatem zakres transakcji uznawanych za WNT o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. Przy czym norma ta doznaje wielu ograniczeń. Wyłączenia uregulowane zostały w art. 12 ustawy o VAT

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca zauważa co następuje.

W zakresie pytania 1 i 2

Wnioskodawca uważa że prawidłowym będzie potraktowanie przez niego takiej transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy wystawiona przez Jednostkę macierzystą faktura wewnętrzna może stanowić dokument, na podstawie którego Wnioskodawca dokona rozliczenia podatku należnego i naliczonego.

Co do zasady ze względu na to, że zagraniczny przedsiębiorca i jego oddział są w znaczeniu prawnym jednym podmiotem, transakcje między nimi nie podlegają VAT. Utworzony w Polsce oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie stanowi bowiem odrębnego podatnika podatku od towarów i usług Jeżeli na terytorium kraju funkcjonuje oddział zagranicznego przedsiębiorcy, to podmiotem, który podlega rejestracji jako czynny podatnik VAT nie jest oddział, lecz zagraniczny przedsiębiorca, który składa zgłoszenie rejestracyjne (VAT-R).

Wyjątkiem są jednak przemieszczenia towarów dokonane miedzy Polską a innym państwem członkowskim Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 11 ust. 1 i art. 13 ust. 3 ustawy o VAT rezultatem takiego przemieszczenia jest konieczność rozliczenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w kraju rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu, i w wewnątrzwspólnotowej nabycia towarów - w kraju zakończenia ich wysyłki lub transportu. Takie przemieszczenie towarów, które nastąpiło obrębie tego samego przedsiębiorstwa, jest określane mianem nietransakcyjnego przemieszczenia towarów. Podstawą do dokonania rozliczenia podatku VAT związanego z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów może być dokument określony jako faktura wewnętrzna. Wynika to z faktu, że dokument wystawiany przez Spółkę macierzystą zawiera wszystkie podstawowe dane pozwalające Wnioskodawcy na rozliczenie podatku naliczonego i należnego.

W zakresie pytania 3

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki, wymienione w pkt a-I stanu faktycznego stanowią koszty, które mogą być przenoszone fakturami wewnętrznymi, względnie notami obciążeniowymi, a które nie powinny być uwzględniane w rozliczeniu podatku VAT.

Czynności wykonywane pomiędzy Spółką macierzystą a Oddziałem w Polsce nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innej osoby prawnej, lecz są czynnościami wykonywanymi w ramach jednego podmiotu. Jednocześnie czynności te nie spełniają definicji świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT. zatem nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w wyroku z 23 marca 2006 r., w którym Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dale "ETS") orzekł, że świadczenie usług między spółką a jej oddziałem nie jest czynnością podlegającą VAT (sprawa Ministero dell Economia e delle Finanze, Agenzia delie Entrate przeciwko FCE Bank plc, nr C-210/04). ETS uznał w nim. iż "stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki, do której należy, na rzecz którego spółka świadczy usługi, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług". Oddział firmy zagranicznej, w odróżnieniu od np. odrębnej spółki-córki, nie ma własnej osobowości prawnej, lecz korzysta z osobowości zagranicznej Spółki macierzystej. Nie ma możliwości, aby w ramach jednego podmiotu funkcjonowało kilku podatników, a więc nie powstaje obowiązek płacenia podatku.

W zakresie pytania 4

Drobne zakupy które wymieniono w pkt m stanu faktycznego tj. paliwo, środki ochronne oraz materiały eksploatacyjne dotyczą de facto towaru w rozumieniu ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy nie można jednak w tym przypadku mówić, że przemieszczenie tych towarów, które następuje w obrębie tego samego przedsiębiorstwa, stanowi nietransakcyjne przemieszczenie towarów

Byłoby to bowiem zbyt daleko idącym działaniem. Przedmioty te wprawdzie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie są wykorzystywane w celu dalszej odsprzedaży dla podmiotów zewnętrznych. Służą one wykonaniu pracy przez pracowników zatrudnionych przez Jednostkę macierzystą i delegowanych na terytorium Polski. Zauważenia wymaga przy tym. że wyposażenie pracowników delegowanych z Czech do Polski w odzież ochronną oraz odzież i obuwie robocze jest niezbędne z uwagi na konieczność spełnia wymagań określonych w polskich przepisach BHP i ustawy - Prawo budowlane. W konsekwencji zasadnym jest traktowanie ich analogicznie do pozostałych rodzajów kosztów, których dotyczy pytanie oznaczone jako pytanie 3 (innych niż materiały budowlane).

Natomiast W przypadku zakupu benzyny, oleju napędowego lub gazu. tankowanych bezpośrednio do samochodu i służących przemieszczaniu się pojazdu, transakcja taka nie jest traktowana i rozliczana jak standardowe wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Dla uproszczenia przyjęło się, że paliwo wlane do auta za granicą uważa się za zużyte w kraju, w którym zostało zatankowane. Oznacza to, że nie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru, ponieważ paliwo nie jest wysyłane ani transportowane z terytorium jednego do innego państwa członkowskiego.

W konsekwencji poniesienie przez Spółkę macierzystą kosztu tego rodzaju (zakup paliwa do baku), a następnie jego przesuniecie dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych do Oddziału w Polsce, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju i nie powinno być dokumentowane fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe w zakresie rozpoznania WNT na terytorium kraju z tytułu przemieszczenie materiałów budowlanych z Czech do Polski,

* nieprawidłowe w zakresie uznania "faktury wewnętrznej" za dokument na podstawie, którego można rozliczyć podatek należny i naliczony z tytułu wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,

* prawidłowe w zakresie uznania, że czynności, mające charakter usług, wykonywane na rzecz Oddziału przez Spółkę macierzystą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* prawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT nabycia paliwa poza terytorium kraju oraz przekazania pracownikom towarów nabytych na terytorium kraju;

* nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT towarów nabytych w Czechach i przetransportowanie ich do oddziału w Polsce, a następnie przekazanych pracownikom.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się, - co do zasady - terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) - pkt 3 ww. artykułu.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy przepis rozszerza zatem zakres transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej również WNT) o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. Regulacja ta oznacza, że przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą one służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa.

W myśl zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei na mocy art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy - miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, jest polskim oddziałem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prawa czeskiego zlokalizowanym na terytorium Polski. Oddział jest jednostką samobilansującą, wyodrębnioną organizacyjnie, pozbawioną odrębnej od Jednostki macierzystej osobowości prawnej.

Spółka macierzysta poprzez ten Oddział świadczy na rzecz podmiotów zewnętrznych usługi z zakresu:

* wykonywania pozostałych instalacji budowlanych (PKD 43.29.Z),

* realizacji projektów budowlanych związanych ze w-znoszeniem budynków (PKD 41.10.Z).

* roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 42.99.Z),

* rozbiórki i burzenia obiektów budowlanych (PKD 43.11.Z),

* przygotowania terenu pod budowę (PKD 43.12.Z),

* wykonania instalacji elektrycznych (PKD 43.21.Z).

* wykonania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych (PKD 43.22.Z),

* zakładania stolarki budowlanej (PKD 43.32.Z),

* wykonywania pozostałych robót wykończeniowych (PKD 43.39.Z),

* pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 43.99.Z).

W związku z tym Spółka macierzysta jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Usługi te wykonują pracownicy zatrudnieni przez Jednostkę macierzystą, którzy są oddelegowani do pracy w Polsce

Spółka macierzysta dokonuje zakupu na terytorium Republiki Czeskiej niektórych materiałów budowlanych, które są wykorzystywane następnie w ramach usług budowlanych świadczonych na terytorium Polski. Obciążenie Oddziału kosztami tych towarów i ich transportu z Czech do Polski następuje poprzez wystawienie przez Jednostkę macierzystą odrębnej faktury wewnętrznej, na których Spółka macierzysta wskazuje m.in.:

* numer faktury wewnętrznej i datę jej wystawienia,

* datę przemieszczenia towarów,

* nazwę Spółki macierzystej oraz jej adres.

* polski numer rejestracji Spółki macierzystej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako nabywcy towarów w Polsce (właściwy i ważny na dzień przemieszczenia towarów z Czech do Polski).

* czeski numer rejestracji Spółki macierzystej jako podatnika VAT UE jako dostawcy towarów z Czech.

* przedmiot przemieszczenia wskazując ogólnie iż chodzi o materiał dostarczony z Czech i określając firmę od której nabyto te towary w Czechach.

* wartość przemieszczonych towarów - w rozbiciu na materiał zakupiony od poszczególnych czeskich kontrahentów oraz wartość łączną.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego wątpliwości Spółki dotyczą kwestii rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju z tytułu przemieszczenia materiałów budowlanych z Czech do Polski.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 649 z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 4 tej ustawy oddział oznacza - wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W świetle powołanych unormowań, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Zatem oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Zatem czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej).

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie Ministero dellEconomia e delle Finanze i Agenzia delle Entrate przeciwko FCE Bank plc. sprawie C-210/04 TSUE wskazał, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym odrębnym od spółki, do której należy, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. W związku z powyższym Trybunał stwierdził, że oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Zatem zarówno spółkę jak i jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy

Tym samym, czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych.

Jak wskazano powyżej, przez WNT rozumie się m.in. przemieszczenie do Polski - z innego kraju członkowskiego - własnych towarów podatnika, które to na terytorium kraju będą służyć czynnościom podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem w sytuacji gdy Spółka macierzysta przemieszcza - nabyte uprzednio - materiały budowlane z Czech do Polski w celu świadczenia na terytorium kraju usług budowlanych, należy stwierdzić, że przemieszczenie to należy rozpoznać na terytorium jako WNT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Konsekwencją powyższego jest obowiązek rozliczenia podatku z tytułu ww. WNT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca - jako oddział spółki Czeskiej - jest podatnikiem z tytułu opisanego przemieszczenia towarów, a tym samym jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu opisanego WNT.

Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z art. 30a. ust. 2 ustawy do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 11, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 2, zgodnie z którym w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. d ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11.

Artykuł 86 ust. 10 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowym (art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy).

W kontekście do pytania nr 2 Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że przepisy regulujące kwestie rozliczenia podatku naliczonego oraz należnego z tytułu WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, nie wymagają od podatników posiadania określonych dokumentów. W przypadku określenia momentu powstania obowiązku podatkowego należy zauważyć, że dla nietransakcyjnego przemieszczenia towarów obowiązek podatkowy będzie powstawał nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia albowiem przemieszczenie to nie będzie dokumentowane fakturą. Przy czym co najważniejsze w kontekście analizowanej sprawy jedynym dokumentem mającym wpływ na określenie momentu powstanie obowiązku jest faktura. Ustawodawca nie powiązał tego zdarzenia z żadnym innym dokumentem w tym z "fakturą wewnętrzną", która jako taka w ogóle nie występuje w obowiązującym stanie prawnym.

W przypadku zaś określenia podstawy opodatkowania przy WNT o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy ustawodawca również nie wskazał żadnego dokumentu na podstawie którego byłaby ona określana. Jak wynika z art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29 ust. 2 ustawy podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Zatem określając podstawę opodatkowania należy mieć na uwadze dane wynikające z dokumentów źródłowych (faktur, rachunków, paragonów, umów itp.) z których będzie wynikała cena nabycia towarów. Natomiast sama "faktura wewnętrzna" - o której mowa we wniosku - może mieć charakter dowodu pomocniczego, w ewentualnym postępowaniu dowodowym, lecz nie sposób uznać ją za samodzielny dokument na podstawie którego należy określać podstawę opodatkowania.

Odnośnie zaś prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowego WNT to należy zauważyć, że jest ono uwarunkowane od przesłanek materialnych (nabywcą towarów jest podatnik VAT, oraz towary te są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT) oraz formalnych (uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek). Również w tym zakresie ustawodawca nie powiązał prawa do odliczenia od kwestii posiadania dokumentów wewnętrznych Spółki.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że posiadane przez Wnioskodawcę "faktury wewnętrzne" nie mają znaczenia dla rozliczenia podatku z tytułu opisanego WNT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe

Na podstawie art. 8 ust. 1 i ust. 2a ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie musi być odpłatne,

* miejscem świadczenia musi być terytorium kraju,

* świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

* świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Z treści obu artykułów można wywieść, że przy odsprzedaży usług w rzeczywistości świadczona jest jedna usługa, jednak dla celów podatkowych należy przyjąć, iż była ona wyświadczona dwa razy (była przedmiotem dwóch odrębnych transakcji). Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. A zatem, ten kto odsprzedaje usługę, jest uznawany za dokonującego sprzedaży w zakresie powstania obowiązku podatkowego i wystawiania faktur. Celem obciążenia kosztami podmiotu, który faktycznie korzystał z usługi jest odsprzedaż tej usługi przez podmiot uczestniczący pośrednio w świadczeniu, pomimo że pośrednik danej usługi nie wykonał. Przenoszenie kosztów jest więc świadczeniem pomiędzy podmiotem pośredniczącym pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi.

Jak wynika z wniosku w ramach prowadzonej działalności Jednostka macierzysta ponosi niektóre koszty związane z działalnością Oddziału, w szczególności koszty związane z utrzymaniem pracowników oraz samym świadczeniem usług w Polsce. dotyczy to wydatków poniesionych na

Oddział jest obciążany tymi kosztami w kwocie netto. Spółka macierzysta nie dokonuje żadnego dodatkowego podwyższenia poniesionych na rzecz Oddziału kosztów. Obciążenie następuje poprzez wystawienie przez Jednostkę macierzystą faktury wewnętrznej, w której ujmowane są koszty poniesione w danym miesiącu. W fakturze wewnętrznej wskazywana jest kategoria wydatków np. wydatki na płacę, wydatki na podróże, drobny zakup - paliwo, drobny zakup - materiały eksploatacyjne, czyli bez wyszczególnienia pojedynczych elementów składających się na daną grupę kosztów.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest m.in. kwestia czy czynności na rzecz Oddziału wykonywane przez Spółkę macierzystą podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle cytowanego wyżej art. 8 ustawy, czynności wykonywanych w ramach jednego podmiotu gospodarczego będącego osobą prawną, nie można uznać za świadczenie usług, gdyż nie jest możliwe świadczenie usług "samemu sobie". Z uwagi na powyższe, czynności wykonywane na rzecz Oddziału przez Spółkę macierzystą nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innej osoby prawnej, lecz są czynnościami wykonywanymi w ramach jednego podmiotu, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Z wniosku wynika, że Spółka macierzysta obciąża Oddział również za tzw. drobne zakupy tj.:

* paliwa, które jest tankowane do samochodów osobowych, które jest wykorzystywane w związku z podróżami służbowymi na teren budowy w Polsce;

* środków ochronnych obejmujące m.in. rękawice roboczych, kamizelki, odzież ochronna i robocza dla pracowników na potrzeby wykonywania przez nich prac budowlanych zgodnie z wymogami z zakresu BHP itp.;

* materiałów eksploatacyjnych obejmujące m.in. artykułów biurowych typu długopis, papier, toner do drukarki itp.

Paliwo jest tankowane poza terytorium kraju bezpośrednio do samochodów, które są wykorzystywane do przejazdów przez pracowników z Republiki Czeskiej do Polski i z powrotem. Natomiast pozostałe towary wykorzystywane przez pracowników w ramach wykonywanych obowiązków, a zaliczane przez Spółkę do tzw. drobnych zakupów są:

* częściowo kupowane na terytorium Republiki Czeskiej i transportowane przez Spółkę do jej Oddziału w Polsce, a następnie przekazywane pracownikom,

* a częściowo zakup tych towarów jest dokonywany już na terytorium Polski, przy czym zapłata następuje za pośrednictwem firmowej karty płatniczej powiązanej z rachunkiem bankowym Spółki prowadzonym w czeskim banku. Towary takie są wydawane pracownikom w Polsce.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą czy obciążenie oddziału za ww. zakupy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy w zakresie WNT oraz określenia miejsca dostawy należy stwierdzić, że:

* nabycie paliwa (którego kosztem jest obciążany oddział) nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jak i też innej transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. W sytuacji tankowania paliwa bezpośrednio do pojazdu, a następnie zużycia go poza oraz na terytorium Polski w ramach zwyklej eksploatacji pojazdu oznacza, że dostawa ta następuje każdorazowo w momencie zatankowania paliwa na danej stacji benzynowej. Nie sposób uznać, że na tle przedstawionego stanu faktycznego, zgodnie z którym paliwo nie jest przywożone do kraju, że paliwo to jest wysyłane, transportowane, lub też przemieszczane w ramach dostawy z terytorium innego państwa, w którym zostało zatankowane na terytorium Polski. Przedmiotowe paliwo jest bowiem wykorzystywane do celów napędu pojazdu (tj. zużywane podczas transportu), co nie następuje w wyniku dokonanej dostawy, ale w wyniku normalnego użytkowania przedmiotowego towaru, zgodnie z jego przeznaczeniem oraz specyfiką. W konsekwencji, w przypadku zakupu paliwa, miejscem dostawy towarów będzie kraj, na terytorium którego paliwo znajduje się w momencie dostawy (zatankowania). Zatem, dostawa paliwa będąca przedmiotem analizy nie będzie stanowiła WNT, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na terytorium Polski. Ponadto - analogicznie jak w przypadku obciążenia Oddziału za zakup ww. usług - nie jest to czynność wykonywana na rzecz innej osoby, lecz są czynność wykonywana w ramach jednego podmiotu, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

* w przypadku zakupu towarów na terytorium Republiki Czeskiej i transportowanych przez Spółkę do jej Oddziału w Polsce - które następnie przekazywane są pracownikom - to należy stwierdzić, że mamy tutaj do czynienia z przemieszczeniem towarów własnych z Czech do Polski, które następnie są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności na terytorium kraju i adekwatnie jak przypadku przemieszczenia materiałów budowlanych (których dotyczyło pytanie nr 1), należy rozpoznać - na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy - WNT na terytorium kraju. Zatem czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT na terytorium Polski;

* w przypadku zakupu towarów na terytorium kraju ze środków Spółki i wydawane ich pracownikom - analogicznie jak w przypadku obciążenia oddziału za nabyte usługi o których mowa w pytaniu nr 3 - nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innej osoby prawnej, lecz są czynnościami wykonywanymi w ramach jednego podmiotu, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4, oceniane w całości należy uznać za nieprawidłowe.

Podsumowując:

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest:

* prawidłowe w zakresie rozpoznania WNT na terytorium kraju z tytułu przemieszczenie materiałów budowlanych z Czech do Polski,

* nieprawidłowe w zakresie uznania "faktury wewnętrznej" za dokument na podstawie, którego można rozliczyć podatek należny i naliczony z tytułu wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,

* prawidłowe w zakresie uznania, że czynności, mające charakter usług, wykonywane na rzecz Oddziału przez Spółkę macierzystą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* prawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT nabycia paliwa poza terytorium kraju oraz przekazania pracownikom towarów nabytych na terytorium kraju;

* nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT towarów nabytych w Czechach i przetransportowanie ich do oddziału w Polsce, a następnie przekazanych pracownikom.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Odpowiedź na pytanie nr 5, zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.