0111-KDIB3-3.4012.21.2023.5.JS - Odliczanie VAT od wydatków na wyjazd szkoleniowo-integracyjny

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

- prawidłowe w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z Wyjazdem;

- nieprawidłowe w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w związku z organizacją Wyjazdu.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie m.in. podatku od towarów i usług, dotyczący braku prawa do odliczenia oraz braku powstania obowiązku podatkowego w związku z organizacją Wyjazdu. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 20 marca 2023 r. (data wpływu 22 marca 2023 r.), w odpowiedzi na wezwanie Organu z 9 marca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

A. (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Spółka" lub "A") prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie (...) w tym z wykorzystaniem oddziałów położonych na terytorium Polski. Na moment składania niniejszego wniosku Wnioskodawca posiada (...) oddziałów.

Większościowym akcjonariuszem Wnioskodawcy jest B. (dalej określana jako: "B").

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca wskazuje, że w ostatnim czasie musiał (i nadal musi) mierzyć się z negatywnymi okolicznościami zewnętrznymi związanymi m.in. z:

- kryzysem na rynku energetycznym (niestabilność cen energii),

- inflacją,

- ograniczony dostęp surowców do produkcji, ograniczonymi rynkami zbytu dla produktów i usług,

- problemami związanymi z pandemią COVID-19,

- zmiennością prawa.

Mając na względzie ww. czynniki oraz fakt, że działalność A. ma charakter rozproszony, tj. jest prowadzona z wykorzystaniem (...) oddziałów, w ocenie Wnioskodawcy zasadne jest wypracowanie jednolitego podejścia (polityki) dotyczącej wskazanych wyżej spraw we wszystkich oddziałach Wnioskodawcy.

Biorąc jednocześnie pod uwagę, że oddziały są rozproszone, tj. co do zasady nie znajdują się w tym samym mieście, to zrealizowanie ww. celu w praktyce wymaga wspólnego obradowania (dyskusja, wypracowywanie wspólnych wniosków) osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie A., jak również wymaga pozytywnej atmosfery sprzyjającej sprawnej kooperacji między tymi osobami.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca zorganizował wyjazd (dalej jako: "Wyjazd szkoleniowo-integracyjny" lub "Wyjazd", charakterystyka, tj. cele, założenia i program Wyjazdu opisane poniżej) dla osób zajmujących kluczowe stanowiska w A. oraz grupie spółek powiązanych z A. Uczestnikami Wyjazdu byli (dalej jako: "Uczestnicy wyjazdu"):

Celem Wyjazdu było przeprowadzenie grupowych warsztatów, merytorycznych dyskusji oraz integracji osób, które mają wpływ na podejmowanie decyzji dotyczących działalności A. oraz innych spółek z grupy. Wskazane wyżej aktywności szkoleniowe, tj. warsztaty/ merytoryczne dyskusje oraz integracja miały miejsce w (...). Wyjazd miał miejsce w 2022 r.

W trakcie Wyjazdu odbyła się prezentacja i omówienie wyników finansowych wraz z analizą poziomu realizacji założeń budżetowych A., dyskusja w zakresie prowadzonych i rozważanych zamierzeń inwestycyjnych, prognoz na przyszłe okresy w odniesieniu do obecnej sytuacji gospodarczej oraz odnośnie przyjęcia strategii dalszego rozwoju A.

Zamierzeniem Wyjazdu było zmniejszenie negatywnego wpływu wskazanych we wniosku okoliczności (m.in. inflacja, skutki pandemii COVID-19) na działalność Wnioskodawcy, poprzez osiągnięcie porozumienia osób zajmujących kluczowe stanowiska w A. co do wspólnej realizacji założonych celów.

Dodatkowo, zamysłem organizowanego Wyjazdu była możliwość budowania wspólnych relacji z dala od tego, z czym na co dzień musiał się mierzyć każdy z Uczestników wyjazdu, wzmocnienie pozytywnego nastawienia w zespole, zwiększenie identyfikacji zespołu z A. oraz wzmocnienie lojalności, a także motywacja do równie wydajnej pracy, w nadchodzącym, trudnym okresie, co w ocenie Wnioskodawcy powinno przełożyć się na podniesienie efektywności i większą skuteczność w świadczeniu pracy, a w konsekwencji wpływać na polepszenie lub co najmniej na utrzymanie na podobnym poziomie, wyników finansowych A.

W ramach organizowanego Wyjazdu Spółka poniosła wydatki (dalej: "Wydatki związane z wyjazdem") na:

Wydatki związane z wyjazdem zostały udokumentowane fakturami lub innymi dokumentami księgowymi.

Dodatkowo, Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z informacjami, które pozyskał od Uczestników, żaden z nich wyjazdu nie planował/nie zdecydowałby się na zorganizowanie i opłacenie takiego Wyjazdu we własnym zakresie.

Ponadto, w odpowiedzi na wezwanie Organu z 9 marca 2023 r., uzupełnili Państwo powyższy opis o następujące informacje:

Ad. 1. "W jakim dokładnie terminie odbywał się i jak długo trwał opisany we wniosku Wyjazd?"

Państwa odpowiedź: Wyjazd odbył się w terminie od (...) listopada 2022 r. do (...) grudnia 2022 r.

Ad. 2. "Co było powodem wyboru przez Państwa tego konkretnego terminu i miejsca Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego?"

Odpowiedź: Wybór terminu Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego (koniec 2022 r.) został podyktowany z jednej strony faktem, że termin pokrywał się ze zbliżającym się końcem roku obrotowego Wnioskodawcy, dzięki czemu istniała możliwość podsumowania na Wyjeździe zdarzeń mających wpływ na działalność gospodarczą Wnioskodawcy w kończącym się roku, a także przedstawienie planów i prognoz na kolejny rok obrotowy (i przyszłe lata obrotowe) Wnioskodawcy. Z drugiej strony termin ten pokrywał się z (...),co także stanowiło powód wyboru tego konkretnego terminu na Wyjazd szkoleniowo-integracyjny. Miejsce Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego (...) zostało wybrane m.in. z uwagi na jego walor integracyjny w postaci (...). Nadto Wnioskodawca wskazuje, że wyjazd poza Polskę miał również na celu umożliwienie Uczestnikom "oderwanie się" od codzienności i skupienie się na aspekcie merytorycznym (szkolenie) oraz integracyjnym (umacnianie relacji, budowanie więzi między członkami zespołu).

Ad. 3. "Czy wydatki poniesione w związku z Wyjazdem, o którym mowa we wniosku w odniesieniu do osób prowadzących działalność gospodarczą współpracujących z Państwem w sposób stały na podstawie umów cywilno-prawnych, stanowią element należnego im wynagrodzenia za świadczone usługi? Jeżeli nie, to z jakich względów Państwo sfinansowali koszty Wyjazdu w tym zakresie?"

Odpowiedź: W odniesieniu do osób prowadzących działalność gospodarczą współpracujących z Wnioskodawcą w sposób stały na podstawie pisemnych umów cywilno-prawnych, Wnioskodawca wskazuje, że ich udział w Wyjeździe szkoleniowo-integracyjnym nie stanowił dla nich elementu wynagrodzenia wynikającego z zawartych z nimi pisemnymi umowami. Koszty Wyjazdu zostały sfinansowane dla ww. osób z uwagi na chęć integracji całego zespołu Wnioskodawcy, tj. osób wykonujących pracę dla Wnioskodawcy na różnych podstawach prawnych (np. umowa zlecenia, umowa o pracę i inne). Nadto Wnioskodawca zaznacza, że w praktyce prowadzenia działalności jest dla niego istotne to, aby zespół był zintegrowany niezależnie od tego, na jakiej podstawie (umowa o pracę, umowy cywilnoprawne itd.) jego członkowie wykonują swoje obowiązki.

Ad. 4. "Czy kluczowi pracownicy są zatrudnieni na podstawie urnowy o pracę?"

Odpowiedź: Tak, osoby wskazane we wniosku jako "kluczowi pracownicy" są zatrudnione na podstawie umowy o pracę, poza jedną zatrudnioną w oparciu o umowę cywilnoprawną.

Ad. 5. "Czy pokrycie kosztów Wyjazdu dla pracowników stanowił przychód ze stosunku pracy?"

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że ww. pytanie dotyczy oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, tj. Wnioskodawca w pytaniu 4 zapytał: "Czy w związku z organizacją Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego u Uczestników wyjazdu powstał przychód podatkowy?". W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy to tut. Organ - na podstawie podanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego z uwzględnieniem informacji przedstawionych w niniejszym piśmie - powinien udzielić odpowiedzi, czy pokrycie kosztów Wyjazdu dla pracowników stanowiło przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przeciwnym wypadku, Wnioskodawca musiałby sam odpowiadać na zadane przez niego pytanie, co niweczyłoby funkcję informacyjną oraz gwarancyjną interpretacji podatkowej.

Ad. 6. "Jakie konkretnie koszty ponieśliście Państwo, które składają się na "transfer Uczestników wyjazdu" podczas pobytu w (...)?"

Odpowiedź: W odniesieniu do poniesionych kosztów Wnioskodawca zaznacza, że zawęża zakres Wydatków związanych z wyjazdem do następujących kosztów - wraz ze wskazaniem, jaka stawka podatku od towarów i usług/procedura opodatkowania znalazła zastosowanie do konkretnego wydatku:

a) Usługa czarteru samolotu opodatkowana stawką 0% VAT (usługa udokumentowana fakturą VAT),

b) Usługa organizacji wyjazdu do (...) opodatkowana w systemie, gdzie podstawą opodatkowania jest kwota marży (tzw. procedura VAT-marża, o której mowa w art. 119 Ustawy o VAT, usługa udokumentowana fakturą VAT),

c) Usługa polegająca na nabyciu biletów wstępu na (...) - miejsce świadczenia przedmiotowej usługi znajdowało się poza terytorium Polski, co oznacza, że usługa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (usługa udokumentowana fakturą VAT),

d) Usługa zakwaterowania - miejsce świadczenia przedmiotowej usługi znajdowało się poza terytorium Polski, co oznacza, że usługa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (usługa udokumentowana fakturą VAT).

Wszystkie ww. usługi zostały nabyte od podmiotów, które posiadają siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Żaden z ww. wydatków nie był rozliczany przez Wnioskodawcę na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, a więc w ramach importu usług.

Ad. 7. "Czy wydatki na Wyjazd zostały sfinansowane ze środków obrotowych?"

Odpowiedź: Tak. Wnioskodawca potwierdza, że wydatki na Wyjazd zostały sfinansowane ze środków obrotowych.

Ad. 8. "Które konkretnie z osób uczestniczących w Wyjeździe szkoleniowo-integracyjnym brały udział w części szkoleniowej, tj. w prezentacji i omówieniu wyników finansowych wraz z analizą poziomu realizacji założeń budżetowych A., dyskusji w zakresie prowadzonych i rozważanych zamierzeń inwestycyjnych, prognoz na przyszłe okresy w odniesieniu do obecnej sytuacji gospodarczej oraz odnośnie przyjęcia strategii dalszego rozwoju firmy lub/i ewentualnych innych spotkaniach dotyczących funkcjonowania Spółki? W szczególności proszę wskazać, czy członkowie rodzin członków zarządu niebędący pracownikami Spółki ani członkami Rady Nadzorczej Spółki, a takie były członek Rady Nadzorczej, również brali udział w tej części (szkoleniowo-merytorycznej Wyjazdu)? Prosimy również o wskazanie, jaki był cel i efekt uczestnictwa poszczególnych osób w części szkoleniowej tego wyjazdu?"

Odpowiedź: W części szkoleniowej brały udział wszystkie osoby określone przez Wnioskodawcę we Wniosku jako "Uczestnicy wyjazdu" z wyłączeniem członków rodzin niebędących pracownikami Wnioskodawcy, ani członkami Rady Nadzorczej. Z kolei były członek Rady Nadzorczej uczestniczył w części szkoleniowo-merytorycznej Wyjazdu.

Odnosząc się do celów i efektów uczestnictwa w części szkoleniowej Wyjazdu, Wnioskodawca wskazuje, że cele i efekty te co do zasady były tożsame dla każdego z Uczestników wyjazdu obecnego na szkoleniu. Wnioskodawca wymienia następujące cele i efekty uczestnictwa ww. osób w Wyjeździe: pogłębienie wśród Uczestników wyjazdu wiedzy o przeszłej i przyszłej działalności Wnioskodawcy, wspólne wypracowanie strategii dalszego rozwoju Wnioskodawcy w odniesieniu do obecnej sytuacji gospodarczej, wskazanie przez kluczowych dla Wnioskodawcy pracowników (i osób świadczących pracę/usługi dla Wnioskodawcy na innych podstawach niż umowa o pracę) ich ocen i opinii na temat szans i zagrożeń dla działań Wnioskodawcy, budowanie więzi między Uczestnikami wyjazdu i złączenie ich węzłem - mniej formalnej niż w codziennej pracy - atmosfery szkoleniowej, a to celem pogłębienia relacji w zespole i w efekcie wydajniejszej pracy, zwiększenie motywacji do pracy w nadchodzących okresach.

Dodatkowo, w przypadku byłego członka Rady Nadzorczej należy wskazać, że posiada on wiedzę o działalności Wnioskodawcy i wskutek tego mógł wnieść merytoryczny wkład do aspektu szkoleniowego Wyjazdu. To w konsekwencji podniosło poziom merytoryczny części szkoleniowej, co w rezultacie powinno umożliwić w większym stopniu urzeczywistnienie celów opisanych w poprzednim akapicie.

Ad. 9. "Czy poszczególne wydatki, o których mowa we wniosku (czarter samolotu, transfer Uczestników Wyjazdu podczas pobytu w (...), bilety wejścia na (...), usługi hotelowe i gastronomiczne, koszty ubezpieczenia) nabyte przez Państwa, zostały udokumentowane osobnymi fakturami lub innymi dokumentami księgowymi?"

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że zagadnienie Wydatków związanych z wyjazdem, w tym sposób ich udokumentowania opisał w Ad. 6 powyżej. Wskazane tam usługi (oznaczone od a do d) zostały udokumentowane oddzielnymi fakturami VAT.

Ad. 10. "Czy zakup towarów i usług w ramach organizacji Wyjazdu opisanego we wniosku, związany jest wyłącznie z wykonywaniem przez Państwa czynności opodatkowanych, czy też innych? (Proszę wskazać jakich - zwolnionych, niepodlegających opodatkowaniu?)"

Odpowiedź: Zakup towarów i usług w ramach organizacji Wyjazdu opisanego we Wniosku związany jest wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT. W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje bowiem, że ma pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, tj. Wnioskodawca nie odlicza VAT wg tzw. współczynnika (art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT) oraz tzw. prewspółczynnika (art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT).

Ad. 11. "Czy wydatki poniesione w celu organizacji Wyjazdu były/są wykorzystywane przez Państwa wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.), czy również do celów innych niż działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?"

Odpowiedź: Wydatki poniesione w celu organizacji Wyjazdu były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wynika to z faktu, że celem Wyjazdu była poprawa integracji członków zespołu Wnioskodawcy, jak również realizacja części szkoleniowej, co w założeniu powinno pozytywnie oddziaływać na poziom sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy.

Ad. 12. "W sytuacji, gdy wydatki ponoszone w celu organizacji Wyjazdu były/są wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?"

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że odpowiedź na powyższe pytanie, w świetle odpowiedzi Wnioskodawcy na pytania nr 10 i 11, jest bezprzedmiotowa.

Ad. 13. "W przypadku, gdy wydatki ponoszone w celu organizacji Wyjazdu są/będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do czynności zwolnionych od podatku VAT, to czy mają Państwo obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?"

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że odpowiedź na powyższe pytanie, w świetle odpowiedzi Wnioskodawcy na pytania nr 10 i 11, jest bezprzedmiotowa.

Ad. 14. "Proszę jednoznacznie wskazać (nie w formie oceny bądź przypuszczenia) - czy i w jaki sposób organizowany przez Państwa Wyjazd przyczynia się do zwiększenia Państwa efektywności/wyniku finansowego/sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?"

Odpowiedź: Wyjazd przyczynia się do zwiększenia efektywności/wyniku finansowego/ sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę z uwagi na pogłębienie relacji w zespole, zintegrowanie pracowników i innych osób świadczących pracę/usługi na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje nadto, że elementem części szkoleniowej Wyjazdu było przedstawienie przeszłych i przyszłych wyzwań Wnioskodawcy w prowadzeniu działalności gospodarczej, co niewątpliwie jest działaniem standardowym w biznesie i mającym miejsce w każdej większej organizacji działającej w celu osiągnięcia zysku.

Wnioskodawca oczywiście zaznacza, że przyszłe wyniki finansowe/poziom sprzedaży opodatkowanej są uzależnione nie tylko od rezultatów Wyjazdu, ale także od czynników zewnętrznych, na które Wnioskodawca nie ma wpływu. Przykładowo, do takich czynników należą ceny energii/poziom inflacji/ogólna kondycja polskiej gospodarki. Niemniej, Wyjazd powinien stanowić element sprzyjający zwiększeniu efektywności pracy zespołu Wnioskodawcy, co powinno skutkować lepszymi rezultatami pracy, a w konsekwencji lepszym wynikiem finansowym.

Ad. 15. "Jakie konkretnie działania w rantach ponoszonych wydatków, o których mowa we wniosku, Państwo przewidują i dlaczego są one niezbędne/kluczowe dla osiągnięcia ww. efektów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?"

Odpowiedź: Jak przedstawił Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego Wniosku, celem Wyjazdu było przeprowadzenie grupowych warsztatów, merytorycznych dyskusji oraz integracji osób, które mają wpływ na podejmowanie decyzji dotyczących działalności Wnioskodawcy. Zamierzeniem Wyjazdu było zmniejszenie negatywnego wpływu wskazanych we wniosku okoliczności (m.in. inflacja, skutki pandemii COVID-19) na działalność Wnioskodawcy, między innymi poprzez osiągnięcie porozumienia osób zajmujących kluczowe stanowiska w A. co do wspólnej realizacji założonych celów. Dodatkowo, zamysłem organizowanego Wyjazdu była możliwość budowania wspólnych relacji z dala od tego, z czym na co dzień musiał się mierzyć każdy z Uczestników wyjazdu, wzmocnienie pozytywnego nastawienia w zespole, zwiększenie identyfikacji zespołu z Wnioskodawcą oraz wzmocnienie lojalności, a także motywacja do równie wydajnej pracy, w nadchodzącym, trudnym okresie, co powinno przełożyć się na podniesienie efektywności i większą skuteczność w świadczeniu pracy, a w konsekwencji wpływać na polepszenie lub co najmniej na utrzymanie na podobnym poziomie, wyników finansowych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że niezbędna w jego działalności jest spraw na współpraca członków zespołu Wnioskodawcy. Osiągnięcie porozumienia co do przyszłych działań, w tym poprzedzająca je merytoryczna dyskusja/warsztaty/wspólne analizy i podnoszenie wiedzy są konieczne w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Takie działania, które zostały przeprowadzone w części szkoleniowej Wyjazdu, a które wiążą się co do zasady z obowiązkiem poniesienia określonych wydatków, są standardową praktyką biznesową w tak dużych, wielooddziałowych organizacjach, jak organizacja Wnioskodawcy. Tym samym ww. wydatki są kluczowe do zwiększenia efektywności/wyniku finansowego/sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że organizacja Wyjazdu - przykładowo - w Polsce odniosłaby zdecydowanie mniejszy "efekt integracyjny", dlatego że miałby on miejsce w "codziennym" otoczeniu Uczestników wyjazdu (którzy są mieszkańcami Polski). Z kolei, organizacja Wyjazdu w (...) umożliwiła przezwyciężenie ww. czynnika.

Dodatkowo, istotną okolicznością była również możliwość (...), a w konsekwencji także budowanie pozytywnych relacji między członkami zespołu.

Należy także zauważyć, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem opartym na polskim kapitale. W związku z tym, umożliwienie Uczestnikom wyjazdu wzięcia udziału (...) wpisuje się w swego rodzaju "DNA" Wnioskodawcy jako polskiej firmy, tj. takiej, która utożsamia się z (...).

W kontekście niezbędności poniesionych kosztów dla realizacji celów Wyjazdu Wnioskodawca zaznacza, że bez ich poniesienia organizacja Wyjazdu nie byłaby możliwa, albowiem:

Ad. 16. "Proszę opisać, jaki dokładnie związek ma udział poszczególnych Uczestników Wyjazdu z prowadzoną działalnością i uzyskaniem przychodów w ramach tej działalności oraz z czynnościami opodatkowanymi, dokonywanymi przez Spółkę? Należy wskazać - w odniesieniu do wszystkich Uczestników wymienionych we wniosku na str. 3 pkt 1-7 - czy ich udział jest niezbędny do osiągnięcia celu, np. w postaci podniesienia efektywności oraz zwiększenia/utrzymania wyniku finansowego Spółki, a także w jaki konkretnie sposób ich udział przyczynia się do osiągnięcia tego celu?"

Odpowiedź: Wnioskodawca celem uszczegółowienia, w ślad za informacjami zawartymi w opisie stanu faktycznego Wniosku, wskazuje, że Uczestnikami wyjazdu byli:

Wnioskodawca zaznacza, że udział wszystkich ww. Uczestników wyjazdu jest niezbędny do osiągnięcia założonych celów merytorycznych (szkoleniowych), jak również celu integracyjnego.

W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że przez kategorię wyrażoną wyżej w pkt 1 należy rozumieć Prezesa Zarządu, Wiceprezesa Zarządu oraz dwóch Członków Zarządu. Obecność Członków Zarządu Wnioskodawcy na Wyjeździe podyktowana była m.in. chęcią podniesienia motywacji w zespole Wnioskodawcy (poprzez obecność osób najwyżej postawionych kierowniczej hierarchii), aspiracją do wymiany wiedzy Członków Zarządu z kluczowymi osobami, które mają wpływ na rozwój Wnioskodawcy i jego Oddziałów oraz integracji ww. osób sprzyjającej przyszłej efektywnej pracy. Jednocześnie, należy zauważyć, że Członkowie Zarządu są niejako "pierwszym ogniwem" w działaniu Wnioskodawcy, albowiem reprezentują spółkę i prowadzą jej sprawy. Tym samym, działalność Członków Zarządu wpływa bezpośrednio na wyniki finansowe Wnioskodawcy. Przykładowo podjęcie przez Członków Zarządu korzystnych z perspektywy biznesowej działań przekłada się na wyższy potencjał do osiągania zysków przez Wnioskodawcę.

W odniesieniu do członków rodzin Członków Zarządu, niebędących jednocześnie powiązani umowami z Wnioskodawcą, o których mowa w pkt 2 listy. Wnioskodawca zaznacza, że dzięki ich uczestnictwu w integracyjnej części Wyjazdu możliwa była szersza integracja zespołu, a także Członkowie Zarządu - czyli osoby najważniejsze z perspektywy działania Spółki - nie zostali poddani rozłące z rodziną. Tym samym - zgodnie z zamysłem Wnioskodawcy - udział członków rodzin Członków Zarządu w Wyjeździe powinien mieć pozytywne przełożenie na realizację celów Wyjazdu.

Przez kluczowych pracowników z pkt 3 listy należy rozumieć zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę: Dyrektora ds. Handlu, Dyrektora Walcowni, Głównego Technologa, Specjalistę ds. obsługi sprzedaży oraz Asystentkę Zarządu, a także zatrudnioną na podstawie umowy cywilnoprawnej Dyrektor ds. Zakupów.

Ww. osoby zajmują stanowiska kluczowe z perspektywy Wnioskodawcy, a także posiadają wiedzę i doświadczenie z działalności Wnioskodawcy. W interesie Wnioskodawcy było zatem, aby kluczowi pracownicy wzięli udział w Wyjeździe. Udział kluczowych pracowników w Wyjeździe miał na celu m.in. integrację oraz wymianę wiedzy/doświadczeń/spostrzeżeń celem polepszenia wyniku finansowego Spółki.

Odnosząc się do pkt 4 listy, Wnioskodawca zaznacza, iż w tej kategorii Uczestników wyjazdu wyszczególnione zostały osoby pełniące funkcję Prokurentów, a jednocześnie Dyrektorów Oddziału Wnioskodawcy. Ww. osoby są zatrudnione na różnych podstawach - m.in. umowy o pracę/umowy cywilnoprawne. Prokurenci pełnią u Wnioskodawcy funkcje kierownicze. Zintegrowanie kadry kierowniczej Wnioskodawcy podczas części integracyjnej oraz wymiana doświadczeń podczas części szkoleniowej przyczyniły się do poprawy efektywności i polepszą w przyszłości wynik finansowy Spółki.

Nadto Wnioskodawca podnosi, że konieczny celem polepszenia wyniku finansowego Spółki był udział w Wyjeździe Członków Rady Nadzorczej A. - o których stanowi pkt 5 listy. Członkowie Rady Nadzorczej zajmują się działalnością kontrolną (nadzorczą) wobec zarządu Wnioskodawcy. W związku z tym udział tych osób w przedsięwzięciach merytorycznych organizowanych przez Spółkę jest uzasadniony z perspektywy realizowanych przez te osoby czynności, a w konsekwencji efektywności działalności Spółki.

Osobami prowadzącymi działalność gospodarczą, które współpracują w sposób stały z A. na podstawie umów cywilnoprawnych (pkt 6) listy) byli m.in. osoba odpowiedzialna za wdrożenia oraz dwóch Radców Prawnych. Wiedza i doświadczenie ww. osób była niezbędna podczas części merytorycznej Wyjazdu - Radcowie Prawni reprezentowali bowiem prawny filar działalności Spółki, a osoba odpowiedzialna za wdrożenia reprezentowała filar rozwojowy Wnioskodawcy.

Odnosząc się końcowo do Uczestnika wyjazdu z pkt 7 - tj. byłego Członka Rady Nadzorczej, Wnioskodawca podnosi, że były Członek Rady Nadzorczej dysponował (i dysponuje) doświadczeniem w nadzorze nad na grupą kapitałową, do której należy Wnioskodawca, które to doświadczenie mogło zostać przekazane innym Uczestnikom wyjazdu, kluczowym z perspektywy działalności Wnioskodawcy, co w efekcie przełoży się na generowanie korzyści po stronie Spółki.

Podsumowując, należy wskazać, że praktycznie wszyscy Uczestnicy wyjazdu (za wyjątkiem części osób z pkt 2) jest związana z Wnioskodawcą, tj. jest bezpośrednio lub pośrednio zaangażowana w proces podejmowania decyzji o kierunkach rozwoju Wnioskodawcy. W konsekwencji, zasadnym jest zwiększanie przez te osoby wiedzy na temat perspektyw rozwoju Wnioskodawcy, jak również integracja ww. osób. Z ekonomicznego punktu widzenia ww. osoby stanowią bowiem zespół, od którego działań zależą losy Wnioskodawcy. Tym samym, im bardziej członkowie ww. zespołu są zintegrowani, im lepsza atmosfera i większy stopień wzajemnego szacunku i zrozumienia, tym większe szanse na osiągnięcie lepszych wyników finansowych.

Ad. 17. "Kto prowadził i ile czasu trwała część szkoleniowa, tj. warsztaty grupowe, merytoryczne dyskusje i na czym one dokładnie polegały i jakiej konkretnie tematyki dotyczyły?"

Odpowiedź: Główne warsztaty/naradę prowadził jeden z Członków Zarządu ze wsparciem pozostałych Członków Zarządu. Warsztaty dotyczyły:

W trakcie warsztatów Uczestnicy zadawali pytania w kontekście omawianych przez Zarząd zagadnień, a następnie odbyła się dyskusja w zakresie planów Zarządu określonych w punktach od 4 do 6, gdzie Uczestnicy wyrażali swoje opinie, wskazywali na szanse i zagrożenia poszczególnych zamierzeń rozważanych przez Zarząd.

Na główne warsztaty/naradę zaproszeni byli wszyscy Uczestnicy wyjazdu, poza członkami rodzin Członków Zarządu. Większość zaproszonych Uczestników wyjazdu uczestniczyła w ww. warsztatach/naradzie. Nie tworzono listy obecności w tym zakresie. Główne warsztaty/narada trwała ok. 5-6 godzin.

Poza głównymi warsztatami, Członkowie Zarządu prowadzili również spotkania w mniejszych grupach, które były poświęcone zagadnieniom wybranych Oddziałów Wnioskodawcy lub też wybranego filaru związanego z działalnością Wnioskodawcy, np.: finansów, inwestycji, podatków. Spotkania w mniejszych grupach trwały - w zależności od grupy - od 1 do 3 godzin.

Ad. 18. "Na kogo zostały wystawione faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z organizowanym przez Państwa Wyjazdem?"

Odpowiedź: Faktury wystawione zostały na (...), siedziba w miejscowości (...), NIP: (...).

Ad. 19. "Czy sfinansowanie Wyjazdu wiążę się z koniecznością spełnienia określonych warunków przez Uczestników, a w razie ich niespełnienia do zwrotu poniesionych kosztów szkolenia?"

Odpowiedź: Wnioskodawca informuje, że dobór Uczestników wyjazdu został oparty o wiedzę Członków Zarządu na temat tego, którzy z potencjalnych Uczestników wyjazdu pełnią w Spółce kluczowe funkcje i tym samym powinni uczestniczyć w Wyjeździe mającym na celu podniesienie efektywności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zaznacza, że Wyjazd miał charakter obowiązkowy dla Uczestników, którzy współpracują/pracują dla Wnioskodawcy, w tym sensie, że odmowa udziału byłaby postrzegana przez Członków Zarządu jako działanie niepożądane i wymagające uzasadnienia.

W tym kontekście Wnioskodawca wskazuje, że kilka osób zaproszonych na Wyjazd odmówiło wzięcia w nim udziału, przy czym osoby te przedstawiały odpowiednie uzasadnienia braku partycypacji w przedsięwzięciu. Brak udziału części osób wynikał ze względów zdrowotnych (osoby starsze), natomiast część zaproszonych osób powołała się na powody światopoglądowe ((...)).

Należy w tym kontekście wskazać, że wybór miejsca na przeprowadzenie przedmiotowego przedsięwzięcia wynikał bardziej z wyobrażenia zarządu co do jego atrakcyjności pod kątem realizacji w tym miejscu celów Wyjazdu, nie zaś z percepcji potencjalnych Uczestników dot. tego miejsca. Innymi słowy, miejsce Wyjazdu nie zostało wybrane z tego względu, że może ono jawić się jako atrakcyjne pod względem turystycznym, ale dlatego że sprzyjało ono urzeczywistnieniu celów Wyjazdu.

Wnioskodawca podkreśla, że z jego wiedzy wynika, że żaden z Uczestników wyjazdu nie zdecydowałby się samodzielnie zorganizować wyjazd do (...). Innymi słowy, po stronie Uczestników wyjazdu de facto nie miało miejsca zaoszczędzenie wydatku, ponieważ gdyby nie organizacja Wyjazdu przez Wnioskodawcę, to nikt nie zdecydowałby się na samodzielne sfinansowanie podobnego wyjazdu.

Nadto Wnioskodawca wskazuje, że celem przedmiotowego Wyjazdu było osiągniecie celów merytorycznych i integracyjnych. Wnioskodawca postrzega jego organizację jako swoisty instrument (środek) do posiadania lepiej poinformowanego (posiadającego stosowną wiedzę) oraz lepiej zintegrowanego zespołu. Z tego też względu, ewentualna odmowa wzięcia udziału w Wyjeździe - bez podania istotnych powodów - była postrzegana jako niepożądana, czy wręcz jako utrudniająca współpracę. Innymi słowy. Wnioskodawca zorganizował Wyjazd w swoim interesie gospodarczym, albowiem zgodnie z intencją Wnioskodawcy Wyjazd powinien sprzyjać zwiększeniu efektywności prowadzonego biznesu. Gdyby Wnioskodawca nie żywił takiego przekonania, wówczas nie zorganizowałby Wyjazdu.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z Wyjazdem/podatku naliczonego powstałego wskutek importu usług związanego z wydatkami związanymi z Wyjazdem? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Czy w związku z organizacją Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego przez Wnioskodawcę powstał obowiązek podatkowy na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących Wydatki związane z wyjazdem, ponieważ otrzymane przez niego faktury dokumentują czynności opodatkowane stawką 0% VAT/opodatkowane w systemie VAT marża/niepodlegające opodatkowaniu w Polsce.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2:

Podstawowym warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest to, aby nabyty towar/usługa były opodatkowane VAT. Innym słowy, faktura VAT dokumentująca nabycie powinna zawierać kwotę VAT, który podlegałby odliczeniu. W przypadku Wnioskodawcy taka sytuacja nie występuje, albowiem otrzymane przez niego faktury albo nie zawierają kwoty VAT (stawka 0%/usługi niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce) albo są rozliczane w procedurze VAT-marża, co oznacza, że kwota VAT nie jest wyodrębniona. W konsekwencji, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki nie dają prawa do odliczenia VAT. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że nabycie usług miało miejsce od podmiotów z siedzibą w Polsce, przedmiotowe wydatki nie mogły być również rozliczane w ramach importu usług, co oznacza, że VAT naliczony nie mógł również powstać na tej podstawie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z organizacją Wyjazdu przez Wnioskodawcę nie powstał obowiązek podatkowy na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 3:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT).

W myśl zaś art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT.

Wnioskodawca podnosi, iż powyższe przepisy wskazują na to, że zasadniczo dostawa towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są dokonywane odpłatnie. Dla potrzeb podatku VAT ustawodawca w pewnych okolicznościach zrównał jednak czynności nieodpłatne z odpłatnymi. W konsekwencji, po spełnieniu określonych warunków, również transakcje, za które podatnik nie otrzyma zapłaty, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

W świetle powyższych przepisów, aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT spełnione muszą zostać następujące przesłanki:

- w przypadku utycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika (przesłanki muszą być spełnione łącznie):

- użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika,

- istnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (w całości lub w części).

- w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym na cele osobiste pracowników i innych podmiotów.

W świetle treści powyższych przepisów, aby ustalić czy dane nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu VAT, istotne jest ustalenie celu nieodpłatnych świadczeń, tj. czy świadczenie ma służyć działalności gospodarczej podatnika czy też innym celom, w szczególności celom osobistym pracowników i innych podmiotów.

Pojęcie działalności gospodarczej

Konieczne w zdekodowaniu znaczenia działalności gospodarczej jest odwołanie się do przepisów Ustawy o VAT, które zawierają definicję tej działalności. I tak, zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle treści powyższych przepisów dana czynność może zostać uznana za służącą do celów działalności gospodarczej, jeżeli służy zwiększeniu uzyskiwanych obrotów z tytułu tej działalności (cel zarobkowy).

Pojęcie celów osobistych

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia "cele osobiste". Zgodnie z definicją słownikową pojęcia "osobisty", zawartą w słowniku PWN, osobisty to: "odnoszący się do danej osoby" (zob. https://sjp.pwn.pl/sjp/osobisty;2496534.html (dostęp na dzień: 24 listopada 2022 r.) - przyp. Wnioskodawcy).

Wnioskodawca wskazuje, iż znaczenie pojęcie "celów osobistych" na gruncie Ustawy o VAT było przedmiotem zainteresowania orzecznictwa. Za przykład można podać prawomocny wyrok WSA w Lublinie z 12 stycznia 2011 r., sygn. akt: I SA/Lu 744/10, gdzie wskazano, że: "Sąd podziela wyrażony w zaskarżonej decyzji pogląd, iż realizacja celu osobistego polega na zaspokajaniu własnej (prywatnej) potrzeby osoby, która ten cel realizuje, a potrzeby osobiste pracownika, to takie potrzeby, do których zaspokojenia pracodawca nie jest zobowiązany przepisami prawa, więc przekraczające zakres obowiązków pracodawcy. Przy czym realizacja celu osobistego zrywa związek z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa. Świadczenia zaspokajające osobiste potrzeby pracownika nie mają zatem związku z potrzebami prowadzonej działalności i służą realizacji innych celów niż związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Pogląd powyższy znajduje uzasadnienie w utrwalonym orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por.: wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2008 r., I FSK 1589/07, niepubl., wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 października 2008 r., I SA/Łd 234/08, niepubl., wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2004 r., sygn. akt III SA 3008/02 Lex nr 150831, wyrok WSA w Opolu z dnia 27 kwietnia 2006 r., sygn. akt I SA/Op 62/06 niepubl., I SA/Kr 312/09 Lex 555153)".

W świetle powołanej definicji słownikowej oraz kierunku interpretacji wyrażonym w ww. orzeczeniu WSA, dana czynność może zostać uznana za służącą do celów osobistych, jeżeli służy zaspokojeniu prywatnej potrzeby pracownika lub innego podmiotu, niezwiązanej z wykonywaną przez niego pracą/świadczeniem usług na rzecz podatnika VAT.

Wnioskodawca, odnosząc ww. wnioski do przedstawionego stanu faktycznego, wskazuje, że celem zorganizowanego przez Spółkę Wyjazdu było przeprowadzenie szkoleń oraz integracji osób, które mają wpływ na podejmowanie decyzji dotyczących działalności A. Zamierzeniem Wyjazdu było nadto wypracowanie rozwiązań mających na celu zmniejszenie negatywnego wpływu wskazanych we wniosku okoliczności (m.in. inflacja, skutki pandemii COVID-19) na działalność Wnioskodawcy, poprzez osiągnięcie porozumienia osób zajmujących kluczowe stanowiska w A. co do wspólnej realizacji założonych celów. Dodatkowo, zamysłem organizowanego Wyjazdu była możliwość budowania wspólnych relacji z dala od tego, z czym na co dzień musiał się mierzyć każdy z Uczestników wyjazdu, wzmocnienie pozytywnego nastawienia w zespole, zwiększenie identyfikacji zespołu z A. oraz wzmocnienie lojalności, a także motywacja do równie wydajnej pracy, w nadchodzącym, trudnym okresie.

Organizacja Wyjazdu służyła - w ocenie Wnioskodawcy - realizacji celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy jako podatnika VAT.

W konsekwencji należy uznać, iż partycypacja Uczestników wyjazdu w Wyjeździe służyła do celów działalności gospodarczej Spółki. Tym samym wzięcie udziału Uczestników wyjazdu w Wyjeździe organizowanym przez Wnioskodawcę nie stanowi czynności zrównanej z odpłatnym świadczeniem usług/dostawą towarów na gruncie podatku VAT, i jako takie - pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko w zakresie braku opodatkowania VAT po stronie VAT należnego spotkań integracyjnych potwierdzano przy kładowo w:

* interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2018 r., znak: 0112-KDIL4.4012.94.2018.1.HW, gdzie organ stwierdził, że: "Biorąc pod uwagę powyższą analizę, w rozpatrywanej sprawie nie można uznać organizacji Spotkań dla pracowników Spółki za odpłatne świadczenie usług na ich rzecz, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem ich organizacja będzie związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Uczestnictwo pracowników Spółki w Spotkaniach ma na celu m.in. wzrost ich motywacji w zakresie wykonywanych obowiązków, zwiększenie wydajności i efektywności pracy w zespole, co z kolei ma przyczynić się do polepszenia wyników Spółki oraz wzrostu jej przychodów".

* interpretacji indywidualnej z dnia 6 grudnia 2017 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.473.2017.3.JP, gdzie organ stwierdził, że: "Odnosząc się do powyższego, mając na uwadze powołane przepisy należy wskazać, że głównym celem spotkania było zbudowanie pozytywnych relacji w zespole, w dalszym zakresie wpływające na dalej idącą identyfikację pracowników ze Spółką, zwiększenie efektywności pracy w zespole i wydajność pracowników, a przez to realizację głównego celu Spółki, którym jest rozwój gospodarczy oraz jak największa sprzedaż jej produktów, a w efekcie uzyskanie przychodu. Czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na ich nieodpłatność oraz fakt, że będą odbywały się w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki".

Wnioskodawca wskazuje, że przy uwzględnieniu wyżej powołanych przepisów Ustawy o VAT, jak i stanowisk organów podatkowych, należy dojść do wniosku, iż w związku z organizacją Wyjazdu przez Wnioskodawcę nie powstał obowiązek podatkowy na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT.

O powstaniu obowiązku podatkowego na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT nie może być mowy również z tego powodu, że Wnioskodawcy w stosunku do Wydatków związanych z wyjazdem nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego (co uzasadniono w stanowisku dot. pytania 2). W tym kontekście należy wskazać, że w przypadku art. 8 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, prawo do odliczenia VAT jest wprost wskazane jako przesłanka powstania obowiązku podatkowego na gruncie ww. przepisu. Tym samym, skoro Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT, to nie mógł powstać obowiązek podatkowy na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT. Podobnie należy ocenić sytuację w przypadku art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT, w odniesieniu do którego w praktyce organów podatkowych akcentuje się, że warunkiem powstania obowiązku podatkowego jest przysługiwanie podatnikowi prawa do odliczenia VAT naliczonego: "(...) nieodpłatnie świadczone usługi nie będą podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, jeżeli podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT" (zob. interpretacje z 7 października 2015 r. ITPP1/4512-711/15/JP, ITPP1/4512-706/15/BS oraz ITPP1/4512-708/15/RH). Taką wykładnię należy uznać za w pełni uzasadnioną, ponieważ trudno twierdzić, że usługa, której nabycie nie było opodatkowane VAT powinna następnie być opodatkowana VAT jako nieodpłatne świadczenie usług. Powyższe uwagi determinują zatem tezę, że skoro Wnioskodawca nie mógł odliczyć VAT naliczonego od Wydatków związanych z wyjazdem, to w konsekwencji również z tego powodu nie może być mowy o opodatkowaniu na zasadzie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest:

- prawidłowe w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z Wyjazdem;

- nieprawidłowe w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w związku z organizacją Wyjazdu.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej: "ustawą":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jednocześnie, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Mocą art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak natomiast stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

W przedmiotowej sprawie, Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka w zorganizowała w 2022 r. zagraniczny "wyjazd szkoleniowo integracyjny" (dalej: "Wyjazd") do (...) dla:

W ramach organizowanego Wyjazdu, jak wynika z uzupełnienia wniosku, Spółka poniosła wydatki na:

a) Usługę czarteru samolotu opodatkowaną stawką 0% VAT (usługa udokumentowana fakturą VAT),

b) Usługę organizacji wyjazdu do (...) opodatkowaną w systemie, gdzie podstawą opodatkowania jest kwota marży (tzw. procedura VAT-marża, o której mowa w art. 119 Ustawy o VAT, usługa udokumentowana fakturą VAT),

c) Usługę polegającą na nabyciu biletów wstępu na (...) - miejsce świadczenia przedmiotowej usługi znajdowało się poza terytorium Polski, co oznacza, że usługa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (usługa udokumentowana fakturą VAT),

d) Usługę zakwaterowania - miejsce świadczenia przedmiotowej usługi znajdowało się poza terytorium Polski, co oznacza, że usługa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (usługa udokumentowana fakturą VAT).

Wskazane usługi (oznaczone od a do d) zostały udokumentowane oddzielnymi fakturami VAT. Wszystkie ww. usługi zostały nabyte od podmiotów, które posiadają siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Żaden z ww. wydatków nie był rozliczany przez Wnioskodawcę na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, a więc w ramach importu usług. Faktury wystawione zostały na Spółkę.

Wątpliwości Spółki wyrażone we wniosku dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z Wyjazdem, a także braku powstania obowiązku podatkowego na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w związku z organizacją Wyjazdu.

W odniesieniu do powyższego należy zauważyć, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnik może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, którą jest, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych z tytułu nabycia tych towarów i usług.

Tym samym, faktury VAT dokumentujące nabycie towarów bądź usług winny zawierać kwotę podatku, który podlegałby odliczeniu. Jak jednak wynika z treści wniosku, w przypadku Wnioskodawcy taka sytuacja nie ma miejsca - wymienione przez niego w stanie faktycznym faktury odnoszące się do zakupionych usług nie zawierają kwoty VAT, która mogłaby podlegać odliczeniu. Należy bowiem zauważyć, że Spółka posiada faktury dokumentujące usługę czarteru samolotu, która zgodnie z opisem stanu faktycznego opodatkowana jest stawką 0% VAT, a także - usługę polegającą na nabyciu biletów wstępu na (...) oraz usługę zakwaterowania, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, które nie podlegały w ogóle opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Z kolei w odniesieniu do usługi organizacji wyjazdu do (...), opodatkowanej w systemie, gdzie podstawą opodatkowania jest kwota marży - należy wskazać, że art. 86 ust. 1 wprost wyłącza prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dla usług opodatkowanych na mocy art. 119 ust. 4 ustawy (w procedurze VAT-marża). Jednocześnie, żadna z ww. usług nie była rozliczana w ramach importu usług na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W konsekwencji, w odniesieniu do ww. wydatków związanych z Wyjazdem udokumentowanych powyższymi fakturami wskazanych w stanie faktycznym - Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego. Co do zasady, stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego nr 2, dotyczące braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z otrzymaniem powyższych faktur, należy więc uznać za prawidłowe.

Przy czym, należy wskazać, że z powołanego wyżej art. 86 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wskazanego na otrzymanej fakturze, przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki:

- odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług;

- towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego);

- faktura dokumentuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski - została na niej wskazana kwota podatku.

Ustawodawca wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz czynności niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, należy zaznaczyć, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych - określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Innymi słowy - gdy bezpośrednio wiążą się one z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - tj. mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają taki - chociażby pośredni - związek z działalnością podmiotu, istnieć musi rzeczywisty związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Zakup towarów czy usług, choć nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika np. poprzez ich odsprzedaż, to wywiera wyraźny wpływ na funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Rola nabywanych towarów oraz usług jest ściśle związana z wykonywaną działalnością gospodarczą podatnika i przyczynia się do zwiększania przez ten podmiot obrotu.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami, a transakcjami opodatkowanymi podatnika, jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 str. 1 z późn. zm.).

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT, były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE, m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats).

Trybunał podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobny pogląd wyraził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank. Trybunał nie miał w tej sprawie wątpliwości, że art. 2 Pierwszej Dyrektywy i art. 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa, było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał wyjaśnił, że w przypadku gdy podatnik dokonuje transakcji w odniesieniu do których podatek VAT podlega odliczeniu oraz transakcji niedających podstaw do odliczenia podatku naliczonego, podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług przez niego nabytych w przypadku, gdy towary te pozostają w bezpośrednim związku z transakcjami sprzedaży podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu warto przywołać również orzeczenie TSUE z 8 lutego 2007 r. C-435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën. W wyroku tym (pkt 23) w pierwszej kolejności TSUE wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub więcej transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C 32/03 Fini H, Zb.Orz. str. I 1599, pkt 26. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, by wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C 16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31. Ostatecznie natomiast TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

W konsekwencji, z powyższego wyroku wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni; przy czym może być on również pośredni, jednak tylko wówczas, gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą, tj. "wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy, wykonywana przez podatnika". W przeciwnym wypadku, koszty pośrednie nie wykazują ścisłego związku z działalnością opodatkowaną, a w konsekwencji - nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Jednocześnie, wymaga wskazania, że stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika - traktowane jest w świetle ustawy jako odpłatne świadczenie usług przez tego podatnika (czynność opodatkowana).

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy czym, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług - a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne wyłącznie w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Zatem dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie związane ściśle z prowadzoną działalnością gospodarczą, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu, nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Aby natomiast nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie, które odbywa się bez związku z funkcjonowaniem prowadzonej działalności.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma więc zastosowanie do tych tylko spośród usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że opisana we wniosku organizacja Wyjazdu do (...), rozumiana jako świadczenie przez Spółkę nieodpłatnie usług: czarteru samolotu, organizacji Wyjazdu do (...), (...) oraz usługa zakwaterowania na rzecz Uczestników (w tym: członków zarządu Spółki, członków rodzin członków zarządu Spółki, kluczowych pracowników Spółki, innych osób sprawujących funkcje kierownicze w Spółce, w szczególności prokurentów będących jednocześnie dyrektorami Oddziałów, członków Rady Nadzorczej Spółki, osób prowadzących działalność gospodarczą współpracujących w sposób stały ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych oraz byłego członka Rady Nadzorczej spółki zależnej) - w ocenie Organu stanowi odpłatne świadczenie usług na cele osobiste tych osób w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Wymaga zauważenia, że - jak Spółka wskazała w uzupełnieniu wniosku - przedmiotowy Wyjazd odbył się w terminie od (...) listopada 2022 r. do (...) grudnia 2022 r. Przy czym - jak sam wskazał Wnioskodawca, "termin ten pokrywał się z (...) co także stanowiło powód wyboru tego konkretnego terminu na Wyjazd szkoleniowo-integracyjny. Miejsce Wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego ((...)) zostało wybrane m.in. z uwagi na jego walor integracyjny w postaci (...) przez Uczestników wyjazdu".

Udział w Wyjeździe nie był umożliwiony wszystkim pracownikom Spółki. Spółka zorganizowała Wyjazd wyłącznie dla osób zajmujących w jej ocenie kluczowe stanowiska w Spółce oraz w spółce powiązanej. Jak wskazano, dobór Uczestników został oparty o wiedzę Członków Zarządu na temat tego, którzy z potencjalnych Uczestników wyjazdu pełnią kluczowe funkcje i tym samym powinni uczestniczyć w Wyjeździe. Przy czym, zauważyć należy, że w Wyjeździe udział wzięli, poza Członkami Zarządu Spółki, kluczowymi pracownikami, innymi osobami sprawującymi funkcje kierownicze w Spółce i członkami Rady Nadzorczej oraz osobami prowadzącymi działalność gospodarczą współpracującymi w sposób stały ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych - także członkowie rodzin członków zarządu Spółki, jak i również - były członek Rady Nadzorczej w innej spółce (która jest większościowym akcjonariuszem Wnioskodawcy).

Jednocześnie, jak wskazali Państwo w odpowiedzi na wezwanie Organu, część szkoleniową Wyjazdu, czyli warsztaty grupowe i merytoryczne dyskusje, prowadził jeden z pracowników Spółki (jeden z Członków Zarządu, ze wsparciem pozostałych Członków Zarządu).

W części szkoleniowej brały udział wszystkie osoby określone przez Spółkę jako "Uczestnicy wyjazdu", z wyłączeniem członków rodzin niebędących pracownikami Wnioskodawcy, ani członkami Rady Nadzorczej. Z kolei były członek Rady Nadzorczej uczestniczył w części szkoleniowo-merytorycznej Wyjazdu.

Na główne warsztaty/naradę zaproszeni byli wszyscy Uczestnicy wyjazdu, poza członkami rodzin Członków Zarządu. Warsztaty te dotyczyły prezentacji wyników Spółki, Oddziałów Spółki i spółek z grupy w ostatnich latach i oceny nadchodzących trendów związanych z działalnością prowadzoną przez Spółkę, podsumowania realizacji budżetu produkcyjnego i finansowego za rok 2021 oraz częściowo za rok 2022, omówienia zrealizowanych przez Spółkę projektów inwestycyjnych w ostatnich latach wraz z oceną ich wpływu na działalność Spółki, omówienia przyszłych zakontraktowanych inwestycji wraz z przypomnieniem celów przed nimi stawianych, omówienia zrealizowanych akwizycji w 2022 r. i ewentualnych kolejnych celów akwizycyjnych, omówienia wariantów rozważanych przez Członków Zarządu do wdrożenia, a dotyczących strategii dalszego rozwoju Spółki.

Większość zaproszonych Uczestników wyjazdu uczestniczyła w ww. warsztatach/naradzie. Jednak, zgodnie ze wskazaniem Spółki, nie tworzono listy obecności w tym zakresie. Czas trwania głównych warsztatów/narady podczas Wyjazdu to ok. 5-6 godzin.

Poza głównymi warsztatami, Członkowie Zarządu prowadzili również spotkania w mniejszych grupach, które były poświęcone zagadnieniom wybranych Oddziałów Wnioskodawcy lub też wybranego filaru związanego z działalnością Wnioskodawcy, np. finansów, inwestycji, podatków. Spotkania w mniejszych grupach trwały - w zależności od grupy - od 1 do 3 godzin.

Przy czym, w uzupełnieniu wniosku z 20 marca 2023 r. (data wpływu 22 marca 2023 r.), w odniesieniu do poniesionych kosztów Wnioskodawca zaznaczył, że zawęża zakres Wydatków związanych z wyjazdem do kosztów:

a) Usługi czarteru samolotu;

b) Usługi organizacji wyjazdu do (...);

c) Usługi polegającej na nabyciu biletów wstępu na (...);

d) Usługi zakwaterowania.

Tym samym, w związku z treścią uzupełnienia, Spółka wyłączyła z zakresu przedmiotowego wniosku wydatek m.in. na salę konferencyjną - który co do zasady, służy realizacji aktywności szkoleniowych, konferencyjnych (merytorycznych). Z kolei pozostałe wydatki, tj. usługi nabywane przez Spółkę i oferowane Uczestnikom Wyjazdu, mają - zdaniem Dyrektora KIS - charakter wyłącznie integracyjny oraz rozrywkowy, związany z możliwością uczestniczenia (...).

Należy zauważyć, że Wyjazd odbywał się poza Polskę, co wymagało (jak wskazuje sama Spółka) poniesienia istotnych kosztów przelotów, organizacji wyjazdu oraz zakwaterowania. Jednocześnie, w ramach usług, które Spółka wymieniła jako przedmiot wniosku - poza tymi kosztami, wskazano ponadto wyłącznie koszty usługi polegającej na nabyciu biletów wstępu na (...). Ta zaś usługa, zdaniem Organu, jest ściśle związana wyłącznie z czasem wolnym i rozrywką w trakcie Wyjazdu, odbywającymi się poza częścią szkoleniowo-merytoryczną. Tym samym zorganizowany przez Państwa Wyjazd ma przeważająco charakter integracyjno-rozrywkowy, a jego przeważającym celem była poprawa integracji członków zespołu Wnioskodawcy. Wybór terminu i lokalizacji (...) również wynikał z "wyobrażenia zarządu co do jego atrakcyjności pod kątem realizacji w tym miejscu celów Wyjazdu".

Nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że z samego faktu wyjazdu poza Polskę, dzięki "oderwaniu się" Uczestników od codzienności, ma zostać osiągnięty w równej mierze aspekt szkoleniowy (merytoryczny), jak i integracyjny. W ocenie Organu, gdyby istotnie kluczowy dla organizacji Wyjazdu był element szkoleniowy, jego organizacja mogłaby mieć miejsce również w kraju - gdyż dla aspektu merytorycznego opisanego przez Spółkę bez znaczenia jest lokalizacja tego szkolenia w (...), w trakcie trwania (...). Ponadto, gdyby faktycznie to element szkoleniowy (tj.m.in. prezentacja wyników finansowych Spółki, omówienie strategii, warsztaty/narady itd.) stanowił faktyczny motyw organizacji Wyjazdu - to wówczas bezzasadny byłby udział w tym Wyjeździe członków rodzin pracowników Spółki niebędących ani jej pracownikami, ani członkami Rady Nadzorczej. Ich udział, jako osób niezwiązanych ze Spółką, nie ma bowiem związku z potencjalnym zwiększeniem wyniku finansowego Spółki, które to Wnioskodawca wskazuje jako uzasadnienie Wyjazdu.

Zdaniem Organu, samo "utożsamianie się z Polską" przez Spółkę oraz " (...)", czy fakt, że Spółka oparta jest na polskim kapitale, w ocenie DKIS nie uzasadnia związku Wyjazdu do (...) w celu m.in. (...) przez wybranych pracowników Spółki, byłego pracownika i członków rodzin pracowników, z osiąganiem przez Spółkę w przyszłości większego obrotu w ramach jej opodatkowanej działalności. Zgodnie ze stwierdzeniem Spółki, w codziennym otoczeniu Uczestników, którzy są mieszkańcami Polski, organizacja Wyjazdu w Polsce odniosłaby zdecydowanie mniejszy "efekt integracyjny". Przy czym, należy zauważyć, że "efekt integracyjny" odnosi się nie tyle do wpływu na działalność opodatkowaną Spółki, ale świadczy o świadczeniu tych usług na cele osobiste Uczestników, należące do ich sfery prywatnej (niemającej wprost związku ze sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy). Tym bardziej, że - jak już wskazano - Spółka jako jedyne wydatki, do których zawęziła zakres wniosku, wskazuje transfer do (...), organizację Wyjazdu oraz zakwaterowanie, a także bilety wstępu na (...) (w czasie wolnym Uczestników). Przedmiotowy wniosek nie dotyczy natomiast żadnych wydatków odnoszących się do aspektów merytorycznych, zawodowych, przykładowo: wynajmu sali konferencyjnej, kosztu materiałów dla uczestników, kosztów wynagrodzenia prelegentów, itp.

Wymaga dalej wskazania, że - jak wskazał Wnioskodawca - realizowany przez Spółkę Wyjazd może przyczyniać się do: umacniania relacji, budowania więzi między członkami zespołu. Należy bowiem uznać, że dzięki uczestnictwu większości osób (z wyłączeniem członków rodzin niebędących pracownikami Spółki ani członkami rady nadzorczej) w Wyjeździe może nastąpić pogłębienie wśród tych Uczestników wiedzy o przeszłej i przyszłej działalności Wnioskodawcy, wspólne wypracowanie strategii dalszego rozwoju Wnioskodawcy w odniesieniu do obecnej sytuacji gospodarczej, wskazanie przez kluczowych dla Wnioskodawcy pracowników (i osób świadczących pracę/usługi dla Wnioskodawcy na innych podstawach niż umowa o pracę) ocen i opinii na temat szans i zagrożeń dla działań Wnioskodawcy, czy złączenie Uczestników "węzłem - mniej formalnej niż w codziennej pracy - atmosfery szkoleniowej, a to celem pogłębienia relacji w zespole i w efekcie wydajniejszej pracy, zwiększenie motywacji do pracy w nadchodzących okresach".

Celem Wyjazdu, zgodnie ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, była natomiast "poprawa integracji członków zespołu Wnioskodawcy, jak również realizacja części szkoleniowej, co w założeniu powinno pozytywnie oddziaływać na poziom sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy". Należy przy tym nadmienić, że (na co wskazała również wprost sama Spółka) przyszłe wyniki finansowe i poziom sprzedaży opodatkowanej są uzależnione nie tylko od rezultatów Wyjazdu, ale także od czynników zewnętrznych, na które Wnioskodawca nie ma wpływu, jak np. ceny energii/poziom inflacji/ogólna kondycja polskiej gospodarki.

Organ zgadza się, że dobra współpraca członków zespołu i wzajemne podnoszenie wiedzy są konieczne w działalności gospodarczej wielu podmiotów, w tym również Wnioskodawcy, wskazuje jednak, że taki związek - w obliczu faktu, że cześć szkoleniowa wyjazdu stanowiła jedynie niewielką część w czasie jego trwania, a wśród wydatków ponoszonych w związku z Wyjazdem Spółka nie wyszczególniła żadnych kosztów mających związek ściśle z tą częścią merytoryczną (szkoleniową) - nie świadczy o wymiernym efekcie organizacji tego Wyjazdu na działalność opodatkowaną Spółki, w rozumieniu zaliczenia wydatków poniesionych na Wyjazd wprost do działalności opodatkowanej Spółki.

Wymaga także zaznaczenia, że działania, jakie Spółka wskazuje jako efekty merytorycznej części Wyjazdu (m.in. podjęcie w przyszłości przez Członków Zarządu korzystnych z perspektywy biznesowej działań, przekładających się na wyższy potencjał do osiągania zysków przez Wnioskodawcę, czy też kontrola wobec Zarządu Wnioskodawcy przez członków Rady Nadzorczej) - stanowią standardowe czynności, do których zobowiązani są ci pracownicy (Członkowie Zarządu, Członkowie Rady Nadzorczej). Niezależnie bowiem od stopnia integracji między tymi Uczestnikami Wyjazdu, do zadań Członków Zarządu co do zasady należy podejmowanie korzystnych decyzji dążąc do wypracowania przez Spółkę zysku, zaś do zadań członków Rady Nadzorczej - m.in. nadzór nad ekonomiką i zasadnością decyzji podejmowanych przez Zarząd).

Biorąc zatem pod uwagę powyższe, w przedstawionych okolicznościach stanu faktycznego należy uznać, że interes prywatny Uczestników, tj. rozrywka, w tym możliwość uczestnictwa w (...) w czasie wolnym podczas Wyjazdu zagranicznego, przeważa nad celami, które w Państwa opinii związane są z Państwa działalnością gospodarczą.

Jednocześnie, w ocenie Organu, opisane we wniosku świadczenie usług na rzecz osób będących Uczestnikami Wyjazdu, tj. członków zarządu Spółki, członków rodzin członków zarządu Spółki, kluczowych pracowników Spółki, innych osób sprawujących funkcje kierownicze w Spółce, w szczególności prokurentów będących jednocześnie dyrektorami Oddziałów, członków Rady Nadzorczej Spółki, osób prowadzących działalność gospodarczą współpracujących w sposób stały ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych oraz byłego członka Rady Nadzorczej spółki zależnej - spełnia warunki do uznania ich za czynność opodatkowaną, tj. świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, z tytułu czego powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 3, zgodnie z którym w związku z organizacją Wyjazdu nie powstał obowiązek podatkowy na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, a organizacja ww. Wyjazdu nie będzie stanowić czynności opodatkowanej (świadczenia usług na cele osobiste Uczestników) - należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Nadmienić w tym miejscu należy, że niezależnie od uznania, że w związku z organizacją Wyjazdu Spółka dokonuje czynności opodatkowanej (tj. nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste Uczestników, zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy) - Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z powodów wskazanych wyżej przez Organ w uzasadnieniu interpretacji, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2. Wymienione przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym faktury odnoszące się do zakupionych usług nie zawierają bowiem kwoty VAT, która mogłaby podlegać odliczeniu: Spółka posiada faktury dokumentujące usługę czarteru samolotu, która zgodnie z opisem stanu faktycznego opodatkowana jest stawką 0% VAT, a także - usługę polegającą na nabyciu biletów wstępu na (...) oraz usługę zakwaterowania, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, które nie podlegały w ogóle opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Z kolei w odniesieniu do usługi organizacji wyjazdu do (...), opodatkowanej w systemie, gdzie podstawą opodatkowania jest kwota marży - przepis art. 86 ust. 1 wpost wyłącza prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, a jednocześnie żadna z ww. usług nie jest rozliczana w ramach importu usług, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Dodatkowo, w odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych, należy wskazać, że sprawy będące przedmiotem tych interpretacji indywidualnych oraz wyroków są osadzone ściśle w określonych okolicznościach stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych w nich przedstawionych. Tym samym, nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację, z uwagi na fakt, że nie stanowią źródła prawa i wiążą strony wyłącznie w konkretnych, indywidualnych sprawach (por. prawomocny wyrok WSA w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i mają wiążący charakter wyłącznie w tych sprawach. Natomiast każdy indywidualny opis sprawy wymaga każdorazowo zbadania przedstawionych okoliczności. W szczególności, kwestia uznania nieodpłatnego świadczenia usług za świadczenie, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, czy kwestia przysługującego prawa do odliczenia podatku VAT wymaga szczegółowej analizy okoliczności konkretnego stanu faktycznego, które dopiero w połączeniu ze sobą umożliwiają rozstrzygnięcie sprawy. Z kolei Organ wydający interpretację nie ma obowiązku powielania stanowiska zajętego w orzeczeniach dotyczących innych podatników, nawet w odniesieniu do stosowania tych samych przepisów, w szczególności gdy osadzone są w odmiennych okolicznościach opisanych w nich stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych.

Końcowo Organ zaznacza, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena prawidłowości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla usługi czarteru samolotu, określenia miejsca świadczenia usługi polegającej na nabyciu biletów wstępu na (...) oraz usługi zakwaterowania poza Polską, opodatkowania usługi organizacji wyjazdu do (...) w procedurze VAT-marża, ani brak rozliczania ww. usług na zasadach wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Kwestie te wynikały wprost z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, a tym samym nie były poddawane analizie w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej i przyjęto je jako element opisu tego stanu faktycznego.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będziecie mogli Państwo skorzystać, jeżeli zastosuje się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.