0111-KDIB3-3.4012.169.2020.2.WR - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 marca 2020 r. (data wpływu 31 marca 2020 r.), uzupełnionego pismem 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.) oraz pismem z 22 czerwca 2020 r. (data wpływu - 29 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "...".

Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z 28 maja 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.169.2020.1.WR oraz pismem z 22 czerwca 2020 r. (data wpływu - 29 czerwca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sprecyzowany pismem z 3 czerwca 2020 r.):

Wspólnota realizowała w roku 2010 (I część) oraz w roku 2015 (II część) zadanie inwestycyjne pn. "..." w Regionalnego Programu Operacyjnego (...) na lata (...).

Podstawą funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Wspólnota Mieszkaniowa nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wszelkie jej działania zmierzają do utrzymania i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania budynku, który jest własnością członków Wspólnoty.

Zaliczki wnoszone przez właścicieli, zarówno z tytułu opłat związanych z eksploatacją budynku jak i kosztów remontów nie są przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wspólnota otrzymała faktury od wykonawców, zawierające kwotę podatku od towarów i usług. Zakończone zadanie nie zmieniło statusu podatkowego Wspólnoty, nie było objęte czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Materiały i usługi nabyte w ramach realizacji ww. zadania były wyłącznie związane z czynnościami nieopodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Efekty zrealizowanego zadania będą wyłącznie wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane pismem z 22 czerwca 2020 r.):

Czy w opisanym stanie faktycznym Wspólnota będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym projektem "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (...) na lata (...)?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowane pismem z 3 czerwca 2020 r.):

Wspólnota Mieszkaniowa nie prowadzi działalności gospodarczej i stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie miała możliwości odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż nie zostaną spełnione warunki określone we wskazanym przepisie.

W opisanym przypadku poniesione wydatki będą miały związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zrealizował projekt "...", na który pozyskał dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego (...) na lata (...).

Wspólnota nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wszelkie działania Wspólnoty zmierzają do utrzymania i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania budynku, który jest własnością członków Wspólnoty.

Zaliczki wnoszone do Wspólnoty przez właścicieli, zarówno z tytułu opłat związanych z eksploatacją budynku, jak i kosztów remontów nie są przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wspólnota otrzymała faktury od wykonawców, zawierające kwotę podatku od towarów i usług. Zakończone zadanie nie zmieniło statusu podatkowego Wspólnoty, nie było objęte czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Materiały i usługi nabyte w ramach realizacji ww. zadania były wyłącznie związane z czynnościami nieopodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Efekty zrealizowanego zadania będą wyłącznie wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia oraz prawa do zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni", przez złożenie deklaracji VAT-7.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego, w związku z realizacją projektu nie są spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ponadto materiały i usługi nabyte w ramach realizacji ww. Projektu były wyłącznie związane z czynnościami nieopodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Ponadto efekty zrealizowanego Projektu będą wyłącznie wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca, w zakresie zrealizowanego Projektu, nie będzie miał możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy także zauważyć, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych.

Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.