0111-KDIB3-3.4012.167.2023.2.JSU - Rozliczanie VAT w związku z wewnątrzwspólnotową sprzedażą towarów na odległość

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 20 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych transakcji wysyłki towarów z magazynu Spółki i ich sprzedaży w ramach korzystania z platformy X, wpłynął 21 kwietnia 2023 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 30 czerwca 2023 r. (wpływ 4 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą odzieży i akcesoriów przede wszystkim online. Siedzibą Wnioskodawcy jest Polska. Wnioskodawca nie posiada zagranicznego zakładu.

W celu sprzedaży towarów Wnioskodawca korzysta z usług portali sprzedażowych, m.in. X. Jednym ze sposobów sprzedaży jest model Y, który polega na wykonywaniu przez X usług związanych ze składowaniem towaru, pakowaniem, wysyłką oraz zwrotami. Produkty są przesyłane do centrów logistycznych X, gdzie są magazynowane i dalej obsługiwane. X na żadnym etapie nie staje się właścicielem towaru. Powyższy model pozwala Wnioskodawcy zredukować liczne kategorie kosztów stałych. Niestety, X premiuje zagraniczne podmioty: w przypadku modelu Y czas na dostarczenie towaru, który X przyjął do swojego centrum logistycznego na terenie Niemiec wynosi do 2 dni roboczych, podczas gdy w przypadku przyjęć towarów polskich sprzedawców do magazynów zlokalizowanych na terytorium Polski - czas dostarczenia do Klienta wynosi do 5 dni roboczych. Tymczasem szybki czas realizacji jest jednym z kluczowych elementów funkcjonowania na rynku e-commerce. Wobec powyższego Wnioskodawca, podobnie jak inne krajowe podmioty, zdecydował się, aby towar dostarczać do magazynu X w Niemczech. Przy czym, aby było to możliwe, towar musi być dostarczony przez niemieckie firmy transportowe/kurierskie. Dlatego też Spółka współpracuje z niemieckim oddziałem A (współpraca z polskim oddziałem uniemożliwiałaby dostawy na terytorium Niemiec z uwagi na wewnątrzkorporacyjne ograniczenia wprowadzone przez A).

Proces wysyłki towarów z magazynu Wnioskodawcy w Polsce zawsze zaczyna się od procesu etykietowania. Z etykiet Wnioskodawca odczytuje, do których magazynów na terytorium UE zostaną finalnie przemieszczone towary. Co ważne, nie są to towary przeznaczone dla konkretnego klienta, lecz są to towary umieszczane w centrach logistycznych w celu utrzymania określonego (obliczonego przez X w zestawieniu z historią sprzedaży i prognozami) poziomu zatowarowania. Następnie dana partia towarów (niezależnie od etykiet) jest przez Wnioskodawcę transportowania do sortowni firmy A na terytorium Niemiec. Do tego momentu każdy proces wysyłki towarów z magazynu Wnioskodawcy w modelu Y przebiega identycznie. Następnie zachodzą różne procesy i - w związku z tym - pojawiają się różne modele:

1) Grupa 1: towary z magazynu Wnioskodawcy zostają wysłane do sortowni A i część z nich wraca do magazynów X w Polsce:

a) Model 1a: towary przetransportowane do magazynu X w Polsce są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Polsce,

b) Model 1b: towary przetransportowane do magazynu X w Polsce są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) poza terytorium Polski, na terenie innych państw UE i tam też towary są wysyłane,

c) Model 1c: towary przetransportowane do magazynu X w Polsce są następnie przemieszczane do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE,

2) Grupa 2: towary z magazynu Wnioskodawcy zostają wysłane do sortowni A i część z nich trafia do magazynów X w Niemczech:

a) Model 2a: towary z magazynu X w Niemczech są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Niemczech,

b) Model 2b: towary z magazynu X w Niemczech są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Polsce i tam też towary są wysyłane,

c) Model 2c: towary z magazynu X w Niemczech są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) poza Niemcami i poza Polską, tj. konsumentom z innych państw członkowskich UE aniżeli Polska i Niemcy, i tam też towary są wysyłane,

d) Model 2d: towary z magazynu X w Niemczech są przemieszczane do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE, w którym Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów VAT,

3) Grupa 3: towary z magazynów X w Polsce lub w Niemczech trafiły do magazynów w innych państwach członkowskich UE, w których to państwach Wnioskodawca jest zarejestrowany do celów VAT:

a) Model 3a: towary, które z magazynów w Polsce albo w Niemczech trafiły do magazynów X w innym państwie członkowskim UE aniżeli Polska i Niemcy są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w państwie położenia magazynu, a więc wysyłka ma miejsce na terytorium państwa położenia magazynu (np. towar w magazynie w Hiszpanii wysyłany do Klienta z Hiszpanii, towar z magazynu we Włoszech wysyłany do konsumenta we Włoszech),

b) Model 3b: towary, które z magazynów w Polsce albo w Niemczech trafiły do magazynów w innym państwie członkowskim UE aniżeli Polska i Niemcy, są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w Polsce, a więc wysyłka ma miejsce z magazynu położonego w państwie UE innym niż Niemcy i Polska do klienta (konsumenta) w Polsce,

c) Model 3c: towary, które z magazynów w Polsce albo w Niemczech trafiły do magazynów w innym państwie członkowskim UE a niżeli Polska i Niemcy, są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w Niemczech, a więc wysyłka ma miejsce z magazynu położonego na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska i Niemcy do konsumenta w Niemczech.

Ponadto zdarzają się zwroty towarów przez klientów. Towary zwracane są do różnych magazynów X: klient po zgłoszeniu zwrotu otrzymuje od X etykietę zwrotu na której widnieje magazyn, do którego należy dokonać zwrotu. Następnie towar po jego zwróceniu podlega dalszej sprzedaży i mogą zachodzić procesy sprzedaży jak powyżej.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny; jest również zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Ponadto Wnioskodawca jest także zarejestrowany do celów VAT w państwach członkowskich UE na terytorium których znajdują się magazyny X. Wnioskodawca jest również zgłoszony do procedury unijnej OSS w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

Ad. 1. Zagraniczny konsument to podmiot niebędący podatnikiem podatku od towarów i usług, niebędący podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz nieobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ad 2. W odpowiedzi na pytanie Organu: "Czy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będą Państwo posiadali dowody, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów",

odpowiedzieli Państwo: Tak.

Ad 3. W odpowiedzi na pytanie Organu: "Czy wśród produktów sprzedawanych przez Państwa znajdują się:

- nowe środki transportu,

- towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,

- towary tj. dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, towary używane, dla których podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy o podatku od towarów i usług",

odpowiedzieli Państwo: Nie.

Ad 4. W odpowiedzi na pytanie Organu: "Czy są Państwo operatorem interfejsu elektronicznego ułatwiającym dostawy towarów w rozumieniu art. 7a ustawy o podatku od towarów i usług",

odpowiedzieli Państwo: Nie.

Ad 5. W odpowiedzi na pytanie Organu: "Czy całkowita wartość dostaw towarów dokonywanych w ramach WSTO, jak i usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych świadczonych transgranicznie na rzecz konsumentów (liczona łącznie dla wszystkich państw członkowskich) nie przekroczyła u Państwa w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości (42 000 zł w Polsce)",

odpowiedzieli Państwo: Przekroczyła.

Ad 6 - 7. W odpowiedzi na pytanie Organu: "Na terytorium którego państwa rozpoczyna się i kończy wysyłka lub transport towarów, w przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz kontrahentów z Niemiec oraz na terytorium którego państwa rozpoczyna się i kończy wysyłka lub transport towarów, w przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz kontrahentów z pozostałych krajów Unii Europejskiej",

odpowiedzieli Państwo, że odpowiedź na te pytanie zależy od modelu. Dla sprzedaży na terytorium Niemiec właściwe są modele: 1b (w grupie I), 2a (w grupie II), 3c (w grupie III). W opisie każdej z grup i modeli wskazano trasę towaru.

W zakresie sprzedaży do kontrahentów z Niemiec:

W zakresie sprzedaży do konsumentów z innych państw członkowskich UE a niżeli Polska i Niemcy (czyli m.in. do konsumentów z Hiszpanii, Włoch, Francji, Czech, Słowacji) właściwe są modele: 1b (w grupie I), 2c (w grupie II), 3a (w grupie III). W opisie każdej z grup i modeli wskazano trasę towaru.

W zakresie sprzedaży towarów do konsumentów z innych państw członkowskich UE aniżeli Polska i Niemcy:

W zakresie zlecania transportu: jeżeli idzie o transport towarów to przemieszczenia towarów z Polski do magazynu X w Niemczech Spółka zleca firmie zewnętrznej.

Przemieszczenia towarów z magazynów X w różnych państwach członkowskich do Klienta końcowego są realizowane przez firmy kurierskie na zlecenie Spółki.

Przemieszczenia towarów spółki między magazynami X realizuje X na zlecenie Spółki. Jest to elementem sprzedaży towarów przez Spółkę w ramach modelu Y, który można w uproszczeniu scharakteryzować w następujący Sposób: Spółka "mówi" do X: tutaj są moje towary. Wstawiam je do magazynu w państwie X. I Ty się zajmij optymalizacją procesów logistycznych. Czyli towar jest przemieszczany przez firmę transportową, na zlecenie X, który to jednak X działa ze względu na umowę zawartą ze Spółką. Czyli przemieszczenie towaru następuje w imieniu i na rzecz Spółki. W relacji Wnioskodawcy z Klientem towar jest więc przemieszczany przez sprzedawcę (Spółkę).

Ad 8. Spółka jest właścicielem towaru i konsument nie jest jeszcze znany w momencie przesunięcia. Zatem przesunięcia towarów nie odbywają się "pod konkretną" transakcję.

Ad 9. W odpowiedzi na pytanie Organu: "Jak dokładnie dochodzi do przemieszczenia towarów w przypadku nabycia ich przez finalnego klienta/nabywcę tj.:

- czy towary są sprzedawane na rzecz podmiotów niebędących podatnikami/osób fizycznych z krajów Unii Europejskiej innych niż kraj wysyłki,

- z jakiego i do jakiego kraju UE towary są wysyłane/transportowane na rzecz klientów finalnych, a w szczególności czy transport/wysyłka następuje do innego kraju UE niż kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu,

- czy Państwa Spółka dokonuje/organizuje transport/wysyłkę towarów do finalnego klienta, czy wysyłka/transport jest wykonywana/y na Państwa rzecz lub czy Spółka jako dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie/wysyłce (należy opisać),

- czy Spółka będzie w posiadaniu dokumentów/dowodów potwierdzających dostawę w ramach WSTO (art. 2 pkt 22a ustawy o VAT) tzn. że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów",

odpowiedzieli Państwo:

Tirety od pierwszego do trzeciego: to zagadnienie zostało szczegółowo przedstawione we wniosku. Wskazano grupy przesunięcie, kraje z którego towar jest przesuwany do którego oraz kraje w których rozpoczyna i kończy się transport.

Tiret czwarty: Tak, Spółka posiada takie dokumenty.

Ad 10. W odpowiedzi na pytanie Organu: "Czy złożyliście Państwo (w trybie art. 28p ustawy o VAT) do naczelnika urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze miejsca opodatkowania wskazując, że będzie się ono znajdowało w państwa do których są dostarczane towary",

odpowiedzieliście Państwo:

Spółka jest zarejestrowana w państwach położenia magazynów, jest również zarejestrowana do procedury WSTO w Polsce.

Ad 11. Magazyny zwrotowe znajdują się w następujących państwach:

Towar zwracany przez klientów może być magazynowany we wszystkich magazynach X, w takich krajach, jak: Niemcy, Polska, Francja, Hiszpania, Włochy, Czechy, Słowacja. Po przyjęciu towaru na magazyn i uznaniu zwrotu za zasadny, Spółka ponownie staje się właścicielem tego towaru i towar wystawiany jest do ponownej sprzedaży w modelach opisanych we wniosku. Jeśli towar nie nadaje się do dalszej sprzedaży lub Spółka chce go wycofać ze sprzedaży, wraca on do magazynu Spółki w Polsce, gdzie poddawany jest utylizacji.

Pytania

1. Czy dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie tego towaru do magazynów X zlokalizowanych w Polsce powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów z Polski do Niemiec, a następnie jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z Niemiec?

2. Czy dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie części z tych towarów do magazynów X zlokalizowanych w Niemczech powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów z Polski do Niemiec?

3. Czy dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie części z tych towarów do magazynów X zlokalizowanych w innych niż Polska oraz w innych niż Niemcy państwach członkowskich UE powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawę towarów z Polski do tych innych państw członkowskich UE?

4. Czy w Modelu 1a Wnioskodawca może rozliczyć sprzedaż w procedurze unijnej OSS, czy też powinien rozliczyć ją w deklaracji VAT-7 i raportować w JPK?

5. Czy w Modelu 1b Wnioskodawca powinien rozliczać sprzedaż w procedurze unijnej OSS?

6. Czy w Modelu 1c Wnioskodawca powinien rozpoznać nietransakcyjną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z Polski do państwa, na terytorium którego znajduje się magazyn?

7. Czy w Modelu 2a Wnioskodawca powinien rozliczyć sprzedaż w procedurze unijnej OSS jako dokonaną na terytorium Niemiec?

8. Czy w Modelu 2b Wnioskodawca powinien rozliczyć sprzedaż w procedurze unijnej OSS jako dokonaną na terytorium Polski?

9. Czy w Modelu 2c Wnioskodawca powinien rozliczyć sprzedaż w procedurze unijnej OSS wskazując, że wysyłka towarów odbywa się z magazynu położonego na terytorium innego państwa członkowskiego, aniżeli Polska?

10. Czy w Modelu 2d Wnioskodawca powinien rozpoznać nietransakcyjne transakcje wewnątrzwspólnotowe posługując się posiadanymi numerami VAT nadanymi przez państwa położenia magazynów, pomiędzy którymi przesuwane są towary, czy też powinien to raportować w Polsce?

11. Czy w Modelu 3a Wnioskodawca powinien raportować sprzedaż w systemie OSS jako dokonaną na terytorium Niemiec?

12. Czy w Modelu 3b Wnioskodawca powinien raportować sprzedaż w systemie OSS jako wysyłka z magazynu z innego państwa członkowskiego UE?

13. Czy w Modelu 3c Wnioskodawca powinien raportować sprzedaż w systemie OSS jako wysyłka z magazynu z innego państwa członkowskiego UE?

14. Czy w przypadku zwrotów towarów, które uprzednio były objęte procedurą unijną OSS, korekty również należy dokonać w ramach tej procedury, niezależnie od państwa położenia magazynu zwrotowego?

15. Czy w przypadku zwrotów towarów, które uprzednio nie były objęte procedurą unijną OSS, korekty również należy dokonać poza tą procedurą, niezależnie od państwa położenia magazynu zwrotowego?

16. Czy w przypadku gdy magazyn zwrotowy jest położony w innym państwie członkowskim UE a niżeli magazyn, z którego towar był wysyłany to w związku ze zwrotem towaru należy rozpoznać nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i - odpowiednio - nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1. Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej jako "ustawa VAT") wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Wyłączenia spod rozpoznawania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały określone w art. 13 ust. 4 tej ustawy. W niniejszej sprawie kluczowy jest fakt, że wywóz towarów do Niemiec służy wyłącznie ich posortowaniu i na tej podstawie "rozdzieleniu" na poszczególne państwa członkowskie UE. Proces sortowania jest planowany. Przy czym, z etykiet, które są nadawane w Polsce zanim towar opuści magazyn Wnioskodawcy, wiadomo, do którego państwa członkowskiego trafi towar. W tym także wiadomo, które towary z sortowni A trafią z powrotem do Polski. Co ważne, wysyłka towaru i jego powrót związany jest z uzyskaniem szybszych terminów realizacji dostaw do Klientów. "Postój" towarów na terytorium Niemiec w sortowni A nie przerywa "ciągłości" całego procesu logistycznego. Należy zatem uznać, że nie chodzi do przerwania ciągłości transportu, a tym samym "transakcja" nie kończy się na terytorium Niemiec. Wobec powyższego należy uznać, że dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie tego towaru do magazynów X zlokalizowanych w Polsce nie powinno być przez Wnioskodawcę identyfikowane jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotową dostawa towarów z Polski do Niemiec, a następnie jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z Niemiec.

Ad 2. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 1 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy dostarczenie towarów z jego magazynu w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie części tego towaru do magazynów X zlokalizowanych w Niemczech powinno być przez Wnioskodawcę identyfikowane jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotową dostawa towarów z Polski do Niemiec wyłącznie w części dotyczącej tych towarów, które zostały wysłane z magazynu Wnioskodawcy w Polsce, które to towary trafiły do magazynu X w Niemczech.

Ad 3. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 1 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy dostarczenie towarów z jego magazynu w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie części z tych towarów do magazynów X zlokalizowanych w innych niż Polska oraz w innych niż Niemcy państwach członkowskich UE, powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów z Polski do tych innych państw członkowskich UE.

Ad 4. Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Natomiast na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1a tej ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (dalej jako "WSTO") - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy. Z powyższego wynika, że ustalając miejsce opodatkowania należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy dostawa stanowi WSTO, czy też nie - od tego bowiem zależy miejsce opodatkowania.

Pojęcie WSTO zostało określone w art. 2 pkt 22a ustawy VAT, w myśl którego przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

W Modelu 1a towar jest wysyłany konsumentom w Polsce z magazynu X w Polsce. Zatem nie dochodzi do transgranicznej wysyłki towarów. Tym samym sprzedaży tej nie można uznać za WSTO. W konsekwencji miejscem opodatkowania tej sprzedaży jest Polska.

Procedura unijna została określone w Rozdziale 6a ustawy VAT. Na podstawie art. 130a pkt 3 w zw. z pkt 2a lit. a tej ustawy przez procedurę unijną rozumie się rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji. Zgodnie z art. 130a pkt 2a lit. a ustawy VAT, w przypadku WSTO, przez państwo członkowskie konsumpcji rozumie się - państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy. Natomiast w myśl art. 130a pkt 2b lit. a tej ustawy przez państwo członkowskie identyfikacji rozumie się państwo członkowskie w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że sprzedaż w Modelu 1a, jak podniesiono powyżej, nie stanowi WSTO. Tymczasem procedura unijna dedykowana jest w szczególności sprzedaży w ramach WSTO. W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie może rozliczyć sprzedaży w Modelu 1a w procedurze unijnej OSS. Transakcje te, jako opodatkowane w Polsce na zasadach ogólnych (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT), podlegają raportowaniu według standardowych procedur: powinny być uwzględnione w deklaracji, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy VAT oraz w ewidencjach, o których mowa w art. 109 ustawy VAT. W konsekwencji sprzedaż w Modelu 1a powinna podlegać raportowaniu w JPK.

Ad 5. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 4 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

W Modelu 1b spełnione są przesłanki do identyfikacji tej transakcji jako WSTO, bowiem towary z magazynów w Polsce są wysyłane do konsumentów w innych państwach członkowskich UE. Wobec powyższego Wnioskodawca powinien tę sprzedaż rozliczyć w ramach procedury unijnej. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego państwem identyfikacji Wnioskodawcy jest Polska, bowiem tutaj posiada on siedzibę działalności gospodarczej. Jednocześnie sprzedaż dokonywana jest do państw członkowskich konsumpcji. Podkreślić należy, że rozliczenie sprzedaży w tej procedurze jest obowiązkowe, bowiem podatnik zgłosił się do procedury unijnej w Polsce. Zgodnie natomiast z art. 130b ust. 1 zd. drugie ustawy VAT procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.

Ad 6. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 1 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy towary przesunięte do magazynu X w Polsce, które są następnie przemieszczane do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE spełniają przesłanki uznania za nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. W konsekwencji Wnioskodawca powinien te przesunięcia rozpoznawać jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów.

Ad 7. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 4 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

W Modelu 2a towary z magazynu X w Niemczech są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Niemczech. Brak jest zatem transgranicznego charakteru transakcji. Wnioskodawca nie może zatem tej sprzedaży raportować w procedurze unijnej. W konsekwencji sprzedaż nie powinna być raportowana w systemie OSS, jak również nie powinna podlegać opodatkowaniu w Polsce - sprzedaż powinna podlegać opodatkowaniu w Niemczech jako tamtejsza dostawa krajowa. W JPK Wnioskodawca powinien te dostawy wykazać jako dostawy poza terytorium kraju.

Ad 8. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 4 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

W Modelu 2b towary z magazynu X w Niemczech są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Polsce i tam też towary są wysyłane. Zatem transakcja spełnia przesłanki do uznania jej za WSTO i Wnioskodawca powinien te transakcje rozliczać w procedurze unijnej OSS, do której jest zgłoszony w Polsce, wskazując, że miejscem opodatkowania jest Polska jako państwo konsumpcji, a wysyłka ma miejsce z magazynu położonego w innym państwie członkowskim UE.

Ad 9. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 4 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

W Modelu 2c towary z magazynu X w Niemczech są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) poza DE i poza PL, tj. konsumentom z innych państw członkowskich UE aniżeli Polska i Niemcy, i tam też towary są wysyłane. Zatem transakcja spełnia przesłanki do uznania jej za WSTO i Wnioskodawca powinien te transakcje rozliczać w procedurze unijnej OSS, do której jest zgłoszony w Polsce, wskazując, że miejscem opodatkowania są Państwa konsumpcji, a wysyłka ma miejsca z magazynu położonego w innym państwie członkowskim UE.

Ad 10. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 1 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy powinien on rozpoznać nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów posługując się posiadanymi numerami VAT nadanymi przez państwa położenia magazynów, pomiędzy którymi przesuwane są towary.

Ad 11. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 4 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

W Modelu 3a towary, które z magazynów w Polsce albo w Niemczech, trafiły do magazynów X w innym państwie członkowskim UE aniżeli Polska i Niemcy, są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w Państwie położenia magazynu, a więc wysyłka ma miejsce na terytorium państwa położenia magazynu, z którego towar jest wysyłany (np. towar w magazynie w Hiszpanii wysyłany do Klienta z Hiszpanii, towar z magazynu we Włoszech wysyłany do Klienta we Włoszech). Zdaniem Wnioskodawcy taka sprzedaż nie spełnia znamion WSTO i w konsekwencji nie może być raportowana ani rozliczana w procedurze unijnej. Sprzedaży dokonane z magazynu do konsumentów w państwie położenia magazynu podlegają opodatkowaniu jako lokalne dostawy krajowe i tym samym nie mieszczą się w zakresie transakcji podlegającym raportowaniu przez system OSS.

Ad 12. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 4 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

W Modelu 3b towary, które z magazynów w Polsce albo w Niemczech trafiły do magazynów w innym państwie członkowskim UE aniżeli Polska i Niemcy, są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w Polsce, a więc wysyłka ma miejsce z magazynu z innego niż Polska oraz innego niż Niemcy państwa członkowskiego UE do Klienta w Polsce. Zatem transakcja spełnia przesłanki do uznania jej za WSTO i Wnioskodawca powinien te transakcje rozliczać w procedurze unijnej OSS, do której jest zgłoszony w Polsce, wskazując, że miejscem opodatkowania jest Polska jako państwo konsumpcji, a wysyłka ma miejsce z magazynu położonego w innym państwie członkowskim UE.

Ad 13. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 4 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

W Modelu 3c towary, które z magazynów w PL albo w DE trafiły do magazynów w innym państwie członkowskim UE aniżeli Polska i Niemcy są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w Niemczech, a więc wysyłka ma miejsce z magazynu z innego niż Polska oraz innego niż Niemcy państwa członkowskiego UE do Klienta w Niemczech. Zatem transakcja spełnia przesłanki do uznania jej za WSTO i Wnioskodawca powinien te transakcje rozliczać w procedurze unijnej OSS, do której jest zgłoszony w Polsce, wskazując, że miejscem opodatkowania są Niemcy jako państwo konsumpcji, a wysyłka ma miejsce z magazynu położonego w innym państwie członkowskim UE.

Ad 14. Zgodnie z art. 130c ust. 5a ustawy VAT w przypadku stwierdzenia błędów w złożonej deklaracji VAT ich korekta dokonywana jest w deklaracji VAT składanej za bieżący okres rozliczeniowy, nie później jednak niż w ciągu 3 lat, licząc od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji VAT, w której stwierdzono błędy. W deklaracji VAT, w której dokonuje się korekty, należy wskazać właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której dokonywana jest korekta. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju korekty dotyczące transakcji uprzednio raportowanych w ramach systemu OSS powinny być uwzględniane - w ramach tego systemu - poprzez raportowanie na bieżąco. Chociaż zwrot towaru nie stanowi błędu, to jest on zdarzeniem wtórnym wobec pierwotnie zadeklarowanej transakcji w procedurze unijnej. Dlatego też zwroty towarów również powinny być deklarowane w tej procedurze. Przy tym bez znaczenia pozostaje państwo członkowskie UE, do którego towar jest zwracany. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zwrotów towarów, które uprzednio były objęte procedurą unijną OSS, korekty również należy dokonać w ramach tej procedury, niezależnie od państwa położenia magazynu zwrotowego.

Ad 15. Procedura unijna stanowi lex specialis względem ogólnych reguł rozliczania i raportowania podatku VAT. Wobec powyższego korekty dotyczące transakcji objętych zasadami ogólnymi powinny być rozliczane na tych samych zasadach co transakcja pierwotna będąca przedmiotem korekty. W przypadku transakcji objętych polskim podatkiem od towarów i usług oznacza to m.in. stosowanie art. 29a ust. ust. 10 pkt 2 i ust. 13 ustawy VAT. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zwrotów towarów, które uprzednio nie były opodatkowane procedurą unijną OSS, korekty również należy dokonać poza tą procedurą. Właściwe są przepisy tego państwa członkowskiego, na terenie którego opodatkowania była transakcja pierwotna. Natomiast bez znaczenia pozostaje magazyn, do którego nastąpił zwrot towaru.

Ad 16. Z uwagi na podstawę prawną wskazaną w stanowisku do pytania 1 niniejszym odstąpiono od ponownego powoływania wskazanych tam przepisów.

Należy zauważyć, że w przypadku zwrotu towarów nie dochodzi do przemieszczenia towarów na rzecz i w imieniu Wnioskodawcy, lecz jest to skutkiem działania nabywcy (konsumenta). Tym samym jeżeli towar został wysłany z magazynu w państwie A do konsumenta w państwie B i jest następnie zwracany przez tego konsumenta do magazynu w państwie C, Wnioskodawca nie jest obowiązany aby w związku z tym zwrotem raportować nietransakcyjną wewnątrzwspólnotową dostawę z państwa do państwa C, bowiem nie są spełnione przesłanki nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowe) dostawy towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się:

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. art. 2 pkt 3 ustawy:

przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7a ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy:

przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej WSTO) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 i 1a ustawy:

miejscem dostawy towarów jest - w przypadku:

1. towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy,

1a. wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 22 ust. 1a ustawy:

przepisów ust. 1 pkt 1a-1c nie stosuje się do towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1:

Jak wynika z przywołanych przepisów wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość (WSTO) ma miejsce, jeżeli towary są wysyłane lub transportowane z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy oraz, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

- wysyłka lub transport towaru jest dokonywana przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów (istotne znaczenie w kwestii transportu/wysyłki ma art. 5a rozporządzenia wykonawczego 282/2011, w którym wskazano, kiedy uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz oraz kiedy nie uważa się towarów za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz);

- nabywcą towaru jest m.in. podatnik podatku od wartości dodanej lub osoba prawna niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT;

- dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 (tj. towarami, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz).

Za pośrednie uczestnictwo dostawcy w wysyłce lub transporcie towarów, zgodnie z art. 5a rozporządzenia 282/2011, uznaje się w szczególności następujące przypadki:

Towarów nie uważa się za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku gdy nabywca transportuje towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczanie towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośrednio lub pośrednio w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu towarów.

Przedmiotem WSTO mogą być towary wyprodukowane w UE lub towary, które zostały już dopuszczone do swobodnego obrotu w UE i które znajdują się na jej terytorium i są dostarczane nabywcom w UE. WSTO nie stosuje się w odniesieniu do:

- nowych środków transportu,

- towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,

- dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, towarów używanych - jednak tylko wówczas, gdy podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy:

przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Co do zasady miejscem dostawy w przypadku WSTO jest kraj w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy - czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów.

Jak stanowi art. 22a ust. 7-9 ustawy:

W myśl art. 25 ustawy:

Jak wynika z tego przepisu, miejscem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest państwo, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, czyli państwo, w którym transport definitywnie się zakończył. Zgodnie z tą zasadą, jeżeli towar będzie wysłany z kraju UE do Polski, nabywca będzie posiadał siedzibę na terytorium kraju i będzie podatnikiem VAT w Polsce, to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - co do zasady - opodatkowane będzie w Polsce.

Natomiast jeżeli polski podmiot poda do tej transakcji również numer NIP innego państwa członkowskiego, to będzie zobowiązany do opodatkowania tej transakcji również w tym państwie członkowskim, chyba że wykaże, iż nabycie zostało opodatkowane w kraju (w Polsce), gdzie towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Jak stanowi art. 29a ust. 10 ustawy:

podstawę opodatkowania obniża się o:

Z treści ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów istnieje pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwrot ten zostały udokumentowany. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru oraz jego wartości.

Zgodnie z art. 130a pkt 2 lit. a ustawy (na potrzeby rozdziału 6a):

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które m.in. dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość.

Stosownie do art. 130a pkt 2a lit. a ustawy:

przez państwo członkowskie konsumpcji - rozumie się m.in. w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.

Na podstawie art. 130a pkt 2b lit. a ustawy:

przez państwo członkowskie identyfikacji - rozumie się m.in. państwo członkowskie w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 130a pkt 3 ustawy:

ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o procedurze unijnej - rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

W świetle art. art. 130b ust. 1 ustawy:

podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.

Ww. przepisy wprowadzają procedurę tzw. One Stop Shop (OSS). Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków w zakresie podatku VAT nałożonych na podatników dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi osobom niebędącym podatnikami (konsumentom) na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:

- elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim;

- deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji;

- współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy/świadczenie usług mają charakter transgraniczny.

Na podstawie ww. procedury podatnicy, m.in. dokonujący WSTO, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS.

Stosownie do art. 130c ust. 1-5a ustawy:

4a. w przypadku gdy towary są wysyłane lub transportowane z państw członkowskich innych niż państwo członkowskie identyfikacji, deklaracja VAT oprócz informacji, o których mowa w ust. 4, zawiera:

5a. w przypadku stwierdzenia błędów w złożonej deklaracji VAT ich korekta dokonywana jest w deklaracji VAT składanej za bieżący okres rozliczeniowy, nie później jednak niż w ciągu 3 lat, licząc od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji VAT, w której stwierdzono błędy. W deklaracji VAT, w której dokonuje się korekty, należy wskazać właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której dokonywana jest korekta.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy:

przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Natomiast według art. 13 ust. 3 ustawy:

za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powołany powyżej art. 13 ust. 3 ustawy rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych tj. dokonywanych pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami o czynności dokonywane przez ten sam podmiot w ramach przemieszczenia własnych towarów z przedsiębiorstwa w Polsce do działalności w innym kraju Unii Europejskiej. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy tych towarów.

Przy tym należy zaznaczyć, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. art. 13 ust. 4 ustawy:

przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, a w przypadku przemieszczenia własnych towarów z Polski do innego kraju UE wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy. Wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów na terytorium Polski odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w kraju, do którego towar jest transportowany.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 i 3 ustawy przepisy rozdziału 1 działu XI "Dokumentacje" stosuje się do:

Zgodnie z powyższym jeżeli dostawca dokonujący WSTO zgłosił się do procedury unijnej, to nie musi on wystawiać faktury za te dostawy. Jeżeli jednak zdecyduje się wystawić fakturę, zastosowanie będą miały przepisy dotyczące fakturowania w państwie członkowskim identyfikacji tego dostawcy (art. 106a pkt 3 ustawy o VAT).

Zatem art. 106a pkt 3 ustawy o VAT określa, że podatnicy zarejestrowani w OSS do procedury unijnej oraz procedury nieunijnej, dla których państwem identyfikacji jest Polska, będą stosowali przepisy obowiązujące w Polsce do wystawiania faktur dokumentujących dostawy oraz usługi rozliczane dla celów VAT w OSS.

Stosowanie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zasady dotyczące wystawiania faktur zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy:

podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Natomiast art. 109 ust. 3, 3b i 11a ustawy stanowi, że:

3b. podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

11a. dostawcy, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 1, których towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, oraz podatnicy, o których mowa w art. 28k ust. 2, posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, są obowiązani prowadzić ewidencję, na podstawie której można określić łączną wartość dostaw dokonywanych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 pkt 22a, oraz świadczonych usług, o których mowa w art. 28k ust. 1. Ewidencja powinna zapewnić również wskazanie dostawy lub usługi, w związku z którymi nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3 lub art. 28k ust. 2 pkt 3.

Należy mieć na uwadze, że podatek VAT jest podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, co oznacza, że wysokość ewentualnego zobowiązania podatkowego deklaruje pierwotnie sam podatnik. Zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstają bowiem na mocy zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, bez potrzeby wydawania decyzji przez organy podatkowe.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zajmuje się sprzedażą odzieży i akcesoriów przede wszystkim online. Siedzibą Wnioskodawcy jest Polska. Wnioskodawca nie posiada zagranicznego zakładu.

W celu sprzedaży towarów Spółka korzysta z usług portali sprzedażowych, m.in. X. Jednym ze sposobów sprzedaży jest model Y, który polega na wykonywaniu przez X usług związanych ze składowaniem towaru, pakowaniem, wysyłką oraz zwrotami. Produkty są przesyłane do centrów logistycznych X, gdzie są magazynowane i dalej obsługiwane. X na żadnym etapie nie staje się właścicielem towaru. Spółka zdecydowała się, dostarczać towar do magazynu X w Niemczech. Przy czym, aby było to możliwe, towar musi być dostarczony przez niemieckie firmy transportowe/kurierskie. Dlatego też Spółka współpracuje z niemieckim oddziałem A).

Proces wysyłki towarów z magazynu Spółki w Polsce zawsze zaczyna się od procesu etykietowania. Z etykiet Spółka odczytuje, do których magazynów na terytorium UE zostaną finalnie przemieszczone towary. Nie są to towary przeznaczone dla konkretnego klienta, lecz są to towary umieszczane w centrach logistycznych w celu utrzymania określonego (obliczonego przez X w zestawieniu z historią sprzedaży i prognozami) poziomu zatowarowania. Następnie dana partia towarów (niezależnie od etykiet) jest przez Wnioskodawcę transportowania do sortowni firmy A na terytorium Niemiec. Do tego momentu każdy proces wysyłki towarów z magazynu Spółki w modelu Y przebiega identycznie. Następnie zachodzą różne procesy i - w związku z tym - pojawiają się różne modele wysyłki towarów.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia czy dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie tego towaru do magazynów X zlokalizowanych w Polsce powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów z Polski do Niemiec, a następnie jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z Niemiec.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, na wstępie wskazać należy, że szczególnym przypadkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest przemieszczenie towarów własnych podatnika z terytorium kraju do innego państwa członkowskiego.

Artykuł 13 ust. 3 ustawy rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności, które nie mają charakteru czynności dwustronnych, polegających na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego państwa członkowskiego, w którym mają posłużyć do działalności gospodarczej podatnika. W przypadku tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów polski dostawca pełni równocześnie rolę nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Przywołane powyżej przepisy wskazują zatem, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Należy zaznaczyć, że przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.

W analizowanym przypadku towary z magazynu Spółki w Polsce są przemieszczane do sortowni A na terytorium Niemiec, a następnie część tego towaru jest przemieszczana do magazynów X zlokalizowanych w Polsce.

Jak podali Państwo w opisie sprawy, wywóz towarów do Niemiec służy wyłącznie ich posortowaniu i na tej podstawie "rozdzieleniu" na poszczególne państwa członkowskie UE. Wysyłka towaru i jego powrót związany jest z uzyskaniem szybszych terminów realizacji dostaw do Klientów.

W opisanej sytuacji należy uznać, że dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie tego towaru do magazynów X zlokalizowanych w Polsce nie powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotową dostawa towarów z Polski do Niemiec, a następnie jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z Niemiec.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 oceniono prawidłowo.

Przechodząc do Państwa wątpliwości sformułowanych w pytaniu nr 2 dotyczących dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie części z tych towarów do magazynów X zlokalizowanych w Niemczech, należy wyjaśnić, że w takiej sytuacji ma miejsce przemieszczenie towarów należących do Spółki z jednego kraju tj. z Polski do innego kraju UE, w którym to kraju Spółka wykorzysta te towary na cele własnej działalności polegającej na ich sprzedaży. Zastosowanie zatem znajdzie art. 13 ust. 3 ustawy, który wskazuje, że za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Powyższy przepis stanowi odstępstwo od reguły ogólnej i wskazuje, że do WDT może także dochodzić, gdy mamy do czynienia z czynnością niemającą charakteru transakcji dwustronnej za wynagrodzeniem.

Podali Państwo, że towary z magazynu Spółki zostają wysłane do sortowni A i część z nich trafia do magazynów X w Niemczech, skąd są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Niemczech, osobom fizycznym (konsumentom) w Polsce, osobom fizycznym (konsumentom) poza Niemcami i poza Polską, tj. konsumentom z innych państw członkowskich UE aniżeli Polska i Niemcy lub są przemieszczane do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE, w którym Spółka jest zarejestrowana dla celów VAT.

Wskazali państwo również, że konsument w momencie przesunięcia towaru nie jest jeszcze znany. Zatem przesunięcia nie odbywają się "pod konkretną" transakcję.

Mając na uwadze ww. okoliczności należy stwierdzić, że dokonywane przez Spółkę przemieszczenie towarów z Polski na terytorium Niemiec na podstawie powołanych przepisów, stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, ponieważ wywóz towarów nie nastąpi w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą.

Wobec powyższego należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A, a następnie przemieszczenie części tego towaru do magazynów X zlokalizowanych w Niemczech powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów z Polski do Niemiec wyłącznie w części dotyczącej tych towarów, które zostały wysłane z magazynu Spółki w Polsce, które to towary trafiły do magazynu X w Niemczech.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 oceniono jako prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia czy dostarczenie towarów z magazynu Spółki w Polsce do sortowni A a następnie przemieszczenie części z tych towarów do magazynów X zlokalizowanych w innych niż Polska oraz w innych niż Niemcy państwach członkowskich UE powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów z Polski do tych innych państw członkowskich UE.

Mając na uwadze ww. okoliczności należy stwierdzić, że (jak już wyjaśniono wyżej w uzasadnieniu do pytania nr 2) dokonywane przemieszczenie towarów z polskiego magazynu Spółki do sortowni A a następnie przemieszczenie części z tych towarów do magazynów X zlokalizowanych w innych niż Polska oraz w innych niż Niemcy państwach członkowskich UE na podstawie powołanych przepisów, stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, ponieważ w opisanej sytuacji ma miejsce przemieszczenie towarów należących do Spółki z jednego kraju tj. z Polski do innego kraju UE, w którym to kraju Spółka wykorzysta te towary na cele własnej działalności polegającej na ich sprzedaży - wywóz towarów nie nastąpi w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy X jedynie dysponuje towarem (podali Państwo, że X na żadnym etapie nie staje się właścicielem towaru), który nadal stanowi własność Spółki do momentu dokonania zakupu przez konsumenta z kraju UE. Zatem w przypadku współpracy z X przemieszczenie towaru z polskiego magazynu Spółki do sortowni A a następnie do magazynów X zlokalizowanych w innych niż Polska oraz w innych niż Niemcy państwach członkowskich UE powinno być przez Spółkę identyfikowane jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów z Polski do tych innych państw członkowskich UE.

Podsumowując, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem w zakresie pytania nr 3.

Aby odnieść się do Państwa wątpliwości dotyczących rozliczania sprzedaży w procedurze unijnej OSS lub w deklaracji VAT-7 i raportowania w JPK w sytuacji gdy towary przetransportowane do magazynu X w Polsce są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Polsce, należy wyjaśnić, że:

Procedura szczególna VAT-OSS (procedura unijna) została uregulowana w przepisach art. 130a-130d ustawy. Ma ona na celu rozliczenie VAT należnego z tytułu określonych czynności, m.in. z tytułu WSTO, państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji, o czym stanowi art. 130a pkt 3 ustawy. W przypadku WSTO - państwo członkowskie konsumpcji to państwo zakończenia wysyłki/transportu towarów do nabywcy (art. 130a pkt 2a lit. a ustawy), a państwo członkowskie identyfikacji, to m.in. państwo, w którym podatnik dokonujący WSTO ma siedzibę działalności gospodarczej (art. 130a pkt 2b lit. a ustawy).

Z procedury tej mogą także korzystać przedsiębiorcy ułatwiający dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego (zgodnie z art. 130a pkt 2 lit. b ustawy).

Z treści przepisów regulujących procedurę VAT-OSS wynika, że zakres przedmiotowy tej procedury obejmuje tylko te dostawy krajowe, które są dokonywane przez interfejsy elektroniczne ułatwiające takie dostawy w rozumieniu art. 7a ustawy. Zatem krajowe dostawy (tzn. takie, w których towar i jego nabywca, niebędący podatnikiem, znajdują się w tym samym państwie członkowskim), mogą być rozliczane w OSS wyłącznie przez podatników uznanych za ułatwiających takie dostawy, o których mowa w art. 7a ust. 2 ustawy. Taka możliwość została przewidziana celem zmniejszenia ich obciążeń administracyjnych. Ww. procedura unijna jest m.in. skierowana do przedsiębiorcy ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dokonanie krajowych dostaw towarów na rzecz konsumenta, których wysyłka lub transport rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego UE.

Należy zaznaczyć, że polski podatnik korzystający z procedury OSS, powinien również zadeklarować i opłacić za pośrednictwem OSS podatek VAT z tytułu WSTO należny w Polsce. Ma to miejsce np. w sytuacji, gdy podatnik ten wysyła z magazynów położonych w innych krajach członkowskich UE, za pośrednictwem swojej strony internetowej, towary do konsumentów w Polsce. Każdy podatnik (mający siedzibę w UE lub nie) może zadeklarować w ramach procedury unijnej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na odległość (w tym sprzedaż, która ma miejsce w państwie członkowskim identyfikacji lub w państwie członkowskim siedziby).

Zatem dostawy z Polski do Polski (czyli takie, gdzie wysyłka lub transport towarów rozpoczyna się i kończy na terytorium kraju) na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (konsumentów) powinny być wykazywane w krajowej deklaracji podatkowej. Dostawy te bowiem nie spełniają definicji wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość z art. 2 pkt 22a ustawy (brak przemieszczenia towaru z jednego do drugiego państwa członkowskiego Unii Europejskiej). Jeżeli bowiem towar i jego nabywca znajdują się w tym samym państwie członkowskim UE, to nie jest to WSTO i nie ma obowiązku wykazywania takiej dostawy w procedurze OSS przez przedsiębiorcę, który jej dokonuje.

Z opisu sprawy wynika, że dokonywane przez Spółkę towary, które zostały przetransportowane do magazynu X w Polsce są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Polsce, ponadto wskazali Państwo również, że nie są operatorem interfejsu elektronicznego ułatwiającym dostawy towarów, Zatem należy przyjąć, że dokonywane przez Spółkę transakcje krajowe objęte zakresem pytania nr 4 z wniosku, to dostawy towarów na rzecz konsumentów podlegające opodatkowaniu w Polsce i nie spełniające definicji WSTO z art. 2 pkt 22a ustawy. W konsekwencji dostawy te powinny być rozliczane w krajowej deklaracji VAT, a właściwym organem podatkowym pozostaje dla tych transakcji krajowy organ podatkowy. Tym samym w ramach procedury OSS nie należy rozliczać dostaw towarów na rzecz konsumentów, podlegających opodatkowaniu w Polsce i nie spełniających definicji WSTO z art. 2 pkt 22a ustawy. A złożenie deklaracji elektronicznej JPK_VAT jest/będzie konieczne pomimo, że Spółka zarejestrowała się do procedury unijnej.

Państwa stanowisko, w zakresie pytania nr 4 oceniono jako prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do Państwa wątpliwości wynikających z pytania nr 5 tj. dotyczących rozliczenia sprzedaży w procedurze unijnej OSS w sytuacji gdy przetransportowane towary do magazynu X w Polsce są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) poza terytorium Polski, na terenie innych państw UE i tam też towary są wysyłane, należy wskazać, że mając na uwadze art. 22a ust. 7 ustawy warunkiem uznania dostawy towarów w ramach WSTO za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy towarów, w przypadku gdy towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, jest otrzymanie przez dostawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Ww. artykuł wskazuje również, że dowodami tymi mogą być dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju oraz dokumenty potwierdzające odbiór towarów poza terytorium kraju - jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Co istotne, zgodnie z ust. 9 art. 22a, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, dokumentami wskazującymi, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez dostawcę w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie oraz dokument potwierdzający zapłatę za towar, a w przypadku gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Zauważyć zatem należy, że ustawa nie wskazuje obligatoryjnych rodzajów dokumentów stanowiących podstawę do potwierdzenia, że towary zostały dostarczone do konsumenta zamieszkałego na terytorium innego niż Polska kraju UE. W analizowanej sprawie podali Państwo, że Spółka będzie posiadała dowody, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy oraz wysyłane towary nie będą nowymi środkami transportu oraz nie będą instalowane lub montowane - to należy uznać, że opisane dostawy będą stanowić WSTO. Tym samym miejscem opodatkowania opisanych powyżej dostaw będzie państwo członkowskie konsumpcji (w przypadku WSTO państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy).

Zatem, skoro Spółka będzie dokonywała sprzedaży towarów w ramach WSTO i równocześnie jest zgłoszona do procedury szczególnej VAT OSS, Spółka będzie rozliczała sprzedaż WSTO w Polsce poprzez zastosowanie procedury szczególnej OSS. Ponadto, Spółka jednoznacznie wskazała, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, zatem nie wystąpi obowiązek wykazania przedmiotowej sprzedaży jako dostawy towarów dokonanej na terytorium kraju tj. w Polsce.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 oceniono jako prawidłowe.

Z kolei Państwa wątpliwości sformułowane w pytaniu nr 6 dotyczą rozpoznania nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z Polski do państwa na terytorium którego znajduje się magazyn, w sytuacji gdy towary te zostały przetransportowane do magazynu X w Polsce a następnie są przemieszczane do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE.

W okolicznościach analizowanej sprawy, zgodnie z powołanymi wcześniej przepisami, należy stwierdzić, że przesunięcie towarów do magazynu X w Polsce, które są następnie przemieszczane do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, ponieważ wywóz towarów nie nastąpi w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, a jednocześnie towary te mają służyć działalności gospodarczej Spółki.

Zatem, zgodzić należy się z Państwa stanowiskiem, że spełnione są przesłanki do uznania przemieszczenia towarów do magazynu X w Polsce, które są następnie przemieszczane do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE, za nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. W konsekwencji przesunięcia te powinny być rozpoznane jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 oceniono prawidłowo.

Państwa wątpliwości, wynikające z pytania nr 7, dotyczą braku możliwości raportowania w systemie OSS sprzedaży towarów z magazynu X w Niemczech osobom fizycznym (konsumentom) w Niemczech oraz uznania, że sprzedaż ta nie powinna podlegać opodatkowaniu w Polsce ale sprzedaż ta powinna podlegać opodatkowaniu w Niemczech jako tamtejsza dostawa krajowa, w konsekwencji czego w JPK Spółka powinna te dostawy wykazać jako dostawy poza terytorium kraju. Opisane dostawy dokonywane z magazynu X w Niemczech na rzecz osób fizycznych (konsumentów) w Niemczech (czyli takie, gdzie wysyłka lub transport towarów rozpoczyna się i kończy na terytorium kraju) nie spełniają definicji wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość z art. 2 pkt 22a ustawy (brak przemieszczenia towaru z jednego do drugiego państwa członkowskiego Unii Europejskiej). Jeżeli bowiem towar i jego nabywca znajdują się w tym samym państwie członkowskim UE, to nie jest to WSTO i nie ma obowiązku wykazywania takiej dostawy w procedurze OSS przez przedsiębiorcę, który jej dokonuje.

Zatem należy przyjąć, że dokonywane przez Spółkę transakcje objęte zakresem pytania nr 7 z wniosku, to dostawy towarów na rzecz konsumentów niepodlegające opodatkowaniu w Polsce i nie spełniające definicji WSTO z art. 2 pkt 22a ustawy.

Tym samym, Spółka nie może tej sprzedaży raportować w procedurze unijnej. W konsekwencji sprzedaż nie powinna być raportowana w systemie OSS, jak również nie powinna podlegać opodatkowaniu w Polsce - sprzedaż powinna podlegać opodatkowaniu w Niemczech jako tamtejsza dostawa krajowa. W JPK Wnioskodawca powinien te dostawy wykazać jako dostawy poza terytorium kraju.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 7 oceniono jako prawidłowe.

Mają Państwo również wątpliwości czy w sytuacji gdy towary z magazynu X w Niemczech są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) w Polsce i tam też towary są wysyłane, to czy powinni Państwo rozliczyć tą sprzedaż w procedurze unijnej OSS jako dokonaną na terytorium Polski.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy, mając na uwadze powołane wcześniej przepisy, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że opisana w modelu 2b transakcja spełnia przesłanki do uznania jej za WSTO i Wnioskodawca powinien te transakcje rozliczać w procedurze unijnej OSS, do której jest zgłoszony w Polsce, wskazując, że miejscem opodatkowania jest Polska jako państwo konsumpcji, a wysyłka ma miejsce z magazynu położonego w innym państwie członkowskim UE.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 8 oceniono prawidłowo.

Państwa wątpliwości dotyczą również sposobu rozliczenia transakcji opisanych w modelu 2c, zgodnie z którym towary z magazynu X w Niemczech są sprzedawane osobom fizycznym (konsumentom) poza Niemcami i poza Polską, tj. konsumentom z innych państw członkowskich UE aniżeli Polska i Niemcy, i tam też towary są wysyłane.

W Państwa ocenie powyższa transakcja spełnia przesłanki do uznania jej za WSTO i powinniście Państwo te transakcje rozliczać w procedurze unijnej OSS, do której jesteście Państwo zgłoszeni w Polsce, wskazując, że miejscem opodatkowania są Państwa konsumpcji, a wysyłka ma miejsca z magazynu położonego w innym państwie członkowskim UE.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 9 jest prawidłowe.

Przechodząc natomiast do Państwa wątpliwości zawartych w pytaniu nr 10 dotyczących rozpoznania przemieszczenia towarów z magazynu X w Niemczech do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE, w którym Spółka jest zarejestrowana dla celów VAT, jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów posługując się posiadanymi numerami VAT nadanymi przez państwa położenia magazynów, pomiędzy którymi przesuwane są towary, należy zauważyć, że opisana transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce. W analizowanym przypadku dokonują Państwo przemieszczenia towarów z magazynu X w Niemczech do innego magazynu X w innym państwie członkowskim UE, w konsekwencji powyższego przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Tym samym nie będą miały zastosowania krajowe przepisy, a przepisy obowiązujące na terytorium Niemiec. Zatem w celu zdefiniowania tej transakcji nie można stosować przepisów art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej na terytorium kraju. W konsekwencji nie będą Państwo mogli rozpoznać tej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, gdyż przemieszczenie towarów, o którym mowa w tym przepisie, nie nastąpiło w analizowanym przypadku, z terytorium kraju (Polski).

Spółka powinna rozpoznać nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów posługując się posiadanymi numerami VAT nadanymi przez państwa położenia magazynów, pomiędzy którymi przesuwane są towary.

Przy czym należy zastrzec, że jeżeli do tej transakcji podacie Państwo również krajowy numer NIP, to będziecie Państwo zobowiązani do opodatkowania tej transakcji również w Polsce, chyba że wykażecie Państwo, że nabycie zostało opodatkowane w innym państwie członkowskim UE gdzie towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 10 oceniono jako prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również raportowaniem sprzedaży w systemie OSS jako dokonanej na terytorium Niemiec w sytuacji gdy towary, które z magazynów w Polsce albo w Niemczech trafiły do magazynów X w innym państwie członkowskim UE aniżeli Polska i Niemcy są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w państwie położenia magazynu, a więc wysyłka ma miejsce na terytorium państwa położenia magazynu.

Transakcje w opisanym modelu nie spełniają definicji WSTO, w związku z czym należy zgodzić się z Państwem, że w konsekwencji powyższego, sprzedaż towarów osobom fizycznym zamieszkałym w państwie położenia magazynu, nie może być raportowana ani rozliczana w procedurze unijnej. Sprzedaż dokonana z magazynu do konsumentów w państwie położenia magazynu nie podlega opodatkowaniu w Polsce i tym samym nie mieści się w zakresie transakcji podlegającej raportowaniu przez system OSS.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 11 oceniono prawidłowo.

Z kolei w sytuacji gdy towary, które z magazynów w Polsce albo w Niemczech trafiły do magazynów w innym państwie członkowskim UE aniżeli Polska i Niemcy, są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w Polsce, a więc wysyłka ma miejsce z magazynu z innego niż Polska oraz innego niż Niemcy państwa członkowskiego UE do Klienta w Polsce to - jak słusznie Państwo zauważyli - transakcja taka spełnia przesłanki do uznania jej za WSTO i powinni Państwo te transakcje rozliczać w procedurze unijnej OSS, do której są Państwo zgłoszeni w Polsce, wskazując, że miejscem opodatkowania jest Polska jako państwo konsumpcji, a wysyłka ma miejsce z magazynu położonego w innym państwie członkowskim UE.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 12 należało uznać za prawidłowe.

Należy również zgodzić się z Państwa stanowiskiem w zakresie pytania nr 13, zgodnie z którym, w sytuacji gdy towary, które z magazynów w Polsce albo w Niemczech trafiły do magazynów w innym państwie członkowskim UE aniżeli Polska i Niemcy są następnie sprzedawane osobom fizycznym zamieszkałym w Niemczech, a więc wysyłka ma miejsce z magazynu z innego niż Polska oraz innego niż Niemcy państwa członkowskiego UE do Klienta w Niemczech, to transakcja ta spełnia przesłanki do uznania jej za WSTO i powinni Państwo te transakcje rozliczać w procedurze unijnej OSS, do której są Państwo zgłoszeni w Polsce, wskazując, że miejscem opodatkowania są Niemcy jako państwo konsumpcji, a wysyłka ma miejsce z magazynu położonego w innym państwie członkowskim UE.

Zatem państwa stanowisko w zakresie pytania 13 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również sposobu dokonania korekty zwrotów towarów, które uprzednio były objęte procedurą unijną OSS jak również towarów, które nie były objęte tą procedurą, niezależnie od państwa położenia magazynu zwrotowego.

Aby odpowiedzieć na Państwa pytania oznaczone we wniosku nr 14 i 15 należy odnieść się do objaśnień podatkowych z dnia 1 września 2021 r. w zakresie pakietu VAT e-commerce wprowadzonego ustawą z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1163).

Zgodnie z powyższymi objaśnieniami, przedsiębiorca, który zdecyduje się zarejestrować w procedurze unijnej, będzie zobowiązany rozliczać VAT należny od wszystkich czynności objętych tą procedurą, wyłącznie w ramach tej procedury.

Z powyższego wynika, że jeżeli dane transakcje były objęte procedurą unijną OSS, to korekty również należy dokonać w ramach tej procedury.

Natomiast analogicznie w sytuacji gdy transakcje nie były opodatkowane procedurą unijną OSS, korekty również należy dokonać poza tą procedurą.

Odpowiadając na Państwa wątpliwości dotyczące sposobu dokonania korekty zwrotów towarów, należy wskazać, że słusznie Państwo wywiedli, iż w przypadku stwierdzenia błędów w złożonej deklaracji VAT ich korekta dokonywana jest w deklaracji VAT składanej za bieżący okres rozliczeniowy, nie później jednak niż w ciągu 3 lat, licząc od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji VAT, w której stwierdzono błędy. Należy zgodzić się z Państwem, że w deklaracji VAT, w której dokonuje się korekty, należy wskazać właściwe państwo członkowskie konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której dokonywana jest korekta, pomimo, że - jak wskazali Państwo - zwrot towaru nie stanowi błędu, to jest on zdarzeniem wtórnym wobec pierwotnie zadeklarowanej transakcji w procedurze unijnej. Zatem, w przypadku zwrotów towarów, które uprzednio były objęte procedurą unijną OSS, korekty również należy dokonać w ramach tej procedury, niezależnie od państwa położenia magazynu zwrotowego. W sytuacji gdy towary nie były opodatkowane procedurą unijną OSS, to wówczas korekty również należy dokonać poza tą procedurą. Właściwe są przepisy tego państwa członkowskiego, na terenie którego opodatkowania była transakcja pierwotna. Natomiast bez znaczenia pozostaje magazyn, do którego nastąpił zwrot towaru.

Tym samym Państwa stanowisko, w zakresie pytań nr 14 i 15 oceniono prawidłowo.

Wątpliwości Państwa dotyczą także kwestii czy w przypadku gdy magazyn zwrotowy jest położony w innym państwie członkowskim UE aniżeli magazyn, z którego towar był wysyłany to w związku ze zwrotem towaru należy rozpoznać nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i - odpowiednio - nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów.

Jak Państwo wskazali zdarzają się zwroty towarów przez klientów. Towary zwracane są do różnych magazynów X: klient po zgłoszeniu zwrotu otrzymuje od X etykietę zwrotu na której widnieje magazyn, do którego należy dokonać zwrotu. Następnie towar po jego zwróceniu podlega dalszej sprzedaży i mogą zachodzić opisane procesy sprzedaży.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów należy wskazać, że w związku ze zwrotami towarów do magazynu zwrotowego, który jest położony w innym państwie członkowskim UE aniżeli magazyn, z którego towar był wysyłany, nie będzie ciążył na Państwu obowiązek rozpoznania nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Po pierwsze należ zauważyć, że przepisy ustawy o VAT mają zastosowanie tylko do transakcji, które podlegają opodatkowaniu w kraju. Zatem w sytuacji gdy przemieszczenie towarów w wyniku zwrotu będzie miało miejsce pomiędzy dwoma państwa członkowskimi, innymi niż Polska, to przepisy w zakresie w wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w ogóle nie znajda zastosowania.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że zwrot towaru związany jest z dokonaną pierwotnie wewnątrzwspólnotową sprzedażą towarów na odległość. Zwrot przez klienta nie może być utożsamiany z anulowaniem pierwotnej transakcji, który obligowałby Państwa do rozpoznania na podstawie:

- art. 13 ust. 3 ustawy, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli towar byłby wysyłany od klienta w kraju do magazynu w innym kraju członkowskim;

- art. 11 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jeżeli towar byłby wysyłany od klienta z państwa członkowskiego innego niż Polska do magazynu w Polsce.

- albowiem w przypadku zwrotu towarów nie dochodzi do przemieszczenia towarów Spółki, na rzecz i w imieniu Spółki, lecz jest to skutkiem działania nabywcy (konsumenta).

Zatem w sytuacji gdy Klient decyduje się na zwrot towaru, który pierwotnie był wysłany z magazynu znajdującego się w państwie członkowskim i jest on wysłany przez Klienta do magazynu zwrotowego położonego w innym państwie członkowskim niż magazyn, z którego towar był wysyłany, to nie są Państwo obowiązani aby w związku z tym zwrotem raportować nietransakcyjną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 16 należało ocenić jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).