0111-KDIB3-3.4012.106.2017.2.MS - VAT w zakresie opodatkowania świadczonych usług gastronomicznych na terytorium Słowacji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 listopada 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4012.106.2017.2.MS VAT w zakresie opodatkowania świadczonych usług gastronomicznych na terytorium Słowacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług gastronomicznych na terytorium Słowacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług gastronomicznych na terytorium Słowacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30 czerwca 2017 r. podpisano umowę na świadczenie usług gastronomicznych w B. B. w Słowacji w dniach 30 czerwca 2017 r. do 2 lipca 2017 r. między Wnioskodawcą zleceniobiorcą, a zleceniodawcą T. B. Sp. z o.o. z siedzibą w K., ul. K. 24/71 NIP..., która była organizatorem imprezy gastronomicznej na terenie Słowacji. Przedmiotem umowy była obsługa imprezy, polegająca na sprzedaży hamburgerów, frytek i napojów niegazowanych z pojazdu przystosowanego do tego typu sprzedaży. Usługę tą wykonano w miejscu wyznaczonym przez Spółkę zlecającą. Strony oświadczyły, że są czynnymi podatnikami podatku VAT. Sprzedaż odbywała się poza kasą fiskalną i bezgotówkowo tj. przyjmowano vouchery wydane przez organizatora imprezy. Zleceniodawca i zleceniobiorca sporządzali każdego dnia protokół dzienny z ilości voucherów.

Na podstawie tych protokołów została wystawiona Faktura VAT jako niepodlegająca opodatkowaniu. Faktura została wystawiona na 80% wartości voucherów zgodnie z umową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy faktura VAT została prawidłowo wystawiona jako niepodlegająca opodatkowaniu?

2. Czy prawidłowo wystawiono fakturę na 80% sprzedaży potrącając 20% kosztów organizacji imprezy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

ad. 1) usługi gastronomiczne polegające na sprzedaży artykułów spożywczych wykonane na terenie kraju UE zgodnie z art. 28i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

ad. 2) spółki zlecająca i zleceniobiorca w umowie zapisały, że zleceniobiorca wystawi zlecającemu fakturę VAT na 80% przychodów wynikających ze sprzedaży na podstawie voucherów czyli po potrąceniu kosztów organizatora 20%. Tak sporządzona umowa jest zgodna z art. 353-1 Kodeksu cywilnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z wniosku wynika, że w dniu 30 czerwca 2017 r. podpisano umowę na świadczenie usług gastronomicznych w B. B. w Słowacji w dniach 30 czerwca 2017 r. do 2 lipca 2017 r. między Wnioskodawcą zleceniobiorcą, a zleceniodawcą T. B. Sp. z o.o. z siedzibą w K., ul. K. NIP..., która była organizatorem imprezy gastronomicznej na terenie Słowacji. Przedmiotem umowy była obsługa imprezy, polegająca na sprzedaży hamburgerów, frytek i napojów niegazowanych z pojazdu przystosowanego do tego typu sprzedaży. Usługę tą wykonano w miejscu wyznaczonym przez Spółkę zlecającą. Strony oświadczyły, że są czynnymi podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie opodatkowania świadczonych przez niego na rzecz kontrahenta z Polski usług gastronomicznych polegających na sprzedaży artykułów spożywczych na terytorium Słowacji.

W przypadku świadczenia przedmiotowej usługi, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca jej świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług".

I tak, według art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 ustawy o podatku VAT w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że w przypadku wykonywania usług na rzecz podatnika miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej jeżeli usługi są świadczone dla tego stałego miejsca.

Z wniosku wynika, że zarówno Wnioskodawca jak i usługobiorca firma T. B. Sp. z o.o. z siedzibą w K. są zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT, a wiec są podatnikami i których mowa w art. 28a ustawy o VAT. Jednocześnie z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, że usługobiorca świadczonej przez Wnioskodawcę usługi firma T. B. Sp. z o.o. z siedzibą w K. posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Słowacji. Tym samym miejscem prowadzenia działalności tego podatnika jest terytorium Polski.

Zatem świadczona przez Wnioskodawcę usługa gastronomiczna na rzecz kontrahenta z Polski (na rzecz firmy T. B. Sp. z o.o. z siedzibą w K.) polegająca na obsłudze imprezy w zakresie sprzedaży artykułów spożywczych na terytorium Słowacji, podlega opodatkowaniu przez Wnioskodawcę na terytorium Polski według stawki właściwej dla przedmiotowej usługi.

Przy czym w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania przepisy art. 28i ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z którymi miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie świadczy bowiem na rzecz firmy T. B. Sp. z o.o. z siedzibą w K. usług restauracyjnych jak i cateringowych.

Aby została spełniona definicja usług restauracyjnych, w rozumieniu obowiązujących przepisów, dostawa żywności lub napojów powinna stanowić jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi wspomagające, na przykład takie jak obsługa kelnerska, strefa konsumpcyjna ze stolikami, a wybór dań jest w klasycznym menu podawanym klientowi do stolika. W przypadku mobilnej gastronomii usługi dodatkowe nie występują wcale lub mają wyraźnie charakter drugorzędny.

W przypadku zaś usług cateringowych należy zauważyć, że usługa ta polega na przygotowywaniu (co do zasady poza obiektem klienta) i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. Natomiast z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie organizował przyjęcia ani też realizował zamówienia polegającym na przygotowaniu i dostarczeniu z góry określonych posiłków i w określonej ilości.

Jak wynik z wniosku, w ramach zawartej umowy, Wnioskodawca był zobowiązany do sprzedaży zgodnie z bieżącym zainteresowaniem klientów dań i napojów, z pojazdu do tego przystosowanego, na zorganizowanej przez zleceniodawcę imprezie gastronomicznej.

Sprzedaż przez Wnioskodawcę artykułów spożywczych na terytorium Słowacji z przystosowanego do tego rodzaju celów samochodu nie stanowi zatem usług restauracyjnych lub cateringowych o których mowa w art. 28i ustawy o podatku VAT. W przedmiotowym przypadku brak bowiem w odniesieniu do świadczonych przez Wnioskodawcę usług dodatkowych elementów charakterystycznych dla usług restauracyjnych i cateringowych W konsekwencji w sprawie nie znajdzie zastosowania art. 28i ustawy o podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że świadczone przez niego usługi polegające na sprzedaży artykułów spożywczych wykonane na terenie kraju UE zgodnie z art. 28i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do podstawy opodatkowania świadczonej na rzecz firmy T. B. Sp. z o.o. z siedzibą w K. usługi stwierdzić należy, że stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl ust. 6 tego artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2.

koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W świetle art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Mając na uwadze powyższe podstawa opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi na rzecz firmy T. B. Sp. z o.o. z siedzibą w K. powinna obejmować wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą Wnioskodawca otrzyma w zamian za świadczenie wskazanej usługi, od usługobiorcy.

Zatem określoną przez Wnioskodawcę podstawę opodatkowania świadczonych usług, obejmującą 80% wartości sprzedaży (przy potrąceniu 20% kosztów organizacji imprezy) można uznać za prawidłową w przypadku gdy tak określona podstawa opodatkowania będzie obejmować wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą Wnioskodawca otrzyma w zamian za świadczenie wskazanych usług, od firmy T. B. Sp. z o.o. Przy czym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawidłowości wystawienia faktury nie można uznać za prawidłowe z uwagi na to, iż Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe usługi nie będą podlegały opodatkowaniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w całym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl