0111-KDIB3-2.4018.13.2017.1.ASZ - Zasady ewidencji i identyfikacji podatników i płatników - zmiana statusu z gminy wiejskiej na gminę miejsko-wiejską.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie prawa do posługiwania się nadanym NIP w przypadku zmiany statusu z gminy wiejskiej na gminę miejsko-wiejską - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie prawa do posługiwania się nadanym NIP w przypadku zmiany statusu z gminy wiejskiej na gminę miejsko-wiejską.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Z dniem 1 stycznia 2018 r. Gmina C. (Wnioskodawca) zmieni swój status z gminy wiejskiej na gminę miejsko-wiejską.

Nazwa Gminy jako jednostki samorządu terytorialnego nie ulegnie zmianie, Gmina nadal nazywać się będzie "Gmina C.".

Obecnie Gmina C. posiada NIP XXX nadany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. w dniu 12 października 2010 r. na formularzu VAT-5 - Potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT.

NIP Gminy C. służy do rozliczeń w zakresie podatku od towarów i sług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od 1 stycznia 2018 r. Gmina C., której nazwa nie ulega zmianie może posługiwać się NIP-em nadanym decyzją z dnia 12 stycznia 2010 r.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina C., której status uległ zmianie z dniem 1 stycznia 2018 r., jednak nazwa nie zmienia się, może nadal posługiwać się nadanym NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 869), zwanej dalej ustawą o NIP, ustawa określa:

W myśl art. 2 ust. 1 cyt. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 i ust. 3 cyt. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;

2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

W myśl art. 4 ustawy, w sprawach określonych w art. 5 ust. 1, art. 8b i art. 8c oraz art. 9 ust. 1 właściwymi naczelnikami urzędów skarbowych są:

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, (...).

Z ww. przepisów wynika, że podatnicy oraz płatnicy podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Podmioty te są zobowiązane do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do właściwego organu. Każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego.

Stosownie do art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10, mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych. (...)

Podatnicy oraz płatnicy podlegają obowiązkowi aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym. Podmioty te są zobowiązane do dokonania zgłoszenia aktualizacyjnego do właściwego organu. Każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego w związku ze zmianą danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym.

W przypadku przedstawionym we wniosku mamy do czynienia z sytuacją gdy z dniem 1 stycznia 2018 r. Gmina zmieni swój status z gminy wiejskiej na gminę miejsko-wiejską. Nazwa Gminy jako jednostki samorządu terytorialnego nie ulegnie zmianie. Obecnie Gmina posiada NIP nadany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w dniu 12 października 2010 r. na formularzu VAT-5 - Potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT. NIP Gminy służy do rozliczeń w zakresie podatku od towarów i sług.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy pomimo zmiany statusu (z gminy wiejskiej na gminę miejsko-wiejską), nadal może posługiwać się nadanym NIP.

Jak już wyżej wskazano, każdy podmiot należący do jednej z kategorii podmiotów wymienionych w art. 4 ustawy, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Z ww. przepisów wynika, że podatnicy oraz płatnicy podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Podmioty te są zobowiązane do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do właściwego organu.

Z opisu sprawy wynika, że pierwotne zgłoszenie i przyznanie numeru identyfikacji podatkowej na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. z 12 października 2010 r. dotyczyło Gminy C.

Jak wynika, z zacytowanych wyżej przepisów, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi obejmuje takie elementy, jak: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.

Z wniosku wynika, że zmianie ulegnie status Wnioskodawcy, natomiast nie zmieni się jego nazwa.

Należy zatem przyjąć, że nie ulegnie zmianie żaden z elementów wskazanych przez Wnioskodawcę w zgłoszeniu rejestracyjnym.

W konsekwencji, mając na względzie przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie nadal uprawniony do posługiwania się NIP nadanym decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. z 12 października 2010 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.