0111-KDIB3-2.4012.938.2021.4.AZ - Rozliczanie VAT w sytuacji zarządu przymusowego

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 lutego 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.938.2021.4.AZ Rozliczanie VAT w sytuacji zarządu przymusowego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku składania przez zarządcę przymusowego deklaracji podatkowych, w tym plików obejmujących deklarację i ewidencję dla celów podatku od towarów i usług w przypadku ustanowienia zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika w trybie przepisów ustawy - Prawo upadłościowe. Uzupełnił Pan wniosek przez wniesienie opłaty.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla m. X.....Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych z dnia.... r. w sprawie o sygn. akt...., Sąd postanowił: "zmienić dotychczasowy sposób zabezpieczenia majątku Dłużnika....... w ten sposób, że w miejsce ustanowienia tymczasowego nadzorcy sadowego ustanowić zarząd przymusowy nad całością majątku dłużnika, powołując zarządcę przymusowego w osobie Y (nr licencji doradcy restrukturyzacyjnego....) i powierzając jednocześnie zarządcy przymusowemu prawo wykonywania zarówno czynności zwykłego zarządu, jak i przekraczających zwykły zarząd".

Tym samym Wnioskodawca został na podstawie art. 40 ustawy - Prawo upadłościowe wyznaczony zarządcą przymusowym spółki Y (dalej "Dłużnika").

Zarządca przymusowy nie ma dostępu do ksiąg Dłużnika, nie wie, gdzie się one znajdują, próby ustalenia tego do dnia dzisiejszego okazały się bezskuteczne.

Osoba wykazana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego jako Prezes Zarządu mailowo oświadczyła Zarządcy Przymusowemu, że nie wchodzi już w skład Zarządu (nie przedstawiła na tę okoliczność żadnych dowodów).

Wspólnik w kapitale zakładowym Dłużnika oświadczył zarządcy przymusowemu, że jeszcze przed wyznaczeniem zarządcy przymusowego zbył udziały (nie wskazał komu), nie wie, kto jest obecnie w Zarządzie Dłużnika oraz gdzie są przechowywane jego księgi (nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dowodów).

W aktach przechowywanych w Rejestrze Przedsiębiorców KRS nie ma żadnych wzmianek, dokumentów, wniosków wskazujących, że skład zarządu albo układ właścicielski w Spółce uległy zmianie. Należy jednak nadmienić, że dla dokonania skutecznej zmiany Zarządu albo zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest potrzebny uprzedni wpis w KRS (wpis ma charakter deklaratoryjny, nie konstytutywny).

Zarządca Przymusowy uzyskał od Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście informację, iż zgodnie z oświadczeniem złożonym ww. Naczelnikowi przez Dłużnika (pismo bez podpisu), od dnia 25 marca 2021 r. księgi Spółki przechowywane są pod adresem Z.

Według informacji przekazanych przez zarządcę nieruchomości pod, adresem Z zarządca ten nie zna Dłużnika ani nie przechowuje jego ksiąg.

Z tych powodów Zarządca Przymusowy w związku z nieprzekazaniem mu dokumentacji księgowej nie miałby najmniejszej możliwości realizacji obowiązków sprawozdawczych za Dłużnika, obejmujących w szczególności składanie deklaracji podatkowych, w tym plików obejmujących deklarację i ewidencję dla celów podatku od towarów i usług oraz zeznań dla celów podatku od osób prawnych, nawet gdyby było to jego obowiązkiem.

Niezależnie od powyższego Zarządca Przymusowy zamierza ustalić, czy zdaniem organów skarbowych w świetle obecnych przepisów za realizację ww. obowiązków sprawozdawczych odpowiedzialny jest zarządca przymusowy, czy też Zarząd Dłużnika.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym w przypadku ustanowienia zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika w trybie przepisów ustawy - Prawo upadłościowe, do składania deklaracji podatkowych, w tym plików obejmujących deklarację i ewidencję dla celów podatku od towarów i usług oraz zeznań dla celów podatku od osób prawnych, uprawniony i obowiązany jest zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a nie zarządca przymusowy?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż w opisanym stanie faktycznym w przypadku ustanowienia zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika w trybie przepisów ustawy - Prawo upadłościowe, do składania deklaracji podatkowych, w tym plików obejmujących deklarację i ewidencję dla celów podatku od towarów i usług oraz zeznań dla celów podatku od osób prawnych, uprawniony i obowiązany jest nadal zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a nie zarządca przymusowy.

Za taką interpretacją przemawia m.in. interpretacja z dnia 10 kwietnia 2015 r. Izby Skarbowej w Łodzi, IPTPP1/4512-61/15-2/MW, szeroko i przekonująco uzasadniona.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej "ustawa o VAT"), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem szeregu przepisów.

Według brzmienia art. 103 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem szeregu przepisów.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej (...).

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej "Ustawa o CIT"), podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku".

Zgodnie z art. 27 ust. 1c ustawy o CIT, zeznanie, o którym mowa w ust. 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z przepisem art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (zwany dalej k.s.h.), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

Co do zasady obowiązek składania deklaracji podatkowych ciąży więc na spółce, która jest reprezentowana przez zarząd.

Przepisy dotyczące zarządcy przymusowego znajdują się w ustawie - Prawo upadłościowe.

Zgodnie z przepisem 40 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 498, z późn. zm.), "1. Sąd może stosować inne sposoby zabezpieczenia, w tym także zabezpieczenie przez ustanowienie zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika, jeżeli zachodzi obawa, że dłużnik będzie ukrywał swój majątek lub w inny sposób działał na szkodę wierzycieli, a także gdy dłużnik nie wykonuje poleceń tymczasowego nadzorcy sądowego. 2. Ustanawiając zabezpieczenie przez zarząd przymusowy, sąd wyznacza zarządcę przymusowego oraz określa zakres i sposób wykonywania zarządu. 3. Do czynności dłużnika dotyczących jego majątku objętego zarządem przymusowym stosuje się odpowiednio przepisy art. 77-79. 4. Do zarządcy przymusowego przepisy art. 38 ust. 1a-3 oraz przepisy ustawy o syndyku stosuje się odpowiednio".

Należy podkreślić, że zgodnie z przywołanym wyżej art. 40 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe, zarząd przymusowy jest zarządem "nad majątkiem dłużnika", a nie nad wszystkimi sprawami dłużnika.

Mając świadomość celu ustanowienia zarządu przymusowego nad majątkiem Spółki należy wskazać, że zgodnie z przepisami ustawy - Prawo upadłościowe zarząd przymusowy ustanawiany jest nad majątkiem obowiązanego, a nie nad obowiązanym. Jeżeli przedsiębiorcą jest osoba fizyczna to wówczas zarząd sprawowany jest tylko nad majątkiem osoby fizycznej. Taka sama sytuacja ma miejsce w przypadku jednostek organizacyjnych i osób prawnych. Zarząd przymusowy ustanawiany jest nad majątkiem Dłużnika, a nie nad tymi przedsiębiorcami. Jeżeli więc dojdzie do ustanowienia zarządu przymusowego nad majątkiem osobowej spółki handlowej czy też nad przedsiębiorstwem spółki kapitałowej nie oznacza to, że wspólnicy spółek osobowych czy organy osób prawnych przestają funkcjonować. Jedynie majątek pozostawia się w zarządzie przymusowym, natomiast wspólnicy czy organy są nadal uprawnione do prowadzenia spraw i reprezentacji przedsiębiorcy w takim zakresie, w jakim nie dotyczy to zarządu majątkiem Dłużnika.

W przypadku zarządu przymusowego ustanawianego w postępowaniu w przedmiocie ogłoszenia upadłości, nie ma wątpliwości co do tego, że w tym postępowaniu obowiązany nie traci zdolności prawnej ani zdolności do czynności prawnych. Wynika to m.in. z przepisu art. 40 ust. 3 w zw. z art. 77 ust. 1 Prawa upadłościowego, który stanowi, że czynności prawne obowiązanego dotyczące majątku objętego zarządem przymusowym podjęte po ustanowieniu zarządu są nieważne. Przepis ten wyraźnie wskazuje, że nieważność czynności prawnych dotyczy tylko majątku objętego zarządem przymusowym.

Wynikają z tego istotne konsekwencje. W przypadku ustanowienia zarządu przymusowego, tak jak w przypadku ogłoszenia upadłości, organy osób prawnych nadal funkcjonują i mogą podejmować czynności z zakresu prowadzenia spraw i reprezentacji, z zastrzeżeniem art. art. 40 ust. 3 w zw. z art. 77 ust. 1 Prawa upadłościowego. Ustanowienie zarządu przymusowego nie oznacza, że obowiązany traci prawo podmiotowe do składników majątkowych objętych zarządem. Zostaje on jednak pozbawiony prawa zarządzania tymi składnikami, prawo to zaś przysługuje zarządcy.

W związku z powyższym należy uznać, że wskutek ustanowienia zarządu przymusowego nad przedsiębiorstwem obowiązanego Spółka nie traci statusu podatnika podatku VAT, a co za tym idzie to na Spółce ciążą obowiązki wskazane w przepisach ustawy o VAT, w szczególności obowiązek składania deklaracji podatkowych.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Oznacza to, iż kompetencje zarządu podzielić można na dwie grupy, tj. prowadzenie spraw spółki, czyli podejmowanie decyzji gospodarczych w spółce (tzw. materia stosunków wewnętrznych) oraz reprezentacje spółki, czyli składanie oraz przyjmowanie w imieniu spółki oświadczeń woli (tzw. materia stosunków zewnętrznych spółki).

Artykuł 204 § 1 k.s.h. stanowi, że prawo członka zarządu do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki, a zatem także do czynności procesowych za spółkę w postępowaniach wobec organów skarbowych. Sposób reprezentowania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez jej członków zarządu określa umowa spółki oraz wymieniony k.s.h. (art. 205).

Ww. sfera reprezentacji obejmuje dokonywanie czynności w stosunkach zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji jest najszerszym z pojęć występujących przy występowaniu w stosunkach zewnętrznych i obejmuje takie kategorie, jak przedstawicielstwo, zastępstwo. Generalnie reprezentacja spółki z o.o. wiąże się z działaniami organów (zarządu w szczególności), przedstawicieli ustawowych (likwidatora kuratora), pełnomocników (w tym pełnomocników wspólników), które są dokonywane "za" bądź "w imieniu" spółki i dotyczy wszelkich spraw związanych z jej przedmiotem działania ze skutkiem na zewnątrz. Pojęcie reprezentacji może wystąpić w dwóch znaczeniach: szerokim (sensu largo) i wąskim (sensu stricto). Reprezentacja sensu largo dotyczy występowania we wszelkich stosunkach prawnych z zakresu prawa cywilnego, administracyjnego, pracy oraz innych gałęzi prawa. Jest to więc zarówno składanie oświadczeń woli, jak również występowanie przed organami orzekającymi, ujawnianie stanowiska na zewnątrz, składanie oświadczeń, wyjaśnień przed organami samorządowymi i państwowymi, występowanie przed organami nadzorczymi, osobami trzecimi. W sensie ścisłym reprezentacja dotyczy tylko oświadczeń woli w stosunkach cywilnoprawnych i mieści się w ramach szerszego pojęcia "działania". Reprezentantami spółki w tym zakresie mogą być: zarząd, prokurenci, pełnomocnicy, kuratorzy, likwidatorzy, również w stosunkach wewnętrznych w spółce rada nadzorcza, pełnomocnicy wspólników. W sferze reprezentacji spośród organów tylko zarząd posiada pełną kompetencję.

Składanie deklaracji podatkowych jest bez wątpienia czynnością z zakresu reprezentacji spółki, która pozostaje pomimo wyznaczenia zarządcy przymusowego wyłącznym uprawnieniem i obowiązkiem zarządu spółki.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że w związku z faktem, że to Dłużnik, tj. spółka z o.o. nadal jest podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu czynności dokonywanych przy wykorzystaniu majątku, nad którym został ustanowiony zarząd przymusowy, to z uwagi na treść art. 201 § 1 k.s.h. na zarządzie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ciąży obowiązek dotyczący składania deklaracji podatkowych i plików JPK.

W uzupełnieniu powyższego wywodu należy zwrócić uwagę, że na mocy nowelizacji ustawy o rachunkowości, która weszła w życie 1 stycznia 2016 r., zmianie uległ art. 3 pkt 6 tej ustawy, wskazujący, kto jest kierownikiem jednostki. Przed dniem 1 stycznia 2016 r. zgodnie z ww. przepisem: "Za kierownika jednostki uważa się również likwidatora, a także syndyka lub zarządcę ustanowionego w postępowaniu upadłościowym" (Wnioskodawca nadmienia, że również w tym przypadku nie chodziło o zarządcę przymusowego, tylko zarządcę w tzw. postępowaniu naprawczym, jednak przepisy o postępowaniu naprawczym zostały z ustawy w całości wykreślone w ramach wprowadzonych zmian systemowych). Od dnia 1 stycznia 2016 r. art. 3 pkt 6 ustawy o rachunkowości przewiduje, że "Za kierownika jednostki uważa się również likwidatora, a także syndyka lub zarządcę ustanowionego w postępowaniu restrukturyzacyjnym oraz zarządcę sukcesyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym (...).". Zarządca przymusowy ustanawiany na podstawie przepisów ustawy - Prawo upadłościowe (taki jak Wnioskodawca w niniejszej sprawie) nie jest zarządcą w postępowaniu restrukturyzacyjnym (ustanawianym na podstawie innej ustawy, tj. ustawy - Prawo restrukturyzacyjne), ani zarządcą sukcesyjnym, nie jest więc kierownikiem jednostki.

Okoliczność, że zarządca przymusowy nie jest kierownikiem jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, jest przy tym utrwalona w literaturze. Np. w podręczniku Rachunkowość i podatki w postępowaniu upadłościowym. Poradnik dla księgowych (Praca zbiorowa p.red. Jadwigi Popławskiej, Koszalin, strona 24), wskazano: "Nie będą kierownikiem jednostki następujące organy: - tymczasowy nadzorca sądowy (art. 38 ust. 2 PUN) - w okresie postępowania zabezpieczającego, - zarządca przymusowy (art. 40) - w okresie postępowania zabezpieczającego, (...)".

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy;

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Natomiast w myśl art. 109 ust. 3 ustawy;

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)

kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)

kontrahentów;

4)

dowodów sprzedaży i zakupów.

Wnioskodawca powziął m.in. wątpliwości, czy w przypadku ustanowienia zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika w trybie przepisów ustawy - Prawo upadłościowe, do składania deklaracji podatkowych, w tym plików obejmujących deklarację i ewidencję dla celów podatku od towarów i usług uprawniony i obowiązany jest zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a nie zarządca przymusowy.

Podstawę prawną działalności zarządcy przymusowego stanowią m.in. przepisy ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1228 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 40 ust. 1-4 Prawa upadłościowego:

1. Sąd może stosować inne sposoby zabezpieczenia, w tym także zabezpieczenie przez ustanowienie zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika, jeżeli zachodzi obawa, że dłużnik będzie ukrywał swój majątek lub w inny sposób działał na szkodę wierzycieli, a także gdy dłużnik nie wykonuje poleceń tymczasowego nadzorcy sądowego.

2. Ustanawiając zabezpieczenie przez zarząd przymusowy, sąd wyznacza zarządcę przymusowego oraz określa zakres i sposób wykonywania zarządu.

3. Do czynności dłużnika dotyczących jego majątku objętego zarządem przymusowym stosuje się odpowiednio przepisy art. 77-79.

4. Do zarządcy przymusowego przepisy art. 38 ust. 1a-3 oraz przepisy ustawy o syndyku stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 38 ust. 1a-3 Prawa upadłościowego:

1a. Postanowienie o ustanowieniu tymczasowego nadzorcy sądowego, odwołaniu albo zmianie osoby tymczasowego nadzorcy sądowego i informację o uprawomocnieniu się postanowienia o uchyleniu zabezpieczenia przez odwołanie tymczasowego nadzorcy sądowego obwieszcza się.

1b. Sąd ustala wynagrodzenie tymczasowego nadzorcy sądowego, biorąc pod uwagę nakład pracy, zakres czynności podejmowanych w postępowaniu, stopień ich trudności oraz czas pełnienia funkcji.

1c. Wynagrodzenie tymczasowego nadzorcy sądowego ustala się w wysokości od jednej czwartej przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w trzecim kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do jego dwukrotności.

1d. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można przyznać wyższe wynagrodzenie w wysokości do czterokrotności wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1c, jeżeli uzasadnia to nakład pracy tymczasowego nadzorcy sądowego, zakres podjętych czynności, stopień ich trudności oraz czas pełnienia funkcji.

2. O wynagrodzeniu tymczasowego nadzorcy sądowego i zwrocie wydatków koniecznych poniesionych w związku z pełnieniem funkcji orzeka sąd na jego wniosek złożony w terminie tygodnia od dnia powiadomienia o odwołaniu lub od dnia wygaśnięcia funkcji. Sąd może przyznać tymczasowemu nadzorcy sądowemu zaliczkę na wydatki. Kwotę zaliczki wypłaca się w pierwszej kolejności z zaliczki wpłaconej przez wnioskodawcę.

3. Sąd może zobowiązać tymczasowego nadzorcę sądowego do złożenia w wyznaczonym terminie sprawozdania obejmującego w szczególności informacje na temat stanu finansowego dłużnika, rodzaju i wartości jego majątku oraz przewidywanych kosztów postępowania upadłościowego.

Zgodnie z art. 77 ust. 1 Prawa upadłościowego:

Czynności prawne upadłego dotyczące mienia wchodzącego do masy upadłości są nieważne.

Z regulacji Prawa upadłościowego wynika, więc że zarząd przymusowy polega na odebraniu dłużnikowi zarządu nad jego majątkiem w całości. Kompetencje zarządcy przymusowego wynikają, po pierwsze, z postanowienia sądu. Sąd upadłościowy, ustanawiając zabezpieczenie przez zarząd przymusowy, wyznacza zarządcę przymusowego oraz określa zakres i sposób wykonywania zarządu. Po drugie, kompetencje zarządcy przymusowego wynikają z odpowiednio stosowanych przepisów o syndyku. Rozwiązanie to nie pozostawia dłużnikowi prawa wykonywania czynności zwykłego zarządu oraz korzystania ze swego majątku i rozporządzania nim. Dłużnik traci więc uprawnienie zarówno do dokonywania czynności zwykłego zarządu, jak i ten zakres przekraczających, a każda czynność prawna dokonana przez dłużnika pomimo ustanowienia zarządcy przymusowego jest obarczona wadą nieważności.

Zarządca przymusowy posiada więc uprawnienie do dokonywania wszelkich czynności związanych z zarządem nad majątkiem dłużnika.

Istotne jest, że zarządca przymusowy w sprawach dotyczących majątku dłużnika czynności wykonuje na rzecz (na rachunek) dłużnika, czego nie zmienia fakt, że zarządca przymusowy podejmuje je w imieniu własnym.

Zatem, mimo że w skutek ustanowienia zarządu przymusowego nad przedsiębiorstwem obowiązanego Dłużnik (spółka z o.o.) z mocy prawa traci możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, to nie zostaje pozbawiony statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

Natomiast, jak wynika z powołanych przepisów to na podatniku ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji dla celów podatku od towarów i usług oraz składania deklaracji VAT.

Mając powyższe na uwadze, w opisanym stanie faktycznym w przypadku ustanowienia zarządu przymusowego nad majątkiem dłużnika w trybie przepisów ustawy - Prawo upadłościowe, Wnioskodawca (zarządca przymusowy) nie jest obowiązany do składania deklaracji podatkowych, w tym plików obejmujących deklarację i ewidencję dla celów podatku od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stosownie do treści art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach zainteresowanych, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14 m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Niniejsza interpretacja skierowana jest wyłącznie do Pana (zarządcy przymusowego) i nie dotyczy dłużnika (spółki z o.o.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej, jako "p.p.s.a. ").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl