0111-KDIB3-2.4012.816.2019.1.EJU - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu polegającego na budowie przedszkola.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 stycznia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.816.2019.1.EJU Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu polegającego na budowie przedszkola.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia lub odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia lub odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług co, co do zasady daje możliwość odzyskiwania podatku VAT, jednak w ramach złożonego wniosku na dofinansowanie projektu pn. "..." nr:- Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego); oś priorytetowa: Infrastruktura edukacyjna dla działania: Infrastruktura wychowania przedszkolnego dla poddziałania: Infrastruktura wychowania przedszkolnego - RIT nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT z powodu faktu, że Gmina nie będzie prowadzić żadnej działalności opodatkowanej na obiekcie będącym przedmiotem projektu.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. W związku z tym brak jest możliwości odzyskania podatku VAT.

Przedmiotem projektu jest budowa nowego budynku przedszkola przy ul. P. w G.

Nowy budynek spełniał będzie wymogi dostępności dla dzieci, rodziców i pracowników z niepełnosprawnością.

Obiekt dostosowany będzie do funkcjonowania 8 oddziałów. W centralnej części budynku w narożniku zaprojektowano wejście główne do budynku. Strefę wejściową dla przedszkola stanowi hol z miejscami do siedzenia, gdzie rodzice mogą zaczekać na dzieci. Zaprojektowano część edukacyjną, szatnie, część administracyjną, zaplecze techniczne i sanitarne, zaplecze kuchenne, część sportową oraz plac zabaw, a także infrastrukturę uzupełniającą (budynek magazynowy, parkingi, drogi w tym pożarowa, wiatę na śmieci gospodarcze, podziemny zbiornik wody ppoż., ciągi piesze i jezdne oraz ogrodzenie). Zaprojektowano obiekt w kształcie litery L. Budynek jest parterowy na całej powierzchni. Powierzchnia użytkowa = 1 880,41 m2, kubatura = 13 951,50 m3. Wydano pozwolenie na budowę w dniu 20 czerwca 2016 r. przez Starostę. Decyzja ta jest ostateczna.

Inwestycja nie należy do przedsięwzięć mogących szkodliwie oddziaływać na środowisko. W związku z tym uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację inwestycji nie jest wymagane. Nie było konieczności i uzyskania pozwolenia wodno-prawnego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji. Po zakończeniu realizacji Inwestor uzyska pozwolenie na użytkowanie. Infrastruktura pozostanie własnością gminy w okresie trwałości.

Na budynku zostanie ustanowiony trwały zarząd na rzecz Jednostki Oświatowej, co stanowić będzie podstawę użytkowania placówki przez Przedszkole Publiczne w G.

Od 2017 r. gmina jest scentralizowana z jednostkami oświatowymi (jednostki budżetowe).

Faktury za towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego projektu wystawiane są na Gminę.

Projekt realizowany jest w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z poźn.zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług (ma możliwość odzyskania podatku VAT) z realizowanego projektu "..." nr: - Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego); oś priorytetowa: Infrastruktura edukacyjna dla działania: Infrastruktura wychowania przedszkolnego dla poddziałania: Infrastruktura wychowania przedszkolnego - RIT ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina ma prawo, zgodnie z art. 86 ust. 1, do odzyskania podatku od towarów i usług, przy założeniu, iż poniesione na realizację zadania pod nazwą "..." nr: -Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego); oś priorytetowa: Infrastruktura edukacyjna dla działania. Infrastruktura wychowania przedszkolnego dla poddziałania: Infrastruktura wychowania przedszkolnego - RIT koszty związane byłyby z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług ze względu na fakt iż w obiekcie objętym projektem nie będzie prowadzić sprzedaży opodatkowanej. Gmina nie zamierza skorzystać z prawa do odliczenia kosztów podatku od towarów i usług w związku ze zrealizowanymi wydatkami w ramach projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. "...".

Wnioskodawca ma wątpliwości czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację ww. projektu.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak wskazał Wnioskodawca Gmina nie będzie prowadzić żadnej działalności opodatkowanej na obiekcie będącym przedmiotem projektu. Wnioskodawca podał, również że projekt realizowany jest w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 8. Ustawy o samorządzie gminnym.

Zatem w omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie zostanie spełniony, gdyż powstała w wyniku realizacji projektu infrastruktura nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. zadania. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie miał prawa do zwrotu różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie realizowanego projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku do towarów i usług (nie ma możliwości odzyskania podatku) w związku z realizacją ww. projektu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl