0111-KDIB3-2.4012.721.2021.1.AZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 października 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.721.2021.1.AZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 września 2021 r. (data wpływu 8 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych w zakresie odnawialnych źródeł energii świadczonych dla X oraz Y - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

8 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych w zakresie odnawialnych źródeł energii świadczonych dla X oraz Y.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. zajmuje się prowadzeniem szkoleń z zakresu odnawialnych źródeł energii. Szkolenia prowadzone są głównie dla Zakładu Doskonalenia Zawodowego w. (X) oraz dla Zakładu Doskonalenia Zawodowego... (Y).

X i Y uzyskały, przy merytorycznej pomocy kadry Wnioskodawcy akredytację organizatora szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii z zakresu fotowoltaiki i pomp ciepła, o której mowa w ustawie o odnawialnych źródłach energii (rozdział 7 warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom mikroinstalacji, małych instalacjii instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW oraz akredytowania organizatorów szkoleń) oraz rozporządzenia Ministra Aktywów Państwowych z dnia 25 lutego 2020 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania akredytacji organizatorom szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz szkoleń i egzaminów dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu - D.Z. Ustaw RP z dnia 4 marca 2020 poz. 348.

Czy Sp. z o.o. świadcząc usługi szkoleniowe prelekcje w zakresie odnawialnych źródeł energii na rzecz X i Y w trakcie szkoleń realizowanych przez ZDZ-y w ramach akredytacji uzyskanej zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami może stosować zwolnienie z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29a.

Usługi szkoleniowe X i Y dla odbiorców końcowych, kursantów zwolnione są z podatku VAT.

W nawiązaniu do pisma sygn. 0111-KDIB3-2.4012.404.2021.1.MGO z dnia 31 maja 2021 Wnioskodawca informuje, iż:

Sp. z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe w zakresie kształcenia i wychowania.

Usług Wnioskodawcy nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 635, z późn. zm.)

Usługi Wnioskodawcy nie będą stanowiły usług w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy VAT. Usługi Wnioskodawcy nie stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Usługi Wnioskodawcy spełniają definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawartą w art. 44 Rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) tj.

- szkolenia są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń,

- szkolenia stanowią nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Usługi szkoleniowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii rozdział 7 Warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom mikroinstalacji, małych instalacji i instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW oraz akredytowania organizatorów szkoleń. Konkretne formy i zasady określa art. 146 ustawy - (Akredytowany organizator szkolenia dla instalatorów) - Odnawialne źródła energii oraz rozporządzenie Ministra Aktywów Państwowych z dnia 25 lutego 2020 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania akredytacji organizatorom szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz szkoleń i egzaminów dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu - Dz. U. RP z dnia 4 marca 2020 poz. 348. W podanym wyżej rozporządzeniu (w załączeniu) Minister Aktywów Państwowych określa konkretne formy, zasady, zakres programowy, wymagania kwalifikacyjne, warunki i formy egzaminacyjne, sposób prowadzenia rejestrów itp.

Wnioskodawca nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są finansowane w całości ze środków publicznych. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wnioskodawca nie posiada dokumentacji potwierdzającej, że źródłem finansowania świadczonych usług są środki publiczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Sp. z o.o. świadcząc usługi szkoleniowe prelekcje dla ZDZ-ów w ramach uzyskanej akredytacji w zakresie odnawialnych źródeł energii zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii rozdział 7 Warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom mikroinstalacji, małych instalacji i instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW oraz akredytowania organizatorów szkoleń i rozporządzenia Ministra Aktywów Państwowych z dnia 25 lutego 2020 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania akredytacji organizatorom szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz szkoleń i egzaminów dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu - Dz. Ustaw RP z dnia 4 marca 2020 Poz. 348 może stosować zwolnienie z podatku VAT zgodnie z art. 43. ust. 1 pkt 29 lit. a?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W związku z faktem, iż X i Y stosuje zwolnienie z podatku VAT dla uczestników szkoleń, w których kadrę dydaktyczną oraz materiały merytoryczne udostępnia (zapewnia) XSp. z o.o. Wnioskodawca uważa, iż usługi świadczone na rzecz ww. podmiotów w powyższym zakresie również powinny być zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29A ustawy o podatku VAT. Zgodnie z pkt 29 lit. a nasze usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w pkt 26 art. 43, a jednocześnie prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Ustawa o odnawialnych źródłach energii i rozporządzenie Ministra Aktywów Państwowych z dnia 25 lutego 2020 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania akredytacji organizatorom szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz szkoleń i egzaminów dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu - Dz. Ustaw RP z dnia 4 marca 2020 poz. 348.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku.

Zauważyć przy tym należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a)

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b)

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c)

finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983), zwalnia się od podatku:

- usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

- usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie należy nadmienić, że pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1). Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

W tym miejscu należy wskazać, że powołane regulacje zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy, stanowią odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się prowadzeniem szkoleń z zakresu odnawialnych źródeł energii. Szkolenia prowadzone są głównie dla Zakładu Doskonalenia Zawodowego (X) oraz dla Zakładu Doskonalenia Zawodowego (Y).

Wnioskodawca ma wątpliwości czy usługi szkoleniowe, które świadczy będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Dokonując oceny, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.

Ze względu na okoliczności sprawy oraz powołane przepisy nie ulega wątpliwości, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe z zakresu odnawialnych źródeł energii nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, świadczonych przez niego usług nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarowi usług. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe i nie są to usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy. Usługi Wnioskodawcy nie stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia dla ww. szkoleń na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT.

Zaznaczyć należy, że aby wskazane w opisie sprawy usługi szkoleniowe mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie wyżej powołanego art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że usługi szkoleniowe z zakresu odnawialnych źródeł energii spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał bowiem, że usługi Wnioskodawcy spełniają definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawartą w art. 44 Rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) tj.

- szkolenia są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń,

- szkolenia stanowią nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Jednakże sam fakt, że świadczone usługi szkoleniowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jest niewystarczający dla objęcia ich zwolnieniem od podatku, jednocześnie musi być bowiem spełniony jeden z dodatkowych warunków przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, ponadto usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są finansowane w całości, ani w co najmniej 70% ze środków publicznych, tym samym świadczone usługi nie są objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i lit. c ustawy o VAT oraz na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia.

Dla oceny czy ww. usługi szkoleniowe oferowane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT konieczne jest, jak wskazano wyżej, uznanie, że są to usługi prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, że usługi szkoleniowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 z późn. zm.), rozdział 7 warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom mikroinstalacji, małych instalacji i instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW oraz akredytowania organizatorów szkoleń.

Zgodnie z art. 136 ust. 1 ww. ustawy osoba dokonująca instalacji:

1)

mikroinstalacji lub

2)

małych instalacji, lub

3) instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW - zwana dalej "instalatorem", może wystąpić z wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, o wydanie dokumentu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, zwanego dalej "certyfikatem".

Artykuł 136 ust. 2 ww. stanowi, że certyfikat potwierdza posiadanie kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów instalacji odnawialnego źródła energii:

1)

kotłów i pieców na biomasę lub

2)

systemów fotowoltaicznych, lub

3)

słonecznych systemów grzewczych, lub

4)

pomp ciepła, lub

5)

płytkich systemów geotermalnych.

W myśl art. 136 ust. 3 pkt 3 i 4 certyfikat może być wydany instalatorowi, który:

- ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu instalatora mikroinstalacji, małej instalacji lub instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW, poświadczone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art. 146 ust. 1 lub w art. 153 ust. 1, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii;

- złożył z wynikiem pozytywnym egzamin przeprowadzony przez komisję egzaminacyjną, o której mowa w art. 137 ust. 2, odpowiednio dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia podstawowego.

Artykuł 146 ww. ustawy określa m.in. jaki podmiot może zostać akredytowanym organizatorem szkolenia podstawowego lub przypominającego, jakie powinien posiadać warunki, jaką kadrą dysponować, a także wskazuje na konieczność uzyskania akredytacji Prezesa UDT w zakresie szkolenia odpowiedniego dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 136 ust. 2.

Zgodnie z art. 152 ust. 2 ww. ustawy Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia: zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju instalacji, o których mowa w art. 136 ust. 2, dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu.

Na podstawie powyższej delegacji ustawowej zostało wydane rozporządzenie Ministra Aktywów Państwowych z dnia 25 lutego 2020 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania akredytacji organizatorom szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz szkoleń i egzaminów dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu (Dz. U. z 2020 r. poz. 348), które określa m.in. zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju instalacji, o których mowa w art. 136 ust. 2 ustawy, dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności dokumentu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, zwanego dalej "certyfikatem".

Zakres programowy szkolenia podstawowego, w części teoretycznej i praktycznej, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia (§ 8 ww. rozporządzenia). W załączniku tym w formie tabelarycznej rozpisano grupy tematyczne i zagadnienia, które objęte są częścią teoretyczną (np. przepisy krajowe oraz polskie normy, podstawy prawne i cel wprowadzenia systemu certyfikacji instalatorów, przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz środowiska stosowane w czasie instalowania - identyfikacja zagrożeń, podstawowe terminy i definicje) oraz częścią praktyczną (czynności związane z montażem modernizacją i utrzymaniem w należytym stanie technicznym instalacji). Grupy tematyczne i zagadnienia w podziale na część teoretyczną i praktyczną zostały opracowane odpowiednio dla danego rodzaju instalacji, o których mowa w art. 136 ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Zakres programowy szkolenia przypominającego obejmuje wybrane zagadnienia ze szkolenia podstawowego, w szczególności dotyczące wiedzy o aktualnych dokumentach odniesienia oraz umiejętności praktyczne z zakresu nowych technologii i dobrych praktyk instalacyjnych (§ 9 ww. rozporządzenia).

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że przeprowadzane przez Wnioskodawcę szkolenia z zakresu odnawialnych źródeł energii na rzecz podmiotów, które uzyskały akredytację organizatora szkoleń, są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, a także wskazany jest krąg osób, do których kierowane są przedmiotowe szkolenia.

Tym samym ww. szkolenia są objęte zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, gdyż stanowią usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego i są realizowane w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl