0111-KDIB3-2.4012.517.2020.2.MD - Wyłączenie z VAT zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 czerwca 2020 r. (data wpływu 29 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży całości przedsiębiorstwa podmiotowi zagranicznemu - jest prawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży całości przedsiębiorstwa podmiotowi zagranicznemu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z pismem z 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 sierpnia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.517.2020.1.MD.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 17 sierpnia 2020 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą H., polegającą na produkcji elektrycznego sprzętu oświetleniowego i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca planuje sprzedaż całości przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części.

W skład przedsiębiorstwa, które stanowiłoby przedmiot umowy sprzedaży, wchodzą nieruchomości, rzeczy ruchomych takie jak urządzenia, towary, wyroby, wierzytelności, serwis internetowy, tajemnice przedsiębiorstwa, dokumentacja związana z prowadzeniem działalności gospodarczej, wszelkie prawa wynikające z umów związanych z prowadzoną działalnością w tym między innymi umowy z kontrahentami, tym samym spełniając definicję przedsiębiorstwa z art. 55 (1) Kodeksu cywilnego.

Składniki, które zostałyby przekazane w ramach umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. między innymi nieruchomość, ruchomości takie jak urządzenia, towary, wierzytelności, serwis internetowy, pozwalają na prowadzenie niezależnej działalności gospodarczej i stanowią organizacyjnie i finansowo zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych który mógłby samodzielnie realizować zadania gospodarcze, tym samym spełniając definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Umowa sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części zawarta zostanie pomiędzy wnioskodawcą - osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą a podmiotem będącym spółką prawa handlowego posiadającym kapitał zagraniczny.

Miejscem zawarcia umowy sprzedaży i jednocześnie miejscem dostawy przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części będzie terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego podano następujące informacje.

Przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będzie całe przedsiębiorstwo, spełniające definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Na bazie nabytego zespołu składników majątkowych składających się na przedsiębiorstwo nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawcę. Istnieje prawdopodobieństwo, że działalność gospodarcza prowadzona przez nabywcę przedsiębiorstwa prowadzona będzie w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której wspólnikami będą cudzoziemcy. Zgodnie jednakże z wiedzą Wnioskodawcy, Spółka, po dokonaniu transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, będzie jednak w oparciu o pozyskane składniki majątkowe składające się na przedsiębiorstwo Wnioskodawcy prowadzić działalność.

Istnieje faktyczna możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Brak jest tym samym konieczności angażowania przez nabywcę innych składników majątku czy podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych.

W wyniku transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa dojdzie do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy.

Wnioskodawca, po dokonaniu transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, zakończy działalność gospodarczą i złoży wniosek o wykreślenie z CEIDG.

Wnioskodawca, po dokonaniu transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, nie będzie prowadził działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 17 sierpnia 2020 r.):

Czy w przypadku sprzedaży całości przedsiębiorstwa przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą podmiotowi zagranicznemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, transakcja taka wyłączona jest z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 17 sierpnia 2020 r.):

W przypadku sprzedaży przedsiębiorstwa przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą podmiotowi zagranicznemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów, przy czym przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa stanowić będzie jednakże transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT, w konsekwencji czego, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała podatkowi VAT z uwagi na niestosowanie przepisów do tego rodzaju czynności.

W sytuacji opisanej w przedłożonym wniosku, przedmiotem transakcji sprzedaży będzie zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Tym samym, z uwagi na treść powołanych powyżej przepisów, nie ma znaczenia dla ustalenia powstania obowiązku zapłaty podatku VAT, kwestia pochodzenia nabywcy przedsiębiorstwa oraz fakt, iż nabywca jest cudzoziemcem, jako że miejscem zawarcia umowy i dostawy będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W konsekwencji, zdaniem wnioskodawcy, transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa może korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

W myśl art. 55² ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że zbywany majątek musi stanowić na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji elektrycznego sprzętu oświetleniowego. Wnioskodawca planuje sprzedaż całości przedsiębiorstwa. W skład przedsiębiorstwa, które stanowiłoby przedmiot umowy sprzedaży, wchodzą nieruchomości, rzeczy ruchomych takie jak urządzenia, towary, wyroby, wierzytelności, serwis internetowy, tajemnice przedsiębiorstwa, dokumentacja związana z prowadzeniem działalności gospodarczej, wszelkie prawa wynikające z umów związanych z prowadzoną działalnością w tym między innymi umowy z kontrahentami, tym samym spełniając definicję przedsiębiorstwa z art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Umowa sprzedaży przedsiębiorstwa zawarta zostanie pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotem będącym spółką prawa handlowego posiadającym kapitał zagraniczny. Wnioskodawca, po dokonaniu transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, zakończy działalność gospodarczą i złoży wniosek o wykreślenie z CEIDG. Wnioskodawca, po dokonaniu transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, nie będzie prowadził działalności gospodarczej.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży całości przedsiębiorstwa podmiotowi zagranicznemu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że przedmiotem planowanej transakcji będzie całe przedsiębiorstwo. Ponadto we wniosku wskazano, że na bazie nabytego zespołu składników majątkowych nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę. Istnieje faktyczna możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że planowana sprzedaż całego przedsiębiorstwa spełniającego wymogi określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - będzie wyłączona spod działania tej ustawy i w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na powyższe rozstrzygnięcie nie wpływa fakt, iż nabywcą przedsiębiorstwa jest podmiot zagraniczny.

Zatem Wnioskodawca prawidłowo wywodzi, że transakcja sprzedaży przedmiotowego przedsiębiorstwa może korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.