0111-KDIB3-2.4012.48.2020.1.EJU - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z inwestycją w zakresie infrastruktury rekreacyjnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 stycznia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.48.2020.1.EJU Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z inwestycją w zakresie infrastruktury rekreacyjnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. "" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. "".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina realizuje przedsięwzięcie pn. "..." współfinansowane w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020.

Planowana inwestycja przebudowy placu jako miejsce odpoczynku turystów przy szlakach rowerowych zlokalizowana jest na działce geodezyjnej nr C/B, obręb powierzchnia placu 744 m2. Projektowany plac wyłożony zostanie kostką betonową grubości 8cm - 563 m2 oraz płytami ażurowymi "eko" grubości 10cm-181 m2. Przedsięwzięcie objęte niniejszym opracowaniem nie wymaga opracowania raportu o oddziaływaniu na środowisko i nie podlega konieczności wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz zgody na jego realizację.

Planowana inwestycja nie ma znaczącego wpływu na istniejący drzewostan, glebę i wodę. Przyjęte rozwiązania przestrzenne, funkcjonalne i techniczne skutecznie ograniczają wpływ obiektu na środowisko i zdrowie ludzi. Stwarzając mieszkańcom i turystom możliwość poszerzania swojej wiedzy ekologicznej, poprzez montaż dwóch lamp hybrydowych oraz ławki solarnej z możliwością szybkiego ładowania różnego rodzaju urządzeń elektronicznych.

Ponadto należy wspomnieć o wpływie inwestycji na rozwój turystyki. Obiekt taki wzbogaci okolicę, dostarczy dodatkowych atrakcji oraz pozwoli na ochronę środowiska naturalnego, odtworzenie stanu pierwotnego z wykorzystaniem naturalnego ukształtowania terenu, jego walorów przyrodniczych i wykorzystaniem naturalnych materiałów.

Dodatkowo położenie uatrakcyjnia bliskie sąsiedztwo obiektów publicznych takich jak Urząd Gminy czy Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej. Lokalizacja inwestycji umożliwi promowanie oraz naukę racjonalnego korzystania ze środowiska, pozwoli to na poszerzenie oraz promowanie działalności ekologicznej. Realizacja inwestycji będzie miała pozytywne oddziaływanie na środowisko. Zagospodarowanie dotychczas nieracjonalnie wykorzystywanego terenu pozwoli na wprowadzenie ładu przestrzennego. Ponadto będzie to miejsce ukierunkowane na promocję świadomego trybu życia, w zgodzie z przyrodą. Wszystkie elementy inwestycji po jej realizacji będą ogólnodostępne dla wszystkich mieszkańców oraz turystów. Na terenie obiektu nie będzie prowadzona działalność komercyjna, a wszystkie jego elementy będą dostępne bezpłatnie.

Nowoczesny i innowacyjny plac zintegrowany zostanie z pięknym i naturalny cennym przyrodniczo środowiskiem. Powstanie nowy i ulepszony parking, poprzez praktyczne wykorzystanie lokalnych i unikalnych zasobów. Kształtowanie obszarów o szczególnym znaczeniu dla zaspokajania potrzeb mieszkańców, sprzyjających nawiązywaniu kontaktów społecznych, ze względu na ich położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) której nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dotyczącego przedsięwzięcia. Gmina odprowadza podatek od towarów i usług tylko od czynności związanych z: czynszami, najmem lokali dzierżawą mienia komunalnego, sprzedażą mienia komunalnego, użytkowaniem wieczystym.

Podatek od towarów i usług, w przypadku starania się o środki z Unii Europejskiej, może być kosztem kwalifikowalnym w wypadku braku możliwości jego odzyskania (Gmina nie może go odzyskać).

Gmina jako podmiot zaangażowany w realizację projektu, upoważniony do ponoszenia kosztów, powinna dostarczyć aktualną interpretację przepisów prawa podatkowego stwierdzającego brak możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego Projektu wydaną przez właściwy organ państwowy (właściwego miasta do spraw finansów publicznych). Uzyskanie potwierdzenia (interpretacji) o braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, czyni ten podatek kosztem kwalifikowalnym, co przyczyni się do odzyskania części zapłaconego podatku ze środków Unii Europejskiej. Przedmiotowa inwestycja będzie realizowana w ramach zadań własnych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie, jako podatnikowi podatku VAT, przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku inwestycji polegającej na ""?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina jako podatnik podatku od towarów i usług zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) stwierdza, że w przypadku inwestycji polegającej na "" nie może odliczyć podatku naliczonego, ponieważ nie dokonuje zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, będą służyły czynnościom niepodlegającym VAT. Na terenie placu nie będzie prowadzona działalność komercyjna, a wszystkie jego elementy będą dostępne bezpłatnie.

Wnioskodawca na fakturach za zakup towarów i usług związanych z realizacją inwestycji widnieje jako nabywca. Plac objęty operacją jest i będzie ogólnodostępny, publiczny i nieodpłatny dla wszystkich użytkowników, tym samym zakupione usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej "ustawą". W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje przedsięwzięcie pn. "".

Wnioskodawca ma wątpliwości w kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak wynika z okoliczności sprawy towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, będą służyły czynnościom niepodlegającym VAT. Jak podał Wnioskodawca wszystkie elementy inwestycji po jej realizacji będą ogólnodostępne dla wszystkich mieszkańców oraz turystów. Na terenie obiektu nie będzie prowadzona działalność komercyjna, a wszystkie jego elementy będą dostępne bezpłatnie.

Zatem w omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie zostanie spełniony, gdyż powstała w wyniku realizacji projektu infrastruktura nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy nadmienić, ze kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r. poz. 1307, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl