0111-KDIB3-2.4012.475.2020.3.EJU - Brak prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu przebudowy drogi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2020 r. (data wpływu 18 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 18 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwość odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT dotyczących realizacji projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwość odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT dotyczących realizacji projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 czerwca 2020 r., (data wpływu 24 lipca 2020 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządową, na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2020.713 t.j.) swoim zasięgiem działania obejmuje sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do podstawowych zadań własnych Gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty - art. 2 ust. 1 oraz art. 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W dniu 1 kwietnia 2012 r. Gmina została zarejestrowana jako podatnik VAT.

Gmina składa wniosek o przyznanie pomocy na zadanie pn. "...", która ma być współfinansowana ze Środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich na lata 2014-2020.

Właścicielem infrastruktury jest Gmina. Jednym z załączników do wniosku o dofinansowanie było złożenie oświadczenia o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu VAT, który został zaliczony do kategorii wydatków kwalifikowanych projektu. Faktury VAT związane z realizacją projektu wystawione będą na Gminę.

Pozyskana w ramach projektu infrastruktura służyć będzie wszystkim użytkownikom drogi gminnej. W ramach realizacji projektu gmina nie osiągnie zysku. Przebudowa drogi nie posłuży wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT, jak również nie zostanie ona wykorzystana do czynności zwolnionych od tego podatku.

Realizowany projekt należy do zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Obejmuje on wyłącznie działania niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina składając wniosek o przyznanie pomocy zobowiązana jest do przedłożenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w przedmiotowym projekcie za wydatek kwalifikowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT dotyczących realizacji projektu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W świetle obowiązujących przepisów w zakresie podatku VAT Gmina stoi na stanowisku, że nie posiada możliwości odliczenia podatku należnego VAT od podatku naliczonego w zakresie powyższej inwestycji.

Wykonana inwestycja będzie służyła realizacji zadań statutowych i nie będzie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. 2020.106 z późn. zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 119 oraz art. 124.

Wykonana infrastruktura nie zostanie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu VAT i nie będzie generowała żadnych przychodów ze sprzedaży. Będzie służyła realizacji zadań statutowych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym.

W związku z powyższym Gmina nie będzie posiadała możliwości odliczenia podatku od towarów i usług wskazanego na fakturach wystawionych przez wykonawców z tytułu realizacji ww. zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Jak wynika z opisu sprawy Gmina, zarejestrowana jako podatnik VAT, będzie realizowała projekt pn. "..." współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW na lata 2014-2020. Wytworzona infrastruktura służyć będzie wszystkim użytkownikom drogi gminnej.

W analizowanej sprawie, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwość odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT dotyczących realizacji projektu pn. "...".

Odnosząc się zatem do powyższego, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w ramach realizacji projektu Gmina nie osiągnie zysku. Przebudowa drogi nie posłuży wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT, jak również nie zostanie ona wykorzystana do czynności zwolnionych od tego podatku. Realizowany projekt należy do zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Obejmuje on wyłącznie działania niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego nie zostaną spełnione, gdyż nabyte towary i usługi - jak wskazano we wniosku - nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Zatem ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją ww. zadania.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w trybie art. 86 ust. 1 ustawy tj. przez jego odliczenie, ponieważ w niniejszej sprawie nie wystąpi związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, co jednocześnie oznacza, że Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT dotyczących realizacji projektu pn. "...".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.