0111-KDIB3-2.4012.305.2018.2.AR - VAT w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z projektem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu 24 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z 25 maja 2018 r. (data wpływu 25 maja 2018 r.) oraz pismem z dnia 22 czerwca 2018 r. (data wpływu 22 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z projektem pn. "..." z zastosowaniem prewspółczynnika wyliczonego dla XOSIR - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z projektem pn. "..." z zastosowaniem prewspółczynnika wyliczonego dla XOSIR. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 maja 2018 r. (data wpływu 25 maja 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 23 maja 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.305.2018.1.AR oraz pismem z dnia 22 czerwca 2018 r. (data wpływu 22 czerwca 2018 r.).

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 19 czerwca 2018 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (dalej Gmina) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym od 1 stycznia 2017 r. ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, scentralizowane rozliczenia z tytułu podatku VAT (zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r.).

Gmina realizuje projekt pod nazwą "...", współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Realizując zadania własne wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017. 1875 t.j. z późn. zm.), Gmina zaspokaja zbiorowe potrzeby wspólnoty obejmujące ochronę zabytków i opieki nad zabytkami oraz sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Projekt obejmuje m.in. remont budynku Klubu Sportowego wraz z przebudową istniejących tarasów.

Gmina jest właścicielem powyższej nieruchomości, oddanej na czas nieokreślony, na podstawie decyzji Prezydenta Miasta (z 28 września 2011 r.), w trwały zarząd do samorządowego zakładu budżetowego -X Ośrodka Sportu i Rekreacji, (dalej XOSIR). Trwały zarząd obejmuje działkę zabudowaną obiektami i urządzeniami sportowymi: jednokondygnacyjnym podpiwniczonym budynkiem drewnianym wraz z poddaszem wpisanym do rejestru zabytków (A-118), parterowym murowanym budynkiem użytkowym, stadionem sportowym z trybunami i kortami tenisowymi wraz z urządzeniami infrastruktury technicznej i trwałym ogrodzeniem. Nieruchomość przeznaczona jest do prowadzenia działalności statutowej należącej do zakresu działania XOSIR, realizującego określone w statucie cele i zadania w zakresie sportu i rekreacji m.in. organizacji imprez sportowych, udostępniania i wynajem obiektów, prowadzenie bazy noclegowej i usług gastronomicznych na obiektach sportowych.

X. Ośrodek Sportu i Rekreacji prowadzi w przedmiotowym budynku wynajem pomieszczeń, działalność opodatkowaną, na rzecz Stowarzyszenia. Umowa najmu sporządzona jest na czas nieokreślony, co wskazuje na brak zmian w dotychczasowym sposobie użytkowania ww. obiektu.

Ponadto Gmina zawiera/zawierała/będzie zawierała porozumienie z XOSIR na odpłatne (na podstawie noty księgowej) udostępnianie obiektów sportowo-rekreacyjnych w tym zaplecza szatniowo-sanitarnego, (znajdującego się w budynku będącym przedmiotem niniejszego wniosku) w miesiącach styczeń - czerwiec, wrzesień - grudzień, (miesiące nauki szkolnej), zorganizowanym grupom z jednostek oświatowych działających na terenie miasta P. w szczególności: przedszkoli, szkół podstawowych, ponadpodstawowych wraz z opiekunami oraz drużynom przemyskich klubów sportowych uczestniczących w rozgrywkach ligowych, w tym osób niepełnosprawnych, na potrzeby prowadzenia treningów turniejów i meczy.

Wynagrodzenie za powyższe jest ustalane według stawek określonych obowiązującymi Zarządzeniami Prezydenta Miasta.

Rozpoczęcie prac remontowych planowane jest na początek roku 2018 a zakończenie w III kwartale 2018 r.

Zakres rzeczowy remontu budynku obejmuje:

Na fakturach (zakupowych) za wykonywane prace inwestycyjne (remontowe), będzie wskazywana Gmina zarówno jako nabywca jak i odbiorca.

Na podstawie opisu merytorycznego otrzymywanych faktur będzie istniała możliwość przypisania ich do zakupów dotyczących konkretnej jednostki (w tym przypadku do POSIR).

Wnioskodawca nadmienia, iż każda jednostka/zakład budżetowy ma wyliczone "własne" wskaźniki i tak na 2018 r. dla XOSIR prewskaźnik wynosi 38% a wskaźnik 100%.

W uzupełnieniu wniosku podano, że:

Gmina będzie wykorzystywała obiekty sportowo-rekreacyjne dla działalności innej niż gospodarcza, tj. realizacja zadań własnych Gminy na rzecz placówek oświatowych (przedszkoli, szkół podstawowych i ponadpodstawowych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z przedmiotowym projektem w części dotyczącej remontu budynku wraz z przebudową istniejących tarasów?

A w sytuacji, gdy prawo to przysługuje, to czy Gmina powinna w celu odliczenia podatku naliczonego stosować prewspółczynnik, współczynnik proporcji (wyliczone dla jednostki) czy też dokonać odliczenia w całości?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina stoi na stanowisku, iż przy realizacji projektu pn. "...", będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zastosowaniu prewskaźnika wyliczonego dla XOSIR.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

oraz art. 86 ust. 2a w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji".

W tej sytuacji, gdy w budynku, Gmina za pośrednictwem swojego zakładu budżetowego (POSIR), wykonuje czynności opodatkowane (najem pomieszczeń) dające prawo do odliczenia podatku VAT, jak i czynności pozostające poza zakresem VAT (zadania gminne) nie dające prawa do odliczenia, przy czym w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Gminę na realizację przedmiotowego projektu, nie ma możliwości jednoznacznego przyporządkowania do czynności dających prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz czynności niedających takiego prawa, przy nabyciu towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją, Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku przy zastosowaniu prewspółczynnika wyliczonego dla Zakładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2 h oraz art. 90 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Na podstawie delegacji zawartej art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej "sposobem określenia proporcji" oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden "całościowy" sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Wyrażoną w art. 86 ustawy, generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy).

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

1. Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy - w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8: przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Ponadto należy wskazać, że na postawie art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024), wprowadzone zostały do systemu prawnego przepisy art. 90 ust. 10a i ust. 10b ustawy, a stosownie do treści art. 21 pkt 2 ww. ustawy - przepisy te wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 944 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 15 ww. ustawy).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje projekt pod nazwą "...". Projekt obejmuje m.in. remont budynku Klubu Sportowego wraz z przebudową istniejących tarasów. Gmina jest właścicielem powyższej nieruchomości, oddanej na czas nieokreślony, w trwały zarząd do samorządowego zakładu budżetowego - X Ośrodka Sportu i Rekreacji, (dalej xOSIR). X Ośrodek Sportu i Rekreacji, prowadzi w budynku wynajem pomieszczeń (działalność opodatkowana), na rzecz Stowarzyszenia. Wnioskodawca wskazał, że Gmina będzie wykorzystywała obiekty sportowo-rekreacyjne dla działalności innej niż gospodarcza, tj. realizacja zadań własnych Gminy na rzecz placówek oświatowych (przedszkoli, szkół podstawowych i ponadpodstawowych). Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż każda jednostka/zakład budżetowy ma wyliczone własne wskaźniki i tak na 2018 r. dla XOSIR prewskaźnik wynosi 38%, a wskaźnik 100%.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z przedmiotowym projektem w części dotyczącej remontu budynku wraz z przebudową istniejących tarasów.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że o kwalifikacji wydatków związanych z remontowanym budynkiem (tzn. ustalenia czy związane są one z działalnością gospodarczą Gminy, czy też z inną jej działalnością), nie przesądza wewnętrzny charakter rozliczeń pomiędzy Gminą, z tytułu świadczenia usług w zakresie sportu i rekreacji. Kwalifikacja tych wydatków zależy bowiem od tego, jakiej działalności prowadzonej przez Gminę (za pośrednictwem XOSIR) będzie służył wyremontowany obiekt.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że remontowany budynek będzie wykorzystywany zarówno do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT - odpłatny wynajem pomieszczeń), jak i działalności innej niż gospodarcza (wykorzystywanie do realizacji zadań własnych Gminy na rzecz placówek oświatowych), Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z remontem budynku, jednakże nie w całości, a wyłącznie w zakresie, w jakim te towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

W celu odliczenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, w pierwszej kolejności Gmina winna przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności tj. opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy odlicza podatek naliczony w całości, od zakupów związanych wyłącznie z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu, odliczenie mu nie przysługuje. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz (w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku) w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Z treści wniosku nie wynika, aby występowała sprzedaż zwolniona od podatku, jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że wyliczony dla XOSIR prewskaźnik wynosi 38%, a wskaźnik 100%. W takich okolicznościach w sytuacji, gdy w budynku Klubu sportowego, Gmina za pośrednictwem swojego zakładu budżetowego (XOSIR), wykonuje czynności opodatkowane (najem pomieszczeń) dające prawo do odliczenia podatku VAT, jak i czynności pozostające poza zakresem VAT (zadania gminne) niedające prawa do odliczenia, przy czym w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Gminę na realizację przedmiotowego projektu, nie ma możliwości jednoznacznego przyporządkowania do czynności opodatkowanych, przy nabyciu towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją, Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 1 i 86 ust. 2a, pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek zawartych w art. 88 ustawy.

Częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizowanym projektem Gmina powinna dokonać z zastosowaniem prewskaźnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy przy uwzględnieniu § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., na podstawie danych jednostki wykorzystującej zakupione towary i usługi, tj. dla zakładu budżetowego XOSIR.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.