0111-KDIB3-2.4012.28.2020.2.SR - Opodatkowanie podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki oraz brak obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu tej transakcji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu 11 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki oraz braku obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu tej transakcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki oraz braku obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu tej transakcji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do Organu 11 lutego 2020 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 30 stycznia 2020 r. znak:

0111-KDIB3-2.4012.28.2020.1.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu 11 lutego 2020 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 28 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni podpisała akt notarialny, tj. umowę przedwstępną sprzedaży działki z firmą "X" Spółka Akcyjna.

Jednym z wymogów umowy jest uzyskanie przez Wnioskodawczynię jako sprzedającego indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (w załączniku akt notarialny z dnia 28 czerwca 2019 r.).

Działkę, którą Wnioskodawczyni sprzedaje, Wnioskodawczyni odziedziczyła wspólnie z ojcem po zmarłej mamie w roku 2010. Od 2018 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, tj. szkołę językową. Z tego powodu firma "X" wymaga przedłożenia ww. interpretacji o konieczności naliczenia podatku VAT do kwoty sprzedaży działki.

Prowadząc szkołę językową Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku VAT, nie jest czynnym podatnikiem VAT (art. 43 ustawy o VAT).

Nabyta w wyniku dziedziczenia nieruchomość stanowi aktualnie majątek prywatny i nie jest wykorzystywana do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, jak również nie stanowi majątku firmy Wnioskodawczyni.

Odziedziczona działka od momentu nabycia nie była dzielona oraz nie były na niej dokonywane żadne inne zmiany (zbrojenie, przyłącza, itd.).

Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie działka znajdująca się na terenie P. o numerze 1 o powierzchni 0,1912 ha KW XXX.

Umowa została sporządzona w celu sprzedaży ww. nieruchomości oraz na wniosek strony kupującej. Ma to być gwarancją dla kupującego, iż Wnioskodawczyni nie dokona zbycia osobom trzecim ww. działki.

W umowie przedwstępnej zostały zawarte warunki, które Wnioskodawczyni jako sprzedająca ma spełnić:

* uzyskać we własnym zakresie indywidualną interpretację podatkową wydaną przez Dyrektora KIS o konieczności naliczenia podatku VAT,

* w przypadku doliczenia podatku VAT przedłożyć zaświadczenie potwierdzające status Sprzedającego jako czynnego podatnika VAT i wystawić fakturę,

* przedstawić zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek ubezpieczeń społecznych,

* przedstawić zaświadczenie o braku zaległości podatkowych, w tym podatku od nieruchomości,

* Wnioskodawczyni nie będzie dokonywać zmian stanu prawnego i faktycznego zbywanej nieruchomości, która będzie powodować pogorszenie sytuacji prawnej lub faktycznej kupującego,

* Wnioskodawczyni nie będzie dokonywać czynności obciążających ww. nieruchomość.

W umowie przedwstępnej § 8 Kupującemu zostało udzielone pełnomocnictwo do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń dot. warunków technicznych przyłączenia sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, energetycznej, uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę, uzyskania zgód i opinii dot. nieruchomości, przeprowadzenia badań geologicznych gruntu.

Ww. nieruchomość jest po części uzbrojona, kanalizacja, ogrodzenie, prąd. Do chwili obecnej nie dokonano żadnych nowych przyłączy, doprowadzeń ani innych prac na terenie ww. nieruchomości prócz badań geologicznych podłoża.

Na temat faktycznych nakładów finansowych poniesionych przez stronę kupującą w okresie od podpisania umowy przedwstępnej do chwili obecnej Wnioskodawczyni nic nie wiadomo. Strona kupująca nie przekazuje Wnioskodawczyni takich informacji. Należy jednak brać pod uwagę, że przeprowadzając badania gruntu zleca prace prawdopodobnie firmie zewnętrznej co na pewno powoduje nakłady finansowe.

Działka nie była wykorzystywana do żadnych celów. Była własnością prywatną, terenem zielonym.

Działka od chwili nabycia w drodze dziedziczenia do chwili obecnej była jedynie koszona.

Nieruchomość od momentu nabycia w drodze dziedziczenia do momentu zbycia nie była, nie jest i nie będzie w żaden sposób udostępniana osobom trzecim innym niż strona umowy przedwstępnej. Działka była wydzierżawiana na podstawie umowy dzierżawy z dnia 15 lipca 2019 r. podmiotowi kupującemu na okres 3 miesięcy w roku ubiegłym na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń określonych szczegółowo w treści umowy przedwstępnej. Umowa dzierżawy wygasła.

Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych.

Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. nieruchomości, zmianę przeznaczenia działki.

Od momentu nabycia działki w drodze dziedziczenia do chwili podpisania umowy przedwstępnej ze stroną kupującą, Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych czynności podwyższających wartość nieruchomości tj. wydzielenie, podział, budowa drogi, uzbrojenie, wyposażenie w sieci wod.-kan., energetyczne czy gazowe.

Na pytanie Organu "Jaka była przyczyna podjęcia przez Wnioskodawczynię decyzji o sprzedaży ww. działki?", Wnioskodawczyni podała, że "Brak czasu na sprawowanie pieczy nad ww. nieruchomością, opieka i dbanie o działki, wspólna wola współwłaścicieli (ojca oraz Wnioskodawczyni)."

Wnioskodawczyni zamieściła ogłoszenie na stronie... i... w roku 2017 lub 2018. Wnioskodawczyni wywiesiła we własnym zakresie baner informacyjny o sprzedaży z własnym numerem telefonu na ogrodzeniu działki, niestety działania te nie przyniosły efektu. Zaprzestali ogłoszeń.

Kupujący sam skontaktował się z Wnioskodawczynią telefonicznie w ubiegłym roku nie podając źródła pochodzenia.

W momencie sprzedaży nie będzie to teren zabudowany.

Na pytanie Organu "Jeżeli ww. działka będzie stanowiła teren niezabudowany to proszę wskazać:

a. Czy w momencie sprzedaży ww. działka będzie objęta prawomocnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy, jeżeli tak, to jakie będzie przeznaczenie tej działki zgodnie z tym planem? Czy zgodnie z tym planem będzie to działka przeznaczona pod zabudowę?

b. Czy dla ww. działki w momencie sprzedaży będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy, jeżeli tak to jaki rodzaj zabudowy będzie ona przewidywała?",

Wnioskodawczyni odpowiedziała, że "Działka jest już objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego

W planie zagospodarowania przestrzennego ustalono następujące nakazy:

* wskaźnik zabudowy powierzchni 70% działki budowlanej,

* maksymalna wysokość budynków 5 kondygnacji nadziemnych i nie więcej niż 20 m z użytkowym poddaszem, licząc od poziomu terenu do kalenicy dachu,

* powierzchnia biologicznie czynna - minimum 20% zagospodarowania w formie zieleni urządzonej,

* zapewnienie miejsc parkingowych,

* zapewnienie dostępu do obiektu dla osób niepełnosprawnych bezpośrednio z terenu,

* uzgodnienie zasad obsługi komunikacyjnej działki w zakresie transportu - dostaw z właściwym zarządcą drogi publicznej,

* zachować jednolitą formę architektoniczną dla form zorganizowanych zespołów pawilonów oraz zapewnić wspólne zagospodarowanie terenu.

Zakaz:

* realizacji obiektów o powierzchni całkowitej powyżej 2000 m² i obiektów magazynowych o powierzchni całkowitej 500 m²

* budowy ogrodzeń z prefabrykowanych elementów betonowych,

* lokalizowania obiektów przemysłowych,

* lokalizowania stacji paliw."

Na pytanie Organu "W przypadku gdy działka w momencie sprzedaży będzie zabudowana proszę wskazać:

a. Jakie konkretnie budynki i budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.) oraz Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) będą się znajdować w momencie sprzedaży na ww. działce będącej przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży.

b. Proszę o wskazanie jaki jest symbol PKOB poszczególnych budynków oraz budowli znajdujących się na ww. działce.

c. Czy ww. obiekty (budynki i budowle) posadowione na ww. działce są trwale związane z gruntem?

d. Czy przy nabyciu lub wybudowaniu ww. budynków i budowli Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

e. Kiedy (proszę wskazać daty) ww. budynki i budowle zostały wybudowane i oddane do użytkowania? Proszę podać odrębnie do każdego budynku i budowli.

f. Kiedy (proszę o podanie dat) miało miejsce pierwsze oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu? Proszę podać odrębnie do każdego budynku i budowli lub ich części.

g. Czy w odniesieniu do ww. budynków, budowli lub ich części znajdujących się na ww. działce będącej przedmiotem sprzedaży zostały poniesione/będą poniesione, do dnia zbycia wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej? Informację należy podać odrębnie dla każdego obiektu, w którym dokonano ww. ulepszeń.

h. Jeżeli poniesiono wydatki na ulepszenie równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej należy wskazać, czy miało miejsce pierwsze oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części po ich ulepszeniu? Czy od ww. zajęcia (używania) do momentu dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata? Informację należy podać odrębnie dla każdego obiektu, w którym dokonano ww. ulepszeń.

i. Czy Wnioskodawczyni miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ww. budynków i budowli?",

Wnioskodawczyni odpowiedziała, że "Nie dotyczy. Teren jest niezabudowany."

Na pytanie Organu "Czy będąca przedmiotem sprzedaży działka była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? Jeżeli tak proszę wskazać jaka to działalność i na jakiej podstawie prawnej działalność ta korzystała ze zwolnienia.", Wnioskodawczyni podała, że "Działka nie była wykorzystywana do żadnej działalności."

Na pytanie Organu "Czy Wnioskodawczyni posiada jeszcze inne nieruchomości (lub udziały w nieruchomościach) przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanej we wniosku), jeśli tak to jakie?", Wnioskodawczyni wskazała, że "Tak posiadam udziały 4/40 w nieruchomości, która jest terenem zielonym i rolnym w planie zagospodarowania przestrzennego. Być może sytuacja finansowa zmusi mnie do podjęcia decyzji o sprzedaży udziałów. Jednak na tę chwilę nie planuję podejmować takich kroków."

Na pytanie Organu "Czy Wnioskodawczyni dokonywała już wcześniej sprzedaży innych nieruchomości, jeśli tak to należy podać:

a. Ile i jakie to nieruchomości?

b. Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawczyni weszła w posiadanie tych nieruchomości?

c. W jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawczynię?

d. W jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

e. Kiedy Wnioskodawczyni dokonała ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

f. Ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

g. Czy Wnioskodawczyni z tytułu ich sprzedaży odprowadzał podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R? - powyższych informacji należy udzielić odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości.",

Wnioskodawczyni odpowiedziała, że "Tak dokonywałam sprzedaży działek i nieruchomości

a) 2010 - nieruchomość gruntowa na rzecz gminy P.,

2011 - działka niezabudowana, budowlana,

2017 - 2 działki niezabudowane, budowlane,

2019 - dom jednorodzinny,

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zwraca się do Państwa z prośbą o wydanie interpretacji czy w chwili zbycia ww. nieruchomości będzie zobowiązana do opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT, wystawienia faktury.

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie, które wpłynęło do Organu 11 lutego 2020 r.):

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi, iż przedmiot sprzedaży stanowi m.in. prywatną własność Wnioskodawczyni i nie wykorzystuje jej do prowadzenia działalności gospodarczej, transakcja ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Opisana transakcja, zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT oraz Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury VAT z tytułu tej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. W świetle tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić jednak, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Sprzedającego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12. 2006, str. 1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Należy także zauważyć, że z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży nieruchomości angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawczyni objętych zakresem zadanego pytania, w pierwszej kolejności należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży - przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego - umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego - umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego - umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo - to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem planowanej sprzedaży będzie działka o numerze 1. Wnioskodawczyni ww. działkę odziedziczyła wspólnie z ojcem po zmarłej mamie w roku 2010. Ww. nieruchomość jest po części uzbrojona kanalizacja, ogrodzenie, prąd. Do chwili obecnej nie dokonano żadnych nowych przyłączy, doprowadzeń ani innych prac na terenie ww. nieruchomości, prócz badań geologicznych podłoża. Od momentu nabycia działki w drodze dziedziczenia do chwili podpisania umowy przedwstępnej ze stroną kupującą Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych czynności podwyższających wartość nieruchomości tj. wydzielenie, podział, budowa drogi, uzbrojenie, wyposażenie w sieci wod.-kan., energetyczne czy gazowe. Nabyta w wyniku dziedziczenia nieruchomość stanowi aktualnie majątek prywatny i nie jest wykorzystywana do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, jak również nie stanowi majątku firmy Wnioskodawczyni. Od 2018 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, tj. szkołę językową. Prowadząc szkołę językową Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku VAT, nie jest czynnym podatnikiem VAT (art. 43 ustawy o VAT). Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zawarła umowę przedwstępną sprzedaży ww. działki. Nieruchomość od momentu nabycia w drodze dziedziczenia do momentu zbycia nie była, nie jest i nie będzie w żaden sposób udostępniana osobom trzecim innym niż strona umowy przedwstępnej. W umowie przedwstępnej zostały zawarte warunki, które jako sprzedająca Wnioskodawczyni ma spełnić: uzyskać we własnym zakresie indywidualną interpretację podatkową wydaną przez Dyrektora KIS o konieczności naliczenia podatku VAT, w przypadku doliczenia podatku VAT przedłożyć zaświadczenie potwierdzające status Sprzedającego jako czynnego podatnika VAT i wystawić fakturę, przedstawić zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek ubezpieczeń społecznych, przedstawić zaświadczenie o braku zaległości podatkowych, w tym podatku od nieruchomości, Wnioskodawczyni nie będzie dokonywać zmian stanu prawnego i faktycznego zbywanej nieruchomości, która będzie powodować pogorszenie sytuacji prawnej lub faktycznej kupującego, Wnioskodawczyni nie będzie dokonywać czynności obciążających ww. nieruchomość. Ponadto w umowie przedwstępnej § 8 Kupującemu zostało udzielone pełnomocnictwo do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń dot. warunków technicznych przyłączenia sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, energetycznej, uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę, uzyskania zgód i opinii dot. nieruchomości, przeprowadzenia badań geologicznych gruntu. Działka była wydzierżawiana na podstawie umowy dzierżawy z dnia 15 lipca 2019 r. podmiotowi kupującemu na okres 3 miesięcy w roku ubiegłym na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń określonych szczegółowo w treści umowy przedwstępnej.

W świetle powyższego uznać należy, że nabywca działki, dokonał i będzie dokonywał określonych czynności w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawczynię ww. działki nr 1. Pomimo że ww. czynności dokonywane są i będą przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły być poczynione, to faktyczny właściciel nieruchomości musi wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w jego imieniu. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawczyni udzieliła Kupującej Spółce pełnomocnictwa.

Zatem fakt, że ww. działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię, ale przez Kupującego, nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Zainteresowanej. Po udzieleniu pełnomocnictwa, czynności wykonane przez Kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawczyni (mocodawcy). Z kolei Kupujący dokonując ww. działań uatrakcyjni przedmiotową działkę będącą nadal własnością Wnioskodawczyni. Działania te dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawczyni, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności działki jako towaru i wzrost jej wartości.

Okoliczności te prowadzą do wniosku, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży ww. działki nr 1, nie będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Zainteresowana w taki sposób zorganizowała sprzedaż ww. działki, że niejako jej działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej działka będąca własnością Wnioskodawczyni będzie podlegała wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną "wykonane" w sferze prawnopodatkowej Wnioskodawczyni. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlega działka o zupełnie innym charakterze niż w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni podejmując ww. czynności, zaangażowała środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10

i C-181/10, tj. wykazała aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawczynię działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowej działki w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. działki będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni będzie działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanej, a sprzedaż działki nr 1 będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Za uznaniem, w opisanej sprawie, Wnioskodawczyni za profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą przemawia również fakt, że Wnioskodawczyni zawarła ze Spółką (Kupującym) umowę dzierżawy.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę - określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Wydzierżawianie przez Wnioskodawczynię przedmiotowej działki powoduje, że działka ta utraciła charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Wnioskodawczynię w sposób ciągły dla celów zarobkowych nieruchomości gruntowych powoduje, że są one wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię przedmiotowej działki będzie wypełniała definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni w związku z jej sprzedażą będzie działała jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż ww. działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw:

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, bowiem zgodnie z ww. art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, zwolnienie z art. 113 ust. 1 ustawy nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

W treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienia od podatku.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 z późn. zm.), ustawa określa:

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt prawa administracyjnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że ww. działka w momencie sprzedaży nie będzie terenem zabudowanym. Działka jest już objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem na różnego rodzaju działalność gospodarczą: handlu detalicznego i gastronomii, obiektów administracji, turystyki, światy, zdrowia, kultury. Działka jest przeznaczona pod zabudowę.

Tym samym, ww. działka stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W rezultacie, planowana sprzedaż wskazanej wyżej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że ww. działka odziedziczona po matce nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT. Jak wskazano bowiem w opisie sprawy, działka nie była wykorzystywana do wykonywania działalności zwolnionej od podatku - była przedmiotem dzierżawy.

Zatem dostawa przez Wnioskodawczynię działki nr 1 nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. działki nr 1, będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy i w konsekwencji sprzedaż ww. działki będzie stanowiła - wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy - dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. działki nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, a w konsekwencji dostawa ww. działki opodatkowana będzie wg właściwej stawki podatku. Zatem Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym transakcja sprzedaży działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku wystawienia faktury, należy wskazać, że godnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie z tytułu sprzedaży niezabudowanej działki, Wnioskodawczyni będzie podmiotem dokonującym czynności opodatkowanej podatkiem VAT i będzie występować w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży ww. działki będzie zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej ww. sprzedaż.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie braku obowiązku wystawienia faktury przy sprzedaży ww. działki, jest nieprawidłowe.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych sprzedaży działki dla współwłaściciela działki (ojca Wnioskodawczyni).

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.