0111-KDIB3-2.4012.148.2020.1.DK - Brak prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął 27 lutego 2020 r. uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2020 r. (data wpływu 1 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projektu (...)- jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2020 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 27 lutego 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projektu (...)

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Parafia otrzymała dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. W ramach priorytetu inwestycyjnego "Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych" (Działanie 4.1)

Niniejszy projekt funkcjonuje pod nazwą "Budowa mikroinstalacji fotowoltaicznej przez parafię"

Celem głównym projektu jest zwiększenie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych (energii słonecznej) do produkcji prądu.

W ramach dotacji Wnioskodawca sfinansował budowę instalacji w miejscowości O. o mocy 18,76 kW na działce nr. 11/2 obręb 0110. Wyprodukowana energia elektryczna jest wykorzystywana bezpośrednio na potrzeby własne Wnioskodawcy a ewentualna nadwyżka odprowadzana będzie do sieci.

Okres realizacji projektu:

Data rozpoczęcia realizacji projektu: 27 stycznia 2020 r.

Data rozpoczęcia rzeczonej realizacji projektu: 27 stycznia 2020 r.

Data finansowego zakończenia realizacji projektu: 28 lutego 2020 r.

Wykaz kosztów jakie zostały poniesione w ramach projektu:

Wartość ogółem: 82 385,40 zł.

Wydatki kwalifikowalne: 81 770,40 zł.

Wartość dofinansowania: 69 504,84 zł.

Wartość dofinansowania to 85% wydatków kwalifikowalnych

Wydatki kwalifikowalne:

Roboty budowlane: 16 354,08 zł.

Zakup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych: 65 416,32 zł.

Wydatki niekwalifikowalne:

Promocja projektu 615,00 zł.

Podczas rozliczania projektu biuro płatności zwróciło się z prośbą o przedłożenie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia faktu, że Parafia nie ma możliwość odzyskania podatku VAT.

Zgodnie z ustawą z dnia 4 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie posiada statusu czynnego podatnika VAT, więc w związku z realizacją projektu nie ma prawa do odzyskania VAT.

Ustawa z dnia 4 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, art. 43 ust. 1 pkt 31a - zwalnia się od podatku kościoły i związki wyznaniowe, o których mowa w przepisach o stosunku państwa do kościoła katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej oraz w przepisach o stosunku państw do kościoła i innych związków wyznaniowych.

W nawiązaniu do powyższego zwracamy się z prośbą o wysłanie interpretacji indywidualnej, z której wynikać będzie potwierdzenie faktu o niemożliwości odzyskania podatku VAT w ramach realizacji niniejszego projektu oraz poniesionych kosztów związanych z inwestycją.

W trakcie rozliczania opisywanego przedsięwzięcia biuro płatności departamentu Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego wezwało parafię do przedłożenia interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia, że parafia nie ma możliwości oraz nie odzyska zwrotu podatku od towarów i usług w ramach realizacji projektu oraz poniesionych w związku z nim wydatków.

Towary i usługi zakupione w związku z realizacją projektu (...) nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Parafia nie jest czynnym podatkiem podatku VAT, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Parafia ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projektu (...)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Parafia nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projektu (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy: kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. obniżenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ww. ustawy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ww. ustawy, odliczenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedmiotowego projektu.

Z opisu sprawy wynika, że Parafia otrzymała dofinansowanie na zadanie, którego celem jest zwiększenie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych (energii słonecznej) do produkcji prądu. W ramach realizacji projektu wykonana została instalacja w miejscowości O. o mocy 18,76 kW. Wyprodukowana energia elektryczna jest wykorzystywana bezpośrednio na potrzeby własne Wnioskodawcy a ewentualna nadwyżka odprowadzana będzie do sieci.

Jak wskazał Wnioskodawca, Parafia nie posiada statusu czynnego podatnika podatku od towarów i usług, korzysta ze zwolnienia na postawie art. 113 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że odliczenie podatku naliczonego uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Parafia nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a towary bądź usługi nabyte w ramach realizacji zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Parafia nie będzie mogła odliczyć podatku VAT w związku z realizacją projektu (...).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego, z którego wynika, iż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element zaistniałego stanu faktycznego i nie było ono przedmiotem oceny. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epi-demicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzyso-wych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności do-konane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może sku-tecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.