0111-KDIB3-1.4017.11.2019.1.KO - Odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe żony powstałe przed zawarciem związku małżeńskiego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2019 r. (data wpływu 21 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z 26 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.) i pismem z 29 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe żony powstałe przed zawarciem związku małżeńskiego-jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2019 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z 26 i 29 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe żony powstałe przed zawarciem związku małżeńskiego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca dniu 1 lipca 2017 r. wstąpił w związek małżeński. Wraz z zawarciem małżeństwa między Wnioskodawcą i jego żoną wytworzył się z mocy prawa ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej w rozumieniu art. 31 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Wnioskodawca i jego żona nie zawierali jakiejkolwiek umowy majątkowej modyfikującej wspomniany ustrój majątkowy. Żona Wnioskodawcy w okresie od lutego 2014 r. do listopada 2015 r. była członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wobec spółki tej wydano decyzję wymiarową dotycząca zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za okres zamykający się w czasie figurowania przez żonę Wnioskodawcy jako członek wskazanego wyżej organu spółki kapitałowej. W dniu 22 października 2019 r. wszczęto wobec żony Wnioskodawcy dwa postępowania podatkowe w przedmiocie orzeczenia jej solidarnej odpowiedzialności podatkowej, jako osoby trzeciej (byłego członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Podstawą prawną ustalenia solidarnej odpowiedzialności jest m.in. art. 116 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Wspomniane postępowania podatkowe do momentu składania niniejszego wniosku o interpretację indywidualną nie zakończyły się decyzją ostateczną, stąd ewentualną odpowiedzialność podatkową żony Wnioskodawcy traktować należy, jako zdarzenie przyszłe. Oba wspomniane wyżej postępowania podatkowe w przedmiocie ustalenia solidarnej odpowiedzialności żony Wnioskodawcy, dotyczą zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług z tym, że różnią się one czasookresem powstania zaległości. Jedno z postępowań podatkowych dotyczy zaległości z tytułu podatku VAT za listopad 2014 r., w zaś drugie - zaległości za grudzień 2014 r. oraz miesiące styczeń, luty, marzec, kwiecień 2015 r. Bezspornym jest więc fakt, iż zaległość podatkowa dotyczy okresu od listopada 2014 r. do kwietnia 2015 r., którego to okresu koniec przypada na ponad dwa lata przed zawarciem przez Wnioskodawcę związku małżeńskiego i tym samym przed powstaniem ustroju wspólności małżeńskiej majątkowej Wnioskodawca dodaje, że o postępowaniach podatkowych w przedmiocie ustalenia solidarnej odpowiedzialności jego żony za zobowiązania podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz o będącej źródłem tych postępowań zaległości podatkowej po stronie wspomnianej spółki kapitałowej siłą rzeczy dowiedział się dopiero po wszczęciu tychże postępowań podatkowych (październik 2019 r.). Wnioskodawca nie miał tym samym wpływu na powstanie tychże zaległości oraz w żaden sposób nie przyczynił się do ich powstania.

Po zawarciu związku małżeńskiego Wnioskodawca wraz z żoną zakupili w dniu 25 października 2017 r. do ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej mieszkanie. Mieszkanie stanowi więc majątek małżeński Wnioskodawcy i jego żony. Wnioskodawcę i jego żonę łączy obecnie ustrój małżeński rozdzielności majątkowej (notarialna umowa intercyzy z 12 listopada 2019 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie odpowiadał za zobowiązania podatkowe swojej żony własnym majątkiem osobistym oraz majątkiem wspólnym, powstałych po zawarciu związku małżeńskiego w sytuacji, gdy wobec żony Wnioskodawcy wszczęto dwa postępowania podatkowe mające za przedmiot orzeczenie o jej solidarnej odpowiedzialności za zaległość podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu podatku VAT, w której to spółce żona Wnioskodawcy była członkiem zarządu, a które to zaległości podatkowe powstały na kilka lat przed zawarciem przez Wnioskodawcę związku małżeńskiego, tym bardziej, jeśli na powstanie wspomnianych zaległości podatkowych spółki z ograniczoną odpowiedzialności Wnioskodawca nie miał żadnego wpływu i w żaden sposób nie przyczynił się do jej powstania? W konsekwencji, czy w przypadku ustalenia solidarnej odpowiedzialności żony Wnioskodawcy za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której to spółce żona Wnioskodawcy była członkiem zarządu, do składników małżeńskiego majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego żony będą mogły zostać skierowane działania egzekucyjne organu podatkowego zmierzające do zaspokojenia lub zabezpieczenia zobowiązań podatkowych z tytułu solidarnej odpowiedzialności żony Wnioskodawcy jako osoby trzeciej? Złożony wniosek nie zmierza w żaden sposób do wydania interpretacji w zakresie tego, czy istnieją przesłanki do orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności żony Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności żony Wnioskodawcy, nie będzie na Wnioskodawcy ciążyła odpowiedzialność za ewentualne zobowiązanie podatkowe jego żony wynikłe z jej solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jeśli zaległość powstała przed zawarciem przez Wnioskodawcę małżeństwa, a tym samym zwolniony będzie on z odpowiedzialności wskazanej w art. 29 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) w zakresie swojej osoby, co dotyczy zarówno majątku osobistego Wnioskodawcy, jak i wspólnego majątku małżeńskiego. Jednocześnie z tych samych względów Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż do przedmiotów majątkowych i praw należących do majątku wspólnego małżeńskiego Wnioskodawcy i jego żony nie będzie mogła zostać skierowana egzekucja służąca zaspokojeniu bądź zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych obciążających jego żonę z tytułu solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - w sytuacji orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności żony Wnioskodawcy za te zaległości. Podstawę prawną orzekania o solidarnej odpowiedzialności osoby trzeciej stanowi art. 116 § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa. Jak przywołany przepis, za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a członek zarządu:

Prezentowane w cytowanych wyżej interpretacjach stanowisko zaaprobował również Sąd Najwyższy w: a. wyroku z 28 czerwca 2016 r., sygn. akt II UK 364/16 orzekając, iż odpowiedzialność małżonka podatnika majątkiem wspólnym obejmuje tylko podatki wynikłe ze zobowiązań podatkowych powstałych po powstaniu wspólności majątkowej oraz przed zawarciem umów o ograniczeniu lub wyłączeniu ustawowej wspólności majątkowej b. wyroku z 22 maja 2012 r., sygn. akt II UK 339/11, stwierdzając, że na podstawie art. 29 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa odpowiedzialność majątkiem wspólnym dotyczy tylko tych zobowiązań publicznoprawnych, które powstały w czasie trwania wspólności majątkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wyjaśnić należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086, dalej: "Kodeks"). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Jednym z przedmiotów należących do majątku osobistego małżonków są powstałe w trakcie małżeństwa, określone w art. 33 pkt 7 Kodeksu, wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków.

Należy podkreślić, że przedmioty, o których mowa w art. 33 ww. Kodeksu, tj. należące do majątku osobistego danego małżonka (np. nabyte przed powstaniem wspólności majątkowej), pomimo istnienia wspólnoty majątkowej między małżonkami nie stanowią ich majątku wspólnego. Przedmioty takie stanowią majątek odrębny danego małżonka. Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 Kodeksu, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Niezależnie od powyższych postanowień w omawianej sprawie istotne znaczenie ma również komentarz doktryny do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa - na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa - na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie w życie (art. 116 Kodeksu cywilnego). Rozszerzając lub ograniczając wspólność ustawową, strony mogą także nadać umowie skutek wsteczny w tym sensie, że w pierwszym wypadku mogą włączyć do majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do ich majątków osobistych, a w drugim wypadku mogą wyłączyć z majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do tego majątku (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz pod red. Kazimierza Piaseckiego, LexisNexis, Wydanie 5, s. 313).

Na podstawie art. 26 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Przy czym, stosownie do art. 7 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Natomiast podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej (art. 6 ustawy - Ordynacja podatkowa). Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (art. 5 ustawy - Ordynacja podatkowa).

W świetle art. 29 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26, obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka.

Stosownie do art. 29 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, skutki prawne ograniczenia, zniesienia, wyłączenia lub ustania wspólności majątkowej nie odnoszą się do zobowiązań podatkowych powstałych przed dniem:

Należy zatem rozróżnić przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową w rozumieniu art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które należą do majątku osobistego podatnika, który odpowiada nimi za wynikające z zobowiązań podatkowych podatki na zasadzie art. 26 Ordynacji podatkowej oraz przedmioty majątkowe wchodzące w skład majątku wspólnego (dorobkowego) podatnika i jego małżonka, którymi wraz z podatnikiem odpowiada małżonek podatnika. Należy podkreślić, że współmałżonek podatnika nie jest podatnikiem, a jedynie odpowiada majątkiem wspólnym za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Jego odpowiedzialność wynika z długu małżonka - podatnika i ograniczona jest do odpowiedzialności z majątku wspólnego.

W znaczeniu materialnym przepis art. 29 § 1 Ordynacji podatkowej nie tworzy statusu małżonka jako podatnika, lecz jedynie wyznacza zakres jego odpowiedzialności, ograniczając go do majątku wspólnego małżonków, co ma wyraźne przełożenie na przedmiot egzekucji administracyjnej, która w przypadku istnienia pomiędzy podatnikiem i jego małżonkiem wspólności majątkowej, poza majątkiem odrębnym podatnika, może być skierowana wyłącznie do przedmiotów majątkowych objętych tą wspólnością. W myśl bowiem art. 33 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przed terminem płatności może być zabezpieczone na majątku podatnika, a w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim także na majątku wspólnym, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że nie zostanie ono wykonane, a w szczególności gdy podatnik trwale nie uiszcza wymagalnych zobowiązań o charakterze publicznoprawnym lub dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku, które mogą utrudnić lub udaremnić egzekucję. W przypadku zabezpieczenia na majątku wspólnym małżonków przepis art. 29 § 2 stosuje się odpowiednio.

Odpowiedzialność członków rodziny podatnika określona została natomiast w art. 111 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, członek rodziny podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą za zaległości podatkowe wynikające z tej działalności i powstałe w okresie, w którym stale współdziałał z podatnikiem w jej wykonywaniu, osiągając korzyści z prowadzonej przez niego działalności. Za członków rodziny podatnika uważa się zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, małżonków zstępnych, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz pozostającą z podatnikiem w faktycznym pożyciu (art. 111 § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Przepis § 1 stosuje się również do małżonków, którzy zawarli umowę o ograniczeniu lub wyłączeniu wspólności majątkowej, których wspólność majątkowa została zniesiona przez sąd, oraz małżonków pozostających w separacji (art. 111 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

W myśl natomiast art. 116 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej w organizacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a członek zarządu:

Przepisy § 1-3 stosuje się również do byłego członka zarządu oraz byłego pełnomocnika lub wspólnika spółki w organizacji (art. 116 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stosownie do art. 306h § 1 pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa Organy podatkowe, za zgodą podatnika, wydają zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych podatnika na żądanie małżonka podatnika, z zastrzeżeniem § 2, a także rozwiedzionego małżonka w zakresie zaległości powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej oraz innych osób wymienionych w art. 111.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dniu 1 lipca 2017 r. wstąpił w związek małżeński. Wraz z zawarciem małżeństwa między Wnioskodawcą i jego żoną wytworzył się z mocy prawa ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej w rozumieniu art. 31 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Wnioskodawca i jego żona nie zawierali jakiejkolwiek umowy majątkowej modyfikującej wspomniany ustrój majątkowy. Żona Wnioskodawcy w okresie od lutego 2014 r. do listopada 2015 r. była członkiem zarządu spółki z ograniczona odpowiedzialnością. Wobec spółki tej wydano decyzję wymiarową dotycząca zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za okres zamykający się w czasie figurowania przez żonę Wnioskodawcy jako członek wskazanego wyżej organu spółki kapitałowej. W dniu 22 października 2019 r. wszczęto wobec żony Wnioskodawcy dwa postępowania podatkowe w przedmiocie orzeczenia jej solidarnej odpowiedzialności podatkowej, jako osoby trzeciej (byłego członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Postępowania podatkowe do momentu składania niniejszego wniosku o interpretację indywidualną nie zakończyły się decyzją ostateczną. Oba postępowania podatkowe w przedmiocie ustalenia solidarnej odpowiedzialności żony Wnioskodawcy, dotyczą zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług z tym, że różnią się one czasookresem powstania zaległości. Jedno z postępowań podatkowych dotyczy zaległości z tytułu podatku VAT za listopad 2014 r., w zaś drugie - zaległości za grudzień 2014 r. oraz miesiące styczeń, luty, marzec, kwiecień 2015 r. Zaległość podatkowa dotyczy okresu od listopada 2014 r. do kwietnia 2015 r., którego to okresu koniec przypada na ponad dwa lata przed zawarciem przez Wnioskodawcę związku małżeńskiego i tym samym przed powstaniem ustroju wspólności małżeńskiej majątkowej

Po zawarciu związku małżeńskiego Wnioskodawca wraz z żoną zakupili w dniu 25 października 2017 r. do ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej mieszkanie. Mieszkanie stanowi więc majątek małżeński Wnioskodawcy i jego żony. Wnioskodawcę i jego żonę łączy obecnie ustrój małżeński rozdzielności majątkowej (notarialna umowa intercyzy z 12 listopada 2019 r.).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe żony powstałe przed zawarciem związku małżeńskiego.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie odpowiadał za zobowiązania podatkowe swojej żony własnym majątkiem osobistym oraz majątkiem wspólnym, które powstały w wyniku solidarnej odpowiedzialności żony za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jeśli zaległość powstała przed zawarciem przez Wnioskodawcę małżeństwa. Oznacza to, że do przedmiotów majątkowych i praw należących do majątku wspólnego małżeńskiego Wnioskodawcy i jego żony nie będzie mogła zostać skierowana egzekucja służąca zaspokojeniu bądź zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych obciążających jego żonę z tytułu solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.