0111-KDIB3-1.4012.953.2020.1.WN - Stosowanie oznaczeń GTU "09" do dostaw produktów leczniczych, środków przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 stycznia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.953.2020.1.WN Stosowanie oznaczeń GTU "09" do dostaw produktów leczniczych, środków przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 grudnia 2020 r. (data wpływu 7 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania oznaczeń "09" do dostaw produktów leczniczych, środków spożywczego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, nieobjętych obowiązkiem zgłoszenia na podstawie art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2020 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowany, jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi działalność za pośrednictwem aptek własnych (prowadzonych w ramach systemu franczyzowego). W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży m.in. leków oraz wyrobów medycznych.

Zasadniczo, sprzedawane przez Wnioskodawcę leki i wyroby medyczne nie są przeznaczone do wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - Wnioskodawca dokonuje w głównej mierze dostaw na rzecz podmiotów krajowych (przeważnie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - pacjentów). W ramach wykonywanej działalności mogą wystąpić sytuacje, w których Wnioskodawca dokona sprzedaży produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, które znajdują się w wykazie produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ("Wykaz"), o którym mowa w art. 37av ust. 14 ustawy z dnia 6 września 2011 r. - Prawo farmaceutyczne ("uPF").

Od 1 października 2020 r. mocą Rozporządzenia, do ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, został wprowadzony nowy, szczegółowy zakres danych, których wskazanie nie było uprzednio wymagane. Poza danymi pozwalającymi na prawidłowe rozliczenie podatku naliczonego oraz należnego, ewidencja zawiera również dodatkowe oznaczenia dla niektórych typów transakcji (tzw. kody grup towarów i usług - GTU). Obowiązek oznaczania transakcji specjalnym kodem GTU dotyczy m.in. dostawy leków oraz wyrobów medycznych - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 uPF.

W wyniku tego, Wnioskodawca powziął wątpliwość co do konieczności oznaczania dostaw leków i wyrobów medycznych znacznikiem GTU_09 na podstawie § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia, które uwzględnione są w Wykazie, w przypadku gdy leki te i wyroby są przedmiotem dostawy krajowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje dostaw produktów leczniczych, środków spożywczego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, nieobjętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 uPF a jedynie ujętych w Wykazie, będzie obowiązany do stosowania oznaczenie "09" zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje dostaw produktów leczniczych, środków spożywczego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, nieobjętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 uPF a jedynie ujętych w Wykazie, nie będzie obowiązany do stosowania oznaczenie "09" zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z cytowanym powyżej § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia, obowiązek stosowania znacznika GTU_09 dotyczy dostawy leków oraz wyrobów medycznych - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 uPF.

Poniżej, Wnioskodawca przytacza przepisy uPF i prezentuje swoje ich rozumienie, przy czym dla potrzeb niniejszego wniosku - w ocenie Wnioskodawcy - nie jest konieczne dokonywanie ich wykładni. Z perspektywy VAT istotne jest jedynie, iż w odniesieniu do dostaw nie wystąpi obowiązek zgłoszenia dostaw, o którym mowa w Rozporządzeniu, a sama ocena stanowiska Wnioskodawcy nie jest uzależniona od warunków, które muszą zostać spełnione by obowiązek ten wystąpił lub nie. Poniższa prezentacja przepisów uPF służy jedynie zbudowaniu tła dla dalszej argumentacji.

Jednocześnie, art. 37av ust. 1 uPF stanowi, że przedsiębiorca zgłasza Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu zamiar

1)

wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

2)

zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, zawartych w wykazie, o którym mowa w ust.

14.

Zgodnie zaś przywołanym ust. 14 Minister właściwy do spraw zdrowia na podstawie informacji przekazywanych przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego, gromadzonych w Zintegrowanym Systemie Monitorowania Obrotu Produktami Leczniczymi lub innych informacji dotyczących dostępności produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, uwzględniając dynamikę obrotu, ogłasza co najmniej raz na 2 miesiące, w drodze obwieszczenia, wykaz produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ocenie Wnioskodawcy, analiza tych przepisów prowadzi do konkluzji, zgodnie z którą w sytuacji, o której mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku brak będzie obowiązku stosowania oznaczenia "09" dla realizowanych przez Wnioskodawcę transakcji - na uzasadnienie czego Wnioskodawca prezentuje poniższą argumentację.

Jako, że brak jest na moment sporządzania niniejszego wniosku wiążących wytycznych interpretacyjnych, punktem wyjścia dla analizy nowych przepisów winna być ich wykładnia językowa.

Dokonując więc analizy przez pryzmat jej dyrektyw, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na zawarcie referencji do leków oraz wyrobów medycznych "objętych obowiązkiem zgłoszenia o którym mowa w art. 37av ust. 1 (uPF, przyp Wnioskodawcy]" ustawodawca odwołuje się do towarów dostarczanych jedynie w ramach określonego schematu sprzedaży.

Przywołana regulacja określa szczegółowo przypadki, w jakich powstaje obowiązek zgłoszenia (nie każda sprzedaż wyrobów z Wykazu jest nim objęta). Aby dana dostawa była objęta zakresem art. 37av ust. 1 uPF, poza samym zawarciem wyrobów w Wykazie, musi również istnieć zamiar ich wywozu lub dokonane musi być ich zbycie podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem, przyjęcie wykładni, zgodnie z którą sama okoliczność sprzedaży towarów wymienionych w Wykazie - niezależnie od okoliczności danej transakcji - stanowiłoby nieuprawnione rozszerzenie obowiązków zakreślonych Rozporządzeniem, co skutkowałoby naruszeniem zakazu wykładni rozszerzającej na niekorzyść podatnika.

Ustawodawca kieruje bowiem podatnika w § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia nie do Wykazu, o którym mowa w art. 37av ust. 14, lecz do art. 37av ust. 1 uPF, który oprócz zawarcia produktów w Wykazie stanowi jeszcze o konieczności spełnienia określonych warunków dotyczących wyprowadzenia towaru poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym, jeżeli nie są spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 37av ust. 1 uPF, obowiązek oznaczania transakcji kodem GTU_09 nie powinien mieć zastosowania.

Biorąc pod uwagę zasady poprawnej techniki prawodawczej, gdyby intencją ustawodawcy było objęcie obowiązkiem specyficznego oznaczania sprzedaży produktów wymienionych w Wykazie niezależnie od okoliczności transakcji, ustawodawca sformułowałby przepis w odmienny sposób (wskazując przykładowo, że oznaczeniu tym podlega "dostawa leków oraz wyrobów medycznych - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 37av ust. 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne")1.

Poprzez zawarcie referencji do ust. 1 wskazanej regulacji art. 37av uPF, ustawodawca wyraźnie wykluczył więc spoza zakresu przedmiotowego § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia sprzedaż w innych schematach, niż wymienionych w tym przepisie.

Zatem, obowiązkiem oznaczania GTU_09 nie będzie objęta niejako automatycznie sprzedaż wszystkich leków, które znajdują się w Wykazie, ale jedynie tych, które spełnią dodatkowo warunek zamiaru ich wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bądź sprzedaży ich podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przedstawiony wyżej rezultat wykładni językowej jest dodatkowo uzasadniony poprzez odwołanie się do wytycznych płynących z Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 283, dalej: "rZTP")

Zgodnie z podstawową zasadą wyrażoną w § 6 rZTP, "Przepisy ustawy redaguje się tak, aby dokładnie i w sposób zrozumiały dla adresatów zawartych w nich norm wyrażały intencje prawodawcy". W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli założyć, że przepis § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia został sformułowany w sposób zrozumiały, nie sposób wywieść z niego, by dla jego zastosowania wymagane było de facto pominięcie przesłanki wynikającej z art. 37av ust. 1 uPF, do którego referuje.

Mając na uwadze kontekst analizowanej sytuacji, ww. regułę uniwersalną należy zestawić ze szczegółową zasadą wynikającą z § 145 rZTP. Przepis ten stanowi, że: "Jeżeli norma ma znajdować zastosowanie we wszystkich okolicznościach, w przepisie prawnym nie określa się okoliczności jej zastosowania" i jednocześnie "Jeżeli norma ma znajdować zastosowanie tylko w określonych okolicznościach, okoliczności te jednoznacznie i wyczerpująco wskazuje się w przepisie prawnym przez rodzajowe ich określenie".

W ocenie Wnioskodawcy analizowany przepis § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia jednoznacznie wskazuje na okoliczności, w jakich ma on znaleźć zastosowanie, poprzez referencję do przesłanek o których mowa w art. 37av ust. 1 uPF. Jak wskazano wyżej - gdyby ustawodawca chciał objąć nowym obowiązkiem ewidencyjnym szerszy katalog transakcji, niż wymieniony w art. 37av ust. 1 ww. regulacji, nie zawarłby referencji do tego przepisu, lecz zawarłby odniesienie bezpośrednio do dostaw towarów, o których mowa w art. 37av ust. 14 uPF, co pozwoliłoby na uzasadnienie przyjęcia, że znacznik ten ma zastosowanie do wszelkiego rodzaju dostaw - niezależnie od schematu sprzedaży, w ramach którego następuje dana dostawa.

Przyjmując, że przepisy zostały skonstruowane zgodnie z zasadami techniki prawodawczej, nie sposób więc dojść do przekonania, aby odmienna, niż przedstawiona wyżej interpretacja tych przepisów mogła być prawidłowa i zgodna z wolą racjonalnego ustawodawcy.

Powyższe prowadzi więc do jednoznacznej konkluzji, zgodnie z dostawy produktów wymienionych w Wykazie, w okolicznościach, w których nie są spełnione przesłanki z art. 37av ust. 1 uPF, tj. Wnioskodawca nie ma zamiaru dokonywania wywozu ww. produktów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ani nie ma zamiaru zbycia ww. produktów podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lecz dostawy dokonywane są w ramach sprzedaży krajowej, tego rodzaju transakcje nie są objęte obowiązkiem stosowania dla nich w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT oznaczenia "09" na podstawie § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje dostaw produktów leczniczych, środków spożywczego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, nieobjętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 uPF a jedynie ujętych w Wykazie, nie będzie on obowiązany do stosowania oznaczenie "09" zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności - art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika - art. 99 ust. 7c dodany do ustawy od 1 października 2020 r.

Z dniem 1 października 2020 r. weszły w życie przepisy art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy - art. 99 ust. 13b ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1.

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2.

kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3.

kontrahentów;

4.

dowodów sprzedaży i zakupów.

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji - art. 109 ust. 3b ustawy, w brzmieniu dodanym z dniem 1 października 2020 r.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji - art. 109 ust. 14 ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 z późn. zm.), którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i ww. rozporządzenia poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące dostawy leków oraz wyrobów medycznych - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.) - oznaczenie "09".

Zgodnie z treścią powołanego w rozporządzeniu przepisu art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 944) przedsiębiorca zgłasza Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu zamiar:

1. wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

2. zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, zawartych w Wykazie, o którym mowa w ust. 14.

Natomiast ust. 14 zawiera upoważnienie dla ministra właściwego do spraw zdrowia (na podstawie informacji przekazywanych przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego, gromadzonych w Zintegrowanym Systemie Monitorowania Obrotu Produktami Leczniczymi lub innych informacji dotyczących dostępności produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych) do ogłaszania co najmniej raz na 2 miesiące, w drodze obwieszczenia, wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto warto zauważyć, że Główny Inspektor Farmaceutyczny może wnieść w drodze decyzji sprzeciw wobec zamiaru wywozu lub zbycia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia zamiaru wywozu lub zbycia, a decyzji w sprawie wniesienia sprzeciwu nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności (o czym stanowi art. 37av ust. 3 i 4 Prawa farmaceutycznego).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany, jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi działalność za pośrednictwem aptek własnych (prowadzonych w ramach systemu franczyzowego). W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży m.in. leków oraz wyrobów medycznych.

Zasadniczo, sprzedawane przez Wnioskodawcę leki i wyroby medyczne nie są przeznaczone do wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - Wnioskodawca dokonuje w głównej mierze dostaw na rzecz podmiotów krajowych (przeważnie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - pacjentów). W ramach wykonywanej działalności mogą wystąpić sytuacje, w których Wnioskodawca dokona sprzedaży produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, które znajdują się w wykazie produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ("Wykaz"), o którym mowa w art. 37av ust. 14 ustawy z dnia 6 września 2011 r. - Prawo farmaceutyczne ("uPF").

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje dostaw produktów leczniczych, środków spożywczego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, nieobjętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 uPF a jedynie ujętych w Wykazie, będzie obowiązany do stosowania oznaczenie "09" zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia.

W przypadku podmiotów działających w branży farmaceutycznej, istotny jest przede wszystkim zakres informacji wskazany w cyt. wyżej § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i rozporządzenia, zgodnie z którym w ewidencji wymagane jest oznaczeniem symbolem GTU "09" dostawy leków oraz wyrobów medycznych - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii obowiązku oznaczania kodem identyfikującym "09" w ewidencji JPK_VAT faktur sprzedaży podmiotom krajowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, środków spożywczego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych ujętych w Obwieszczeniu należy stwierdzić, że kodem GTU_09 nie oznacza się dostawy każdego leku/wyrobu medycznego, ale wyłącznie dostawę produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia na podstawie art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego, tj. tych produktów, które:

* ujęte są w Obwieszczeniu Ministra Zdrowia w sprawie wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz

* objęte są obowiązkiem ww. zgłoszenia dokonywanego przez przedsiębiorcę w zakresie zamiaru wywozu tych produktów poza terytorium Polski lub zbycia ich podmiotowi prowadzącemu działalność poza Polską.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika Spółka dokonuje sprzedaży produktów leczniczych objętych ww. wykazem na terytorium kraju na rzecz podmiotów krajowych (przeważnie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - pacjentów).

Zatem, mając na uwadze powyższe, w sytuacji gdy sprzedaż ww. produktów leczniczych, środków spożywczego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych ujętych w obwieszczeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2020 r. w sprawie wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, dokonywana jest na rzecz podmiotów krajowych na terytorium Polski i nie jest objęta obowiązkiem zgłoszenia, zgodnie z cytowanym wyżej art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego, to nie podlega ona w ewidencji oznaczeniu kodem GTU 09. O oznaczeniu kodem GTU_09 dostawy produktu leczniczego decyduje bowiem nie sam fakt znajdowania się danego produktu w ww. Obwieszczeniu, ale konieczność dokonania stosownego zgłoszenia konkretnej dostawy w myśl odrębnych (powołanych wyżej) przepisów Prawa Farmaceutycznego.

W związku z powyższym opisane dostawy Towarów podlegają obowiązkowi oznaczenia w ewidencji symbolem GTU "09" wyłącznie w sytuacji, gdy Towary te objęte są obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

____________________________________

1Aby odtworzyć logikę, którą kierował się ustawodawca przy określaniu kategorii towarów objętych nowymi obowiązkami ewidencyjnymi warto nadmienić, że referencję do innych przepisów, które dotyczą obrotu towarami w określonej procedurze, zawiera także przepis § 10 ust. 3 pkt 1 lit. b Rozporządzenia. Stanowi on, że oznaczaniu kodem GTU_02 podlega "dostawa towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy". Przepis ten jest o tyle istotny z perspektywy dokonywanej analizy, iż wskazany wyżej w art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT odnosi się do listy towarów, które to również objęte są specjalną procedurą i dodatkowymi obowiązkami co do raportowania transakcji, które dotyczą obrotu tymi towarami. W tym jednak przypadku intencją ustawodawcy było objęcie sprzedaży towarów wymienionych w art. 103 ust. 5aa - niezależnie od schematu, w jakim następuje ta sprzedaż. Ustawodawca posłużył się tu jednak odmienną konstrukcją, niż w przypadku stosowania znacznika GTU_09 - odwołał się bowiem nie do przepisu nakładającego obowiązek stosowania specjalnej procedury w przypadku określonego typu transakcji tymi towarami (art. 103 ust. 5a ustawy o VAT), lecz bezpośrednio do przepisu wskazującego na listę towarów (art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT) - co wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie obowiązkiem stosowania znacznikiem GTU_02 dostawy określonych towarów - niezależnie od schematu, w jakim następuje.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl