0111-KDIB3-1.4012.904.2020.1.WN - Oznaczanie faktur sprzedaży kodem GTU "09".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczania faktur sprzedaży kodem identyfikującym "09" w ewidencji JPK_VAT -jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2020 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczania faktur sprzedaży kodem identyfikującym "09" w ewidencji JPK_VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: "Spółką", "Wnioskodawcą") na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego prowadzi działalność w zakresie dystrybucji produktów leczniczych weterynaryjnych w Polsce. Jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółka, w zakresie swojej działalności, zawiera również umowy sprzedaży produktów leczniczych ujętych w obwieszczeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2020 r. w sprawie wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej jako "Obwieszczenie").

Powyższe umowy sprzedaży obejmują dostawę przedmiotowych produktów leczniczych wyłącznie na terenie kraju. Spółka nie ma zamiaru wywozu tych produktów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ani zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym czynności te nie podlegają obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.), dalej jako "Prawo farmaceutyczne".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od 1 października 2020 r. sprzedaż podmiotom krajowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, ujętych w Obwieszczeniu, będzie generować obowiązek oznaczania faktur sprzedaży kodem identyfikującym "09" w ewidencji JPK_VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 października 2020 r. sprzedaż podmiotom krajowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, ujętych w Obwieszczeniu, nie będzie generować obowiązku oznaczania faktur sprzedaży kodem identyfikującym "09" w ewidencji JPK_VAT.

Z dniem 1 października 2020 r. wejdzie w życie art. 99 ust. 11c ustawy o VAT wprowadzający obowiązek przesyłania do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, deklaracji podatkowych, obejmujących deklarację i ewidencję, z wykorzystaniem nowych wzorów dokumentów elektronicznych JPK_VAT. W związku z powyższym sprzedaż niektórych grup towarowych i usług będzie wymagała oznaczenia w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, faktur sprzedaży kodami identyfikującymi, tzw. "GTU".

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia, które wchodzi w życie z dniem 1 października 2020 r., ewidencja zawiera oznaczenie "09" przy dostawie leków oraz wyrobów medycznych - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Natomiast zgodnie z ww. art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego "Przedsiębiorca zgłasza Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu zamiar wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, zawartych w wykazie, o którym mowa w ust. 14 (tj. w Obwieszczeniu)."

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek oznaczenia w ewidencji kodem "09" faktury sprzedaży produktów leczniczych, wskazanych w Obwieszczeniu, powstaje wyłącznie w przypadku zamiaru wywozu tych produktów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż tylko takie sytuacje generują obowiązek, o którym mowa w art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że od 1 października 2020 r. sprzedaż podmiotom krajowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, ujętych w Obwieszczeniu, nie będzie generować obowiązku oznaczania faktur sprzedaży kodem identyfikującym "09" w ewidencji JPK_VAT. Sprzedaż ta bowiem nie podlega obowiązkowi zgłoszenia zgodnie z art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego, nawet jeżeli dotyczy towarów ujętych w Obwieszczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności - art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika - art. 99 ust. 7c dodany do ustawy od 1 października 2020 r.

Z dniem 1 października 2020 r. weszły w życie przepisy art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy - art. 99 ust. 13b ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji - art. 109 ust. 3b ustawy, w brzmieniu dodanym z dniem 1 października 2020 r.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji - art. 109 ust. 14 ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 z późn. zm.), którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i ww. rozporządzenia poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące dostawy leków oraz wyrobów medycznych - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.) - oznaczenie "09".

Zgodnie z treścią powołanego w rozporządzeniu przepisu art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 944) przedsiębiorca zgłasza Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu zamiar:

1. wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

2. zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, zawartych w Wykazie, o którym mowa w ust. 14.

Natomiast ust. 14 zawiera upoważnienie dla ministra właściwego do spraw zdrowia (na podstawie informacji przekazywanych przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego, gromadzonych w Zintegrowanym Systemie Monitorowania Obrotu Produktami Leczniczymi lub innych informacji dotyczących dostępności produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych) do ogłaszania co najmniej raz na 2 miesiące, w drodze obwieszczenia, wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto warto zauważyć, że Główny Inspektor Farmaceutyczny może wnieść w drodze decyzji sprzeciw wobec zamiaru wywozu lub zbycia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia zamiaru wywozu lub zbycia, a decyzji w sprawie wniesienia sprzeciwu nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności (o czym stanowi art. 37av ust. 3 i 4 Prawa farmaceutycznego).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii obowiązku oznaczania kodem identyfikującym "09" w ewidencji JPK_VAT faktur sprzedaży podmiotom krajowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, ujętych w Obwieszczeniu należy stwierdzić, że kodem GTU_09 nie oznacza się dostawy każdego leku/wyrobu medycznego, ale wyłącznie dostawę produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia na podstawie art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego, tj. tych produktów, które:

* ujęte są w Obwieszczeniu Ministra Zdrowia w sprawie wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz

* objęte są obowiązkiem ww. zgłoszenia dokonywanego przez przedsiębiorcę w zakresie zamiaru wywozu tych produktów poza terytorium Polski lub zbycia ich podmiotowi prowadzącemu działalność poza Polską.

Zatem z uwagi na to, że - jak wskazuje Wnioskodawca - sprzedaż produktów leczniczych ujętych w obwieszczeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2020 r. w sprawie wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, dokonywana na rzecz podmiotów krajowych na terytorium Polski, nie jest objęta obowiązkiem zgłoszenia, zgodnie z cytowanym wyżej art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego, to nie podlega ona w ewidencji oznaczeniu kodem GTU_09. O oznaczeniu kodem GTU_09 dostawy produktu leczniczego decyduje bowiem nie sam fakt znajdowania się danego produktu w ww. Obwieszczeniu, ale konieczność dokonania stosownego zgłoszenia konkretnej dostawy w myśl odrębnych (powołanych wyżej) przepisów Prawa Farmaceutycznego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.