0111-KDIB3-1.4012.793.2018.2.ICZ - Zwolnienie limitowe z VAT - usługi geodezyjne i kartograficzne.

Na podstawie art. 13 § 2a, 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 października 2018 r. (data wpływu 9 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z 26 listopada 2018 r. (data wpływu 27 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2018 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 listopada 2018 r. (data wpływu 27 listopada 2018 r.) przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 19 listopada 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.793.2018.1. ICz.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest inżynierem geodetą (świadectwo nr 9617).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług geodezyjnych i kartograficznych, sklasyfikowanych pod PKD 71.12.Z.

Osoby zamawiające u Wnioskodawcy roboty są wcześniej informowane przez projektantów dla jakich celów mają być wykonane prace geodezyjne.

Rolą Wnioskodawcy jest wykonanie usługi zgodnie z obowiązującymi Wnioskodawcę instrukcjami technicznymi i normami prawnymi. W wyniku swoich działań tj. prac polowych (pomiary w terenie) i prac kameralnych, powstaje operat geodezyjny, który Wnioskodawca składa w Starostwie Powiatowym do kontroli. Usługi Wnioskodawcy nie mają charakteru doradczego, a polegają jedynie na czynnościach technicznych dotyczących prac geodezyjnych związanych z pomiarem w terenie i opracowaniem dokumentacji kameralnej.

W piśmie uzupełniającym z 26 listopada 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług geodezyjnych od września 2005 r. do nadal. W związku z prowadzoną działalnością jest również podatnikiem VAT (czynnym) zarejestrowanym od września 2005 r. do nadal. Wartość sprzedaży związanej z prowadzoną działalnością w roku 2018 r. (licząc do 31 grudnia 2018) nie przekroczy kwoty 200.000 zł. Wnioskodawca nie dokonywał, ani nie dokonuje dostawy tworów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie:

Czy prowadząc działalność gospodarczą sklasyfikowaną w PKD 71.12.Z polegającą na świadczeniu jedynie usług geodezyjnych Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (zwolnienie ze względu na wartość sprzedaży)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Prowadzą działalność polegającą na świadczeniu usług geodezyjnych i nie świadcząc usług doradczych Wnioskodawca ma wrażenie, że posiada prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pomimo sklasyfikowania działalności w PKLD 71.12.Z.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne geodeta nie świadczy usług w zakresie doradztwa technicznego. W PKD dla usług geodezyjnych nie ma określonego innego numeru, związanego z pracami geodezyjnymi, które dawałyby możliwość skorzystania ze zwolnienia z VAT ze względu na wielkość sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podatkowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

d. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; * odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca od września 2005 r. prowadzi działalność gospodarczą polegająca na świadczeniu usług geodezyjnych i kartograficznych. W związku z prowadzoną działalnością jest również podatnikiem VAT (czynnym) zarejestrowanym od września 2005 r. do nadal. Jako podstawowy przedmiot działalności Wnioskodawca zgłosił PKD 71.12.Z. Usługi Wnioskodawcy nie mają charakteru doradczego, a polegają jedynie na czynnościach technicznych dotyczących prac geodezyjnych związanych z pomiarem w terenie i opracowaniem dokumentacji kameralnej.

Wartość sprzedaży związanej z prowadzoną działalnością w roku 2018 r. (licząc do 31 grudnia 2018 r.) nie przekroczy kwoty 200.000 zł. Wnioskodawca nie dokonywał, ani nie dokonuje dostawy tworów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, pomimo wskazanego przedmiotu działalności w PKD 71.12.Z.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powyższą analizę pojęcia usług doradczych, należy stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawcę usługi, które świadczy w ramach działalności gospodarczej są sklasyfikowane w PKD 71.12.Z, ale nie stanowią usług w zakresie doradztwa, które są wyłączone ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie obejmują usług w zakresie doradztwa, a wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku jak również nie przekroczy w 2018 r. kwoty 200.000 zł, to Wnioskodawca będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu, gdy wartość sprzedaży przekroczy łącznie kwotę 200.000 zł lub gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem w świetle przedstawionej sytuacji, Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, pomimo wskazanego przedmiotu działalności w PKD 71.12.Z.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek

elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.