0111-KDIB3-1.4012.768.2017.1.RSZ - Ustalenie prawa do zwolnienia na podstawie art. 113 u.p.t.u. świadczonych usług rzeczoznawstwa majątkowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług rzeczoznawstwa majątkowego - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług rzeczoznawstwa majątkowego.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wyceny nieruchomości. Do tej pory wykonywane przez Wnioskodawcę czynności były opodatkowane podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Wartość sprzedaży opodatkowanej za 2016 r. nie przekroczyła 150.000 zł, jak również za 2017 r. nie przekroczy 200.000 zł. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą ograniczającą się tylko do wykonywania operatów szacunkowych i pisemnych opinii o wartości nieruchomości, praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez wykonywania usług doradztwa.

Działalność ma charakter działalności regulowanej ustawowo - zasady wykonywania tej działalności określa Dział IV ustawy o gospodarce nieruchomościami. Z przepisów ustawy wynika, iż przedmiotem wyceny nieruchomości jest ustalenie jej wartości. Ustalenie wartości następuje w oparciu o proces wyceny, sposób przeprowadzania którego regulują przepisy prawa (ustawa o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wyceny nieruchomości sporządzania operatu szacunkowego). Rezultatem wyceny jest operat szacunkowy lub opinia co do wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Wyceny nieruchomości są sporządzane na zlecenie organów administracji publicznej, sądów, banków, osób fizycznych oraz przedsiębiorców. Począwszy od 1 stycznia 2018 r. Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w celu skorzystania ze zwolnienia Wnioskodawca złoży wymagane zawiadomienie na druku VAT-R.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykonując usługi rzeczoznawstwa majątkowego polegającego na sporządzeniu operatów szacunkowych, czyli pisemnych opinii o wartości nieruchomości, ograniczonych praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez wykonywania usług doradztwa w tym zakresie, Wnioskodawca jest upoważniony do korzystania ze zwolnienia od podatku towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie usług szacowania wartości nieruchomości polegających na sporządzaniu operatów szacunkowych, czyli pisemnych opinii o wartości nieruchomości, ograniczonych praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez doradztwa w tym zakresie będzie podlegało zwolnieniu od towarów i usług. Takie same stanowisko zajęła w analogicznym stanie faktycznym Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 27 marca 2013 r. ITPP2/443-26/13/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Jak wynika z przywołanego wyżej przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wyceny nieruchomości. Do tej pory wykonywane przez Wnioskodawcę czynności były opodatkowane podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Wartość sprzedaży opodatkowanej za 2016 r. nie przekroczyła 150.000 zł, jak również za 2017 r. nie przekroczy 200.000 zł. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą ograniczającą się tylko do wykonywania operatów szacunkowych i pisemnych opinii o wartości nieruchomości, praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez wykonywania usług doradztwa.

Działalność ma charakter działalności regulowanej ustawowo - zasady wykonywania tej działalności określa dział IV ustawy o gospodarce nieruchomościami. Z przepisów ustawy wynika, iż przedmiotem wyceny nieruchomości jest ustalenie jej wartości. Ustalenie wartości następuje w oparciu o proces wyceny, sposób przeprowadzania którego regulują przepisy prawa (ustawa o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wyceny nieruchomości sporządzania operatu szacunkowego). Rezultatem wyceny jest operat szacunkowy lub opinia co do wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Wyceny nieruchomości są sporządzane na zlecenie organów administracji publicznej, sądów, banków, osób fizycznych oraz przedsiębiorców. Począwszy od 1 stycznia 2018 r. Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w celu skorzystania ze zwolnienia Wnioskodawca złoży wymagane zawiadomienie na druku VAT-R.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą ograniczającą się tylko do wykonywania operatów szacunkowych i pisemnych opinii o wartości nieruchomości, praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez wykonywania usług doradztwa.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ww. ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Na podstawie art. 174 ust. 2 cyt. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 174 ust. 3 tej ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Stosownie do art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

Ponadto, jak wynika z powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, "rzeczoznawca" to osoba powoływana do wydawania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, wchodzących w zakres jej kwalifikacji.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy oraz przywołanych przepisów, należy uznać, że skoro, jak wskazano we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą ograniczającą się tylko do wykonywania operatów szacunkowych i pisemnych opinii o wartości nieruchomości, praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez wykonywania usług doradztwa, a przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w ustalonej proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (czyli według obecnie obowiązujących przepisów kwoty 200.000 zł).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.