0111-KDIB3-1.4012.732.2017.1.IK - Pobieranie i odprowadzanie przez spółkę składek na ubezpieczenie grupowe pracowników i członków zarządu jako niestanowiące odrębnej usługi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 października 2017 r. (data wpływu 9 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy Wnioskodawca dokonuje świadczenia usług na rzecz współpracowników związanych z ubezpieczeniem grupowym - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie stwierdzenia, czy Wnioskodawca dokonuje świadczenia usług na rzecz współpracowników związanych z ubezpieczeniem grupowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka Z. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje czynności związane wyłącznie z działalnością opodatkowaną. Spółka prowadzi działalność w zakresie projektowania, produkcji i montażu elementów reklamowych, takich jak banery reklamowe, logotypy, stoiska reklamowe.

Spółka zawarła z towarzystwem ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia grupowego dla współpracowników (zwani dalej: Ubezpieczeni), w tym: 4 pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, 3 członków Zarządu pełniących funkcję w Zarządzie na podstawie powołania, przy czym dwóch członków Zarządu dodatkowo prowadzi własną działalność gospodarczą i świadczy usługi projektowe i montażowe na rzecz Spółki nie związane z zarządzaniem oraz dla 2 osób fizycznych prowadzących własną działalność gospodarczą polegającą na montażu elementów reklamowych (zwani dalej: podwykonawcy). Wszystkie osoby wymienione powyżej, które prowadzą działalność gospodarczą są czynnymi podatnikami VAT, a umowy ubezpieczenia zawarli jako osoby fizyczne związane ze Spółką na podstawie umów o współpracę.

Warunkami przystąpienia do grupowego ubezpieczenia na życie są: ukończenie 16 lat i nieukończenie 69 lat, umowa o pracę, brak wcześniejszej rezygnacji z uczestnictwa w umowie ubezpieczenia potwierdzonej zawartą polisą. Dodatkowym postanowieniem jest możliwość uczestnictwa w ubezpieczeniu również osób zatrudnionych na innej podstawie niż umowa o pracę (w tym umowa zlecenia, osoby współpracujące z osobą prowadzącą działalności gospodarczą, kontrakty z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą).

Warunki ubezpieczenia reguluje Umowa ubezpieczenia oraz Warunki Ogólne Grupowego Ubezpieczenia na Życie OPIEKUN.

Możliwość przystąpienia do ubezpieczenia grupowego jest dobrowolna i następuje po wypełnieniu przez osobę zainteresowaną deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia.

W zawartej Umowie ubezpieczenia Wnioskodawca występuje jako ubezpieczający, natomiast pracownicy, członkowie Zarządu i podwykonawcy, jako ubezpieczeni. Uprawnionymi do odbioru świadczeń są ubezpieczeni. Jedynymi osobami uprawnionymi do otrzymania świadczenia są poza ubezpieczonymi - uposażeni, czyli osoby uprawnione do otrzymania świadczenia na warunkach opisanych w OWU., przewidzianego na wypadek śmierci ubezpieczonego. Ewentualnie ubezpieczony może wskazać uposażonego zastępczego, gdy w chwili śmierci ubezpieczonego nie ma uposażonych. Spółka nie występuje w tej umowie jako podmiot ubezpieczony ani uposażony.

Z tytułu umowy grupowego ubezpieczenia na życie Spółka ze swojego rachunku bankowego uiszcza miesięczną składkę ubezpieczeniową na rachunek bankowy ubezpieczyciela. Jednak całkowity koszt składki ponoszą ubezpieczeni, ponieważ cała wartość miesięcznej składki ubezpieczeniowej zostaje potrącana z wynagrodzenia pracowników i członków Zarządu, a w przypadku osób nie zatrudnionych na umowę o pracę i powołanie jest w całości zwracana do kasy gotówkowej Spółki. Nie dokonuje się kompensat z zobowiązaniami wobec wymienionych podwykonawców, ponieważ umowa ubezpieczenia grupowego nie dotyczy działalności gospodarczej, a ma charakter osobisty dla ubezpieczonych. Za przekazywane przez Spółkę składki ubezpieczyciel nie wystawia dla Spółki żadnego dokumentu.

Deklaracje przystąpienia do ubezpieczenia grupowego poszczególne osoby zawierały w siedzibie Spółki z Agentem ubezpieczeniowym, który dokonał wszelkich formalności, w związku z czym żadna osoba z pracowników i członków Zarządu nie pobiera z tego tytułu wynagrodzenia czy prowizji. Spółka nie pobiera również żadnego wynagrodzenia za przelanie środków przekazywanych przez ubezpieczonych. Miesięczna składka ubezpieczeniowa wyliczona na podstawie deklaracji ubezpieczonych wynosi 60 zł od osoby.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym w stosunku do ubezpieczeń grupowych wynikających z Umowy ubezpieczenia Spółka świadczy na rzecz pracowników, członków Zarządu i podwykonawców usługi w rozumieniu art. 8 ust. 2a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w stosunku do ubezpieczeń grupowych wynikających z Umowy ubezpieczenia grupowego na życie Spółka nie świadczy usług na rzecz pracowników, podwykonawców, członków Zarządu, gdyż usługi ubezpieczenia są świadczone przez Ubezpieczyciela na rzecz ubezpieczonych. Nie znajdzie zatem w tym przypadku zastosowania przepis art. 8 ust. 2a Ustawy o VAT, ponieważ usługobiorcami umowy ubezpieczenia są osoby objęte ubezpieczeniem, a Spółka jedynie przekazuje koszt składki ubezpieczeniowej.

Spółka zawarła Umowę ubezpieczenia, aby zapewnić pracownikom, podwykonawcom i członkom Zarządu korzystne warunku ubezpieczenia, lecz beneficjentem usługi jest zawsze ubezpieczony, co potwierdza dobrowolny charakter przystąpienia do ubezpieczenia oraz fakt wypełniania deklaracji uczestnictwa w ubezpieczeniu grupowym.

Mając na uwadze art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT Spółka występuje w tej sytuacji wyłącznie w roli "osoby trzeciej", tzn. jako podmiot, od którego usługodawca (Ubezpieczyciel) otrzymuje zapłatę za świadczenie wykonane innej osobie, będącej usługobiorcą (tj. ubezpieczonemu).

Nie będzie możliwe wykazanie potencjalnych usług Spółki w rozliczeniach VAT ze względu na art. 29a ust. 7 pkt 3 Ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, wskazany powyżej art. 8 ust. 2a ustawy ma zastosowanie w sytuacji gdy podmiot uczestniczy w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Spółka nie nabywa ich od Ubezpieczyciela, ani też ich nie świadczy. Rola Spółki sprowadza się jedynie do zapłacenia składki ubezpieczeniowej wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia grupowego na rzecz pracowników i podwykonawców. Składki należne są ubezpieczycielowi w zamian za nabywane przez ubezpieczonych usługi ubezpieczeniowe i są zapłatą za te usługi.

Okoliczność, że Umowę ubezpieczenia zawarła bezpośrednio Spółka, działając na rzecz pracowników i podwykonawców, wynika z tego, że charakter grupowego ubezpieczenia polega właśnie na tym, że Spółka jako klient biznesowy, zatrudniający większą liczbę pracowników może wynegocjować korzystniejsze warunki ubezpieczenia niż poszczególni pracownicy czy podwykonawcy działający samodzielnie, nie zatrudniający pracowników, z uwagi na to że oferta ubezpieczycieli kierowana do konsumenta indywidualnego jest zazwyczaj znacznie droższa. Z tego względu Spółka zdecydowała się wykorzystać model grupowego ubezpieczenia, aby uatrakcyjnić warunki zatrudnienia swoim pracownikom i współpracy z podwykonawcami działającymi samodzielnie (niezatrudniającymi pracowników-a więc z bardzo ograniczonymi możliwościami zawierania grupowych ubezpieczeń) poprzez zaoferowanie ochrony ubezpieczeniowej świadczonej przez Ubezpieczyciela na podstawie zawartej przez Spółkę Umowy ubezpieczenia.

Należy również podkreślić, że Spółka zawierając Umowę ubezpieczenia wskazuje konkretne osoby, wymienione z imienia i nazwiska, jako ubezpieczonych (uczestników). Dlatego też deklaracje uczestnictwa wypełniane przez poszczególne osoby należy traktować jako element Umowy ubezpieczenia.

Skoro Spółka nie jest podmiotem, który nabywa usługę ubezpieczenia, więc nie może dokonać odsprzedaży usługi ubezpieczeniowej w tym samym, nabytym od ubezpieczyciela, zakresie. W konsekwencji, w analizowanych okolicznościach nie dochodzi do kupna usług ubezpieczeniowych nabytych we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie ich odsprzedaży na rzecz osób trzecich jako konsumentów usługi ubezpieczeniowej. Zatem w przypadku zawieranych przez Spółkę umów ubezpieczenia w imieniu własnym, lecz na rzecz ubezpieczonych współpracowników nie ma zastosowania art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto istota refakturowania zawarta w art. 8 ust. 2a Ustawy o VAT sprowadza się do odsprzedaży osobie trzeciej usług nabytych uprzednio przez przedsiębiorcę, co oznacza, że usługa może być wyświadczona wyłącznie wtedy, gdy podatnik najpierw ją nabędzie. Jeżeli jednaj podatnik nie nabywa usługi, to nie może jej następnie "wyświadczyć" w tym samym zakresie.

W opisanym stanie faktycznym nie dochodzi do świadczenia usług przez Spółkę na rzecz pracowników i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, gdyż de facto to Ubezpieczyciel świadczy usługi na ich rzecz.

Z refakturowaniem mamy do czynienia wtedy, gdy usługodawca nie ma wiedzy, kto jest końcowym odbiorcą usługi, np. w przypadku refakturowania mediów. Tymczasem w przypadku ubezpieczeń grupowych już od momentu zawarcia umowy ubezpieczenia, ubezpieczyciel wie, kto jest faktycznym odbiorcą usługi, gdyż każdy ubezpieczony składa deklarację uczestnictwa w ubezpieczeniu grupowym. Zdaniem Spółki, w omawianym stanie faktycznym, ma miejsce jedynie zwrot kosztów, ponieważ nie można przypisać mu statusu świadczenia usługi. Spółka nie ma interesu prawnego w tym, że dokonuje płatności na rzecz innego podmiotu, a w związku z tym nie jest to świadczenie usługi, w konsekwencji zwrot składek ubezpieczeniowych przez uczestników ubezpieczenia grupowego jest czynnością spoza zakresu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu. Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług lub dostawy towarów, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści związane z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. W świetle uregulowań art. 8 ust. 2a ustawy, należy przyjąć, że nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w jej świadczeniu to dla potrzeb podatku od towarów i usług, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka (czynny podatnik podatku VAT) zawarła z firmą ubezpieczeniową umowę grupowego ubezpieczenia dla współpracowników (dla 4 pracowników zatrudnionych o umowę o pracę, 3 członków zarządu oraz 2 osób fizycznych prowadzących własna działalność). Możliwość przystąpienia do ubezpieczenia grupowego jest dobrowolna i następuje po wypełnieniu przez osobę zainteresowaną deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia. W zawartej umowie ubezpieczenia Wnioskodawca występuje jako ubezpieczający, natomiast pracownicy, członkowie zarządu i podwykonawcy, jako ubezpieczeni. Uprawnionymi do odbioru świadczeń są ubezpieczeni. Z tytułu umowy grupowego ubezpieczenia na życie Wnioskodawca ze swojego rachunku bankowego uiszcza miesięczna składkę na rachunek bankowy ubezpieczyciela. Jednak całkowity koszt ubezpieczenia ponoszą ubezpieczeni. Deklaracja przystąpienia do ubezpieczenia grupowego poszczególne osoby zawierały z agentem ubezpieczeniowym. Deklaracje przystąpienia do ubezpieczenia grupowego poszczególne osoby zawierały w siedzibie Spółki z Agentem ubezpieczeniowym, który dokonał wszelkich formalności, w związku z czym żadna osoba z pracowników i członków Zarządu nie pobiera z tego tytułu wynagrodzenia czy prowizji. Spółka nie pobiera również żadnego wynagrodzenia za przelanie środków przekazywanych przez ubezpieczonych.

W świetle przedstawionego opisu sprawy, przytoczonego własnego stanowiska Spółki oraz powołanych przepisów należy stwierdzić, że kwoty pobranych przez Wnioskodawcę od pracowników (potrąconych z wynagrodzenia) składek ubezpieczeniowych dotyczą kosztów ubezpieczenia ubezpieczonych w związku z podpisaną przez Spółkę umową grupowego ubezpieczenia i przystąpieniem do tego ubezpieczenia poprzez wypełnienie odpowiedniej deklaracji. Tak więc w rzeczywistości ubezpieczony, a nie Spółka, jest podmiotem będącym stroną umowy ubezpieczenia (ubezpieczony zawiera z zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczeniową). Tym samym, ubezpieczony (a nie Spółka) jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty składki ubezpieczeniowej do ubezpieczyciela. Nie ma więc wątpliwości, że kwota składki ubezpieczeniowej stanowi wynagrodzenie należne ubezpieczycielowi od ubezpieczonego, czyli korzystającego z usługi ubezpieczenia. Składki te należne są ubezpieczycielowi w zamian za nabywane przez ubezpieczonych usługi ubezpieczeniowe. Spółka uiszcza składkę ubezpieczeniową do ubezpieczyciela w imieniu i na rzecz ubezpieczonego korzystającego z ubezpieczenia. Skoro kwoty potrącanych składek ubezpieczeniowych odpowiadające wysokości składki ubezpieczeniowej są zapłatą dla ubezpieczyciela, to suma potrąconych składek ubezpieczeniowych nie stanowi należności Wnioskodawcy. Spółka nie dysponuje wartością pobranych składek ubezpieczeniowych, ponieważ są one wynagrodzeniem należnym ubezpieczycielowi.

Nie jest to również płatność za usługi odsprzedawane przez Wnioskodawcę. Zainteresowany w rozpatrywanej sprawie jest podmiotem zawierającym umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Spółka zawarła we własnym imieniu umowę grupowego ubezpieczenia współpracowników. Uprawnionymi do odbioru świadczeń, czyli ubezpieczonymi są współpracownicy Spółki, którzy wyrazili chęć przystąpienia do grupowego ubezpieczenia pracowniczego poprzez wypełnienie odpowiedniej deklaracji. Ubezpieczenie na cudzy rachunek jest specyficzną formą ubezpieczenia, odmienną od innych form. Odmienność ubezpieczenia na cudzy rachunek polega przede wszystkim na tym, że w ramach takiego ubezpieczenia ubezpieczający pełni szczególną rolę, gdyż zawarta umowa ubezpieczenia ma na celu ochronę nie jego interesów, a osób trzecich.

Zatem w niniejszych okolicznościach, Wnioskodawca nie dokonuje odsprzedaży usług, gdyż nie nabywa usług ubezpieczeniowych we własnym imieniu i na własny rachunek, które następnie odsprzedaje w takim samym zakresie. Wnioskodawca zawiera umowy grupowego ubezpieczenia na rachunek swoich współpracowników. Tak więc wobec zawartej umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, Wnioskodawca nie korzysta z ochrony ubezpieczeniowej zapewnionej od ubezpieczyciela. Do odbioru świadczeń ubezpieczeniowych od ubezpieczyciela uprawniony jest wyłącznie ubezpieczony, który na mocy zawartej przez Wnioskodawcę umowy grupowego ubezpieczenia i w związku z odpowiednią deklaracją może z nich skorzystać. Zatem Spółka, pomimo zawarcia umowy ubezpieczenia we własnym imieniu, nie jest odbiorcą usługi oferowanej przez ubezpieczyciela. Skoro Wnioskodawca zawierając umowę ubezpieczenia wskazuje swoich współpracowników, jako ubezpieczonych to należy uznać, że współpracownicy są konsumentami usługi ubezpieczeniowej świadczonej przez ubezpieczyciela. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który nabywa usługę ubezpieczenia, nie może dokonać odsprzedaży usługi ubezpieczeniowej w tym samym, nabytym od ubezpieczyciela, zakresie.

W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie nie dochodzi do kupna usług ubezpieczeniowych nabytych we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie ich odsprzedaży na rzecz współpracownika jako konsumenta usługi ubezpieczeniowej. Zatem w przypadku zawieranych przez Wnioskodawcę umów ubezpieczenia w imieniu własnym, lecz na rzecz pracowników, nie ma zastosowania art. 8 ust. 2a ustawy.

W opisanych okolicznościach nie będzie również mieć zastosowania ww. wskazany art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, gdyż w niniejszej sytuacji Wnioskodawca nie uczestniczy w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, tj. nie nabywa ich od Ubezpieczyciela, ani też ich nie świadczy. Rola Wnioskodawcy sprowadza się jedynie do zapłacenia składki ubezpieczeniowej wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia grupowego na rzecz pracowników. Składki należne są ubezpieczycielowi w zamian za nabywane przez współpracowników usługi ubezpieczeniowe i są zapłatą za te usługi.

W opisanej sytuacji Wnioskodawca nie świadczy zatem żadnych usług na rzecz współpracowników (pracowników, członków zarządu i podwykonawców). Spółka z tytułu zawartych przez współpracowników umów z ubezpieczycielem nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia, nie ponosi żadnych nakładów i nie odnosi żadnych bezpośrednich korzyści wynikających z umów zawartych pomiędzy ubezpieczycielem a pracownikami.

Podsumowując, w opisanym stanie sprawy Spółka zawierając jako ubezpieczający umowę ubezpieczenia na rachunek ubezpieczonych i następnie potrącając składki (w wysokości zadeklarowanej przez współpracowników) z wynagrodzenia pracowników i członków zarządu, natomiast w przypadku osób nie zatrudnionych na umowę o pracę i powołanie wpłacanych przez te osoby do kasy gotówkowej i przekazując je zbiorczo do ubezpieczyciela, nie dokonuje świadczenia usług na rzecz współpracowników z tytułu zawartej z ubezpieczycielem umowy grupowego ubezpieczenia, a także z tytułu potrącania z wynagrodzenia pracowników i członków zarządu oraz pobierania składki od osób niezatrudnionych przez Spółkę i przekazywania miesięcznych składek na rachunek ubezpieczyciela. Rola Wnioskodawcy sprowadza się jedynie do potrącenia z wynagrodzenia i pobierania składek oraz przekazania ubezpieczycielowi składki ubezpieczeniowej wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia grupowego na rzecz współpracowników. Składki należne są ubezpieczycielowi w zamian za nabywane przez współpracowników usługi ubezpieczeniowe i są zapłatą za te usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.