0111-KDIB3-1.4012.724.2021.1.ICZ
Pismo z dnia 18 listopada 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.724.2021.1.ICZ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 sierpnia 2021 r. (data wpływu 18 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia:
- jaka kwota/kwoty stanowi po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umowy licencyjnej zawartej przez nią z Dystrybutorem (tj. Umowy 1); odpowiednio, jaka kwota/kwoty stanowić będą po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane przez nią w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów) (pytanie nr 2) - jest prawidłowe,
- za które okresy rozliczeniowe Spółka będzie obowiązana wykazać do celów VAT wynagrodzenie należne jej od Dystrybutora na podstawie Umowy 1 w formie zaliczek/płatności częściowych, zarówno tych płatnych w toku produkcji Filmów (tj. przed ich udostępnieniem Dystrybutorowi, czyli Start Date), jak i w/po tej dacie - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 sierpnia 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia jaka kwota/kwoty stanowi po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umowy licencyjnej zawartej przez nią z Dystrybutorem (tj. Umowy 1); odpowiednio, jaka kwota/kwoty stanowić będą po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane przez nią w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów) (pytanie nr 2) oraz w zakresie określenia za które okresy rozliczeniowe Spółka będzie obowiązana wykazać do celów VAT wynagrodzenie należne jej od Dystrybutora na podstawie Umowy 1 w formie zaliczek/płatności częściowych, zarówno tych płatnych w toku produkcji Filmów (tj. przed ich udostępnieniem Dystrybutorowi, czyli Start Date), jak i w/po tej dacie.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:
O. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie związanym z produkcją i dystrybucją filmów, nagrań video i programów telewizyjnych.
Co do zasady, działalność ta generuje po stronie Wnioskodawcy sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) według właściwych stawek (głównie podstawowej), ewentualnie sprzedaż, dla której miejscem opodatkowania jest terytorium innego kraju. W związku z powyższym Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
Spółka jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT).
Nabycie praw od jednego ze wspólników
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabyła od jednego ze swoich wspólników (dalej: Wspólnik) (będącego także członkiem jej zarządu) prawa do ekranizacji (filmowej) dwóch utworów literackich/książek (dalej: Utwory), które z kolei Wspólnik nabył od ich autorki. Prawa do ekranizacji stanowią wyłączne prawa zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich do Utworów, a w oparciu o nie Wnioskodawca postanowił/zamierza wyprodukować dwa filmy (dalej: Film/Filmy).
Wspólnik udzielił też Wnioskodawcy zgody (wraz z prawem do dalszego przeniesienia tego prawa) do znaku słownego, który miałby stanowić tytuł Filmów powstałych na podstawie Utworów. Ponadto, Wspólnik potwierdził, iż zobowiązania autorki Utworów do świadczenia usług konsultingowych i doradczych dotyczących produkcji Filmów będą w określonym zakresie realizowane na rzecz Spółki.
Z powyższych tytułów Wnioskodawca będzie zobowiązany do uiszczenia na rzecz Wspólnika wynagrodzenia stanowiącego określony procent zysków netto osiągniętych z dystrybucji/sprzedaży Filmów na wszystkich polach eksploatacji (analogiczna formuła rozliczenia, oparta o udział w zysku, została przyjęta w rozliczeniu pomiędzy Wspólnikiem a autorką Utworów).
W związku z dysponowaniem prawami do ekranizacji Utworów, w celu wyprodukowania na ich podstawie Filmów oraz ich dystrybucji Spółka zawarła umowy z dwoma podmiotami.
1. Umowa z dystrybutorem (licencyjna)
Jednym z ww. podmiotów, z którym Wnioskodawca zawarł umowę (dalej: Umowa 1), jest zagraniczna spółka z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej: Dystrybutor lub Licencjobiorca), nieposiadająca obecnie siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Licencjobiorca prowadzi działalność w zakresie obejmującym m.in. prowadzenie platformy (dalej: Platforma) oferującej swoim użytkownikom (w zamian za zryczałtowaną, miesięczną opłatę abonamentową) dostęp do różnego rodzaju filmów, seriali i innych programów produkowanych na całym świecie. Użytkownicy mogą oglądać programy przy użyciu urządzenia połączonego z Internetem.
Materiały dostępne na Platformie prowadzonej przez Licencjobiorcę stanowią zarówno produkcje własne Dystrybutora, jak i produkcje, które Dystrybutor udostępnia na Platformie w oparciu o nabyte od uprawnionych podmiotów licencje.
Istota i zakres Umowy 1
Na podstawie Umowy 1 Wnioskodawca udzielił Licencjobiorcy licencji/zezwolenia na kopiowanie, reprodukcję, przesyłanie, wystawianie, rozpowszechnianie czy sublicencjonowanie Filmów i powiązanych z nimi materiałów, a także korzystanie z praw pokrewnych do Filmów (dalej: Licencje). Umowa 1 stanowić będzie podstawę dla udostępnienia Filmów na Platformie (po ich wyprodukowaniu).
Stąd, mimo iż Umowa 1 została już zawarta (i obowiązuje), bieg okresu Licencji na dany Film rozpocznie się dopiero w dacie udostępnienia Filmu na Platformie Dystrybutora (tzw. Start Date).
Przy tym od Start Date, przez okres pierwszych 10 lat Licencje będą miały charakter licencji wyłącznych, natomiast po upływie tego okresu (10 lat) przekształcą się w licencje niewyłączne, tj. Spółka będzie uprawniona zezwalać innym podmiotom na wystawianie, dystrybucję czy inne wykorzystywanie Filmów (przy czym też na zasadach/z ograniczeniami określonymi w Umowie 1).
W Umowie 1 zostały szczegółowo określone m.in. prawa i obowiązki stron, specyfikacje dotyczące Filmów, tj. wymagania, jakie powinny spełniać poszczególne Filmy (te jeszcze nie powstały, a ich produkcja rozpocznie się po zawarciu Umowy 1), zasady rozliczeń finansowych między stronami, czy okoliczności uprawniające strony do wypowiedzenia Umowy 1.
W Umowie 1 wskazano m.in., iż Licencjobiorca będzie mieć prawo do przedstawienia w toku produkcji Filmów swojej opinii w sprawach dotyczących kluczowych decyzji artystycznych. Przy czym w sytuacji, gdy pomiędzy Spółką a Dystrybutorem dojdzie do różnicy zdań w ww. zakresie, a w wyniku konsultacji pomiędzy stronami nie dojdzie do porozumienia, to stanowisko Licencjobiorcy będzie rozstrzygające.
Ponadto, Dystrybutor będzie zatwierdzał efekty zamknięcia prac nad Filmami, czy miał prawo kontrolowania zgłoszeń Filmów do konkursów filmowych.
Spółka będzie z kolei zobowiązana m.in. do dostarczenia Licencjobiorcy wszystkich materiałów niezbędnych do udostępnienia Filmów na Platformie; materiałów marketingowych i promocyjnych dotyczących Filmów czy dokumentów dotyczących praw związanych z możliwością produkcji Filmów (np. umowy z autorką Utworów, umowy z reżyserem itd.).
Wynagrodzenie należne Spółce od Dystrybutora i zasady rozliczeń
Zgodnie z Umową 1 w zamian za udzielenie Licencji Spółce należy się od Dystrybutora wynagrodzenie w postaci opłat (dalej: Opłaty licencyjne).
W Umowie 1 została określona łączna wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych dotyczących danego Filmu. Jednocześnie wskazano tam, iż wynagrodzenie to będzie wypłacane Spółce etapami, w zależności od (najpierw) postępu prac nad Filmami (tj. ich produkcją) oraz (następnie) faktu i okresu udostępniania Filmów na Platformie, w sposób i w terminach ustalonych w harmonogramie stanowiącym załącznik do Umowy 1.
Harmonogram rozliczeń został ustalony według następującego schematu: określony procent kwoty łącznego wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych będzie wymagalny i płatny (pod warunkami wypełnienia przez Spółkę wszystkich obowiązków na niej ciążących na podstawie Umowy 1, zgodnie z wymogami określonymi w Umowie 1) do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi określone zdarzenie (kamienie milowe, z ang. "milestones") wskazane w harmonogramie.
Zdarzenia te to:
- zawarcie Umowy 1;
- rozpoczęcie zdjęć do danego Filmu;
- koniec zdjęć do danego Filmu;
- zatwierdzenie przez Licencjobiorcę efektów zamknięcia prac nad danym Filmem;
- dostarczenie przez Spółkę i zatwierdzenie przez Licencjobiorcę wszystkich materiałów źródłowych (tj. wszystkich materiałów dotyczących danego Filmu, do których dostarczenia na rzecz Licencjobiorcy Wnioskodawca się zobowiązał);
- moment udostępnienia danego Filmu na Platformie Licencjobiorcy (tzw. Start Date);
- upływ określonej (różnej w zależności od Filmu) liczby miesięcy od daty udostępnienia danego Filmu na Platformie (przy czym nie wcześniej ani nie później niż w określonej kalendarzowo dacie, przypadającej wszakże przed upływem roku od Start Date).
Umowa 1 zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Licencjobiorcą w języku angielskim, określając zasady płatności Opłaty licencyjnej (jak też w innych miejscach), nie posługuje się wprost sformułowaniami odpowiadającymi polskiemu terminowi "zaliczka" (takim jak np. advanced payment). Niemniej jednoznacznie przewiduje w swej treści dokonywanie płatności z tytułu Opłaty licencyjnej przed okresem udzielenia Licencji (tj. zanim powstanie przedmiot tej Licencji w postaci Filmu i będzie możliwe przystąpienie do jej wykonywania, tj. świadczenie).
Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy (tak jak rozumie on postanowienia Umowy 1), część płatności (tj. te poprzedzające moment dostarczenia przez Spółkę i zatwierdzenie przez Licencjobiorcę wszystkich materiałów źródłowych) ma charakter zaliczkowy.
Jak już zostało wskazane powyżej, Umowa 1 określa zdarzenia/sytuacje (kamienie milowe), których wystąpienie uruchamia bieg terminu płatności - do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu zaistnienia zdarzenia - danej części (procentu) Opłat licencyjnych. Przy tym w przypadku płatności z pierwszej grupy, tj. przypadających w okresie do momentu przekazania Dystrybutorowi gotowego Filmu/rozpoczęcia biegu okresu Licencji (takich jak np. samo zawarcie Umowy 1 czy przystąpienie do zdjęć), nie można jeszcze mówić o związku takiej płatności z wykonywanym świadczeniem (które to wykonanie zacznie mieć miejsce od momentu udostępnienia Filmu).
Natomiast w świetle charakteru i postanowień Umowy 1 można uznać/twierdzić, iż w Umowie 1 określono terminy płatności lub rozliczeń w związku z wykonywanym świadczeniem (tu: świadczeniem usług licencji) w odniesieniu do płatności z drugiej grupy płatności przewidzianych w Umowie 1, tj. płatności przypadających w okresie od momentu udostępnienia Filmu/rozpoczęcia biegu okresu Licencji. Przy tym, tak jak postanowienia Umowy 1 rozumie Wnioskodawca, terminy te nie dotyczą okresów rozliczeniowych (takich jak miesiąc, kwartał etc.), lecz - zgodnie w wcześniejszymi uwagami - odnoszą się do wspomnianych zdarzeń/sytuacji (kamieni milowych). Przy tym dla porządku należy wskazać, iż w przypadku niektórych zdarzeń określona została dodatkowo data dzienna, wskazująca moment, w którym najpóźniej - zgodnie z przewidywaniami stron Umowy 1 - dane zdarzenie powinno mieć miejsce.
Umowa 1 wprost przewiduje sytuacje, w których Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanego od Licencjobiorcy wynagrodzenia. Dotyczy to przypadków istotnego naruszenia obowiązków nałożonych na Wnioskodawcę na podstawie Umowy 1, w szczególności sytuacji, gdy Wnioskodawca nie dostarczy Licencjobiorcy w wymaganym terminie Filmu, który będzie spełniał wszystkie wymogi określone w Umowie 1 (co wynika też z całokształtu postanowień Umowy 1).
2. Umowa ze współproducentem (tzw. koproducencka)
Drugim z podmiotów (dalej: Kontrahent lub Współproducent), z którym Wnioskodawca zawarł umowę (dalej: Umowa 2), jest polska spółka prowadząca działalność gospodarczą w zakresie związanym m.in. z produkcją, postprodukcją i dystrybucją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, działalność reklamową, a także działalność związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych.
Kontrahent jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
Istota i zakres Umowy 2
Umowa 2 określa przede wszystkim zasady współpracy między Spółką a Kontrahentem przy produkcji Filmów, związane z tym prawa i obowiązki stron oraz wzajemne rozliczenia.
Współpraca między stronami Umowy 2 została oparta na zasadniczym (podstawowym) ustaleniu, iż wszelkie prawa związane z Filmami będą przysługiwać stronom w proporcji 40/60, tj. przy czym początkowo Kontrahentowi - jako wytwórcy Filmów - w 100%, który następnie 60% udział w tych prawach przeniesie na Spółkę, a 40% udział w tych prawach pozostanie przy Kontrahencie. W konsekwencji, także wszelkie rozliczenia finansowe związane z Filmami będą dokonywane między stronami w takiej proporcji (40/60). Zastosowanie tej zasady w konkretnych przypadkach zostało przedstawione w dalszej części opisu.
W ramach podziału obowiązków/zadań pomiędzy stronami na podstawie Umowy 2, do obowiązków/zadań Kontrahenta należy:
- zawarcie umów z autorem scenariusza do Filmów i nabycie na wyłączność autorskich praw majątkowych do wykorzystania ww. scenariuszy w ramach Filmów oraz eksploatacji Filmów zrealizowanych na podstawie odpowiedniego scenariusza bez ograniczeń czasowych i terytorialnych;
- organizacja produkcji Filmów zgodnie z wymaganiami opisanymi szczegółowo w Umowie 1 oraz
zgodnie ze scenariuszem Filmów, harmonogramem i budżetem;
- zawarcie umów ze wszystkim aktorami i członkami ekipy zaangażowanymi w realizację Filmów;
- zrealizowanie Filmów zgodnie z najlepszą wiedzą fachową i starannością, z uwzględnieniem wymogów artystycznych, organizacyjnych, technicznych i finansowych określonych w budżecie produkcji Filmów oraz zgodnie z wymaganiami Dystrybutora;
- bieżące informowanie Spółki o przebiegu produkcji Filmów, w tym o wszelkich utrudnieniach oraz okolicznościach mogących spowodować opóźnienie w realizacji Filmów czy ich nieukończenie;
- umożliwienie Spółce prawa wglądu do dokumentów potwierdzających wydatkowanie kwot na realizację Filmów;
- umożliwianie Wnioskodawcy obecności na planie filmowym oraz udziału w kolaudacji Filmów.
Z kolei do obowiązków/zadań Wnioskodawcy w ramach Umowy 2 należy m.in.:
- uzyskanie praw do ekranizacji Utworów niezbędnych do zrealizowania Filmów;
- zawarcie umów związanych z eksploatacją Filmów (w tym przede wszystkim zawarcie Umowy 1 z Dystrybutorem);
- zapewnienie finansowania niezbędnego do produkcji Filmów;
- dostarczenie metryk Filmów do właściwych organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi czy wymaganych dokumentów i materiałów do Filmoteki Narodowej;
- prowadzenie wyodrębnionego rachunku bankowego na potrzeby rozliczeń związanych z umową zawartą z Licencjobiorcą, przy jednoczesnym udzieleniu pełnomocnictwa
Współproducentowi umożliwiającego dostęp w zakresie wglądu do wszelkich rachunków bankowych związanych z rozliczeniami z Dystrybutorem.
Rozliczenia związane z nabyciem przez Spółkę praw do Filmów
Zapewnienie finansowania niezbędnego do produkcji Filmów zmaterializuje się w praktyce poprzez Umowę 1 zawartą przez Wnioskodawcę z Dystrybutorem, w ramach której - jak była wyżej o tym mowa - część wynagrodzenia uzyskanego z tytułu Opłat licencyjnych zostanie (lub już została) przekazana przez Dystrybutora jeszcze przed wyprodukowaniem i udostępnieniem mu Filmów. Wynagrodzeniem otrzymywanym od Licencjobiorcy Spółka w odpowiedniej części będzie opłacała tytułem zaliczki na rzecz Kontrahenta na poczet nabycia przez nią ustalonego (60%) udziału w prawach do Filmów (prawa te powstaną dopiero w momencie zrealizowania Filmów i będą wynikiem działań podjętych przez Kontrahenta, a więc to jemu będą one początkowo przysługiwały).
Co do zasady, z chwilą zakończenia produkcji danego Filmu (ale nie później niż do określonej w Umowie 2 daty), Spółka nabędzie od Kontrahenta 60% wszelkich praw autorskich i praw pokrewnych do danego Filmu od Współproducenta. Z tego tytułu będzie zobowiązana do uiszczenia określonego w Umowie 2 wynagrodzenia, na poczet którego to wpłaca/będzie wpłacać ww. zaliczki w trakcie trwania Umowy 2 i produkcji Filmów.
Ponadto, Kontrahent udzielił/udzieli zgody na zarządzanie przez Wnioskodawcę udziałem w prawach do Filmów przysługujących Kontrahentowi (tj. 40%, które pozostaną przy Kontrahencie), w tym udzielił/udzieli upoważnienia do eksploatacji Filmów, m.in. do zawierania niezbędnych umów w tym zakresie z podmiotami trzecimi (w tym z Dystrybutorem).
Rozliczenia związane z przeniesieniem praw do ekranizacji Utworów i wykorzystaniem znaków słownych jako tytułu Filmów
Z uwagi na wymogi prawne (tj. skupienie w ramach Filmów wszelkich cząstkowych praw autorskich, jakie się na te Filmy składają, w tym prawa do ekranizacji Utworów, bez których dystrybucja Filmów nie byłaby możliwa) Kontrahent i Spółka ustaliły w ramach Umowy 2, że prawa do ekranizacji Utworów zostaną przeniesione przez Spółkę na rzecz Kontrahenta w momencie poprzedzającym przeniesienie przezeń 60% praw do Filmów na rzecz Wnioskodawcy (o czym była mowa wyżej).
Z tego tytułu (tj. przeniesienia praw do ekranizacji na Kontrahenta), Wnioskodawcy będzie przysługiwało od niego określone w Umowie 2 wynagrodzenie. Wartość tego wynagrodzenia zostanie udokumentowana za pomocą faktury/faktur wystawianych przez Spółkę na rzecz Współproducenta. Założeniem jest rozliczenie tego wynagrodzenia w drodze potrącenia z częścią wynagrodzenia należnego Kontrahentowi z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki 60% praw do Filmów (pozostała część zostanie rozliczona gotówkowo).
Ponadto, Spółka udzieli Kontrahentowi, z chwilą zakończenia produkcji Filmów, zgody na wykorzystanie znaków słownych jako tytułu Filmów, w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania Umowy 2 (którą to zgodą Spółka dysponuje, vide uwagi powyżej). Z tego tytułu Spółce będzie przysługiwało określone wynagrodzenie od Kontrahenta. Wynagrodzenie to zostanie udokumentowane za pomocą faktury i analogicznie rozliczone, tj. w drodze potrącenia z wynagrodzeniem należnym Kontrahentowi z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki 60% praw do Filmów.
Zakres praw przysługujących stronom wraz zakończeniem produkcji danego Filmu oraz wzajemne rozliczenia stron z tym związane
Po zakończeniu produkcji danego Filmu każdej ze stron, zgodnie z wcześniejszymi uwagami, będzie przysługiwał określony procent praw do danego Filmu. Ponadto, Wnioskodawcy będzie przysługiwało uprawnienie do zarządzania prawami do Filmów w części (procencie) należącej do Kontrahenta. Takie ukształtowanie postanowień Umowy 2 było niezbędne m.in. ze względu na okoliczność, iż stroną Umowy 1 (dotyczącej Licencji na Filmy) jest tylko Spółka (zgodnie z warunkami postawionymi w tym zakresie przez Dystrybutora). W konsekwencji, w świetle postanowień tej umowy całość wynagrodzenia (Opłat licencyjnych) należna jest od Dystrybutora Spółce. Stąd faktury na Opłaty licencyjne (zarówno zaliczkowe, wystawione przed udostępnieniem Filmów, jak i za prawo do użytkowania Filmów po ich przekazaniu do Dystrybutora) są/będą wystawiane - w pełnym zakresie/na całą ich wartość - przez Spółkę. Następnie będzie ona obciążana przez Współproducenta fakturami opiewającymi na wartość odpowiadającą 40% przychodów (netto) z tytułu eksploatacji Filmów (zgodnie z posiadanym przez Kontrahenta udziałem w prawach do Filmów).
Poprzez przychody netto strony uznają zafakturowane (z uwzględnieniem faktur korygujących) i należne Spółce przychody netto (bez VAT) uzyskane ze wszystkich pól eksploatacji Filmów w kraju i za granicą, pomniejszone o wszelkie kwoty przychodów, które nie zostały faktycznie otrzymane (w tym pobrany podatek u źródła) i rozliczone lub zwrócone Spółce.
Spółka będzie miała obowiązek sporządzania oraz przekazywania Kontrahentowi raportów o przychodach z tytułu eksploatacji Filmów i wysokości jego wynagrodzenia (z tytułu udziału w tych przychodach). Dane zawarte w raportach będą stanowiły podstawę do wystawienia faktur przez Kontrahenta na rzecz Spółki.
Dla porządku należy też wskazać, że Kontrahentowi będzie przysługiwało prawo do przeprowadzenia audytu danych dotyczących m.in. rozliczenia wszelkich kosztów związanych z dystrybucją Filmów oraz wszelkich przychodów z eksploatacji Filmu określonych Umową 2.
W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):
Mając na uwadze przedstawione okoliczności Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska w zakresie następujących pytań:
jaka kwota/kwoty stanowi po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umowy licencyjnej zawartej przez nią z Dystrybutorem (tj. Umowy 1); odpowiednio, jaka kwota/kwoty stanowić będą po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane przez nią w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów)?
za które okresy rozliczeniowe Spółka będzie obowiązana wykazać do celów VAT wynagrodzenie należne jej od Dystrybutora na podstawie Umowy 1 w formie zaliczek/płatności częściowych, zarówno tych płatnych w toku produkcji Filmów (tj. przed ich udostępnieniem Dystrybutorowi, czyli Start Date), jak i w/po tej dacie?
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług:
Mając na względzie przedstawione okoliczności, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż: 2) podstawę opodatkowania VAT na gruncie umowy licencyjnej zawartej przez Spółkę z Dystrybutorem (tj. Umowy 1) stanowi po jej stronie cała kwota wynagrodzenia należnego/określonego tą umową (tj. pełna wartość Opłat licencyjnych). W rezultacie prawidłowym jest/będzie wystawianie przez Spółkę na Dystrybutora faktur opiewających na pełne kwoty płatności należnych tytułem Opłat licencyjnych (bez względu na to, iż Spółce nie będą przysługiwać pełne prawa do Filmów, lecz jej udział w tych prawach wynosić będzie 60% - zgodnie z Umową 2).
Odpowiednio, podstawę opodatkowania VAT na gruncie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane z innymi podmiotami przez Spółkę w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów), będą po jej stronie stanowić pełne (całe) kwoty wynagrodzenia określone/należne w myśl tychże umów; 3) zważywszy na charakter Umowy 1 (jako umowy licencyjnej), Spółka będzie obowiązana wykazać do celów VAT wynagrodzenie należne jej od Dystrybutora - zarówno w przypadku Opłat licencyjnych płatnych w toku produkcji Filmów (tj. przed przekazaniem gotowych Filmów oraz udostępnieniem Dystrybutorowi, czyli Start Date), jak i płatnych w/po tej dacie, w rozliczeniu za okres, w którym dojdzie do otrzymania przez nią płatności od Dystrybutora (w odniesieniu/w zakresie faktycznie otrzymanej kwoty płatności). A to z tego względu, iż wszystkie ww. płatności będą mieć charakter zaliczkowy, tj. będą dokonywane albo jeszcze przed przekazaniem Filmów oraz rozpoczęciem biegu okresu Licencji (pierwsza grupa płatności), albo też w trakcie biegu tego okresu, tj. przed upływem jakiegokolwiek okresu rozliczeniowego (druga grupa płatności). W każdym razie będą one dokonywane przed upływem okresu Licencji (jej wygaśnięciem). Niemniej, gdyby z jakiś względów którakolwiek z Opłat licencyjnych (ich części) nie została uregulowana przez Dystrybutora do tego momentu, Spółka będzie obowiązana wykazać ją (tą część) dla celów VAT najpóźniej w rozliczeniu za tenże okres (w którym doszło do upływu okresu Licencji/jej wygaśnięcia).
Niżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad pytania nr 2
Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w niniejszych okolicznościach
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Podstawa opodatkowania obejmuje także:
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku oraz
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy (art. 29a ust. 6 ustawy VAT).
Podstawa opodatkowania nie obejmuje natomiast kwot:
stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku (art. 29a ust. 7 ustawy VAT).
Podstawę opodatkowania obniża się o:
kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 (art. 29a ust. 10 ustawy VAT).
Zastosowanie powyższych przepisów do okoliczności będących przedmiotem niniejszego wniosku
Z podstawowego przypisu regulującego kwestię podstawy opodatkowania w VAT wynika, iż podstawę tą wyznacza wszystko, co stanowi zapłatę, którą dostawca/usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od samego nabywcy i/lub innych osób (trzecich).
W orzecznictwie sądowym dotyczącym ww. regulacji wskazuje się m.in., iż podstawę opodatkowania VAT po stronie podatnika powinna każdorazowo wyznaczać wartość faktycznie przez niego otrzymana.
Ponadto warto podkreślić, iż określając wysokość podstawy opodatkowania danej transakcji, należy brać pod uwagę relację sprzedający - kupujący, tj. wysokość wynagrodzenia uzgodnionego między stronami stosunku prawnego, z którego wynika świadczenie podatnika.
W konsekwencji, w niniejszych okolicznościach, określając wysokość podstawy opodatkowania w VAT po stronie Spółki z tytułu Opłat licencyjnych należnych jej od Dystrybutora, należy przede wszystkim uwzględnić treść Umowy 1 łączącej strony.
Z Umowy 1 wynika zaś jednoznacznie, iż to Wnioskodawcy - jako stronie tej umowy - należy się wynagrodzenie z tytułu udzielenia Licencji na eksploatację Filmów, w postaci Opłat licencyjnych, w pełnej ich wysokości określonej w tejże umowie. Okoliczność, iż Spółka nie będzie posiadać pełnych praw do Filmów (tj. 40% udział w prawach do Filmów będzie przysługiwać Współproducentowi) powinna być tu irrelewantna. Została/zostanie ona bowiem upoważniona na mocy Umowy 2 do zarządzania udziałem w prawach do Filmów przysługującym Kontrahentowi, w tym m.in. do zawierania umów w tym zakresie z podmiotami trzecimi (w tym z Dystrybutorem). Oznacza to, iż z perspektywy osób trzecich (takich jak Dystrybutor), będących usługobiorcami usług mających za przedmiot Filmy (tj. licencyjnych), Spółka jest podmiotem uprawnionym do dysponowania, tj. ustanawiania praw zależnych do Filmów, w pełnym zakresie. W takim przypadku Spółka zawsze działa w imieniu własnym oraz (i) na własną rzecz, gdy chodzi o jej własny udział w prawach do Filmów, jak też (ii) na rzecz Współproducenta, gdy chodzi o jego udział w tych prawach.
Zatem, uwzględniając postanowienia Umowy 2, zarówno od strony formalnej, jak i faktycznej Spółka jest/będzie w pełni uprawniona do pobierania od Dystrybutora, w swoim własnym imieniu, pełnej wysokości Opłat licencyjnych określonych z tytułu udzielenia Licencji.
Także z tego względu, iż Kontrahent - ani bezpośrednio, ani pośrednio (poprzez pełnomocnika, np. w osobie Spółki) - nie jest stroną Umowy 1 (z Licencjobiorcą). W konsekwencji, brak podstaw prawnych do pobierania przezeń wynagrodzenia od Dystrybutora z tytułu udzielenia Licencji, a w konsekwencji uznania, iż w części (odpowiadającej udziałowi Kontrahenta w prawach do Filmów) Opłaty licencyjne stanowią jego obrót (podstawę opodatkowania VAT), a nie Spółki. A tym samym do pomniejszenia o tą wartość obrotu po stronie Spółki, tj. podstawy opodatkowania VAT wynikającej z wynagrodzenia z tytułu Opłat licencyjnych.
Należy podkreślić, iż zawieranie przez podmioty takie jak Dystrybutor umów z jednym podmiotem dysponującym częścią/udziałem w prawach do filmu (reprezentującym jednocześnie pozostałe uprawnione podmioty), stanowi powszechną praktykę rynkową. Stąd, należy uznać, iż takie ukształtowanie stosunków umownych pomiędzy Spółką a Licencjobiorcą i Współproducentem uzasadnione jest warunkami gospodarczymi obowiązującymi na rynku.
Zapłatą uzyskiwaną przez Spółkę od Licencjobiorcy na podstawie Umowy 1 są/będą Opłaty Licencyjne w pełnej wysokości określonej w tej Umowie. Stąd, podstawę opodatkowania VAT po stronie Wnioskodawcy z tytułu tych transakcji powinny stanowić kwoty odpowiadające pełnemu wynagrodzeniu należnemu Wnioskodawcy od Dystrybutora. W rezultacie prawidłowym jest/będzie wystawianie przez Spółkę na Dystrybutora faktur opiewających na pełne kwoty płatności należnych tytułem Opłat licencyjnych.
Natomiast rozliczenia, w ramach których Spółka będzie przekazywać Współproducentowi przysługujące mu części przychodów z eksploatacji Filmów, będą z punktu widzenia VAT dokonywane w ramach odrębnej czynności, mającej swoje źródło w Umowie 2. Na jej podstawie Kontrahent będzie w omawianym zakresie świadczyć na rzecz Spółki samoistną usługę (w oparciu o posiadany udział w prawach do Filmów), za którą należy/należeć się mu będzie od niej wynagrodzenie jw.
Z tytułu tych czynności odrębną podstawę opodatkowania w VAT będzie określać Kontrahent jako usługodawca świadczący ww. usługę na rzecz Spółki. Z punktu widzenia VAT transakcje te będą rozliczane więc przez Spółkę po stronie zakupów (VAT naliczonego), a z punktu widzenia CIT po stronie wydatków (kosztów).
Analogiczne do powyższych uwagi należy odnieść do podstawy opodatkowania określanej na podstawie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane z innymi podmiotami przez Spółkę.
W tych przypadkach także umowy będą zawierane przez Wnioskodawcę w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i też na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów). W związku z powyższym, Spółka będzie uprawniona do pobierania od usługobiorcy pełnego wynagrodzenia należnego z tytułu eksploatacji Filmów, a w konsekwencji zobowiązana do wykazywania podstawy opodatkowania w VAT w wysokości odpowiadającej pełnej uzyskanej od usługobiorcy zapłacie.
Końcowo należy dla porządku wskazać, iż okoliczność następczego przenoszenia na Współproducenta odpowiedniej części przychodów osiąganych w oparciu o Umowę 1 (czy w oparciu o umowy, które będą zawierane w przyszłości), nie sposób zakwalifikować jako zdarzeń wskazanych w art. 29 ust. 7 lub ust. 10 ustawy VAT, uzasadniających obniżenie podstawy opodatkowania VAT z tytułu transakcji pomiędzy Spółką a Licencjobiorcą (czy innymi podmiotami, z którymi Spółka zawrze w przyszłości umowy dotyczące eksploatacji Filmów).
Podsumowanie
Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż podstawę opodatkowania VAT na gruncie Umowy 1 będzie stanowić po jego stronie cała kwota wynagrodzenia należnego/określonego tą umową (tj. pełna wartość Opłat licencyjnych). W rezultacie prawidłowym jest/będzie wystawianie przez Spółkę na Dystrybutora faktur opiewających na pełne kwoty płatności należnych tytułem Opłat licencyjnych (bez względu na to, iż Spółce nie będą przysługiwać pełne prawa do Filmów, lecz jej udział w tych prawach wynosić będzie 60% - zgodnie z Umową 2).
Odpowiednio, podstawę opodatkowania VAT na gruncie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane z innymi podmiotami przez Spółkę w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów), będą po jej stronie stanowić pełne (całe) kwoty wynagrodzenia określone/należne w myśl tychże umów.
Ad Pytania nr 3
Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w niniejszych okolicznościach
Zgodnie z podstawowym w tym zakresie art. 19a ust. 1 ustawy VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Natomiast w myśl ust. 3 tego artykułu usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Z kolei zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.
Ponadto, podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju (Polski), są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19a ust. 1-3 i 8 (art. 109 ust. 3a ustawy VAT).
Zastosowanie powyższych przepisów do okoliczności będących przedmiotem niniejszego wniosku
Biorąc pod uwagę szeroką definicją pojęcia "świadczenia usług" jako czynności podlegającej VAT, nie powinno ulegać wątpliwości, iż świadczenia realizowane przez Spółkę na rzecz Dystrybutora na podstawie Umowy 1 należy zakwalifikować na gruncie VAT jako świadczenie usług.
Jak zostało szczegółowo wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 1 (w zakresie CIT), usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Licencjobiorcy stanowią usługi licencji i posiadają charakter usług ciągłych (taka klasyfikacja usługi zachowuje w ocenie Wnioskodawcy aktualność także na gruncie VAT).
W związku z powyższym, w celu określenia momentu, na który należności z tytułu Opłat licencyjnych powinny zostać wykazane do celów VAT, koniecznym jest uwzględnienie przepisów regulujących moment powstania obowiązku podatkowego w VAT dla czynności stanowiących świadczenie usług.
Jednocześnie, zważywszy na okoliczność, iż usługi Licencji świadczone na rzecz Dystrybutora będą (ze względu na status usługobiorcy) stanowić usługi opodatkowane poza terytorium Polski na podstawie art. 28b ustawy VAT, należy uwzględnić także treść art. 109 ust. 3a ustawy VAT.
W myśl art. 109 ust. 3a ustawy VAT, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b ustawy VAT, ich wartość do celów VAT należy wykazać w momencie określonym zgodnie z art. 19a ust. 1-3 i 8 ustawy VAT. W konsekwencji, w niniejszych okolicznościach należy przede wszystkim określić, kiedy dojdzie do wykonania usługi (tj. Licencji).
Ustawa VAT nie definiuje tego momentu, ani nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. W orzecznictwie sądów administracyjnych i organów podatkowych przyjmuje się, iż określenie momentu wykonania usługi powinno następować na podstawie obiektywnych przesłanek, z uwzględnieniem specyfiki i charakteru danej usługi. O charakterze i dacie wykonania usługi decydują, co do zasady, strony umowy chyba, że moment ten jest określony przez obowiązujące przepisy prawa.
Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając specyfikę, charakter i postanowienia Umowy 1, należy uznać (analogicznie jak na gruncie ClT), iż o rozpoczęciu świadczenia przez Spółkę usług Licencji będzie można mówić dopiero w momencie dostarczenia przez Spółkę i zatwierdzenia przez Licencjobiorcę wszystkich materiałów źródłowych (tj. wszystkich materiałów dotyczących danego Filmu, do których dostarczenia na rzecz Licencjobiorcy Wnioskodawca się zobowiązał, przede wszystkim zaś dojdzie do udostępnienia Filmów do dystrybucji, tj. do eksploatacji przez Dystrybutora).
Jak zostało już wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 1, nie można udzielić licencji na coś, co jeszcze nie istnieje, nie zostało wytworzone/wyprodukowane. Do czasu dostarczenia Licencjobiorcy gotowego Filmu, brak jest w ogóle przedmiotu usługi, przedmiotu, co do którego Licencja mogłaby być udzielona.
Z kolei o ostatecznym wykonaniu usługi będzie można w niniejszych okolicznościach mówić dopiero wraz z końcem okresu trwania Licencji/wygaśnięciem Licencji.
Istotę usługi Licencji stanowi umożliwienie Licencjobiorcy korzystania - przez czas określony lub nieokreślony - z przedmiotu usługi (tu: Filmów). Tak długo więc, jak długo Dystrybutor jest/będzie upoważniony do wyświetlania Filmów na swojej Platformie, należy uznać, iż Spółka będzie świadczyć na jego rzecz usługę Licencji.
Dopiero w momencie upływu okresu trwania Licencji/wygaśnięcia Licencji zasadnym stanie się twierdzenie, iż doszło do wykonania usługi (zakończenia świadczenia).
Jednocześnie biorąc pod uwagę, że już tylko sam pierwszy okres, w którym Licencja będzie obowiązywać na zasadzie wyłączności - wynoszący 10 lat, to zanim dojdzie do ww. wykonania usługi, należy mieć na względzie przepisy o VAT wiążące obowiązek podatkowy z innymi, wcześniejszymi zdarzeniami niż tylko wykonanie usługi, a więc (i) upływ terminów płatności lub rozliczeń, (ii) otrzymanie całości lub części zapłaty. Tym bardziej, iż jak wskazano w opisie, należności z tytułu Opłat licencyjnych będą wymagalne i płatne do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi:
- zawarcie Umowy 1;
- rozpoczęcie zdjęć do danego Filmu;
- koniec zdjęć do danego Filmu;
- zatwierdzenie przez Licencjobiorcę efektów zamknięcia prac nad danym Filmem;
- dostarczenie przez Spółkę i zatwierdzenie przez Licencjobiorcę wszystkich materiałów źródłowych (tj. wszystkich materiałów dotyczących danego Filmu, do których dostarczenia na rzecz Licencjobiorcy Wnioskodawca się zobowiązał);
- moment udostępnienia danego Filmu na Platformie Licencjobiorcy (tzw. Start Date);
- upływ określonej (różnej w zależności od Filmu) liczby miesięcy od daty udostępnienia danego Filmu na Platformie.
Oznacza to, że wszystkie Opłaty licencyjne należne Spółce od Dystrybutora mają/będą mieć miejsce przed ostatecznym wykonaniem usługi przez Wnioskodawcę, tj. są/będą dokonywane albo jeszcze przed przekazaniem Dystrybutorowi gotowych Filmów i rozpoczęciem biegu okresu Licencji (pierwsza grupa płatności), albo też wraz z rozpoczęciem oraz w trakcie biegu tego okresu (druga grupa płatności). W każdym razie będą one dokonywane przed upływem okresu Licencji (jej wygaśnięciem).
W konsekwencji, na gruncie VAT, płatności z pierwszej grupy będą miały charakter zaliczkowy, kreujący w myśl art. 19a ust. 8 w zw. z art. 109 ust. 3a ustawy VAT obowiązek ich wykazania/rozliczenia do celów VAT. Powyższa konstatacja powinna odpowiednio odnosić się również do płatności z grupy drugiej. Dojdzie bowiem do nich także przed upływem/wygaśnięciem Licencji, a więc wykonaniem usługi, ale również przed upływem jakiegokolwiek okresu rozliczeniowego (w szczególności pierwszego, 10-letniego okresu wyłączności Licencji). Niemniej, nawet gdyby uznać, że w odniesieniu do drugiej grupy płatności art. 19a ust. 8 ustawy VAT może nie mieć zastosowania (gdyby nie doszło do nich przed upływem terminów określonych dla nich w Umowie 1), wówczas za adekwatny należałoby uznać przepis ust. 3 tego artkułu, co w praktyce skutkować powinno/będzie tożsamym rezultatem. W takim bowiem przypadku obowiązek podatkowy powstanie najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności/rozliczenia określonego w Umowie 1 dla tychże należności (por. art. 19 ust. 3 in fine ustawy VAT).
Niniejsze oznacza, iż Spółka będzie, co do zasady, zobowiązana do wykazania do celów VAT wartości otrzymywanych Opłat licencyjnych za okres, w którym nastąpi ich zapłata przez Licencjobiorcę. Chyba, że zapłata ta nie nastąpi przed upływem określonego w Umowie 1 terminu płatności, wówczas wspomniany obowiązek wystąpi wraz z upływem tego terminu (dot. płatności z drugiej grupy, przypadających w okresie od momentu udostępnienia Filmów/rozpoczęcia biegu okresu Licencji). W każdym zaś razie, w odniesieniu do należności nierozliczonych wcześniej zgodnie z ww. zasadami, obowiązek ten (wykazania dla potrzeb VAT) powstanie z chwilą zakończenia Licencji (wykonania usługi).
Stanowiska organów podatkowych w podobnych sprawach
Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż zaprezentowane wyżej stanowisko (w zakresie uznania, kiedy dochodzi do wykonania usługi licencji oraz jak należy traktować do celów VAT płatności otrzymywane przez podatnika przed tą datę) jest potwierdzane przez organy podatkowe w wydawanych przez nie interpretacjach indywidualnych.
Tytułem przykładu należy wskazać interpretację indywidualną DIS w Warszawie z 27 lutego 2014 r. (sygn. IPPP2/443-1313/13-2/BH), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika twierdzącego, iż momentem wykonania usługi licencji jest moment wygaśnięcia umowy licencyjnej, a płatności otrzymywane przez usługodawcę w trakcie trwania tej umowy należy traktować jako płatności zaliczkowe i wykazywać do celów VAT za okres ich otrzymania.
Podsumowanie
Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie obowiązany wykazać do celów VAT wynagrodzenie należne mu od Dystrybutora - zarówno w przypadku Opłat licencyjnych płatnych w toku produkcji Filmów (tj. przed przekazaniem Licencjobiorcy wszystkich wymaganych materiałów źródłowych, czyli gotowych Filmów), jak i płatnych w/po tej dacie, w rozliczeniu za okres, w którym dojdzie do otrzymania przez niego płatności od Dystrybutora (w odniesieniu/w zakresie faktycznie otrzymanej kwoty płatności).
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska w zakresie przedstawionych pytań.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia:
- jaka kwota/kwoty stanowi po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umowy licencyjnej zawartej przez nią z Dystrybutorem (tj. Umowy 1); odpowiednio, jaka kwota/kwoty stanowić będą po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane przez nią w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów) (pytanie nr 2) - jest prawidłowe,
- za które okresy rozliczeniowe Spółka będzie obowiązana wykazać do celów VAT wynagrodzenie należne jej od Dystrybutora na podstawie Umowy 1 w formie zaliczek/płatności częściowych, zarówno tych płatnych w toku produkcji Filmów (tj. przed ich udostępnieniem Dystrybutorowi, czyli Start Date), jak i w/po tej dacie (pytanie nr 3) - jest nieprawidłowe.
Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy wyjaśnić co następuje:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).
Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów (rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi.
Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Zgodnie z ogólnymi zasadami opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy.
Ww. przepisy wiążą miejsce świadczenia usług z siedzibą usługobiorcy, który winien być podatnikiem tj. podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, a w sytuacji gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności usługobiorcy to z tym miejscem.
Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że na podstawie Umowy 1, Wnioskodawca świadczy usługę Licencji na rzecz Dystrybutora tj. zagranicznej Spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, która nie posiada obecnie siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.
Skoro Wnioskodawca świadczy usługę polegającą na udzieleniu Licencji /zezwolenia na kopiowanie, reprodukcję, przesyłanie, wystawianie, rozpowszechnianie czy sublicencjonowanie Filmów i powiązanych z nimi materiałów, a także korzystanie z praw pokrewnych do Filmów i świadczy ją dla miejsca wskazanego we wniosku czyli Stany Zjednoczone Ameryki, nie wskazując żadnych innych miejsc świadczenia opisanych we wniosku usług, to zastosowanie ma art. 28b ustawy o VAT.
Zatem w celu określenia miejsca świadczenia usług zastosowanie znajdzie wskazana zasada ogólna, a tym samym miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania, przedmiotowej usługi będzie kraj siedziby nabywcy usługi, czyli terytorium państwa trzeciego - Stany Zjednoczone Ameryki.
W takiej sytuacji świadczone przez Wnioskodawcę usługi licencji na podstawie Umowy 1 na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, lecz w miejscu siedziby usługobiorcy.
O sposobie opodatkowania tego świadczenia decydują przepisy obowiązujące w miejscu opodatkowania usługi.
Dla czynności, która podlega opodatkowaniu w miejscu świadczenia znajdującym się poza terytorium kraju według przepisów obowiązujących w tym miejscu, na terytorium kraju nie powstaje obowiązek podatkowy. Taka też sytuacja występuje w niniejszej sprawie.
Jednakże w tej sytuacji trzeba mieć na uwadze art. 109 ust. 3a ustawy, zgodnie z którym podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19a ust. 1-3 i 8.
Zatem z uwagi na art. 109 ust. 3a ww. ustawy, koniecznym jest ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju oraz ustalenie wartości usług bez podatku.
Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
Na podstawie art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.
W tym miejscu należy zauważyć, że cyt. powyżej przepis art. 19a ust. 2 ustawy o VAT nie ma zastosowania do wszystkich rodzajów usług a jedynie do tych usług, które są usługami podzielnymi w sensie gospodarczym np. usługi transportowe, spedycyjne czy przeładunkowe.
W niektórych przypadkach ustawa określa "umowne" zasady uznania danej usługi za wykonaną.
W myśl art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Obowiązek podatkowy powstaje również w momencie otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi.
Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:
dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.
Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego należy ustalić moment wykonania usługi. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba, że moment ten jest określony przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.
Ponadto stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, Wnioskodawca zawarł Umowę 1 z zagraniczną spółką z siedzibą w Stanach Zjednoczonych zwanej Dystrybutorem lub Licencjobiorcą, nieposiadającą obecnie siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Licencjobiorca prowadzi działalność w zakresie obejmującym m.in. prowadzenie platformy oferującej swoim użytkownikom dostęp do różnego rodzaju filmów, seriali i innych programów produkowanych na całym świecie.
Na podstawie Umowy 1 Wnioskodawca udzielił Licencjobiorcy licencji/zezwolenia na kopiowanie, reprodukcję, przesyłanie, wystawianie, rozpowszechnianie czy sublicencjonowanie Filmów i powiązanych z nimi materiałów, a także korzystanie z praw pokrewnych do Filmów (dalej: Licencje). Umowa 1 stanowić będzie podstawę dla udostępnienia Filmów na Platformie (po ich wyprodukowaniu).
Mimo iż Umowa 1 została już zawarta (i obowiązuje), bieg okresu Licencji na dany Film rozpocznie się dopiero w dacie udostępnienia Filmu na Platformie Dystrybutora (tzw. Start Date).
Przy tym od Start Date, przez okres pierwszych 10 lat Licencje będą miały charakter licencji wyłącznych, natomiast po upływie tego okresu (10 lat) przekształcą się w licencje niewyłączne, tj. Spółka będzie uprawniona zezwalać innym podmiotom na wystawianie, dystrybucję czy inne wykorzystywanie Filmów (przy czym też na zasadach/z ograniczeniami określonymi w Umowie 1).
W Umowie 1 zostały szczegółowo określone m.in. prawa i obowiązki stron, specyfikacje dotyczące Filmów, tj. wymagania, jakie powinny spełniać poszczególne Filmy (te jeszcze nie powstały, a ich produkcja rozpocznie się po zawarciu Umowy 1), zasady rozliczeń finansowych między stronami, czy okoliczności uprawniające strony do wypowiedzenia Umowy 1.
W Umowie 1 wskazano m.in., iż Licencjobiorca będzie mieć prawo do przedstawienia w toku produkcji Filmów swojej opinii w sprawach dotyczących kluczowych decyzji artystycznych. Przy czym w sytuacji, gdy pomiędzy Spółką a Dystrybutorem dojdzie do różnicy zdań w ww. zakresie, a w wyniku konsultacji pomiędzy stronami nie dojdzie do porozumienia, to stanowisko Licencjobiorcy będzie rozstrzygające.
Ponadto, Dystrybutor będzie zatwierdzał efekty zamknięcia prac nad Filmami, czy miał prawo kontrolowania zgłoszeń Filmów do konkursów filmowych.
Spółka będzie z kolei zobowiązana m.in. do dostarczenia Licencjobiorcy wszystkich materiałów niezbędnych do udostępnienia Filmów na Platformie; materiałów marketingowych i promocyjnych dotyczących Filmów czy dokumentów dotyczących praw związanych z możliwością produkcji Filmów (np. umowy z autorką Utworów, umowy z reżyserem itd.).
Zgodnie z Umową 1 w zamian za udzielenie Licencji Spółce należy się od Dystrybutora wynagrodzenie w postaci opłat (dalej: Opłaty licencyjne).
W Umowie 1 została określona łączna wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych dotyczących danego Filmu. Jednocześnie wskazano tam, iż wynagrodzenie to będzie wypłacane Spółce etapami, w zależności od (najpierw) postępu prac nad Filmami (tj. ich produkcją) oraz (następnie) faktu i okresu udostępniania Filmów na Platformie, w sposób i w terminach ustalonych w harmonogramie stanowiącym załącznik do Umowy 1.
Harmonogram rozliczeń został ustalony według następującego schematu: określony procent kwoty łącznego wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych będzie wymagalny i płatny (pod warunkami wypełnienia przez Spółkę wszystkich obowiązków na niej ciążących na podstawie Umowy 1, zgodnie z wymogami określonymi w Umowie 1) do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi określone zdarzenie (kamienie milowe, z ang. "milestones") wskazane w harmonogramie.
Umowa 1 zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Licencjobiorcą w języku angielskim, określając zasady płatności Opłaty licencyjnej (jak też w innych miejscach), nie posługuje się wprost sformułowaniami odpowiadającymi polskiemu terminowi "zaliczka" (takim jak np. advanced payment). Niemniej jednoznacznie przewiduje w swej treści dokonywanie płatności z tytułu Opłaty licencyjnej przed okresem udzielenia Licencji (tj. zanim powstanie przedmiot tej Licencji w postaci Filmu i będzie możliwe przystąpienie do jej wykonywania, tj. świadczenie).
Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy (tak jak rozumie on postanowienia Umowy 1), część płatności (tj. te poprzedzające moment dostarczenie przez Spółkę i zatwierdzenie przez Licencjobiorcę wszystkich materiałów źródłowych) ma charakter zaliczkowy.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, za które okresy rozliczeniowe Spółka będzie obowiązana wykazać do celów VAT wynagrodzenie należne jej od Dystrybutora na podstawie Umowy 1 w formie zaliczek/płatności częściowych, zarówno tych płatnych w toku produkcji Filmów (tj. przed ich udostępnieniem Dystrybutorowi, czyli Start Date), jak i w/po tej dacie (zagadnienie objęte pytaniem nr 3).
Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis sprawy należy wyjaśnić, że art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L nr 347 s. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma znaczenia chwila wystawienia faktury.
Natomiast w art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do "usługi, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń", czyli takiej usługi, która jest wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach okresu.
Powyższy art. 19a ust. 3 ustawy jest konsekwencją skorzystania przez ustawodawcę krajowego z możliwości jaką daje art. 64 ust. 2 akapit trzeci Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym Państwa członkowskie mogą postanowić, że w niektórych przypadkach, innych niż określone w akapicie pierwszym i drugim, dostawy towarów lub świadczenie usług dokonywane w sposób ciągły przez pewien okres, uważa się za dokonane z upływem okresów nie dłuższych niż jeden rok.
Przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia "sprzedaży o charakterze ciągłym". Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 935/11 odniósł się do tego pojęcia następująco: "(...) sprzedaż o charakterze ciągłym (...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały - pod względem czasowym i funkcjonalnym - charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych)".
W związku z powyższym sformułować można wniosek, że jako sprzedaż ciągłą można uznać każdą usługę, która jest stale w fazie wykonywania, co oznacza, że wykonywana jest nieprzerwanie przez czas trwania umowy i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony. Jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami.
W analizowanej sprawie nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa na podstawie zawartej Umowy, stanowi usługę ciągłą w rozumieniu art. 19a ust. 3 ustawy.
Dla usługi, która jest przedmiotem Umowy 1, nie zostały ustalone następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń i nie można uznać, że zostaje ona wykonana z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się płatności lub rozliczenia.
W Umowie została określona łączna wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych dotyczących Filmu.
Harmonogram rozliczeń został ustalony według następującego schematu: określony procent kwoty łącznego wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych będzie wymagalny i płatny (pod warunkami wypełnienia przez Spółkę wszystkich obowiązków na niej ciążących na podstawie Umowy, zgodnie z wymogami określonymi w Umowie) do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi określone zdarzenie. Bieg okresu Licencji na Film rozpocznie się dopiero w dacie udostępnienia Filmu na Platformie Dystrybutora (tzw. Start Datę).
W okolicznościach niniejszej sprawy, świadczona na rzecz Dystrybutora usługa polega w istocie na wyprodukowaniu Filmów, a w dalszej kolejności na udzieleniu licencji na te Filmy.
Jak wskazał Wnioskodawca, na podstawie Umowy 1 Wnioskodawca udzielił Licencjobiorcy licencji/zezwolenia na kopiowanie, reprodukcję, przesyłanie, wystawianie, rozpowszechnianie czy sublicencjonowanie Filmów i powiązanych z nimi materiałów, a także korzystanie z praw pokrewnych do Filmów. Umowa 1 stanowić będzie podstawę dla udostępnienia Filmów na Platformie (po ich wyprodukowaniu).
Zgodnie z Umową 1 w zamian za udzielenie Licencji Spółce należy się od Dystrybutora wynagrodzenie w postaci opłat.
W Umowie 1 została określona łączna wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych dotyczących danego Filmu. Jednocześnie wskazano tam, iż wynagrodzenie to będzie wypłacane Spółce etapami, w zależności od (najpierw) postępu prac nad Filmami (tj. ich produkcją) oraz (następnie) faktu i okresu udostępniania Filmów na Platformie, w sposób i w terminach ustalonych w harmonogramie stanowiącym załącznik do Umowy 1.
Harmonogram rozliczeń został ustalony według następującego schematu: określony procent kwoty łącznego wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych będzie wymagalny i płatny (pod warunkami wypełnienia przez Spółkę wszystkich obowiązków na niej ciążących na podstawie Umowy 1, zgodnie z wymogami określonymi w Umowie 1) do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi określone zdarzenie wskazane w harmonogramie.
W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy należy więc stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z Umową dotyczącą świadczenia usługi polegającej na: wyprodukowaniu Filmu oraz udzieleniu licencji na ten Film.
Jak wynika z treści wniosku, przed udzieleniem licencji, w trakcie produkcji Filmów, na podstawie zawartej Umowy, po realizacji określonego zdarzenia (np. rozpoczęcia zdjęć do Filmów, zatwierdzenia przez Licencjobiorcę efektów wstępnego montażu Filmów, koniec zdjęć do Filmów), na rzecz Wnioskodawcy będzie wypłacany określony procent kwoty łącznego wynagrodzenia z tytułu opłat licencyjnych, który będzie wymagalny i płatny do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi ww. zdarzenie.
Z uwagi na powyższe okoliczności sprawy, obowiązek podatkowy w odniesieniu do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę przed udzieleniem licencji, polegających na częściowym wykonaniu usługi określonej Umową, np. w zakresie rozpoczęcie zdjęć do Filmów czy zatwierdzenia przez Licencjobiorcę efektów wstępnego montażu Filmów będzie powstawał zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy.
W odniesieniu do częściowo wykonywanych usług składających się na realizację usługi objętej Umową 1 polegającej na produkcji Filmu/Filmów określono zapłatę, co wypełnia dyspozycje ww. przepisu.
Usługi składające się na wykonanie Umowy 1 w części odnoszącej się do produkcji Filmu będą więc wykonywane częściowo tj. z momentem wystąpienia określonego zdarzenia (zawarcie Umowy, rozpoczęcie zdjęć do Filmów, określona kalendarzowo data, koniec zdjęć do Filmu, zatwierdzenie przez Licencjobiorcę efektów wstępnego montażu Filmu). Dla każdego powyższego zdarzenia określono zapłatę. W związku z powyższym obowiązek podatkowy dla czynności wykonanych przed udzieleniem Licencji, w trakcie produkcji Filmu powstanie/będzie powstawać z momentem zaistnienia określonego zdarzenia.
Natomiast dla usługi udzielenia Licencji wykonanie usługi, a zarazem powstanie obowiązku podatkowego, następuje na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy w momencie udostępnienia Filmu na Platformie Dystrybutora (tzw. Start Date), gdyż w tym momencie Licencjobiorca nabywa prawo do korzystania z licencji.
Bez znaczenia dla tego rozstrzygnięcia pozostaje fakt, że Licencjobiorca będzie mieć prawo do przedstawienia w toku produkcji Filmów swojej opinii w sprawach dotyczących kluczowych decyzji artystycznych. Jak również to, że Dystrybutor będzie zatwierdzał efekty zamknięcia prac nad Filmem, czy miał prawo kontrolowania zgłoszeń Filmu do konkursów filmowych. Tym bardziej, że z wniosku wynika, że mimo iż Umowa 1 została już zawarta (i obowiązuje), bieg okresu Licencji na Film rozpocznie się dopiero w dacie udostępnienia Filmu na Platformie Dystrybutora (tzw. Start Date).
Zatem Wnioskodawca będzie obowiązany wykazać do celów VAT wynagrodzenie należne mu od Dystrybutora - od opłat otrzymywanych w toku produkcji Filmu/Filmów (tj. przed udzieleniem Licencji), w okresach rozliczeniowych, w których wykonane zostaną częściowe usługi (zaistnieją zdarzenia określone w harmonogramie), za które przewidziano płatność stanowiącą procent kwoty łącznego wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy na podstawie zawartej Umowy.
Natomiast w odniesieniu do wynagrodzenia należnego z tytułu udzielenia licencji na Filmy, Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazania tego wynagrodzenia w momencie udzielenia licencji a więc udostępnienia Filmu/Filmów na Platformie Dystrybutora.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 3, jest nieprawidłowe.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, jaka kwota/kwoty stanowi po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umowy licencyjnej zawartej przez nią z Dystrybutorem (tj. Umowy 1); odpowiednio, jaka kwota/kwoty stanowić będą po stronie Spółki podstawę opodatkowania VAT na gruncie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane przez nią w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów) - (zagadnienie objęte pytaniem nr 2).
Regulacje dotyczące podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług reguluje przepis art. 29a ustawy.
Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Jednocześnie, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Ponadto, w myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy zakreślonych pytaniem nr 2 należy uznać, że określając wysokość podstawy opodatkowania z tytułu otrzymanych Opłat licencyjnych należnych od Dystrybutora, należy mieć na uwadze postanowienia Umowy 1, z której wynika, że Wnioskodawca udzielił licencji/zezwolenia na kopiowanie, reprodukcję, przesyłanie, wystawianie, rozpowszechnianie czy sublicencjonowanie Filmów i powiązanych z nimi materiałów, a także korzystanie z praw pokrewnych do Filmów. Zgodnie z Umową 1 w zamian za udzielenie Licencji Spółce należy się od Dystrybutora wynagrodzenie w postaci opłat. W Umowie 1 została określona łączna wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu Opłat licencyjnych dotyczących danego Filmu. Jednocześnie wskazano tam, iż wynagrodzenie to będzie wypłacane Spółce etapami, w zależności od (najpierw) postępu prac nad Filmami (tj. ich produkcją) oraz (następnie) faktu i okresu udostępniania Filmów na Platformie, w sposób i w terminach ustalonych w harmonogramie stanowiącym załącznik do Umowy 1.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że to Wnioskodawca na podstawie Umowy 1 świadczy usługę w postaci udzielenia Licencji na rzecz Dystrybutora, natomiast Dystrybutor za usługę Licencji wypłaca/będzie wypłacać wynagrodzenie w postaci Opłat licencyjnych.
Tym samym z Umowy 1 wynika, że to Wnioskodawcy, jako stronie tej umowy, należy się wynagrodzenie z tytułu udzielenia Licencji na rzecz Dystrybutora, w postaci Opłat licencyjnych, w pełnej ich wysokości określonej w tejże umowie.
Wobec tego podstawę opodatkowania stanowią lub będą stanowić Opłaty licencyjne w pełnej wysokości określone w Umowie 1. Zatem po stronie Wnioskodawcy z tytułu tych transakcji podstawę opodatkowania powinny stanowić kwoty odpowiadające pełnemu wynagrodzeniu należnemu Wnioskodawcy od Dystrybutora.
Ponadto należy zgodzić, się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że rozliczenia, w ramach których Spółka będzie przekazywać Współproducentowi przysługujące mu części przychodów z eksploatacji Filmów, będą z punktu widzenia VAT dokonywane w ramach odrębnej czynności, mającej swoje źródło w Umowie 2. Na jej podstawie Kontrahent będzie w omawianym zakresie świadczyć na rzecz Spółki samoistną usługę (w oparciu o posiadany udział w prawach do Filmów), za którą należy/należeć się mu będzie od niej wynagrodzenie.
Analogiczne do powyższych uwagi należy odnieść do podstawy opodatkowania określanej na podstawie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane z innymi podmiotami przez Spółkę.
W tych przypadkach także umowy będą zawierane przez Wnioskodawcę w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i też na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów). W związku z powyższym, Spółka będzie uprawniona do pobierania od usługobiorcy pełnego wynagrodzenia należnego z tytułu eksploatacji Filmów, a w konsekwencji zobowiązana do wykazywania podstawy opodatkowania w VAT w wysokości odpowiadającej pełnej uzyskanej od usługobiorcy zapłacie.
Mając na uwadze powyższe należy uznać, że stanowisko, w kwestii objętej pytaniem nr 2, Wnioskodawcy zgodnie z którym:
- podstawę opodatkowania VAT na gruncie Umowy 1 będzie stanowić po jego stronie cała kwota wynagrodzenia należnego/określonego tą umową (tj. pełna wartość Opłat licencyjnych), w rezultacie prawidłowym jest/będzie wystawianie przez Spółkę na Dystrybutora faktur opiewających na pełne kwoty płatności należnych tytułem Opłat licencyjnych (bez względu na to, iż Spółce nie będą przysługiwać pełne prawa do Filmów, lecz jej udział w tych prawach wynosić będzie 60% - zgodnie z Umową 2).
- odpowiednio, podstawę opodatkowania VAT na gruncie umów dotyczących eksploatacji Filmów, które w przyszłości (po upływie okresu wyłączności Licencji) będą zawierane z innymi podmiotami przez Spółkę w imieniu własnym i na własną rzecz, jak i na rzecz Współproducenta (zgodnie z udzielonym Spółce przez niego upoważnieniem do zarządzania jego udziałem w prawach do Filmów), będą po jej stronie stanowić pełne (całe) kwoty wynagrodzenia określone/należne w myśl tychże umów.
jest prawidłowe.
Ponadto należy zauważyć, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.
Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.
Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl